We kunnen ons een gebrek aan interesse niet veroorloven
Ten opzichte van oktober 2024 is de interesse in het volgen van het Israël-Palestina conflict met 14% gedaald, zo lazen we deze week. Direct gekoppeld daaraan is de afnemende steun voor Israël. Wat betekent dit? Oorlogsmoeheid, de overwinning van pro-Palestijnse propaganda of is het beleid dat Israël uitvoert met de tijd zoveel kwaadaardiger te duiden dat mensen afhaken?
Met name in de achterbannen van de partijen als het CDA, de VVD en de PVV neemt de steun af. Lopen we hier aan tegen het gebrek in geestelijk onderscheidingsvermogen waar Petrus voor waarschuwt als het bijvoorbeeld aankomt op de geschriften van Paulus (2 Petrus 3: 16).
Waar het volgens mij bovenal mee te maken heeft is de immense vertroebeling rondom het Israël van nu in de samenleving en media. Het verwart en vermoeit mensen. Het gevolg is dat mensen het nieuws rondom Gaza en Israël minder gaan volgen. Wij voelen allemaal van alles bij de problematiek in Gaza. Niemand wenst de mensen in Gaza toe dat zij onderdrukt worden door Hamas, ook al hebben een groot deel van hen geheuld met Hamas in het verleden. Ook de verschrikkelijke oorlog die gaande is gun je niemand in Israël of Gaza. Maar rechtvaardigt dat de duistere terreur van de Pro-Palestina beweging, ook in ons land? En belangrijker nog: is wegkijken in vermoeidheid of frustratie dan niet meteen het capituleren hiervoor en daarmee af te wijzen? De vraag stellen is hem beantwoorden.
'Paasoptocht'
Op Eerste Paasdag, onze nationale vrije dag en een ‘heilige’ dag voor veel christenen, was er in Rotterdam een lang lint van protestgangers zichtbaar. Met veel bombarie protesteerde men voor Palestina, of beter gezegd voor Gaza, of nog beter voor Hamas. Op de beelden was te zien hoe eigen beveiligers van de organisatie het lint beschermden. Alsof deze demonstranten moesten vrezen voor hun lijf terwijl ze daar liepen. Het vermeende slachtofferschap dat in deze omdraaiing van de werkelijkheid werd gepresenteerd, is kwalijk. Het doet voorkomen dat deze groep van demonstranten slachtoffers zijn, terwijl ze gerust rondlopen met vlaggen van terroristische organisaties al Al-Qaida.
Ondertussen wordt de intimidatie naar mensen die Israel steunen groter. De keuze voor de Eerste Paasdag als protestdag is een uiting hiervan. Hierin worden de ware intenties van deze protesteerders zichtbaar. Het was nog maar een paar weken ervoor dat Nederlanders her en der voor het eerst werden opgeroepen om tijdens de ramadan niet in het openbaar te eten. Dat was respect. Nu wordt een christelijke feestdag met groot gemak ondermijnd. Gebrekkige kennis maakt onstandvastige gelovigen (Gods woord staat immers onwankelbaar); wij leven in een tijd waarin we het verderf dat over onze beschaving komt steeds tastbaarder zien. Er zijn geen lange lintprotesten voor de mensen die opgesloten zitten in de Sahel of de werkkampen in Rusland. Het is slechts selectieve bewogenheid, vol onjuiste narratieven.
Wanneer er met ons Bijbelvaste christenen gespot wordt, vrees niet! Het staat beschreven in Gods woord dat dit zal en moet gebeuren. Ons zinsgenot is onderworpen aan een sterven aan onszelf, zoals het Nieuwe Testament al leert. Dat doen we in de hoop van het eeuwige leven, dat zal beginnen als Jezus Zijn gemeente thuishaalt en dat zijn uiteindelijke beslag zal krijgen op de nieuwe hemel en de nieuwe aarde.
Ruben de Vos
Wil je deze content helpen mogelijk te maken? Je kunt ons werk steunen door een gift te geven.
