VN heeft boter op zijn hoofd
De VN maakt zich ernstige zorgen over de escalerende situatie in Libanon rond Hezbollah en Israël. In de Veiligheidsraad werd gesproken over een ‘allesomvattende ramp’ als er daadwerkelijk een grote (grond)oorlog zou uitbreken. Dat moet voorkomen worden. De VN heeft echter jarenlang de tijd gehad om dat te doen. Daarover hoor je dan weer niemand over.
Toen Israël in de jaren ’70 het zuiden van Libanon binnentrok werd er besloten om een VN-troepenmacht te stationeren in het gebied. Deze troepenmacht, genaamd UNIFIL, had de taak om de partijen uit elkaar te houden, de soevereiniteit van Libanon te waarborgen en het Israëlische leger zich veilig te laten terugtrekken. In de jaren ’80 viel Israël opnieuw Libanon binnen. Dit leidde tot een tijd waarin de VN niet veel kon doen, totdat in 2000 Israël zich volledig terugtrok en de UNIFIL-missie weer doorgang kon vinden. Deze missie loopt tot op de dag van vandaag.
Een van de taken van UNIFIL is daarbij om het gebied in het zuiden van Libanon vrij te maken van geweld en wapens. In het aangepaste mandaat van 2006 staat het zo:
UNIFIL moet monitoren dat het beëindigen van vijandigheden in stand blijft.
UNIFIL moet het Libanese leger ondersteunen bij het zich verspreiden in de zuidelijke zone, na vertrek van Israël.
UNIFIL moet ervoor zorgen dat humanitaire hulp het gebied kan bereiken en dat gevluchte inwoners kunnen terugkeren.
UNIFIL moet het Libanese leger helpen in het opstellen en vasthouden van een zone in het zuiden van het land, waar geen wapens en andere (oorlog)middelen, geen strijders en geen militairen mogen zijn, behalve die van de Libanese overheid zelf.
UNIFIL moet de Libanese overheid assisteren bij grensbewaking, zodat er geen smokkel van wapens en andere zaken kan plaatsvinden.
De vierde van deze opdrachten zegt alles. De VN-missie heeft al sinds 2006 tot taak om de zone waar vanuit Hezbollah opereert en raketten afvuurt, vrij te maken en te houden van wapens en strijders. Elk jaar wordt dit mandaat weer verlengd in de VN en al sinds 2006 wordt deze taak elk jaar niet uitgevoerd.
Reactie Israël
Het gevolg van hiervan is dat het noorden van Israël constant onder de dreiging leeft van aanvallen van Hezbollah en ook voortdurend te maken heeft met daadwerkelijke aanvallen en beschietingen door de organisatie uit dit gebied. Om een beeld van de omvang van deze terroristische organisatie te geven een paar getallen. Het leger van Hezbollah is te vergelijken qua grootte met een leger van een klein land. Ze zijn dan ook een stuk sterker dan het Libanese leger. Ze hebben een vaste kern van ruim 20.000 actieve strijders en zeker ook nog eens een keer zoveel in reserve. Ze worden aangestuurd en ondersteund door Iran. Die voorziet hen van wapens en raketten. Het aantal raketten dat Hezbollah heeft is niet exact bekend. Vaak gaat er een getal van rond 55.000 raketten, maar schattingen lopen uiteen van 40.000 tot zelfs 120.000. Dit is een veelvoud van de raketten die bijvoorbeeld Hamas heeft. Ze hebben een uitgebreid netwerk van spionnen, terroristen en tunnels in Libanon. Overal in het land, maar vooral in de zuidelijke grensstrook, liggen wapens verspreid en in Syrië zijn zelfs een aantal tanks van de organisatie te vinden. Zoals we allemaal in het nieuws hebben kunnen zien, zit Hezbollah in woonwijken, tussen burgers en in woonhuizen en flats met wapens en personeel. Daarmee volgen ze dezelfde tactiek als Hamas (niet toevallig ook een proxy van Iran).
Israël heeft te kennen gegeven dat ze niet langer kan toezien hoe Hezbollah het noorden van hun land gijzelt. Er zijn inmiddels meer dan 80.000 (sommigen spreken al over 90.000) mensen uit het noorden van Israël gevlucht en elders in het kleine land ondergebracht. Israël wil dat deze mensen weer veilig in hun eigen land, in hun eigen steden en dorpen, in hun eigen huizen kunnen wonen. Omdat de VN haar eigen mandaat al meer dan 18 jaar lang niet is nagekomen, nemen ze daarbij het heft in eigen handen.
Reactie wereld
Verschillende partijen in de wereld spreken opnieuw weer schande van de ‘daden van agressie’ van Israël, ook binnen de VN-veiligheidsraad. De Algerijnse minster van buitenlandse zaken Ahmed Attaf, sprak al in de VN-veiligheidsraad over ‘flagrante Israëlische agressie, brute agressie en haatvolle agressie.’ Volgens hem zijn ‘alle elementen van de misdaad samengekomen’ zoals Israël dat volgens haar bezettingsstrategie opgezet en gewild heeft heeft: ‘Zoals Israël in Gaza heeft gedaan, zo doen ze nu ook in Libanon.’ Hij verweet Israël een misdaad tegen de vrede te begaan, een misdaad van agressie, een ‘war crime’ en - daar komt die weer - genocide.
Het is weer dezelfde riedel die we al zo vaak hebben gehoord de afgelopen tijd: het is allemaal eenzijdig de schuld van Israël, dat als agressor en genocide-plegende oorlogsmisdadiger wordt neergezet. De feiten zijn heel anders, maar als je de media en de grote machten van de wereld aan je kant hebt, dan heb je met de feiten niets te schaften. Dat de VN daarbij boter op z’n hoofd heeft en niet zo’n klein beetje ook, wordt maar even vergeten en dat Hezbollah al die tijd Israël steeds weer heeft aangevallen, dat ze nog veel vaker dreigen en chanteren terwijl ze door vele landen in de wereld als terroristische organisatie worden gezien, ook maar.
Het is geestelijke strijd die we zo voor onze ogen voltrokken zien worden. De geestelijke strijd rondom Gods volk, waar we steeds weer nieuwe aanvallen en fronten geopend zien worden. De schaakstukken voor het eindspel worden door de duivel klaargezet. De aanvallen op Israël en vijandigheid van de wereld ten opzichte van Gods volk hoort daarbij. Maar daarachter en daaroverheen regeert God. Hij zal Zijn volk niet in de steek laten en Zijn plan volvoeren op weg naar de nieuwe hemel en de nieuwe aarde.
