Privéjets en de Superbowl
Deze maand werd in de VS de jaarlijks terugkerende Superbowl gehouden, het grootste sportevenement van het land. Twee teams uit de National Football League die elkaar bestrijden voor het kampioenschap in één allesbeslissende wedstrijd. Heel Amerika zit gespannen voor de buis en enkele tienduizenden gelukkige fans hebben het voorrecht de gebeurtenissen live mee te maken in het stadion. Onder die laatsten zijn ook vele beroemdheden. En je zou het misschien niet verwachten, maar juist daarin zit een belangrijke theologische les.
Er is een filmpje dat de afgelopen tijd in de VS viraal ging waarop je de vliegbewegingen van toestellen ziet direct na afloop van de Superbowl die dit jaar in Las Vegas werd gehouden. Je ziet daarop meer dan 500 privéjets vertrekken naar alle windrichtingen van de in totaal 882 die dat weekend naar het stadion in Las Vegas vlogen. Vorig jaar waren dat er overigens nog meer. Toen ging het om 931 toestellen met beroemdheden, zakenmensen en andere rijke wereldburgers die de wedstrijd bezochten.
En in dit filmpje met de bijbehorende cijfers zit de belangrijke theologische les waar we in de inleiding al over schreven. Dit laat ons namelijk zien hoe wij mensen ten diepste in ons hart zijn. De mens is egoïstisch, trots en hoogmoedig en hypocriet: ja, een ander moet dit niet doen, maar ik heb reden om het wel te mogen.
Het is precies zoals Rom. 3: 10 het zegt: ‘Er is geen mens goed, zelfs niet een.’
Immers de wereld - inclusief veel van de beroemdheden die naar de Superbowl kwamen - claimt dat wij de aarde kapot maken met ons handelen en dat we daarom allerlei stappen moeten zetten om de wereld te redden. Een van de belangrijkste is het terugdringen van de uitstoot van broeikasgassen als CO2. Daarom maakt onze regering bijvoorbeeld gas elk jaar duurder en moeten we allemaal elektrisch gaan rijden (of beter helemaal niet). Als iedereen zo zijn deel doet, dan zullen wij onszelf redden en verlossen en de planeet met al haar flora en fauna daarbij ook.
Maar du moment dat het dan wat ook echt concreet wat van jezelf vraagt, zijn we niet zo fanatiek meer. Dan blijkt het gemak toch ook wel fijn te zijn, dan willen we niet zomaar onze privileges opofferen. Dan blijkt kortom de overduidelijke hypocrisie die mensen eigen is: ja, het is wel slecht, maar… (een redenering die zo universeel en van alle tijden is, dat we die bijvoorbeeld al terugzien in het verhaal van de oerzonde van Gen. 3). En uiteraard is het daarbij eenvoudig om af te geven op ‘die rijke stinkerds’ die dit doen. Jij en ik hebben geen privéjets en zullen daar ook nooit gebruik van maken, maar laten we eerlijk zijn: wij zijn geen haar beter. Want dit is de mens: we weten wat goed is, maar we doen het niet.
Daarom is het idee van de mens die de wereld redt van de ondergang sympathiek, maar totaal onhaalbaar. Het stelt namelijk het vertrouwen op de mens en gelooft daarbij in de uiteindelijke goedheid van die mens. Maar met enig gezond verstand kun je wel bedenken dat dit niet gaat werken, want zo is de mens niet. Dat blijkt ook nu weer. Het kwaad zit in ons. Zelfs grote Bijbelse figuren als Abraham, Mozes, Petrus en David zijn er niet vrij van, getuige Gods Woord.
Nee, er is maar een weg uit de ellende, een oplossing voor alle problemen en die ligt buiten ons. God heeft de oplossing, want Hij kan dingen anders maken en Hij kan zo in ons werken dat we vernieuwd, hervormd en veranderd worden in ons denken. Het is door Jezus en zijn genade dat dit mogelijk is. Dat alleen verandert echt mensenharten. Psalm 18: 3 & 4 zegt het treffend: ‘De Heer is mijn rots en mijn burcht en mijn Bevrijder, mijn God, mijn rots, tot Wie ik de toevlucht neem, mijn schild en de hoorn van mijn heil, mijn veilige vesting. Ik riep de Heere aan, Die te prijzen is, en werd verlost van mijn vijanden.’
Onze Heer Jezus zegt het in het Bergrede zelf zo: ‘Maar zoek eerst het Koninkrijk van God en Zijn gerechtigheid, en al deze dingen zullen u erbij gegeven worden (Mt. 6: 33).’
Hoe een sportwedstrijd aan de andere kant van de wereld, ons bij de waarheid van Gods Woord en ons geloof bepaalt.
Roelof Ham
