Image

Ophef over kwetsende opening Olympische Spelen Parijs

Artikel
29 juli 2024

De opening van de Olympische Spelen in Parijs was dit weekend een ongekend schandalig spektakel. Op schermen overal in de wereld was een bij vlagen liederlijke vertoning te zien, die tot overmaat van ramp zelfs het christendom schoffeerde. Andere godsdiensten werden buiten schot gehouden. Alleen christenen kregen het ervan langs. Ophef volgde, maar wat kunnen en moeten wij als Bijbelvaste christenen daarmee?

Losbandig en tegen Gods wil
Het punt dat veruit de meeste aandacht krijgt in de openingsceremonie is de uitbeelding van het Laatste Avondmaal door lhtbi-ers, terwijl op de tafel voor hen een fruitschaal met daarop een acteur die Dionysius moest verbeelden te zien was, in dit geval verbeeld door een bijna naakte, blauw geverfde man die eruit zag als een verknipte smurf. Achter de tafel bevond zich een dikke, lesbische vrouw (zo de media weet te vermelden) die met haar handen een hartje maakte. Zij moest de Christus-figuur verbeelden en had een ring van licht om haar hoofd. De ‘discipelen’ bestonden uit drag-queens en andere extraverte types uit de lhbti-gemeenschap. Het beeld deed overduidelijk denken aan het bekende schilderij van het Avondmaal van DaVinci. 
Dit is alleen al schokkend genoeg. Terecht dat daar kritiek op is gekomen. Maar er is nog veel meer. Zo was er een scène waarin drie androgyne types in clowns-pakken zich opmaken om een trio te hebben. Ze omhelsden elkaar, liepen een trap op en bovengekomen streelden ze elkaars gezicht. Er was een act met een dansende baardvrouw/man, een bizar uitziende ruiter die door Parijs trok en een het beeld ‘Stier en hert’ van Paul Jouve was op een gegeven moment in beeld, wat op z’n minst de indruk wekte dat het ging om verwijzing naar de stiergod die we in Bijbelse verhalen zo vaak tegenkomen (denk aan het gouden kalf bij Mozes en Aäron in de woestijn).

Backlash
Het leverde de organisatie nogal wat kritiek op, nogmaals vooral de verbeelding van het Avondmaal. Dat kwam hen op stevig commentaar te staan uit verschillende delen van de wereld, want christenen van links tot rechts, en zelfs ook niet-christenen, reageerden. De organisatie probeerde de schade te beperken. Filmpjes van het gebeuren werden offline gehaald en van sociale media verwijderd, er kwam een persconferentie waarin werd uitgelegd dat mensen het verkeerd begrepen hadden. Het was nooit de bedoeling om christenen te beledigen of te schofferen, zo meldde men. En het beeld van de stierenkop van Jouve was enkel in beeld, omdat het daar altijd staat en Parijs zich presenteerde. En o ja, die vreemde ruiter was ook belangrijk voor Parijse en de Franse geschiedenis. Zij was of Jeanne d’Arc of de riviergodin van de Seine, afhankelijk van wie je erover sprak. Er volgde zelfs een soort van excuses, want er werden verontschuldigingen gemaakt als men personen gekwetst had. Dat was nogmaals nooit de bedoeling geweest. 
Lhbti-groepen in Frankrijk daarentegen kozen voor de aanval: zij vonden de opening juist geslaagd. Geen gezeur verder. Punt. Een enkele Nederlandse dominee gaf aan dat hij het zo allemaal niet had opgevat en wees op de wellicht lange tenen van zijn medegelovigen. 

Wat kunnen wij ermee?
Tot zover de ophef. Maar wat kunnen wij hiermee? Moeten we hier überhaupt iets mee? Als ik het bij mezelf houd dan komen bij mij een aantal vragen op. Ten eerste: wat heeft deze vertoning te maken met sport, competitie en de Olympische gedachte? Hoe dient dit linkse, woke, sociale commentaar op de hedendaagse maatschappij ook maar op enige manier sporters die hun land komen vertegenwoordigen en rondjes gaan hardlopen en dergelijke? Het heeft in ieder geval niet voor de verbroedering gezorgd die het probeerde uit te stralen en waar de Olympische Spelen voor staan. Het miste totaal zijn doel.
Belangrijker en veelzeggender is echter de vraag waarom het christendom is aangepakt en niet een andere godsdienst als de islam? Deels zal dat uit angst zijn: hadden ze hetzelfde met de islam gedaan, dan was het risico op gewelddadige vergelding groot geweest. Demonstraties en rellen in Parijs zijn niet nieuw en - misschien nog wel belangrijker voor de organisatie - dan was het commentaar van de intellectuele elite van het westen en het verwijt van islamofobie niet van de lucht geweest. Toch is dit niet de belangrijkste reden dat de pijlen juist tegen het christendom waren gericht. Dat heeft ten diepste een spirituele, geestelijke oorzaak. Efeze 6: 12 zegt: ‘Wij hebben de strijd niet tegen vlees en bloed, maar tegen de overheden, tegen de machten, tegen de wereldbeheersers van de duisternis van dit tijdperk, tegen de geestelijke machten van het kwaad in de hemelgewesten.’ Deze machten voeren strijd tegen de Allerhoogste en het Lam dat overwonnen heeft. En de mens die gevallen is in zonde werkt daaraan mee. Hij wil niets liever dan God en waar Hij voor staat, van zich wegduwen. Hij wil zelf god zijn en zich bevrijden van het ‘juk’ van een meester. Deze rebellie kreeg tijdens de opening van de Olympische Spelen dit weekend opnieuw weer invulling en uiting. 
De haat tegen christenen moet ook in dit licht begrepen worden. Wij horen immers bij die God en in zijn Rijk. Het is zoals Jezus het al zegt in Johannes 15 vers 19 en 20: ‘Als u van de wereld zou zijn, zou de wereld het hare liefhebben, maar omdat u niet van de wereld bent, maar Ik u uit de wereld heb uitverkoren, daarom haar de wereld u… Als ze mij vervolgd hebben, zullen zij ook u vervolgen; al zij Mijn woord in acht genomen hebben, zullen zij ook het uwe in acht nemen.’ 

Eindtijd
Het moet ons daarbij ook niet verbazen dat dit juist in onze tijd zo enorm toeneemt, want de goddeloosheid zal alleen maar verder toenemen in de laatste dagen en het verzet tegen God net zo. 2 Tim. 3 zegt ons in de eerste verzen van dit hoofdstuk al: ‘En weet dit dat de in de laatste dagen zware tijden zullen aanbreken. Want de mensen zullen liefhebbers zijn van zichzelf, geldzuchtig, grootsprekers, hoogmoedig, lasteraars, hun ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, zonder natuurlijk liefde, onverzoenlijk, kwaadsprekers, onmatig, wreed, zonder liefde voor het goede, verraders, roekeloos, verwaand, meer liefhebbers van zinsgenot dan liefhebbers van God.’
Nou, dit zagen we letterlijk voor onze ogen: liefhebbers van hun eigen ik? Check. Grootsprekers in hoogmoedigheid? Check. Lasteraars van de Allerhoogste? Check. Ongehoorzaam aan wat ze van hun ouders hebben meegekregen? Check. Ondankbaar en onheilig ten opzichte van God en zijn genade in het evangelie? Check. Zonder natuurlijke liefde, maar eerder het onnatuurlijke? Check. Kwaadsprekers van Christus? Check. Onmatig? De verwijzing naar Dionysius zegt genoeg, dus check. Geen liefde voor het goede van Jezus en zijn offer voor de zonden? Check. Roekeloos door Gods oordeel op zich te laden? Check. Verwaand in hun houding? Check. Meer liefhebbers van zinsgenot dan liefhebbers van God? Check, check, dubbelcheck. 

Wat we hebben gezien is de antichristelijke geest die aan het werk is in de wereld (2 Tess. 2: 7). Dat werd heel krachtig, symbolisch verbeeld in de ruiter die op een wit paard door de straten van Parijs reed met de Eiffeltoren op de achtergrond. Aan de kant van de straat stonden aan beide kanten mensen met vlaggen van de deelnemende naties. Zij sloten zich aan bij de ruiter en werden zo symbolisch één. Er werd een valse vrede, een valse harmonie gepresenteerd. Het kon haast niet een meer artistieke uitbeelding van de komende antichrist bedacht worden. Want de Bijbel zegt dat hij zal uitgaan als een ruiter op een wit paard om te overwinnen (Opb. 6:  2) en dat alle volken zich om hem heen zullen verzamelen en hem zullen aanbidden (Opb. 13: 6-8). Het is uiteraard allemaal nep en gebaseerd op leugen en bedrog, leert Daniël 8. Maar de wereld zal in zijn leugens trappen en er zal een schijnvrede en eenheid zijn, voor zolang het duurt. De tijden om ons heen zijn hard richting dit moment aan het gaan.

Reactie van de wereld en de reactie van ons
De wereld ziet deze dingen echter niet met geestelijke ogen. Zij vieren de inclusiviteit van dit alles en hoe mooi en spectaculair deze diverse opening was. Zij houden geen rekening met God. We leven wat dat betreft steeds meer in de dagen van Noach, zoals Jezus het al zegt. Matteüs 24: 37-39: ‘Zoals in de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en ten huwelijk geven, tot aan de dag waarop Noach de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zonvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn.’ 

Maar dit moet ons niet ontmoedigen, want door dit alles horen mensen van het geloof in Jezus. Door de ophef en de kritiek wordt er weer over Jezus gesproken! En dat biedt mogelijkheden. Mogelijkheden om het evangelie te delen met mensen die Hem niet kennen. Maar het geeft ook (daad)kracht en moed. We worden opgeroepen om te gaan staan. Een heel mooi en inspirerend voorbeeld van ook dit weekend, was dat christenen in Parijs samenkwamen om publiekelijk bij de Eiffeltoren God en onze Heere Jezus Christus te loven en te prijzen met elkaar. Geen haat, maar liefde en getuigenis als tegenreactie. Dat dit ons allen gegeven wordt door de kracht van de Heilige Geest in ons. Dat we de mogelijkheden mogen zien en met liefde van de genade van Jezus mogen vertellen, juist naar aanleiding van alles wat heeft plaatsgevonden. Gods Woord is zo scherp, zo is ook hierboven weer gebleken. Maar dat is het niet om mensen weg te zetten, om ons in onze boosheid te voeden, maar om ons zicht te geven op de wereld en hoe het werkelijk zit. Om ons profetisch te bemoedigen en daarin te inspireren en motiveren om ons geloof waar te maken en in liefde en waarheid uit te dragen. Want velen, zeer velen, zitten te wachten op hoop en liefde en vergeving, van God onze Vader in Jezus de Christus.

Roelof Ham

Kijk de bijbehorende video op Zoeklicht TV

PS zaterdag 5 oktober is de Zoeklichtdag. Vergeet niet uw kaarten te bestellen.