Jeugdzorg groeit in 2023
Het CBS meldt dat de jeugdzorg in Nederland gegroeid is. In de eerste helft van 2023 maakte 394.000 jongeren gebruik van jeugdzorg. Dat zijn 2000 jongeren meer dan in dezelfde periode vorig jaar. De oorzaken ervoor zijn niet zo eenduidig te geven. Toch lezen we er in het CBS-rapport een aantal. Een opvallende: gebroken gezinnen met één ouder.
Het percentage jongeren dat gebruik maakt van een vorm van jeugdzorg is in Nederland 8,8%. Uitschieters in deze zijn Veendam, Krimpen aan den IJssel, Tiel en Terneuzen. Daar ligt dit percentage op 13%. Op de Biblebelt daarentegen liggen de percentages lager. In bijvoorbeeld Staphorst en Urk maakt minder dan 5% van de jongeren gebruik van de jeugdzorg.
Oorzaken
Het CBS kan niet met zekerheid uitsluitsel geven over de oorzaken hiervoor. Zij wijzen voor een deel naar verschillen die voortkomen uit de vele diverse werkwijzen van verschillende gemeentes, die allen zelf hun jeugdzorg mogen organiseren en daarin verschillende keuzes maken. Maar er wordt ook verwezen naar het grote aantal eenouder-gezinnen in de regio’s met hoge percentages jeugdzorg. Daarbij wordt vermeldt dat het vaak gaat om complexe en gecombineerde problematiek. Zo is er niet alleen sprake van gebroken gezinnen, maar tegelijkertijd vaak ook van speciaal onderwijs, zorg van GGZ en/of Wlz en Wmo. Ook de vermelding van huiselijk geweld vinden we terug.
Opvallend
Het is opvallend dat er in dit CBS-rapport zo openlijk en zonder omslag wordt verwezen naar gebroken gezinnen waar nog maar één ouder is. Dat is zeer politiek incorrect en mag in andere contexten absoluut niet zomaar genoemd worden.
Wetenschappelijke onderzoeken bijvoorbeeld waaruit blijkt dat een gezin bestaand uit een vader en een moeder die van elkaar houden en die liefde en veiligheid geven aan hun kinderen, de beste omgeving is voor een kind om te groeien, worden al snel verketterd en terzijde geschoven. Wij leven immers in ideologische tijden, waarbij niet de werkelijkheid de waarheid bepaalt, maar de gewenste of gedroomde werkelijkheid tot waarheid wordt verheven. Gebroken gezinnen, gezinnen waarbij er één ouder is, samengestelde gezinnen, gezinnen met meerdere ouders al dan niet van hetzelfde geslacht, het moet allemaal kunnen. Het is allemaal ideologisch gelijkwaardig. Maar de praktijk laat anders zien.
Toch bevestigen de hier genoemde resultaten opnieuw de betrouwbaarheid en waarheid van de Bijbel als het goede Woord van God. Hij houdt ons daarin immers al voor wat Zijn bedoeling is: een huwelijk tussen één man en één vrouw (Genesis 2), gebaseerd op diepe liefde (zoals Christus liefde heeft voor zijn gemeente en andersom - Efeze 5). Zo'n huwelijk mag een plek zijn waar kinderen in veiligheid kunnen opgroeien, liefst gedragen in en door geloof.
Waar dit niet gebeurt nemen de problemen toe. Uiteraard kunnen ook in Bijbelse gezinnen problemen voorkomen, maar overall liggen die cijfers een stuk lager, zo blijkt ook weer in dit CBS-rapport.
Het tweede dat opvalt is dat zonde tot meer zonde en tot meer problemen daaraan gekoppeld, leidt. Als wij als samenleving alles wat goed en heilig is overboord gooien en wij geen absolute norm van goed en kwaad meer hanteren, gaat het fout. Als ieder maar doet wat goed is in eigen ogen, loopt alles op den duur vast. Het onderzoek van het CBS laat dit zien; het spreekt per slot van rekening over gecombineerde problematiek als het aankomt op jeugdzorg! Ook in deze cijfers blijkt helaas weer dat onze samenleving stuk is. Er is maar één oplossing voor dit probleem en dat is Christus en zijn veranderende evangelie. Dat velen dit mogen gaan zien.
