ICC politiek geworden: arrestatiebevel tegen Netanyahu en Gallant
Het Internationale Strafhof (Engels: International Criminal Court of ICC) heeft een arrestatiebevel laten uitgaan tegen Benjamin Netanyahu en zijn minister van defensie Yoav Gallant. Zij worden verdacht van oorlogsmisdaden en misdaden tegen de menselijkheid. Tegelijk met hen worden ook drie Hamas-leiders gezocht. Hoewel het ICC een onafhankelijke internationaal rechtelijk instantie beweert te zijn, wordt zij hiermee onderdeel van het internationale politieke spel dat gespeeld wordt.
De aanklager van het ICC, Karim Ahmad Kahn, verdenkt Netanyahu en Gallant ervan dat zij honger gebruiken als oorlogsmiddel gericht tegen burgers, dat zij opzettelijk lijden toebrengen aan lichaam en gezondheid, dat zij bewust burgers en burgerdoelen aanvallen als oorlogsmisdaad, dat zij zich schuldig maken aan uitroeiing en moord in de context van sterfgevallen door honger en tot slot dat zij zich verlagen tot ‘andere onmenselijke daden als misdaden tegen de menselijkheid’. Lekker specifiek, zullen we maar zeggen.
Het grote probleem met dit arrestatiebevel is niet het bevel zelf, maar de willekeur en politieke lading die het ICC daarmee op zich laadt. Als dit soort verdachtmakingen al aanleiding zijn voor een arrestatiebevel, waar is dan het arrestatiebevel tegen Bashir Al-Alshad van Syrië die verantwoordelijk is voor de dood van zeker 100.000 mensen en die gifgas-aanvallen tegen zijn eigen bevolking niet schuwde? Waar is dan het arrestatiebevel tegen de ayatollah van Iran, Kamene’i, die met harde hand de demonstraties van vrouwen voor meer vrijheid en democratie neersloeg en daarbij het bloed van meer dan 550 onschuldige burgers waaronder 68 minderjarigen aan zijn handen heeft? De man die 20.000 mensen liet oppakken, mishandelen en verkrachten! Dat juist de Israëlische, democratisch gekozen leiders worden uitgekozen, is het bewijs van het failliet van ook dit onderdeel van de zogenaamde internationale rechtsorde. Hiermee is dit hof onderdeel geworden van het politiek spel dat op internationaal niveau wordt gespeeld. De anti-Israël en anti-Joodse krachten winnen het daar in toenemende mate. De VN is al om, het Internationale Gerechtshof van die VN ook. De Europese Unie en steeds meer landen van die Unie (Spanje en Ierland gaan een Palestijnse staat erkennen op 28 mei) gaan meer en meer om. We zien voor onze ogen een geestelijke, spirituele oorlog voltrokken worden waarbij de volken door de wereldbeheerser van de duisternis (Ef. 6: 12) worden meegesleept in hun verachting van Gods volk. Het is een duidelijk teken van de tijd.
Persoonlijk krijg ik er een vieze smaak van in mijn mond, temeer daar het ICC in ons land, in Den Haag zetelt. Ik schaam me zo langzamerhand hiervoor. Deze stap is de volgende nagel aan de doodskist van de internationale rechtsorde. Daarvan is feitelijk geen sprake meer, voor zover dat er ooit al echt is geweest.
Roelof Ham
