Het grote gevaar van ideologieën als woke
Is het je wel eens opgevallen dat vele progressieve ideologieën als het milieu-activisme, de transgenderideologie, Black Lives Matter en wat dies meer zij, langzaamaan de samenleving proberen te veranderen? Er worden nieuwe woorden en ideeën geïntroduceerd, men probeert nieuwe wetten in te voeren en media voor zich te winnen om zo de samenleving te veranderen. Let maar eens op.
Deze revolutionaire bewegingen die ook wel onder verzamelterm woke bekend staan, volgen in deze drang tot verandering het bekende patroon van vele andere ideologieën en bewegingen voor hen. Zo bracht het fascisme in Duitsland allerlei nieuwe ideeën over Joden als gevaarlijke, minderwaardige wezens en introduceerde het termen als übermenschen, Lebensraum, Blut und Boden en omvolking in de wereld. Door stelselmatige indoctrinatie zorgden ze ervoor dat een hele generatie Duitsers met deze ideeën opgroeiden en ze als normaal zagen.
Ook het communisme had er een handje van. Zij introduceerden termen als kameraden en religie als opium van het volk. Ze kwamen met nieuwe symbolen als de hamer en sikkel en voerden taalgebruik in die hun ideologie verwoordde en verwezenlijkte. Begrippen als gelijkheid en de staat, kregen bijvoorbeeld een heel andere betekenis in communistische staten. Ze maakten mensen daarbij wijs dat er maar een onderscheid toe deed: was je arbeider (proletariaat) of eigenaar (kapitalist), was je have of have-not?
En zo zijn er vele, vele voorbeelden te geven door de hele geschiedenis heen.
De moderne ideologische woke-bewegingen van vandaag de dag, doen dus precies hetzelfde. Een aantal voorbeelden:
Gender is niet binair maar vloeibaar en heeft meer weg van een lange schaal
Tot nog niet zo heel lang geleden had je twee geslachten: man en vrouw. Ieder mens viel in een van deze categorieën. En ja, er waren mannelijke vrouwen en vrouwelijke mannen, maar ze bleven man of vrouw. Ook kwam het toen al voor dat een enkeling worstelde met zijn of haar geslacht en beleving daarvan, maar dat werd gezien binnen het kader van de opdeling van man en vrouw. Kinderen geboren met ambivalente geslachtskenmerken vielen in eerste aanleg als enige buiten deze indeling, maar zelfs dan werd er nog gezocht naar een plaatsing binnen een van deze twee groepen. Ja, zelfs het feminisme dat aandacht vroeg voor de maatschappelijke rollen van man en vrouw, tornde hier niet aan.
Toen kwam de gender-ideologie en die zette deze meest fundamentele, biologische basis van de mensheid overboord. Geslacht en de beleving van je gender waren twee totaal verschillende dingen, aldus hen. De norm voor wie je was, werd hoe jij je voelde en hoe je over jezelf dacht. Feiten, biologie en dergelijke deden er niet meer toe. Man en vrouw zijn voor deze ideologie slechts de uitersten van een spectrum waar jij je op kunt plaatsen zoals jij dat wilt en zoals dat voor jou goed voelt. Dat dit ontaardt in allerhande waanzin waarbij er gesproken wordt over 100+ genders met bijbehorende bizarre namen en predicaten, is onvermijdelijk gebleken.
Uiteraard staat dit haaks op Gods Woord, waar we in Genesis 1: 27 lezen: ‘En God schiep de mens naar Zijn beeld; naar het beeld van God schiep Hij hem; mannelijk en vrouwelijk schiep Hij hen.’
Het huwelijk krijgt een andere betekenis
Het huwelijk was altijd een verbond voor het leven tussen man en vrouw. Zo vonden man en vrouw veiligheid en bescherming bij elkaar en in het instituut. De huwelijkssluiting was iets van de gemeenschap rondom het paar. Familie, vrienden, dorpsgenoten en geloofsgenoten waren bij de sluiting en gaven er op die manier hun zegen aan. Er werd daarbij door de gemeenschap uitgesproken: deze twee horen bij elkaar. Zo gaven zij er hun zegen aan. Het gezin dat uit een huwelijk voortkwam, genoot dan ook staatsrechtelijk de bescherming van een huwelijk. Uit alle onderzoeken blijkt dat een traditioneel gezin en huwelijk, de beste omgeving is om op te groeien als kind.
Toen kwam de moderne linkse, progressieve ideologie om de hoek kijken. Het huwelijk werd eerst tot een onderdrukkende en beknellende mantel voor de moderne mens gemaakt. Vrije liefde en seks, dat was pas gezond. Toen kwam daarbij ook een nieuwe vorm om samen te leven: het veel vrijere samenwonen. Hierdoor viel het aspect van de zegen van de omgeving en het gemeenschappelijke van een verbintenis tussen twee mensen weg. Ook was de levenslange trouw niet meer vanzelfsprekend. Seriële monogamie is een in die tijd nieuwe, nog niet bestaande term die werd uitgevonden hiervoor (nieuwe taal!). Vervolgens werd scheiding normaler en gingen mensen meerdere malen (her)trouwen alsof het niets was. Daarna werd het huwelijk opengesteld voor paren van hetzelfde geslacht. En nu wordt er gesproken over verbintenissen van meer dan twee personen (polyamorie, ook zo’n nieuwe ideologische term). Waar het eindigt weet niemand.
Wat blijft er nog over van wat God ooit met het huwelijk voor heeft gehad als het beeld van ware liefde, een beeld van Hem en de mens, zijn volk en de gemeente? Niets meer. Toch leert Gen. 2: ‘Daarom zal een man zijn vader en zijn moeder verlaten en zich aan zijn vrouw hechten; en zij zullen tot één vlees zijn.’
Een andere betekenis aan gerechtigheid en een andere mensvisie
Zoals we al eens vaker hebben geschreven bijvoorbeeld in het artikel 'De goddeloze theorie achter woke' (Zoeklicht nr. 5 2024), heeft de moderne progressieve woke-ideologie een heel eigen beeld van de mens en van gerechtigheid. Zij denken in groepen, schuld en slachtofferschap. De mens wordt gedefinieerd door zijn verbinding met een groep en al deze groepen bestaan naast elkaar in de samenleving. Ze komen elkaar tegen, raken in elkaars vaarwater en zo ontstaat er een netwerk van onderdrukking, misbruik en uitbuiting. De grote boosdoener is daarbij de blanke man. Gerechtigheid is de vrijheid van de onderdrukte en het herstel en de compensatie daarvan door de uitbuiter. Het gaat dan dus niet meer om gelijke kansen voor iedereen en inzet en talent van het individu. Je bent waardevol in je groepsidentiteit en de hoogste waarde heeft je slachtofferschap.
De Bijbel leert echter dat we allen individuen zijn die door God gekend zijn en dat we allen zelfstandig en individueel tot Hem mogen komen, omdat Christus voor ons stierf. Galaten 3: 28 toont ons van daaruit waarin we onze identiteit als gelovigen ten diepste mogen vinden: ‘Daarbij is het niet van belang dat men Jood is of Griek; daarbij is het niet van belang dat men slaaf is of vrije; daarbij is het niet van belang dat men man is of vrouw; want allen bent u één in Christus Jezus.’
Eigen feesten en dagen
De moderne progressieve ideologie heeft zijn eigen feestdagen. Prides worden nationaal gevierd, scholen kennen Paarse Vrijdag, de Week van de Lentekriebels is een happening die in de media breed wordt uitgemeten en ga zo maar door. Elk jaar weer en elk jaar meer is er aandacht voor de ramadan, het suikerfeest en wat dies meer zij. Bestaande feesten en feestdagen worden daartegenover geproblematiseerd: Sinterklaas kan niet meer, want discriminerend. Oud en nieuw is te vervuilend voor het milieu, dus weg met vuurwerk.
Media en wetgeving
Dit alles wordt bereikt door media, wetgeving en overheid. Het boek ‘Wokeland’ van Coen de Jonge laat dat heel treffend zien. Een relatief kleine groep activisten is onevenredig sterk vertegenwoordigd in politiek en media, zo toont de auteur. Daardoor hebben ze ontzettend veel invloed. Op deze manier worden met de tijd steeds meer jonge mensen geïndoctrineerd door de propaganda en verander je de wereld. Deze minderheden krijgen zo veel meer gedaan, dan eigenlijk op basis van hun grootte normaal zou zijn. We schreven er al eens een artikel over.
Omkering, omdraaiing en vernietiging van het goede en heilige
Wat we hierin zien is de vernietiging van alles wat goed en heilig is. Het is niet voor niets dat in dit artikel Bijbelteksten zijn opgenomen. Wat we in deze moderne ideologische veranderingsdrang zien is ten diepste namelijk een verzet tegen Gods (scheppings)orde. Alles waar onze samenleving op gebouwd is in het huwelijk, in man en vrouw, in de bescherming van kinderen, in de mensvisie en in wat goed en recht is, moet kapot.
Er is maar een wezen in de geschiedenis van de mensheid die dat zo voor ogen heeft sinds het begin van de tijd: de satan. Daarom kunnen we deze bewegingen zien als het werk van het kwaad. Het is het werk van de antichristelijke geest die Gods waarheid onderuit wil halen en elke orde wil vernietigen, in een spiraal van leegte, losbandigheid en uiteindelijk dood en ondergang.
Ook is het een teken van de tijd. 2 Tim. 3 zegt: ‘En weet dit dat in de laatste dagen zware tijden zullen aanbreken. Want de mensen zullen liefhebbers zijn van zichzelf, geldzuchtig, grootsprekers, hoogmoedig, lasteraars, hun ouders ongehoorzaam, ondankbaar, onheilig, zonder natuurlijke liefde, onverzoenlijk, kwaadsprekers, onmatig, wreed, zonder liefde voor het goede, verraders, roekeloos, verwaand, meer liefhebbers van zingenot dan liefhebbers van God. Ze hebben de schijn van Godsvrucht, maar hebben de kracht ervan verloochend.’
Voor ons is er een heel duidelijke opdracht, voor zolang we hier nog zijn, want Paulus vervolgt dit met: ‘Keer u van hen af.’ Hoe duidelijk wil je het hebben? Wij mogen blijven staan in het goede en moeten ons afkeren van dit alles. We lopen een ander pad. Daar moeten we ons niet voor schamen, daar mogen we met genadevolle trots en passie voor staan. Ook dat is een getuige zijn van het goede en van het licht. Totdat Hij komt en alle dingen nieuw maakt.
Roelof Ham
PS zaterdag 5 oktober is de Zoeklichtdag. Vergeet niet uw kaarten te bestellen.
