Genocide of zelfverdediging?

Genocide
We spreken van genocide wanneer “handelingen bedoeld zijn om een volk van een bepaald land, ras of geloof, geheel of ten dele uit te roeien”. Daarvan is bij Israëls acties in Gaza in de verste verte geen sprake. Israël verdedigt zich tegen levensgevaarlijke terroristen die het niet alleen hebben voorzien op het land Israël, maar op alle joodse inwoners van Israël: kinderen, vrouwen, bejaarden, baby’s enz. Dat is de primaire taak van elke overheid.
Het doel is enkel de terreur van Hamas te beëindigen en Hamas laat Israël m.i. geen ander keus dan haar volledig uit te roeien. Bij elke andere optie gaat zij door met deze moordpartijen. Welk ander volk zou dit tolereren en na zoveel jaren niet overgaan tot een definitief uitroeien van dit kwaad?
Bij haar jacht op terroristen doet Israël alle moeite om burgerslachtoffers te vermijden, en neemt daarbij grote risico’s voor haar eigen soldaten. De realiteit is echter dat Hamas zichzelf en hun wapens en munitie verbergt onder scholen, ziekenhuizen, kinderdagverblijven en tussen burgers. Wie is dan verantwoordelijk voor de burgerslachtoffers?
Als er al sprake is van genocide, dan komen de acties van Hamas, namelijk het doelgericht mishandelen en afslachten van onschuldige Joodse burgers om de eenvoudige reden dat het Joden zijn, dichter bij de definitie van genocide dan wat Israël doet.

Een lange geschiedenis
Al vanaf het begin van de vorige eeuw werden de Joodse nederzettingen (die gebouwd waren op gekochte grond), aangevallen door Arabische bewoners van Palestina. Zolang zij bestaan, hebben Hamas, Hezbollah en meerdere moslimstaten aangetoond dat zij geen vrede willen. Zij willen het Joodse volk vernietigen en schuwen geen enkel middel om dat doel te bereiken. Het is voor Israël een ‘struggle for life’ die al meer dan honderd jaar duurt.
Wij kunnen ons vanuit onze comfortabele Nederlandse stoelen niet voorstellen wat het betekent om, decennialang, elke dag te moeten schuilen voor raketten van Hamas en van Hezbollah en in de publieke ruimte voortdurend over je schouder te moeten kijken wie er achter je staat.

Onschuldige burgers
Hoe onschuldig waren de grote groepen burgers in Gaza toen zij volop meededen aan de terreuraanval op 7 oktober en achter de terroristen aankwamen om het ‘karwei’ af te maken? Het is schokkend om te zien hoe de joodse jongeren, mede door Palestijnse burgers, werden afgeslacht en hun lichamen in triomftocht, als geruimd vee, achter hun auto’s aan door de straten van Gaza gesleept werden.
De aanslagen van Hamas en Hezbollah zijn voor een groot deel gericht op burgerdoelen. Het verklaarde doel is Joden te vermoorden: oud, jong, kinderen, vrouwen enz. Kinderen in Gaza krijgen vanaf zeer jonge leeftijd ingeprent dat Joden vermoord moeten worden. De immense haat voor alles wat Joods is, ook buiten Israël, zit veel dieper in hun denken dan wij ons in het westen kunnen voorstellen.
Toegegeven, ook Israël kent in haar geschiedenis extremen: Joden die Palestijnse burgers vermoorden. Die worden echter berecht en terecht opgesloten. De Palestijnse extremen zijn er niet alleen vele malen meer, maar die worden massaal verheerlijkt.

Proxyoorlog
Achter Hamas en Hezbollah staat een hele rij moslimstaten die allemaal hetzelfde willen: de hele regio ‘jodenvrij’ maken. Evengoed als de oorlog in Oekraïne, is de strijd tussen Israël en Hamas/Hezbollah een proxyoorlog. Voor veel moslims is het een strijd tussen de (god van de) Islam en (de God van) Israël, een strijd tussen de westerse (christelijke) wereld en de Arabische (Moslim) wereld, die o.a. in Gaza uitgevochten wordt.

Propagandaoorlog
Deze strijd van moslims tegen joden is sinds 1967 vooral ook een propagandaoorlog: Israël is daarin de bad guy, de dader en de Palestijnen zijn de underdog, het slachtoffer. Een oorlog die dagelijks door de Palestijnen wordt gewonnen, omdat zij in die strijd geen middel ongebruikt laten. Zij verheerlijken de dood en het martelaarschap in deze voor hen ‘heilige oorlog’. Zij zetten hun burgers (zelfs kinderen) vooraan in de strijd om bewust slachtoffers te maken.
Al tientallen jaren zet Hamas allerlei zogenaamde Israëlische wandaden in scene. De westerse media vertonen deze door Palestijnen geregisseerde ‘gruweldaden van Israël’ maar al te graag, zonder grondige toets op waarheid. En wat zijn de berichten van bijvoorbeeld de VN en de UNRWA in dit verband waard?

Het is moeilijk om vanuit Nederland te zien wat er in Gaza en echt gebeurt. Wie moeten we geloven? Wie is de aanvaller en wie verdedigt zich? Wie onbevooroordeeld kijkt naar de geschiedenis vanaf ruwweg 1900, ziet dat Israël niets liever wil dan vrede en samenwerking met de Arabieren in Palestina en in de regio. Het zijn de Arabische leiders die hun onderdanen steeds weer opzwepen om Joden te haten en hen waar mogelijk te doden: “From the river to the sea, Palestine will be free”. Ja, Israël slaat wel hard terug, maar dan gaat het wel om terroristen en burgers die actief betrokken zijn bij de strijd, bij martelingen, verkrachtingen en raketaanvallen.

Door Israël gedreven
De gangbare gedachte is dat de Palestijnse vluchtelingenkampen zijn ontstaan toen Israël voor en tijdens de onafhankelijkheidsoorlog (1948) de Palestijnen zou hebben verjaagd uit hun dorpen. De werkelijkheid is heel anders. Het waren de Arabische leiders die de Palestijnen opriepen hun dorpen ‘tijdelijk’ te verlaten zodat zij ongehinderd het land ‘schoon konden vegen’. De focus was niet het welzijn van de Arabische Palestijnen, maar de uitbreiding van persoonlijke macht van Arabische leiders. Het gevolg was een wilde vlucht van vele duizenden Palestijnen die elkaar naar het leven stonden, honger leden en aan alles gebrek hadden.

Een ander populaire hoax betreft de Joodse gebieden van het VN-verdelingsplan van 1947. Israël zou die gebieden veroverd hebben op de Palestijnse bewoners. In werkelijkheid zijn de betreffende gebieden door de joodse bewoners en immigranten gekocht van de Ottomaanse en Arabische grootgrondbezitters in toenmalig Palestina. Deze laatsten verkochten waardeloze stukken grond (w.o. onbruikbare moerasgebieden) tegen woekerprijzen aan joodse immigranten en Joodse bewoners van Palestina. Volkomen legaal.

Genadeloos
Wie geloof je als het gaat om wat er werkelijk gebeurt in Gaza. Als ik terugkijk naar honderd jaar Joodse aanwezigheid in Israël, geloof ik niets van deze aantijgingen. In elke oorlog gaan dingen mis, maar er is geen reden om te spreken van genadeloos optreden van Israël tegenover goedwillende burgers. Het aantal keren dat plaatselijke dorpen, kibboetsiem en de staat Israël de hand hebben uitgestoken naar hun Arabische buren is haast niet te tellen.
Het Israëlische leger werkt al vanaf 1948 in militaire IDF-teams met een zeer hoge moraal, hoger dan welk land in oorlog ook. Het bizarre sprookje van massale martelingen, verkrachtingen, uithongering, executies en liquidaties door Israëlische soldaten is nergens op gebaseerd. Anno 2024 is het heel gemakkelijk om zogenaamde bewijzen hiervoor, foto’s, filmbeelden te vervalsen of in scene te zetten. De werkelijkheid is dat Palestijnse gewonden en zieken al jarenlang welkom zijn in Israëlische ziekenhuizen om te worden geopereerd en verpleegd. In Israël wonen en werken 1½ miljoen Arabieren en andere groeperingen. Zij hebben zetels in de Knesset en een beter leven dan in de Arabische landen zelf. Israël is altijd bereid om tot een vredige oplossing te komen. Maar niet met een vijand die haar wil vernietigen.

Gezond verstand
Ook met gezond verstand zijn veel beweringen te weerleggen. Wat voor belang kan Israël bijvoorbeeld hebben bij het vijf keer opnieuw beschieten van een ziekenhuis als het geen militair bolwerk is? Als Israël voedseltransporten zou tegenhouden, hoe komt Hamas dan aan die vele duizenden raketten die ze afgeschoten hebben? Die stop je niet in je fietstas. Als Israël Gaza zou willen uithongeren, waarom blijven bij hun precisiebombardementen watertanks en tientallen bakkerijen intact? Als Israël de burgerbevolking van Gaza zou willen treffen, waarom waarschuwen ze dan de Gazanen van tevoren waar zijn precies gaan aanvallen, zodat deze op tijd  kunnen vluchten? Doet Hamas dat ook? Laten we niet met twee maten meten. Het gangbare verhaal rammelt aan vele kanten. Bij het bloedbad op 7 oktober jl. was het duidelijk wie in het Palestijns-Israëlisch conflict de aanvaller was en wie zich verdedigde. Het is altijd belangrijk in zo’n conflict om oorzaak en gevolg te onderscheiden. Als de Palestijnen stoppen met hun raketbeschietingen en moordaanslagen, is het vrede. Als Israël stopt met haar aanvallen op Hamas en Hezbollah, zijn de Joden in Israël ten dode opgeschreven.

Niet vrijblijvend
Onze keuze in dit conflict is niet vrijblijvend. We moeten bedenken dat Israël, niet meer dan een stipje op de land kaart, niet zomaar een volkje is. Het is Gods volk, het volk van de God van de Bijbel. En Hij waarschuwt ons om de handen niet te branden aan dit volkje, Zijn volk en aan dit landje, Zijn land.

“Want zie, in die dagen en in die tijd, als Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Juda en Jeruzalem, zal Ik alle heidenvolken bijeenbrengen en hen doen afdalen naar het dal van Josafat. Daar zal Ik met hen een rechtszaak voeren, vanwege Mijn volk en Mijn eigendom Israël, dat zij onder de heidenvolken verstrooid hebben. Mijn land hebben zij verdeeld.” (Joel 3:1-2)

Want God heeft nog grootse plannen met dit land en dit volk. Hij zei tegen Abraham:

“De HEERE nu zei tegen Abram: Gaat u uit uw land, uit uw familiekring en uit het huis van uw vader, naar het land dat Ik u wijzen zal. Ik zal u tot een groot volk maken, u zegenen en uw naam groot maken; en u zult tot een zegen zijn. Ik zal zegenen wie u zegenen, en wie u vervloekt, zal Ik vervloeken; en in u zullen alle geslachten van de aardbodem gezegend worden.” (Genesis 12:1-3)a

Ook de satan heeft een plan en veel gebeurtenissen in de wereld van vandaag getuigen daarvan. Vernietiging van het volk Israël is daar één van. Laten we oppassen dat we daar niet, bewust of onbewust, aan meewerken. Ik bid ieder van ons wat dat betreft veel wijsheid toe.

Voetnoot: a) Er rest trouwens nog een geweldige belofte voor Egypte en voor Syrië volgens Jes. 19:24.  

Harry Honigh

Lees ook:

• Wat zijn de argumenten van de pro-Palestina beweging?

• Studentenopstand - verkapt en minder verkapt antisemitisme