Een jaar na 7 oktober
Bijna een jaar geleden was de verschrikkelijke aanval van Hamas op Israël waarbij 1139 mensen de dood vonden op de meest gruwelijke wijze en er 251 mensen ontvoerd werden naar Gaza. Hiervan zijn er nog steeds meer dan 100 niet terug. Maandag 7 oktober aanstaande zou dan ook een dag moeten worden om te gedenken en om uit te spreken dat ‘nooit meer’ nu is.
Gelukkig gebeurt dat ook: op veel plekken in het land worden manifestaties georganiseerd om onze solidariteit en verbondenheid met Israël en Joodse volk uit te drukken. Maar… dat is slechts een deel van het plaatje. Zoals we al eerder schreven zijn de pro-Palestina bewegingen en de pro-Hamas groepen van plan om juist deze dag onrust te veroorzaken en te demonstreren. Zo wil ‘Student Intifada’ een nationale staking vanwege de ‘genocide’ in Gaza. Met 2400 ondersteuners van dit idee, gaat dit waarschijnlijk geen storm lopen. Gisteren werd bekend dat maandag om 18:00 uur allerlei onfrisse figuren sit-ins willen gaan houden op verschillende stations in Nederland, want (dixit Asha ten Broeke): ‘De genocide op Palestijnen in Gaza moet stoppen!’ Hoe belachelijk deze beschuldiging is, hebben wij en vele anderen al veelvuldig aangetoond. Het schijnt de activisten niet tegen te houden.
Maar daar houdt het niet op. Het antisemitisme kruipt door de kieren en naden van onze maatschappij en dat een jaar na 7 oktober helaas steeds meer en meer. In een artikel in het Nieuw Israëlitisch Weekblad bijvoorbeeld, worden Marcel de Weerd en Michel Theeboom - leiders van het Joodse Politie Netwerk - geïnterviewd. Zij geven aan dat er veel (latent) gediscrimineerd wordt in de samenleving en in het politieapparaat. Dé opmerking in dit interview die veel stof doet opwaaien is dat de twee aangeven dat er inmiddels agenten zijn die uit morele bezwaren geen Joodse objecten en evenementen meer willen bewaken of beschermen. Dit rechtstreeks naar aanleiding van 7 oktober en wat er volgde. Een tweeslachtige reactie van de leiding van de landelijke politie volgde. Het kwam allemaal erg amateuristisch over, terwijl het tot de basis van het politiewerk behoort dat je je arbeid verricht zonder aanziens des persoons.
Ondertussen wordt in Zuid-Afrika - het land dat Israël voor het Internationaal Gerechtshof sleept met aanklachten van overtredingen van de verdragen rond ‘genocide’ - serieus nagedacht om een straat in de stad Johannesburg te vernoemen naar Palestijnse terroriste die betrokken was bij verschillende vliegtuigkapingen van Joodse toestellen eind jaren '60 en begin jaren '70.
Toen Israël in Libanon tegen Hezbollah optrad werden de meest scherpe veroordelingen uitgesproken in de VN-veiligheidsraad. Nu Iran 180 raketten op Israël heeft afgevuurd komt de secretaris-generaal niet verder dan dat hij het steeds groter wordende conflict in het Midden-Oosten veroordeeld. Israël heeft hem nu hierom tot persona non grata verklaard, wat betekent dat hij niet welkom (meer) is in het land.
Concluderend kun je zeggen dat sinds 7 oktober de wereld steeds verder verdeeld is geraakt en dat antisemitisme weelderig tiert. Allerlei antisemitische groepen, linkse extremisten, activisten en extreme moslim-organisaties hebben elkaar gevonden in steeds openlijkere Jodenhaat. De overheden die verantwoordelijk zijn voor de orde en veiligheid van allen, doen weinig tot niets. Internationale organisaties als de VN zijn welhaast openlijk antisemitisch (of het scheelt niet veel meer) en nu komen er zelfs in het neutrale politiebastion scheuren van partijdigheid. Dit is kennelijk het resultaat van terreur en het zaaien van dood en verderf. Geweld - het liefst grof en bruut - loont.
Roelof Ham
