De Anglicaanse Kerk en het homohuwelijk, (g)een plek voor bezwaarden?
Lhbti-aangelegenheden vormen een hot issue voor veel kerken en kerkgenootschappen in deze tijd. Zo is er binnen de NGK/CGK veel onrust over dit onderwerp, maar ook een mega-kerk als Mozaïek is volop met het thema bezig. In Groot Brittanië speelt de kwestie binnen de Anglicaanse Kerk waar nagedacht wordt over de vraag of homorelaties gezegend kunnen en mogen worden?
In de Britse kerk is een groot onderzoek gaande over dit thema waar in 2025 de resultaten van worden verwacht. Het onderzoek dat de naam ‘Living in love and faith’ (Leef in liefde en geloof) draagt, kijkt in de breedte naar liefde, huwelijk en seksualiteit, maar iedereen weet dat het ten diepste om het lhbti-thema draait.
Dat neemt niet weg dat er nu al zaken spelen. Zo draait er op dit moment een kwestie rond het aanpassen van de 'gebeden van liefde en geloof', of in het Engels ‘Prayers of love and faith’.
Zoals u wellicht weet, kent de Anglicaanse Kerk veel standaardgebeden als onderdeel van een striktere liturgie dan in veel andere protestantse kerken en deze gebeden zijn daar onderdeel van. Er is nu een motie ingediend om deze gebeden zo aan te passen dat er meer ruimte komt voor alternatieve relatievormen. De stemming daarover verliep positief voor de indieners. Een meerderheid was hiervoor, maar niet een grote meerderheid. De groep tegenstanders van de motie - de bezwaarden - was groot.
De Anglicaanse Kerk heeft aangegeven dat zij dit geluid gehoord hebben en dat er ruimte voor hen is en blijft. Bisschop Martin Snow zei: ‘Jullie hebben een plaats in de Engelse Kerk.’
Dit klinkt natuurlijk mooi en heel vroom, maar... het deed ons denken aan het proces van de gewetensbezwaarde ambtenaren, toen het homohuwelijk in de Nederlandse wetgeving een plek kreeg. Ambtenaren die moeite hadden met deze nieuwe wijziging, kregen ruimte om niet deel te hoeven nemen aan sluitingen van homohuwelijken destijds. ‘Samen lossen we het op,’ zo klonk het. Want het was toch geen probleem om een beetje rekening met elkaar te houden. Mensen konden elkaar vervangen, inspringen, etc. Dat kwam wel goed. Deze welwillendheid duurde echter maar een paar jaar. Toen kwamen de eerste berichten dat het gedaan was met de verdraagzaamheid.
Zoals altijd begon dit in grote progressieve steden als Amsterdam, maar het breidde zich verder en verder uit. In 2014 volgde een wet dat gewetensbezwaren niet meer mee mochten wegen en dat nieuwe ambtenaren bereid moesten zijn om alle wettelijke huwelijken te sluiten. Ja, die ambtenaren die er nog waren en die bezwaard waren, mochten nog blijven maar daar bleef het bij. De ruimte die er was geschapen, was dus slechts tijdelijk en voor zolang het uitkwam. Het werd gebruikt om eventuele controverse te sussen. Later kregen de progressieve voorstanders alsnog wat ze wilden.
Nou is dit natuurlijk maar een voorbeeld en zo hoeft het niet gaan, maar helaas... zo gaat het vaak wel. Het is te hopen dat de Anglicaanse Kerk daarop een uitzondering is, maar wij vrezen het ergste. Misschien is het een voorbode van wat in Nederlandse kerken en kerkgenootschappen ook gaat komen?
Bron: Reformatorisch Dagblad
PS 5 oktober is de Zoeklichtdag. Vergeet niet uw kaarten te bestellen.
