Antisemitisme en o ja, ook islamofobie

Het is dinsdag 21 januari in een voorstad van Sidney. Vroeg in de ochtend klinkt een explosie bij een woonhuis. Twee auto’s op de oprit vliegen in brand. Het duurt maar even of het huis wat bij de oprit hoort, vat ook vlam. De buren zien, net als bewakingscamera’s in deurbellen in de straat, twee personen met hoodies en donkere kleding. Zij steken de brand aan en rennen vervolgens snel weg. Het gezin dat in de woning woont, komt met de schrik vrij. 
Antisemitisme. Hoezo weet je dat, vraag jij je misschien af? Duidelijk: op een auto die aan de straat stond, was met grote letters F*CK THE JEWS (vrij vertaald naar beschaafd Nederlands: laat de Joden doodvallen) gekalkt en het huis zelf was onder gesmeerd met rode verf. hoewel de bewoners niet Joods waren, kon eigenlijk geen andere conclusie getrokken worden. Temeer daar de Joodse voorzitter van de uitvoerende raad van het Australische Jodendom er tot een paar jaar geleden, met zijn gezin woonde. Waarschijnlijk wisten de daders niet dat hij inmiddels verhuisd was en vergisten ze zich. 

Deze aanslag is de zoveelste sinds 7 oktober 2023 in het land aan de andere kant van de wereld. Zo is er een synagoge in Melbourne in brand gezet, worden auto’s beklad met antisemitische teksten, worden gebouwen van Joodse eigenaren gevandaliseerd en toen een lijst met namen van een Joodse appgroep uitlekte, waren de deelnemers hun leven niet meer zeker. 
Deze golf van terreur begon toen twee dagen na 7 oktober in Sydney bij het beroemde opera-huis een groep van 1000 pro-Palestina aanhangers demonstreerden en leuzen riepen als ‘gas the Jews’ (vergas de Joden) en ‘F*CK the Jews’ dan wel ‘F*CK Israel’ (zie boven voor vertaling). Misschien herinner jij je de schokkende beelden daarvan nog wel. 

Australië is een westers land, dus je zag ook hier al vrij snel daarna dezelfde beweging die overal in het westen door media, elites en bestuurders wordt gemaakt na antisemitische excessen: in plaats van dat de daders worden aangepakt en de Joodse slachtoffers ondersteund worden, wordt er twijfel gezaaid en niet of nauwelijks echt opgetreden. Waar bij ons bij de pogrom van Amsterdam na de wedstrijd Ajax-Maccabi eind vorig jaar, klonk dat het toch eigenlijk geen Jodenjacht was, maar vandalisme, hooliganisme en zelfs de verdediging van de stad en haar inwoners (de onschuldige vrouwen en kinderen van Amsterdam), was dat in Australië niet anders. In plaats van dat er opgetreden werd tegen het tuig dat scandeerde, ging de discussie over het feit of er wel echt gezegd was wat er gezegd was? Was er niet gezegd ‘where’s the Jews’ (waar zijn de Joden)? Of dat het minder erg maakt.
Dit gebeuren in Syndey was het startsein voor 15 maanden van antisemitische terreur in het land tegen de Australische Joodse gemeenschap. Net als in veel westerse landen roepen ook Australische politici bij ieder incident om het hardst dat dit niet kan, maar net als in vele andere landen treden ze niet of nauwelijks op. En de media? Die hebben hoofdzakelijk al een kant gekozen en dat is niet die van de Joodse gemeenschap. Zelfs als men niet openlijk hiervoor uitkomt spreekt hun zwijgen boekdelen. 

Nogmaals, dit is het verhaal van de afgelopen 15 maanden in veel westerse landen. Je zou ditzelfde verhaal helaas op kunnen hangen voor ons eigen land, Duitsland of Groot Brittanië om maar eens wat te noemen. Het is allemaal van hetzelfde laken een pak.
Gisteren reed ik in de auto en op het journaal kwam het bericht langs van de bovenstaande aanslag en het antisemitische geweld in Australië. De nieuwslezer las het kordaat voor en eindigde zijn verslag met de woorden: ‘maar in het land is er ook al langer sprake van islamofobie’. Einde bericht.

Roelof Ham

Bron: The Free Press

Lees ook:

• Lesboeken UNWRA scholen voedingsbodem antisemitisme

• Over de sterftecijfers in Gaza en de westerse media