Abortus door EU-vergoed?
Een burgerinitiatief om geld beschikbaar te stellen voor de vergoeding van abortus door de EU, heeft genoeg handtekeningen opgehaald en moet daarom binnen een halfjaar behandeld worden door de organisatie. Als het aangenomen wordt komt er een fonds om abortus te vergoeden in een ander land voor vrouwen die in hun eigen land geen abortus kunnen krijgen.
De vrouwen die abortus zouden willen plegen, maar dat niet in eigen land kunnen zouden dan enkel nog de reis zelf hoeven te betalen. De overige kosten zouden door de EU moeten worden bekostigd. Het is opnieuw weer een totale overtreding van de grenzen van de EU, zoals die ooit bedoeld zijn. De EU mag zich namelijk niet bemoeien met de gezondheidszorg van individuele lidstaten. Om het toch mogelijk te maken dat de EU bij abortus iets betekent, is er een maas gevonden in dit fonds: de EU zegt zo niets over de individuele wetgeving, landen hoeven ook niet verplicht mee te doen, er komt alleen geld beschikbaar. Dit is de tactiek die we helaas vaak zien bij de EU: de tentakels van het herstelde Romeinse Rijk in de dop gaan steeds verder en via allerlei loopholes, mazen en juridische trucjes probeert men de centralisatie van macht te bewerken. Alles uiteraard met een minimum aan legitieme democratische controle en een systeem van checks and balances.
Het burgerinitiatief heet ‘my voice, my choice’ en is door meer dan een miljoen mensen ondertekend in minimaal zeven landen. Dat is uitzonderlijk, want nog geen 10% van al dit soort initiatieven haalt het. De EU-commissaris die groen licht gaf voor dit burgerinitiatief, Hadja Lahbib, is een radicale voorstander van vrije abortus. De initiatiefnemers geven op hun beurt aan dat ze op het idee kwamen, na het federale verbod op abortus in de VS waarin het al of niet kunnen verkrijgen van abortus de verantwoordelijkheid van de staten werd.
Het is maar de vraag of er genoeg steun zal zijn en of er echt wel mogelijkheden zijn om het fonds in te stellen. De tegenstanders van het initiatief en van abortus wijzen terecht op alle legitieme bezwaren die hier al genoemd zijn. De ervaringen van het recente verleden maken dat ook duidelijk: eerdere uitspraken van het Europese parlement waarin men steun uitsprak voor abortus, richten (daarom) in de praktijk niets uit.
In dit alles wordt opnieuw duidelijk hoe abortus een strijdtoneel is geworden van de moderne cultuurstrijd en van een spirituele oorlogsvoering om de levens van het ongeboren kinderen. Het is in die zin in zichzelf weer een onderdeel van de laatste dagen, waarin duidelijk wordt hoe de mens zonder God de weg alleen maar meer kwijtraakt, want met de secularisatie is ook de verspreiding van vrije abortus gekomen. De ontwikkelingen op dit vlak lopen haast wel 1 op 1 in de historie.
Bron: Nederlands Dagblad
