Zuinig zijn met woorden
Paul Prijt • 95 - 2019 • Uitgave: 3
Heb daarom de HEER, uw God, lief met hart en ziel en met inzet van al uw krachten. Houd de geboden die ik u vandaag opleg steeds in gedachten. Prent ze uw kinderen in en spreek er steeds over, thuis en onderweg, als u naar bed gaat en als u opstaat. Draag ze als een teken om uw arm en als een band op uw voorhoofd Schrijf ze op de deurposten van uw huis en op de poorten van de stad (Deuteronomium 6:5-9).
Tijdens de eerste bijeenkomst van onze gemeente dit jaar werd een klein presentje aangeboden. Iemand had uit Israël een mezoeza meegenomen voor aan de deurpost van de kerk. Dit om ons eraan te herinneren de Here God lief te hebben met geheel ons hart, ziel en kracht en daar telkens met onze naasten over te spreken.
Al eerder had het kokertje aan de deurpost gezeten maar door een verbouwing van de kerk was het zoekgeraakt en nu dus zo letterlijk en figuurlijk weer herbevestigd. Een mooie opdracht om niet alleen in de kerk maar juist ook daarbuiten in contacten met familie, kinderen, bekenden, collega’s en in de maatschappij waarin we leven vrijelijk te spreken. Dit om te getuigen van Gods bedoeling met het leven en in woord en daad te laten zien dat we Hem liefhebben boven alles. Een ‘mobiele’ opdracht voor onderweg!
Fijngevoeligheid
Die opdracht is niet altijd even makkelijk in een geseculariseerde maatschappij waar geloven en christelijke ethiek niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Het is een uitdaging om telkens goede woorden te vinden die balans houden tussen fijngevoeligheid en wat er gezegd moet worden of misschien juist gezwegen. Diezelfde week, nadat we de mezoeza hadden herbevestigd, brak in de samenleving en de kerken de discussie los rondom de Nashville-verklaring. De felle woorden over en weer waren niet van de lucht en dat vond ik eerlijk gezegd om allerlei redenen beangstigend. De fijngevoeligheid was soms ver te zoeken. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik persoonlijk zelden petities, verklaringen of steunbetuigingen onderteken. Zelden doen die gestolde menselijke woorden naar mijn idee de werkelijkheid van het leven helemaal recht. Ik probeer liever maar de Bijbel te verstaan en te luisteren naar medebroeders en -zusters om samen te zoeken naar Gods bedoeling en dat is al lastig genoeg.
Onderscheiden
Als het erom gaat wat wel en niet gezegd moet worden met onze ‘woorden voor onderweg’ kan een jury-opmerking, die we de afgelopen tijd als bestuur van de Evangelische Basisschool in Eindhoven kregen, misschien helpen. We waren met ons jaarverslag landelijk genomineerd en daar waren we best trots op en dankbaar voor. Hoewel we niet wonnen kregen we mooie adviezen. Eén ervan bleef me bij: zoek een goede balans tussen koetjes en kalfjes en wat er in een jaarverslag aan cijfers, feiten en inzichten echt gezegd moet worden. In deze tijd van het jaar worden er weer veel jaarverslagen gemaakt, zakelijk, in kerken en organisaties. Ook zijn er weer jaarvergaderingen waar teruggekeken wordt en nieuwe doelen worden gesteld. Van belang is telkens te onderscheiden waar het werkelijk op aankomt. De woorden in de mezoeza roepen ons op om ook in de kleine ontmoetingen van onderweg met eenvoudige goede woorden te spreken over God en Zijn Woord. Eenvoudige woorden die van groot belang kunnen zijn en misschien wel eeuwigheidswaarde kunnen krijgen. Soms moeten we misschien zuiniger zijn met al te grote woorden die soms zo klein kunnen overkomen. Een goede balans, dat wens ik u toe.
Paul Prijt
Tijdens de eerste bijeenkomst van onze gemeente dit jaar werd een klein presentje aangeboden. Iemand had uit Israël een mezoeza meegenomen voor aan de deurpost van de kerk. Dit om ons eraan te herinneren de Here God lief te hebben met geheel ons hart, ziel en kracht en daar telkens met onze naasten over te spreken.
Al eerder had het kokertje aan de deurpost gezeten maar door een verbouwing van de kerk was het zoekgeraakt en nu dus zo letterlijk en figuurlijk weer herbevestigd. Een mooie opdracht om niet alleen in de kerk maar juist ook daarbuiten in contacten met familie, kinderen, bekenden, collega’s en in de maatschappij waarin we leven vrijelijk te spreken. Dit om te getuigen van Gods bedoeling met het leven en in woord en daad te laten zien dat we Hem liefhebben boven alles. Een ‘mobiele’ opdracht voor onderweg!
Fijngevoeligheid
Die opdracht is niet altijd even makkelijk in een geseculariseerde maatschappij waar geloven en christelijke ethiek niet meer zo vanzelfsprekend zijn. Het is een uitdaging om telkens goede woorden te vinden die balans houden tussen fijngevoeligheid en wat er gezegd moet worden of misschien juist gezwegen. Diezelfde week, nadat we de mezoeza hadden herbevestigd, brak in de samenleving en de kerken de discussie los rondom de Nashville-verklaring. De felle woorden over en weer waren niet van de lucht en dat vond ik eerlijk gezegd om allerlei redenen beangstigend. De fijngevoeligheid was soms ver te zoeken. Nu moet ik eerlijk zeggen dat ik persoonlijk zelden petities, verklaringen of steunbetuigingen onderteken. Zelden doen die gestolde menselijke woorden naar mijn idee de werkelijkheid van het leven helemaal recht. Ik probeer liever maar de Bijbel te verstaan en te luisteren naar medebroeders en -zusters om samen te zoeken naar Gods bedoeling en dat is al lastig genoeg.
Onderscheiden
Als het erom gaat wat wel en niet gezegd moet worden met onze ‘woorden voor onderweg’ kan een jury-opmerking, die we de afgelopen tijd als bestuur van de Evangelische Basisschool in Eindhoven kregen, misschien helpen. We waren met ons jaarverslag landelijk genomineerd en daar waren we best trots op en dankbaar voor. Hoewel we niet wonnen kregen we mooie adviezen. Eén ervan bleef me bij: zoek een goede balans tussen koetjes en kalfjes en wat er in een jaarverslag aan cijfers, feiten en inzichten echt gezegd moet worden. In deze tijd van het jaar worden er weer veel jaarverslagen gemaakt, zakelijk, in kerken en organisaties. Ook zijn er weer jaarvergaderingen waar teruggekeken wordt en nieuwe doelen worden gesteld. Van belang is telkens te onderscheiden waar het werkelijk op aankomt. De woorden in de mezoeza roepen ons op om ook in de kleine ontmoetingen van onderweg met eenvoudige goede woorden te spreken over God en Zijn Woord. Eenvoudige woorden die van groot belang kunnen zijn en misschien wel eeuwigheidswaarde kunnen krijgen. Soms moeten we misschien zuiniger zijn met al te grote woorden die soms zo klein kunnen overkomen. Een goede balans, dat wens ik u toe.
Paul Prijt
