Zoeken naar geluk
Oscar Lohuis • 92 - 2016 • Uitgave: 14/15
‘Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. Wanneer zal ik binnengaan om voor Gods aangezicht te verschijnen?’ (Psalm 42:3)
Een vraag die wij onszelf moeten stellen is deze: Is God voor mij een doel, of is Hij voor mij een middel tot een doel? Ben ik iemand die werkelijk naar God verlangt, Hem wil kennen en Hem wil dienen in voorspoed en in tegenspoed? Of ben ik ten diepste nog op mijzelf gericht, waardoor ik God eigenlijk vooral wil gebruiken voor mijzelf, mijn eigen verlangens en ambities en agenda? Nodig ik Jezus uit om bij mij in de auto te stappen, omdat het wel goed uitkomt en handig en bruikbaar is als Hij met mij meerijdt? Of zit Hij achter het stuur en rijd ik met Hem mee?
Het lijkt een nuanceverschil, maar het is een wereld van verschil. Het humanisme dringt zich zo sterk aan ons op en komt ongemerkt onze geloofsbeleving en zelfs prediking binnen. De moderne filosofie en psychologie zegt: ‘Het ultieme doel van alles is het geluk van de mens.’ We verlangen naar het paradijs op aarde en doen er alles aan om dat hier en nu te realiseren. Religie kan daar goed bij helpen. Velen vinden door religie een doel in het leven, richtlijnen voor hoe te leven en een zekere rust en vrede. De mens en zijn ontplooiing, verwezenlijking en geluksbeleving staan centraal.
Jij bent goed!?
Regelmatig wordt het evangelie aan dit humanisme aangepast. God staat vooral ten dienste van de mens. Weet hoeveel Hij van jou houdt, jou waardeert, erkent en van waarde acht. Er zit waarheid in. Het is niet zo dat dit niet waar is. Maar er ontbreekt iets dat veel belangrijker is dan dit alles. Laatst luisterde ik naar een preek van een bekende televisie-evangelist die op zondagmorgen ook op de Nederlandse televisie wordt uitgezonden. In zijn boodschap over de waardigheid van de mens zei hij op een gegeven moment tegen al zijn hoorders: “Jij bent goed!” Veel van wat hij zei was mooi en opbouwend om naar te luisteren. Maar toen hij dit zei haakte ik af. Jezus zei: “Niemand is goed, behalve God.” Dat lijkt me meer realistisch als we kijken naar de geschiedenis van de mensheid.
Op deze manier doet het humanisme zijn intrede in de prediking in kerken en gemeenten. Het draait dan allemaal om onze eerbaarheid, hoe waardevol wij zijn en dat God ons zoveel wil geven. Je bent wel gek als je dat allemaal zou afslaan. Kijk nou toch eens wat er ook voor jou voor het grijpen ligt! De boodschap van zonde en genade, met daarbij een oproep tot bekering, klinkt dan niet meer. Het is alleen maar de boodschap dat God van je houdt en jou geweldig vindt. Ik ben OK en jij bent OK. Opnieuw horen we om ons heen over een hype op het gebied van gebedsgenezing. De gaven van de Heilige Geest staan in dat soort bewegingen op de voorgrond. Er is meer, zeggen ze dan. Ja, maar wat is de grondtoon? Om wie draait het allemaal?
Het doel van ons leven
Natuurlijk heeft God ons geluk op het oog. Maar alleen als we Hem Zelf gaan liefhebben boven al het andere zullen we het echte geluk leren kennen. Het geluk van de mens is niet het hoofddoel van alle dingen, maar een bijproduct van het aansluiten bij het enige echte hoofddoel dat God met Zijn schepping heeft. Het hoofddoel van alle dingen is dat Hij verheerlijkt wordt. Dat we zicht krijgen op Zijn heerlijkheid en dat Zijn glorie openbaar wordt, voor ons en door ons heen. Hijzelf is het doel van ons leven.
Zolang we Hem blijven gebruiken voor ons eigen paradijsje hier op aarde, zal ons geluk afhangen van hoezeer we er hier een paradijsje van kunnen maken. Dat zal heus niet altijd meevallen. Ook met behulp van God worden niet alle problemen opgelost. Ook gelovigen krijgen te maken met ziekte, verlies van dierbaren, financiële noden, onrecht en allerlei andere teleurstellingen. We zijn sterfelijk en leven nog in een heel onvolmaakte wereld. Wat blijft er dan over van ons geluk, als dat geluk van die dingen afhangt?
God wil niet dat we zo kwetsbaar zijn. Ons geluk is vast en zeker in Hem alleen. In God en God alleen. Hijzelf is veel meer te verkiezen dan alles wat Hij heeft geschapen en aan ons geeft. Het grootste geschenk is dat Hij Zichzelf aan ons geeft. Dat Hij dat wil doen heeft Hij bewezen door Zijn eniggeboren Zoon aan ons te geven, zodat wij met Hemzelf verzoend konden worden.
Hier ben ik
Tegenover het humanisme en de mens-gecentreerde tijdgeest moeten we de radicale gerichtheid op God zetten. Alleen dan zullen we komen tot ware volheid en vreugde in het geloof. Laat ons met de psalmist belijden dat wij slechts één groot verlangen hebben, dat is een verlangen naar God. ‘Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. Wanneer zal ik binnengaan om voor Gods aangezicht te verschijnen?’
Heer, hier ben ik. Hoe mijn leven ook verder zal verlopen, hoeveel of hoe weinig dagen ik nog hier op aarde zal hebben en hoe fijn of hoe moeilijk die dagen ook zullen zijn: Ik hou van U! Toon mij meer van Uzelf. Leer mij U kennen. Gebruik de moeilijkheden in mijn leven om mij te vormen naar Uw beeld, zodat steeds meer van Uw glorie schittert in mijn leven. Vergeef mij mijn zelfgerichtheid en laat mij onlosmakelijk aan U verbonden blijven. Uzelf bent voor mij genoeg.
Oscar Lohuis
Een vraag die wij onszelf moeten stellen is deze: Is God voor mij een doel, of is Hij voor mij een middel tot een doel? Ben ik iemand die werkelijk naar God verlangt, Hem wil kennen en Hem wil dienen in voorspoed en in tegenspoed? Of ben ik ten diepste nog op mijzelf gericht, waardoor ik God eigenlijk vooral wil gebruiken voor mijzelf, mijn eigen verlangens en ambities en agenda? Nodig ik Jezus uit om bij mij in de auto te stappen, omdat het wel goed uitkomt en handig en bruikbaar is als Hij met mij meerijdt? Of zit Hij achter het stuur en rijd ik met Hem mee?
Het lijkt een nuanceverschil, maar het is een wereld van verschil. Het humanisme dringt zich zo sterk aan ons op en komt ongemerkt onze geloofsbeleving en zelfs prediking binnen. De moderne filosofie en psychologie zegt: ‘Het ultieme doel van alles is het geluk van de mens.’ We verlangen naar het paradijs op aarde en doen er alles aan om dat hier en nu te realiseren. Religie kan daar goed bij helpen. Velen vinden door religie een doel in het leven, richtlijnen voor hoe te leven en een zekere rust en vrede. De mens en zijn ontplooiing, verwezenlijking en geluksbeleving staan centraal.
Jij bent goed!?
Regelmatig wordt het evangelie aan dit humanisme aangepast. God staat vooral ten dienste van de mens. Weet hoeveel Hij van jou houdt, jou waardeert, erkent en van waarde acht. Er zit waarheid in. Het is niet zo dat dit niet waar is. Maar er ontbreekt iets dat veel belangrijker is dan dit alles. Laatst luisterde ik naar een preek van een bekende televisie-evangelist die op zondagmorgen ook op de Nederlandse televisie wordt uitgezonden. In zijn boodschap over de waardigheid van de mens zei hij op een gegeven moment tegen al zijn hoorders: “Jij bent goed!” Veel van wat hij zei was mooi en opbouwend om naar te luisteren. Maar toen hij dit zei haakte ik af. Jezus zei: “Niemand is goed, behalve God.” Dat lijkt me meer realistisch als we kijken naar de geschiedenis van de mensheid.
Op deze manier doet het humanisme zijn intrede in de prediking in kerken en gemeenten. Het draait dan allemaal om onze eerbaarheid, hoe waardevol wij zijn en dat God ons zoveel wil geven. Je bent wel gek als je dat allemaal zou afslaan. Kijk nou toch eens wat er ook voor jou voor het grijpen ligt! De boodschap van zonde en genade, met daarbij een oproep tot bekering, klinkt dan niet meer. Het is alleen maar de boodschap dat God van je houdt en jou geweldig vindt. Ik ben OK en jij bent OK. Opnieuw horen we om ons heen over een hype op het gebied van gebedsgenezing. De gaven van de Heilige Geest staan in dat soort bewegingen op de voorgrond. Er is meer, zeggen ze dan. Ja, maar wat is de grondtoon? Om wie draait het allemaal?
Het doel van ons leven
Natuurlijk heeft God ons geluk op het oog. Maar alleen als we Hem Zelf gaan liefhebben boven al het andere zullen we het echte geluk leren kennen. Het geluk van de mens is niet het hoofddoel van alle dingen, maar een bijproduct van het aansluiten bij het enige echte hoofddoel dat God met Zijn schepping heeft. Het hoofddoel van alle dingen is dat Hij verheerlijkt wordt. Dat we zicht krijgen op Zijn heerlijkheid en dat Zijn glorie openbaar wordt, voor ons en door ons heen. Hijzelf is het doel van ons leven.
Zolang we Hem blijven gebruiken voor ons eigen paradijsje hier op aarde, zal ons geluk afhangen van hoezeer we er hier een paradijsje van kunnen maken. Dat zal heus niet altijd meevallen. Ook met behulp van God worden niet alle problemen opgelost. Ook gelovigen krijgen te maken met ziekte, verlies van dierbaren, financiële noden, onrecht en allerlei andere teleurstellingen. We zijn sterfelijk en leven nog in een heel onvolmaakte wereld. Wat blijft er dan over van ons geluk, als dat geluk van die dingen afhangt?
God wil niet dat we zo kwetsbaar zijn. Ons geluk is vast en zeker in Hem alleen. In God en God alleen. Hijzelf is veel meer te verkiezen dan alles wat Hij heeft geschapen en aan ons geeft. Het grootste geschenk is dat Hij Zichzelf aan ons geeft. Dat Hij dat wil doen heeft Hij bewezen door Zijn eniggeboren Zoon aan ons te geven, zodat wij met Hemzelf verzoend konden worden.
Hier ben ik
Tegenover het humanisme en de mens-gecentreerde tijdgeest moeten we de radicale gerichtheid op God zetten. Alleen dan zullen we komen tot ware volheid en vreugde in het geloof. Laat ons met de psalmist belijden dat wij slechts één groot verlangen hebben, dat is een verlangen naar God. ‘Mijn ziel dorst naar God, naar de levende God. Wanneer zal ik binnengaan om voor Gods aangezicht te verschijnen?’
Heer, hier ben ik. Hoe mijn leven ook verder zal verlopen, hoeveel of hoe weinig dagen ik nog hier op aarde zal hebben en hoe fijn of hoe moeilijk die dagen ook zullen zijn: Ik hou van U! Toon mij meer van Uzelf. Leer mij U kennen. Gebruik de moeilijkheden in mijn leven om mij te vormen naar Uw beeld, zodat steeds meer van Uw glorie schittert in mijn leven. Vergeef mij mijn zelfgerichtheid en laat mij onlosmakelijk aan U verbonden blijven. Uzelf bent voor mij genoeg.
Oscar Lohuis
