Zinvol gedenken

Feike ter Velde • 80 - 2004/05 • Uitgave: 3
Deze maand gedenken we de doden die vielen, vooral in de Tweede Wereldoorlog, hier in Nederland, maar ook in het Verre Oosten en in de Jappenkampen. De waanzin van de ideologie had over de hele wereld toegeslagen. De verschrikkingen waren enorm. Niet op de laatste plaats de moordmachine van Hitler en de nazi’s. Tot op vandaag is dit een onverklaarbaar fenomeen, tenzij men rekening houdt met de werkelijkheid van ‘de machten der duisternis’ – waarover Gods Woord zo duidelijk spreekt. Hoe kon een hoog ontwikkelde natie als Duitsland, het land van grote filosofen, schrijvers, dichters en componisten, dieper vervallen dan tot waartoe de grootste beesten in staat moeten worden geacht. Ingenieurs, generaals, bestuurders, academisch opgeleide mensen, bleken in staat Joodse medemensen fabrieksmatig uit te roeien. Het kan niet anders dan dat de geest van satan in een ieder van hen persoonlijk was gevaren om hun binnenste te vullen met demonie.

Wij hebben onze vrijheid herkregen. De Joden hebben hun land – gedeeltelijk, nog lang niet alles – herkregen, maar moeten vandaag elke dag strijd leveren om te bestaan. Een vrouw in Israël doet een dramatische oproep aan alle Joden om de werkelijkheid onder ogen te zien en te leven in de verwachting van betere tijden. U treft dat in dit nummer van ons blad aan.

De Tweede Wereldoorlog is een diep ingrijpende gebeurtenis geweest. Wie op de stranden van Normandië heeft gestaan, het museum en de kerkhoven daar heeft bezocht, de boeken gelezen, kan een beetje verstaan hoe enorm een oorlog kan zijn. De indrukwekkende rijen van graven van jonge mannen die hun leven gaven voor onze vrijheid. Onder golven van kanon- en mitrailleurvuur vielen er op 6 juni 1944 duizenden, terwijl duizenden anderen de steile rotsen van de Normandische kust beklommen om een bruggenhoofd op vijandelijk gebied te vestigen en zo op de demonische vijand af te gaan. Zelfs de weersomstandigheden – storm en hoge golven, als onder duivelse regie – werkten de geallieerden tegen. Overal werd in kerken, wereldwijd, maar vooral in Amerika en Canada, gebeden om de overwinning op de machten der duisternis. De Amerikaanse generaal Eisenhower sprak in de vroege morgen van de 6e juni zijn mannen toe, vlak voor de grote aanval: "We kunnen alleen een totale overwinning accepteren. We smeken om de zegen van de Almachtige God voor deze enorme onderneming. Mannen, good luck!" D-Day was begonnen. Het begin van onze bevrijding, hoewel dat nog 11 maanden zou duren. Tegen de avond van die 6e juni waren er, met verlies van heel veel levens, al zo’n twintigduizend voertuigen aan land gezet en de meeste Duitse weerstand direct bij de kust door de honderdvijftigduizend dappere manschappen gebroken. Een enorm slagveld getuigt van de prijs die Amerikanen, Canadezen en Britten voor onze bevrijding hebben overgehad. Daar kan een mens alleen maar stil van worden.
We zullen gedenken, we zullen twee minuten stil zijn op 4 mei, maar de beste overdenking is: Laten we terugkeren tot de levende God, als land, want Hij heeft ons geslagen in toorn, maar Hij wil ons doen herleven (Ps. 85:6-7). Mag onze houding worden: "Ik wil horen wat God, de Here, spreekt, want Hij zal van vrede spreken…zodat Zijn heerlijkheid in ons land woont" (:9-10). Dan wordt ons gedenken, ook in onze kerken, rijk en zinvol.

Namens de Redactie
ftv