Zijn wij ook bewogen met de lijdende mensheid? - Spreuken 9:1,3
Els ter Welle • 91 - 2015 • Uitgave: 17
‘Wijsheid heeft een huis gebouwd. Daar is plaats voor iedereen. (…) Ze heeft haar dienaressen naar de stad gestuurd. Die moeten de mensen uitnodigen. Ze moeten vanaf de stadsmuur roepen, zodat iedereen het kan horen’ (Spreuken 9:1 en 3, BGT).
“Dat moet weten iedereen! Hij is de lelie der valleien, Hij is de heldere Morgenster, Hij is de schoonste van tienduizend. Dat moet weten iedereen!” Ik was net tot geloof gekomen en ik zong dit prachtige lied uit volle borst en met mijn hele hart.
Het is nu een half jaar geleden dat ik verhuisd ben. Aan de achterkant kijk ik uit op heel veel bomen, de voorkant heeft uitzicht op een flatgebouw met veel allochtone mensen. “Vind je dat niet erg?” vroeg iemand. Maar ik vind het geweldig. Het liefst zou ik ze allemaal op de koffie willen uitnodigen om ze van de liefde van de Here Jezus te vertellen. Iedereen moet het immers horen. Het blijde Evangelie moet vanaf de stadsmuur verkondigd worden! Zo zegt ons Bijbelgedeelte het.
Op Tweede Pinksterdag was ik in een dienst van een sprankelende gemeente. Evangelisatie en zending staan daar centraal. Naast het podium hingen twee grote banieren met daarop geschreven: ‘Ons doel: het grootste aantal mensen bereiken met het Evangelie van Jezus Christus, in de kortst mogelijke tijd, met de beste middelen ter beschikking.’
Het trof me. Waar is het vuur om mensen te bereiken die dreigen verloren te gaan? Daar was het.
William Booth, de oprichter van het Leger des Heils, had die passie ook. Hij schreef: “Zolang er nog vrouwen huilen, zolang er nog kinderen honger lijden, zolang er nog mannen naar de gevangenis gaan, erin en eruit, erin en eruit, zal ik strijden. Zolang er nog één verslaafde is, zolang er nog één meisje verloren op straat loopt, zal ik strijden. Zolang er nog één mens het licht van God niet heeft gezien, zal ik strijden, strijden tot het bittere eind.”
Lieve mensen, ik word hier stil van. Zijn wij ook zo bewogen met de lijdende mensheid?
Voor William Booth was de hel een afschrikwekkende realiteit. En dat was zijn grote drijfveer om het reddende Evangelie te brengen. Hij zei eens: “Als mijn heilssoldaten slechts één blik in de hel zouden kunnen slaan, zouden ze voor altijd diep gemotiveerd zijn om mensen daaruit te redden!”
De wereld bloedt uit duizend wonden. Raakt u dat nog? En zonder de Here Jezus zijn mensen reddeloos verloren. Dat gelooft u toch? Laten we daarom alles op alles zetten om te doen wat binnen ons bereik is. De Here zegene u.
Els ter Welle
“Dat moet weten iedereen! Hij is de lelie der valleien, Hij is de heldere Morgenster, Hij is de schoonste van tienduizend. Dat moet weten iedereen!” Ik was net tot geloof gekomen en ik zong dit prachtige lied uit volle borst en met mijn hele hart.
Het is nu een half jaar geleden dat ik verhuisd ben. Aan de achterkant kijk ik uit op heel veel bomen, de voorkant heeft uitzicht op een flatgebouw met veel allochtone mensen. “Vind je dat niet erg?” vroeg iemand. Maar ik vind het geweldig. Het liefst zou ik ze allemaal op de koffie willen uitnodigen om ze van de liefde van de Here Jezus te vertellen. Iedereen moet het immers horen. Het blijde Evangelie moet vanaf de stadsmuur verkondigd worden! Zo zegt ons Bijbelgedeelte het.
Op Tweede Pinksterdag was ik in een dienst van een sprankelende gemeente. Evangelisatie en zending staan daar centraal. Naast het podium hingen twee grote banieren met daarop geschreven: ‘Ons doel: het grootste aantal mensen bereiken met het Evangelie van Jezus Christus, in de kortst mogelijke tijd, met de beste middelen ter beschikking.’
Het trof me. Waar is het vuur om mensen te bereiken die dreigen verloren te gaan? Daar was het.
William Booth, de oprichter van het Leger des Heils, had die passie ook. Hij schreef: “Zolang er nog vrouwen huilen, zolang er nog kinderen honger lijden, zolang er nog mannen naar de gevangenis gaan, erin en eruit, erin en eruit, zal ik strijden. Zolang er nog één verslaafde is, zolang er nog één meisje verloren op straat loopt, zal ik strijden. Zolang er nog één mens het licht van God niet heeft gezien, zal ik strijden, strijden tot het bittere eind.”
Lieve mensen, ik word hier stil van. Zijn wij ook zo bewogen met de lijdende mensheid?
Voor William Booth was de hel een afschrikwekkende realiteit. En dat was zijn grote drijfveer om het reddende Evangelie te brengen. Hij zei eens: “Als mijn heilssoldaten slechts één blik in de hel zouden kunnen slaan, zouden ze voor altijd diep gemotiveerd zijn om mensen daaruit te redden!”
De wereld bloedt uit duizend wonden. Raakt u dat nog? En zonder de Here Jezus zijn mensen reddeloos verloren. Dat gelooft u toch? Laten we daarom alles op alles zetten om te doen wat binnen ons bereik is. De Here zegene u.
Els ter Welle
