Zijn werken

Jef de Vriese • 92 - 2016 • Uitgave: 22
In Genesis 3 was het een hunkering naar hogere kennis en positie die de mens ertoe bracht over de grenzen te gaan die God had bepaald. Zonde verlegt de grenzen van God. De volgelingen van Izebel in Thyatira (Openbaring 2:18-29) hebben het christendom waarschijnlijk teruggebracht tot een geestesgesteldheid. Daarbij kon men in alle vrijheid zien, voelen, eten wat men wilde, gaan waar men wilde en omgaan met wie men wilde. Zij stonden boven het kwaad, boven de wereld van de satan, dus konden ze er zich vrij in rond bewegen, terwijl hun geest toch aan Christus gehecht bleef. Tenminste, dat meenden ze.
Maar niet iedereen in Thyatira had deze instelling. Jezus legt hen geen extra last op. Ze moeten blijven doen wat ze al doen: de liefde, het geloof, het dienstbetoon, de volharding én Izebel een halt toeroepen.
De opdracht geeft aan dat de verleiding aanwezig is om deze dingen los te laten. Christenen laten al te gemakkelijk dingen los die God belangrijk vindt, om andere dingen, die op het eerste gezicht waardevoller lijken, aan te nemen. Wat Izebel voorhoudt, is oogverblindend, maar blijkt uiteindelijk leeg en bedorven. Wie zich door haar heeft laten bepraten, staat uiteindelijk met lege handen. En wie wil met lege handen aangetroffen worden bij de komst van de Heere (vgl. Matteüs 25:24-30)?
Lege handen kan je voorkomen door vast te houden tot het einde. Overwinning wordt gelijk gesteld met volharding ondanks de druk. Jezus noemt de werken van de christen in Thyatira Zijn werken. Hij is het die werkt door u heen!

Jef De Vriese