Zijn Naam in ons uur

Hoezeer verlangde de Heere Jezus dat de Naam van Zijn Vader die eer zou ontvangen die Hem werkelijk toekomt! Hij was door de Vader gezonden en in de wereld gekomen om van de waarheid van Zijn Vader te getuigen. Hij zocht steeds naar gelegenheden om Zijn Vader bekend te maken. Hij wist Zich volledig afhankelijk van Zijn Vader. Hij zocht Zijn Vader in gebed, in de woestijn, op de berg, of toen Hij met Zijn discipelen samen was, zoals toen Hij bang werd omdat Hij wist dat Hij naar het kruis moest gaan. Hij openbaart de Vader in wie Hij is, wat Hij wil, Zijn normen, Zijn kracht, Zijn karakter. Als Hij handelt en spreekt, zie en hoor je de Vader.
Zijn Vader verheerlijken stond zelfs op de voorgrond toen Zijn uur gekomen was. Op het moment van Zijn lijden, in het ondergaan van de toorn van de Vader over de zonde, had Hij toch maar één passie: ‘Uw Naam worde geheiligd’.
Hoe anders zijn wij in ons uur. Te midden van onze moeilijkheden slaan wij, net als de discipelen, op de vlucht. We hebben in onze nood duizend waarom-vragen. We proberen ons hachje te redden, want we willen niet vervolgd worden, we willen niet ziek blijven, we willen niet afgewezen worden. In ons uur zoeken wij spontaan ons eigen behoud en niet het verheerlijken van de Vader.
Als Zijn Naam heiligen de passie van ons leven zou zijn, zou Zijn Naam verheerlijken ook de vaste grond zijn in ons lijden.

Jef De Vriese