Zien we de lichtpuntjes?

Het coronavirus waart als een spook
de hele wijde wereld door,
Onzichtbaar en zo onverwacht
maar de hele aarde beeft ervoor.

Het brengt grote schade toe,
verwondt mens en maatschappij.
Geeft heel veel ellende
brengt de dood opeens dichtbij.

Het maakt vele patiënten.
Duizenden verliezen hun baan.
Het regent faillissementen.
Gaat onze economie er nu aan?

Onze geliefden in het verpleeghuis
zitten achter gesloten deuren.
Ze mogen geen bezoek ontvangen.
Dit doet onze harten scheuren.

Ja, het coronavirus hakt in de pan.
De grote vraag is: wat doen we ermee?
Maken we er iets van?

Dicht op elkaar in het gezin, het kan zo irriteren.
Of… zien we de lichtpuntjes
En kunnen we van de situatie leren?

Voelen we een leegte? Zoveel dingen gaan niet door.
Of… komen we tot rust omdat veel minder zaken
moeten dan daarvoor?


Is het een ramp, deze tijd van isoleren?
Of... mogen we de verborgen kunst
van mediteren opnieuw leren?

Zitten we thuis en vervelen we ons kapot?
Of… stimuleert het ons om meer
Tijd door te brengen met God?


Laten we onze zware gedachten vleugels geven,
en blijven zingen in de nacht.
Laten we God blijven danken,
dan verandert treurigheid in kracht.

Hij wil deze moeilijke dagen
ten goede gebruiken voor u en mij.
Hij wil ons vormen naar het beeld van Zijn Zoon
God is in deze ernstige tijd nabij!


Els ter Welle