Wijs wandelen in de wereld (4)
Els ter Welle • 78 - 2002/03 • Uitgave: 25
Kennis
In Spreuken wordt heel veel over het belang van kennis gesproken. Maar dit kan ons wel op het verkeerde been zetten. Want in ons taalbegrip houdt dat verband met veel weten. In de Bijbel echter is kennen niet een zaak van het hoofd, maar van het hart. 'Kennen' houdt in dat we zodanig weten dat het ons hart raakt en we ernaar gaan handelen. Het is de koppeling tussen weten en doen. Kennis en wijsheid gaan in het Joodse denken hand in hand.
De gelijkenis van de wijze en dwaze man die een huis bouwen, de een op het zand en de ander op de rots, demonstreert dit prachtig (Matth. 7:24-27). Beide mannen horen Gods woord. Het grote verschil is dat de dwaze hoort en niet doet, de wijze hoort en doet! Als de zon schijnt, is er niets aan de hand, maar als de stormen en slagregens komen, zien we wie dwaas en wie wijs heeft gebouwd. Wijsheid voorkomt niet de moeilijkheden in het leven, die gaan geen enkele deur voorbij. Maar die Gods woord horen en doen, blijven staande. "Als de stormwind voorbijgaat dan is de goddeloze niet meer, maar de rechtvaardige staat als een duurzame grondslag" (Spr. 10:25).
Als we in de kerk zitten dan preekt de voorganger voor een gemengd gehoor. Er zijn er waarbij het woord van God het ene oor ingaat en het andere uit. Anderen bewonderen of bekritiseren de goede of niet goede preek. Ze vermeerderen misschien hun verstandelijke kennis maar ze doen er niets mee. De wijze maakt er een gewetenszaak van om naar Gods woord te handelen. Die onzichtbare scheiding loopt door elke gemeente.
Het is dus niet genoeg om de woorden van God te horen, ze te begrijpen, misschien zelfs erover te spreken. De Bijbel is er om te doèn! Dan zijn we wijs en zullen we echte kennis vinden.
Els ter Welle
In Spreuken wordt heel veel over het belang van kennis gesproken. Maar dit kan ons wel op het verkeerde been zetten. Want in ons taalbegrip houdt dat verband met veel weten. In de Bijbel echter is kennen niet een zaak van het hoofd, maar van het hart. 'Kennen' houdt in dat we zodanig weten dat het ons hart raakt en we ernaar gaan handelen. Het is de koppeling tussen weten en doen. Kennis en wijsheid gaan in het Joodse denken hand in hand.
De gelijkenis van de wijze en dwaze man die een huis bouwen, de een op het zand en de ander op de rots, demonstreert dit prachtig (Matth. 7:24-27). Beide mannen horen Gods woord. Het grote verschil is dat de dwaze hoort en niet doet, de wijze hoort en doet! Als de zon schijnt, is er niets aan de hand, maar als de stormen en slagregens komen, zien we wie dwaas en wie wijs heeft gebouwd. Wijsheid voorkomt niet de moeilijkheden in het leven, die gaan geen enkele deur voorbij. Maar die Gods woord horen en doen, blijven staande. "Als de stormwind voorbijgaat dan is de goddeloze niet meer, maar de rechtvaardige staat als een duurzame grondslag" (Spr. 10:25).
Als we in de kerk zitten dan preekt de voorganger voor een gemengd gehoor. Er zijn er waarbij het woord van God het ene oor ingaat en het andere uit. Anderen bewonderen of bekritiseren de goede of niet goede preek. Ze vermeerderen misschien hun verstandelijke kennis maar ze doen er niets mee. De wijze maakt er een gewetenszaak van om naar Gods woord te handelen. Die onzichtbare scheiding loopt door elke gemeente.
Het is dus niet genoeg om de woorden van God te horen, ze te begrijpen, misschien zelfs erover te spreken. De Bijbel is er om te doèn! Dan zijn we wijs en zullen we echte kennis vinden.
Els ter Welle
