Welke indruk wilt u in 2015 achterlaten?
‘Dit zeg ik dan en betuig ik in de Here, dat gij niet langer moogt wandelen zoals ook de heidenen wandelen, in de ijdelheid van hun denken, verduisterd in hun verstand, vervreemd van het leven Gods om de onwetendheid, die in hen heerst, om de verharding van hun hart. Zij hebben zich immers in hun verdoving overgegeven aan de losbandigheid om gretig winst te slaan uit allerlei onreinheid. Maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen… Geen liederlijk woord kome uit uw mond, maar als gij een goed (woord) hebt, tot opbouw, waar dit nuttig is, opdat zij, die het horen, genade ontvangen’ (Efeziërs 4:17,20,29).
We staan aan het begin van een nieuw jaar. Hoe zal het met de wereld gaan? Wordt de crisis in het Midden-Oosten groter? Krijgen we de ziekte ebola onder controle. Wat gaan wij van de vaart der volkeren merken? Zou Jezus dit jaar terugkomen?
Van oud naar nieuw geeft ons de mogelijkheid vooruit te kijken, maar ook terugkijkende vragen te stellen. Vragen die ik mezelf rond de jaarwisseling heb gesteld zijn: ‘Hoe ga ik het nieuwe jaar invulling geven? Wat mogen mijn gezinsleden, gemeenteleden, familieleden, buren, collega’s van mij verwachten? Hoe ga ik de opdracht het zoutend-zout-zijn in dit nieuwe jaar in de praktijk brengen? Zal het in dit jaar een Gij-geheel-anders-leven in mijn leven zijn?’
Het resultaat is dan dat ik me voorneem om op alle punten in 2015 te groeien naar het Beeld van de Here God. Ik verlang ernaar dat de indruk die ik achterlaat in relaties steeds minder van mezelf is en steeds meer van Hem. U ook?
Gij geheel anders of hetzelfde?
Die vragen hebben te maken met een aantal situaties waarin ik opnieuw bepaald werd bij Gods verlangen ten opzichte van mijn houding naar de ander. Onder andere de vraag: ‘Wat proeft een ander nu werkelijk in mijn leven als hij bijvoorbeeld mijn huis heeft leeggeroofd. Als die persoon in alle slaapkamers is geweest en aan onze spullen heeft gezeten? Want dat is de werkelijkheid op het moment dat ik dit stuk zit te schrijven.’ Heb uw vijanden lief, ja ja, dat is snel gezegd maar het doen, nu zo concreet dichtbij, dat is iets anders. De wenselijkheid (theorie) en de werkelijkheid (de praktijk): opeens is er weer die kloof.
Goede voornemens
Dus besluit ik na enige aarzeling, voor 2015 een aantal goede voornemens te nemen. Voornemens die te maken hebben met het aandoen van het nieuwe leven en het afleggen van het oude leven met betrekking tot de omgang met de ander. Voornemens die te maken hebben met het verkleinen van de kloof tussen wenselijkheid en werkelijkheid.
(De aarzeling had met weerstand te maken ten opzichte van het moment; waarom kan ik dat niet op 3 oktober of 6 mei besluiten?)
Ik wil de voornemens graag met u delen en u mag me eraan herinneren wanneer ik deze voornemens niet nakom, want standpunten die niet geworteld zijn in de praktijk van het leven zijn holle vaten.
Mijn voornemens: ‘Ik wil alleen doen wat de vrede ten goede komt. Gelijk hebben is niet meer mijn doel, want dat is een gewoonte die niet bij christenen hoort. Daarom wil ik steeds het beste voor de ander zoeken. Ik wil in mijn spreken vriendelijk en verstandig zijn en ik streef ernaar iedereen een goed antwoord te geven. Want een passend antwoord maakt de spreker blij en vriendelijke uitspraken zijn als een honingraat, zoet voor het verstand en medicijn voor het gebeente. Want als wij, kinderen van God, zo met elkaar omgaan dan zal de wereld zien dat Christus de oplossing van het leven is.’
Niet meer van hetzelfde
Spierballengeloof in 2015? Ik denk het niet. Wanneer ik terugkijk op 2014 is me één ding duidelijk; ik kan het niet, maar ik geloof wel dat Hij dit voornemen wil uitwerken in mijn dagelijks leven (o.a. Efeziërs 3:20)! Indien ik bereid ben te erkennen dat ik zonder Hem niets kan doen wat van eeuwigheidswaarde is en de werken ga doen die Hij dagelijks voor me klaarlegt, dan gaat het gebeuren.
Ik hoop dat u, naast andere voornemens, in ieder geval het verlangen heeft om ook in 2015 een indruk van Christus achter te laten in elk contact wat u dagelijks heeft. Dan wordt het niet meer van hetzelfde maar gij geheel anders.
Laten de woorden van uw mond en de overleggingen van uw hart (allebei dus) de Here welgevallig zijn. Zodat Hij het verschil gaat maken in uw leven en dat het een echt ‘Gij geheel anders’ leven wordt.
Ik wens u en uw geliefden Gods zegen toe voor 2015.
Bert Reinds
We staan aan het begin van een nieuw jaar. Hoe zal het met de wereld gaan? Wordt de crisis in het Midden-Oosten groter? Krijgen we de ziekte ebola onder controle. Wat gaan wij van de vaart der volkeren merken? Zou Jezus dit jaar terugkomen?
Van oud naar nieuw geeft ons de mogelijkheid vooruit te kijken, maar ook terugkijkende vragen te stellen. Vragen die ik mezelf rond de jaarwisseling heb gesteld zijn: ‘Hoe ga ik het nieuwe jaar invulling geven? Wat mogen mijn gezinsleden, gemeenteleden, familieleden, buren, collega’s van mij verwachten? Hoe ga ik de opdracht het zoutend-zout-zijn in dit nieuwe jaar in de praktijk brengen? Zal het in dit jaar een Gij-geheel-anders-leven in mijn leven zijn?’
Het resultaat is dan dat ik me voorneem om op alle punten in 2015 te groeien naar het Beeld van de Here God. Ik verlang ernaar dat de indruk die ik achterlaat in relaties steeds minder van mezelf is en steeds meer van Hem. U ook?
Gij geheel anders of hetzelfde?
Die vragen hebben te maken met een aantal situaties waarin ik opnieuw bepaald werd bij Gods verlangen ten opzichte van mijn houding naar de ander. Onder andere de vraag: ‘Wat proeft een ander nu werkelijk in mijn leven als hij bijvoorbeeld mijn huis heeft leeggeroofd. Als die persoon in alle slaapkamers is geweest en aan onze spullen heeft gezeten? Want dat is de werkelijkheid op het moment dat ik dit stuk zit te schrijven.’ Heb uw vijanden lief, ja ja, dat is snel gezegd maar het doen, nu zo concreet dichtbij, dat is iets anders. De wenselijkheid (theorie) en de werkelijkheid (de praktijk): opeens is er weer die kloof.
Goede voornemens
Dus besluit ik na enige aarzeling, voor 2015 een aantal goede voornemens te nemen. Voornemens die te maken hebben met het aandoen van het nieuwe leven en het afleggen van het oude leven met betrekking tot de omgang met de ander. Voornemens die te maken hebben met het verkleinen van de kloof tussen wenselijkheid en werkelijkheid.
(De aarzeling had met weerstand te maken ten opzichte van het moment; waarom kan ik dat niet op 3 oktober of 6 mei besluiten?)
Ik wil de voornemens graag met u delen en u mag me eraan herinneren wanneer ik deze voornemens niet nakom, want standpunten die niet geworteld zijn in de praktijk van het leven zijn holle vaten.
Mijn voornemens: ‘Ik wil alleen doen wat de vrede ten goede komt. Gelijk hebben is niet meer mijn doel, want dat is een gewoonte die niet bij christenen hoort. Daarom wil ik steeds het beste voor de ander zoeken. Ik wil in mijn spreken vriendelijk en verstandig zijn en ik streef ernaar iedereen een goed antwoord te geven. Want een passend antwoord maakt de spreker blij en vriendelijke uitspraken zijn als een honingraat, zoet voor het verstand en medicijn voor het gebeente. Want als wij, kinderen van God, zo met elkaar omgaan dan zal de wereld zien dat Christus de oplossing van het leven is.’
Niet meer van hetzelfde
Spierballengeloof in 2015? Ik denk het niet. Wanneer ik terugkijk op 2014 is me één ding duidelijk; ik kan het niet, maar ik geloof wel dat Hij dit voornemen wil uitwerken in mijn dagelijks leven (o.a. Efeziërs 3:20)! Indien ik bereid ben te erkennen dat ik zonder Hem niets kan doen wat van eeuwigheidswaarde is en de werken ga doen die Hij dagelijks voor me klaarlegt, dan gaat het gebeuren.
Ik hoop dat u, naast andere voornemens, in ieder geval het verlangen heeft om ook in 2015 een indruk van Christus achter te laten in elk contact wat u dagelijks heeft. Dan wordt het niet meer van hetzelfde maar gij geheel anders.
Laten de woorden van uw mond en de overleggingen van uw hart (allebei dus) de Here welgevallig zijn. Zodat Hij het verschil gaat maken in uw leven en dat het een echt ‘Gij geheel anders’ leven wordt.
Ik wens u en uw geliefden Gods zegen toe voor 2015.
Bert Reinds