Weg met die christelijke identiteit (1)!

Hans Kruisman • 88 - 2012 • Uitgave: 20
In de huidige samenleving hoort u deze roep sterker en sterker weerklinken. Maar wat is de ‘christelijke identiteit’? Waarom staat deze samenleving zo vijandig tegenover de christelijke identiteit? En hoe herkennen wij het werk van de duisternis hierin? Deze vragen zullen wij moeten beantwoorden.

Laten wij eerst de vraag beantwoorden wat de ‘christelijke identiteit’ is.
De christelijke identiteit of eigenheid vloeit voort uit een levende relatie met onze Heer en Heiland. Deze identiteit is het resultaat van een verzameling kenmerken die voortkomen uit het gezaghebbend Bijbels fundament. Onze christelijke identiteit wordt natuurlijk ingekleurd door de cultuur waarin wij leven, maar zal altijd gericht moeten zijn op het weerspiegelen van de identiteit van Christus. Ik wil u graag verwijzen naar enkele Bijbelteksten.
Op het moment van onze bekering - dat is ook het moment dat wij ‘in Hem’ gaan geloven - beginnen wij deze nieuwe identiteit te ontwikkelen (Galaten 2:20). Wij, als christenen, zijn aangesloten op de goddelijke natuur en zo steeds meer in staat om te leven als de Here Jezus (2 Petrus 1:4-9). Wij, als christenen, zijn in dienst gekomen van de gerechtigheid (Romeinen 6:14-18). Laat die gezindheid bij u zijn, welke ook in Christus Jezus was (Filippenzen 2:5).

Verderfwerend
Belangrijke kenmerken van deze identiteit zijn: gericht op en gehoorzaam aan het woord van God; standvastig (niet meer heen en weer geslingerd;); hoop op een eeuwig leven; gericht op liefde, trouw en vrede (die boven alle omstandigheden is verheven) en zelfbeheersing. Een duidelijke christelijke identiteit voorkomt misleiding en vormt een sterk getuigenis (Efeziërs 6:13-18). Laat zien wie je bent en weet je gesterkt door de geestelijke wapenrustig vanuit je christelijke identiteit.
De huidige wereldse maatschappij, waarvan satan het hoofd is, heeft een hekel aan deze ‘christelijke’ identiteit omdat die verderfwerend is. Zijn verderfelijk werk wordt daardoor gehinderd! Daarom doet hij er alles aan om de christelijke identiteit te verzwakken.
Het is goed dat wij de invloeden van satan in ons dagelijks leven herkennen. Met enkele voorbeelden hoop ik u dit duidelijk te maken, waarbij ik in dit eerste artikel het voorbeeld wil geven van een overheid die haar ‘neutrale’ identiteit meer en meer aan christelijk georiënteerde instellingen wil opleggen. In het volgende artikel zal ik voorbeelden geven van het werk van Satan, die de identiteit van de Gemeente wenst te verzwakken. Ook zal ik dieper ingaan op de aanvallen van de satan op die identiteit in de privésfeer.

In het publieke domein
De overheid wil haar ‘neutrale’ identiteit meer en meer in het publieke domein opleggen. Ik moet denken aan een uitspraak die in de Tweede Kamer is gedaan. “Christelijke organisaties mogen in hun aannamebeleid geen onderscheid maken tussen gelovigen en ongelovigen… wij gaan als overheid deze organisaties geen subsidie meer verlenen.” Deze uitspraak is echter niet neutraal! Wanneer dit wordt doorgevoerd, zal het de ruimte voor de christelijke identiteit zeer beperken. Als voorbeeld neem ik een christelijk georiënteerde instelling als YfC (Youth for Christ).
Laten wij luisteren naar de directeur van YfC, de heer Edward de Kam. Een citaat uit zijn ‘Bavinck-lezing’ van 2010. “Je kunt anderen niet goed helpen als je je niet bewust bent van je eigen normen en waarden, je eigen pijn en je eigen levensvisie… Juist dat bewustzijn zorgt ervoor dat we onze eigen overtuigingen niet klakkeloos of respectloos opleggen aan jongeren. Om jongeren echt te kunnen dienen, moeten ze de ruimte ervaren om zichzelf te zijn en zelf keuzes te maken. Voor ons is zonneklaar dat subsidie niet bedoeld is voor evangelisatie. We hebben daar alle begrip voor… Evangeliserende activiteiten staan los van het reguliere welzijnswerk en we zijn integer en transparant in hoe we evangeliseren. Los daarvan is elke jongere welkom in onze jongerencentra, ongeacht de thuissituatie, geloofsovertuiging, seksuele voorkeur of het verleden. Dat alles neemt niet weg dat onze christelijke identiteit dé kracht is van waaruit we werken… Als je werkt vanuit zo’n levensovertuiging, beïnvloedt dat hoe je kijkt naar mensen (als geliefde schepsels), hoe je omgaat met jongeren die de regels overtreden (altijd is vergeving mogelijk) en hoe lang je doorgaat terwijl je soms weinig vooruitgang ziet (Jezus heeft eindeloos geduld). We hebben als christenen geen patent op liefde, vergeving of geduld. Wat ons wel uniek maakt, is dat we in afhankelijkheid van Jezus willen leven en merken dat dat een wezenlijk verschil maakt. Al is het maar omdat je als collega’s samen kunt bidden en terug kunt gaan naar de Bron als je eigen liefde, vergeving en geduld uitgeput zijn…
Onze samenleving wordt niet sterker naarmate deze neutraler is. Onze samenleving wordt sterker naarmate er meer ruimte is voor een bezieling die verder gaat dan efficiëntie en winstbejag. Daarbij is een overheid nodig die neutraal opereert, in de zin dat niet de ene levensovertuiging boven de andere bevoordeeld wordt. Het is echter niet werkbaar als de overheid zegt ruimte te willen geven aan diversiteit en tegelijk zou verbieden om criteria rond levensovertuiging te hanteren in het personeelsbeleid. Dat is hetzelfde als zeggen dat er een huis gebouwd mag worden, maar ondertussen geen vergunning verstrekken om daarvoor een fundament te leggen. Een volledig open personeelsbeleid berooft organisaties als YfC van bezieling in het werk.”

En dit laatste gegeven is nu juist de bedoeling van satan. Hij probeert een conditie te scheppen om de werken van onze God te verlammen. De mens die niet op het Bijbels fundament bouwt, heeft geen gemeenschap met God en zal hierdoor geen goede vrucht kunnen dragen (Johannes 15:1-8). Hij produceert dode werken (Hebreeën 9:14), verspreidt geen licht (Efeziërs 5:8-18) en kan niet het zout in deze wereld zijn (Matteüs 5:13). Dit is de manier waarop een ‘neutrale’ overheid een sterke christelijke identiteit probeert te verwateren!

Hans Kruisman