We kunnen niet leven zonder hoop!
Els ter Welle • 97 - 2021 • Uitgave: 4
’Een langgerekt hopen maakt het hart ziek’
(Spreuken 13:12a, NBG)
De ontdekkingsreiziger Bartolomeu Dias zeilde in 1487 langs de westkust van Afrika verder dan iemand voor hem had gedaan. Hij bereikte de zuidelijkste punt, een rotsige landtong (een kaap). Daar werd hij geteisterd door hevige stormen. Hij noemde de plaats daarom ‘Stormkaap’.
Maar koning Johan II van Portugal keek verder dan de storm. Hij zag in de ontdekking een deur geopend naar India. Hij veranderde daarom de naam in Kaap de Goede Hoop. Tien jaar later zeilde Vasco da Gama rond de Kaap en arriveerde in Calcutta, India.
Nieuwe dimensie
Wat zuurstof is voor de longen, is hoop voor het leven van een mens. Een mens kan niet leven zonder hoop. Er bestaat echter ook een hopen dat ziek maakt. Als we bijvoorbeeld geloven dat alle inspanningen van de mens uiteindelijk vrede zullen geven op aarde, dan noem ik dat een langgerekt irreëel hopen, waar onze tekst over schrijft. Een van de grootste gaven van het Evangelie is dat het reële hoop biedt aan de gelovige.
Christus en het Nieuwe Testament geven een nieuwe dimensie aan hoop, waarin hoop en geloof samengaan. Hebreeën 11 vers 1 zegt: ‘Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt.’ Hopen en geloven houden dus geen vage onwerkelijke verwachtingen in. Veel mensen halen hierover de schouders op. Voor hen is het christelijke geloof een onzeker vermoeden. Voor de gelovige is het geloof echter vast en zeker.
Telescopisch kunnen zien
De Heilige Geest bewerkt dat geloof in het hart van iedereen die zich tot God bekeert. Hij weet dan zeker dat de wereld door God is geschapen, dat de Heere Jezus voor Hem is gestorven en dat er een hemel is waar alle gelovigen naartoe gaan. En ja, er komt zeker ook vrede! Door Gods heilig ingrijpen komt er een nieuwe aarde waar alle disharmonie afwezig zal zijn. Die hoop geeft vaste grond onder onze voeten. We kijken ernaar uit met geloof.
Veel mensen zien alleen de storm en de grote golven. Ze zien microscopisch naar wat dichtbij is. Maar christenen mogen gevuld zijn met hoop, waardoor zij telescopisch kunnen zien en weten dat het uiteindelijk ‘eind goed, al goed’ zal zijn. De moeite en verdriet die we nu ondervinden, wegen niet op tegen de heerlijkheid die ons te wachten staat. Wat een ontwijfelbare en betrouwbare hoop!
Els ter Welle
Mijn bootje vaart op de levenszee
Daar komt een flinke storm aan, o nee
Ben ik nu heel bang?
Wordt het mijn ondergang?
Welnee, het anker van hoop is mee!
(Spreuken 13:12a, NBG)
De ontdekkingsreiziger Bartolomeu Dias zeilde in 1487 langs de westkust van Afrika verder dan iemand voor hem had gedaan. Hij bereikte de zuidelijkste punt, een rotsige landtong (een kaap). Daar werd hij geteisterd door hevige stormen. Hij noemde de plaats daarom ‘Stormkaap’.
Maar koning Johan II van Portugal keek verder dan de storm. Hij zag in de ontdekking een deur geopend naar India. Hij veranderde daarom de naam in Kaap de Goede Hoop. Tien jaar later zeilde Vasco da Gama rond de Kaap en arriveerde in Calcutta, India.
Nieuwe dimensie
Wat zuurstof is voor de longen, is hoop voor het leven van een mens. Een mens kan niet leven zonder hoop. Er bestaat echter ook een hopen dat ziek maakt. Als we bijvoorbeeld geloven dat alle inspanningen van de mens uiteindelijk vrede zullen geven op aarde, dan noem ik dat een langgerekt irreëel hopen, waar onze tekst over schrijft. Een van de grootste gaven van het Evangelie is dat het reële hoop biedt aan de gelovige.
Christus en het Nieuwe Testament geven een nieuwe dimensie aan hoop, waarin hoop en geloof samengaan. Hebreeën 11 vers 1 zegt: ‘Het geloof nu is een vaste grond van de dingen die men hoopt.’ Hopen en geloven houden dus geen vage onwerkelijke verwachtingen in. Veel mensen halen hierover de schouders op. Voor hen is het christelijke geloof een onzeker vermoeden. Voor de gelovige is het geloof echter vast en zeker.
Telescopisch kunnen zien
De Heilige Geest bewerkt dat geloof in het hart van iedereen die zich tot God bekeert. Hij weet dan zeker dat de wereld door God is geschapen, dat de Heere Jezus voor Hem is gestorven en dat er een hemel is waar alle gelovigen naartoe gaan. En ja, er komt zeker ook vrede! Door Gods heilig ingrijpen komt er een nieuwe aarde waar alle disharmonie afwezig zal zijn. Die hoop geeft vaste grond onder onze voeten. We kijken ernaar uit met geloof.
Veel mensen zien alleen de storm en de grote golven. Ze zien microscopisch naar wat dichtbij is. Maar christenen mogen gevuld zijn met hoop, waardoor zij telescopisch kunnen zien en weten dat het uiteindelijk ‘eind goed, al goed’ zal zijn. De moeite en verdriet die we nu ondervinden, wegen niet op tegen de heerlijkheid die ons te wachten staat. Wat een ontwijfelbare en betrouwbare hoop!
Els ter Welle
Mijn bootje vaart op de levenszee
Daar komt een flinke storm aan, o nee
Ben ik nu heel bang?
Wordt het mijn ondergang?
Welnee, het anker van hoop is mee!
