Wat kan een pompoen ons doen?
Martin Penning • 94 - 2018 • Uitgave: 2018
Een pompoen op zichzelf zal je niets doen. Het is een gewone vrucht, ook als die helemaal is uitgehold en er lichtjes in branden. Maar lach niet te vroeg… want de pompoenen van Halloween staan voor iets heel anders.
De verlichte, doorschijnende pompoen (Jack-O-Lantern, Jaap met de lamp) is het symbool van een dolende ziel. Vroeger holden bijgelovige mensen pompoenen uit en plaatsen er kaarsen in. Zij deden dat om de boze geesten van hun huizen weg te jagen.
Begin van de winter
De Kelten, een groep volken met een gemeenschappelijke cultuur, bewoonden vanaf de 6e eeuw voor Christus een groot deel van Europa (vooral ten westen van de Rijn). Nu zijn er nog resten in Bretagne, Wales en Ierland. In hun godsdienst had de zon een grote cultische rol. De druïden vormden een geheimgenootschap van priesters en priesteressen. Deze Keltische mensen hielden zich bezig met occulte kunsten en aanbaden de natuur.
Het nieuwjaar begon voor de Kelten op 1 november, wat het begin van de winter ook aangaf. Zij geloofden dat op 31 oktober, de nacht voor het nieuwjaar de heer van de dood langs kwam op de zielen van de slechte doden op te halen en ze een plaats te wijzen in een dier. De geest van goede mensen werden gereïncarneerd tot nieuwe mensen.
Verkleedpartijen
In Exodus 23 vers 13 houdt Mozes de Israëlieten voor om ‘de naam van andere goden niet te noemen; hij zal uit uw mond niet gehoord worden’. Hoewel de meeste in Halloween alleen een vrolijke gebeurtenis zien, is de oorspronkelijke betekenis van het feest zoals die nu nog gevierd wordt door o.a. heksen en satanisten, er op gericht de Keltische goden te eren en aan te roepen. Op die manier doet Halloween de Keltische goden voor een nieuwe generatie herleven, zoals Samhain (de god van het dodenrijk) en Brigid (moeder van de natuur). Alle optochten, vuren op de heuvels, verkleedpartijen en dodenherdenking zijn namelijk ten diepste symbolische handelingen gericht op het oproepen van de doden, het vertroosten van de dolenden en het bezweren van het dodenrijk. Zaken die de Bijbel nadrukkelijk verbiedt.
In Deuteronomium 7:25-26 lezen we:
• ‘De beelden van hun goden moet u met vuur verbranden. Het zilver en goud dat erop zit, mag u niet begeren of voor uzelf nemen, anders wordt u daardoor verstrikt, want het is voor de HEERE, uw God, een gruwel.
U mag zoiets gruwelijks niet in huis halen, anders wordt u evenzo tot iemand op wie de ban rust; volledig verafschuwen moet u het, ja, er een diepe afschuw van hebben, want het is iets waarop de ban rust.’
Onschuldige pompoenoptochten?
We worden hier duidelijk gewaarschuwd om niets wat ook maar enigszins te maken heeft met afgoderij in huis te halen. Alle afgoderij ligt namelijk onder de ban, de vloek van God en als we ons ermee inlaten, heeft dat invloed op ons. In dat opzicht bestaan er geen onschuldige pompoenoptochten.
Het is opmerkelijk dat satanisten, maar ook heksen met Halloween één van hun speciale feesten vieren en dat ze geloven dat in deze nacht de grens tussen het rijk van de doden en de levenden uiterst dun is. In deze nacht is het gemakkelijk om contact te leggen met de overledenen.
Ook het gebruik om met Halloween vrijgevig te zijn (Engels: Trick or Treat) heeft een heidense oorsprong. Stel dat je was vergeten om je te verkleden, dan kon je alsnog de geesten ontlopen door een schaal met vruchten klaar te zetten om de ronddolende geesten voedsel en onderdak te geven. Je mocht dan hopen dat de demon daar genoegen mee nam (trick), anders zou zijn vloek je treffen om onheil over je huis te brengen (treat).
Eigenlijk is het een soort van offer wat je brengt aan de afgoden en komt in contact met de boze geesten Integendeel, dat hun offeren een offeren is aan boze geesten en niet aan God en ik wil niet, dat gij in gemeenschap komt met de boze geesten (1 Korinthe 10:20).
Bij de duisternis horen
Maskers en kostuums worden gedragen of om de geesten weg te jagen of zodat de geesten de mensen niet zouden herkennen. Tijdens Halloween zijn volwassenen en kinderen verkleed. Aan de kleding willen mensen iets verbergen en laten ze door de kleding zien dat ze bij de duisternis horen.
Maar God vindt je bijzonder. Dat vindt God, want Hij heeft je gemaakt. Hij wil als een Vader voor je zorgen. God heeft je bedoeld voor een leven heel dicht bij Hem.
We moeten niet leven alsof we vijanden van God zijn, maar we mogen in relatie staan met God. De Heere Jezus is voor onze zonde aan het kruis gestorven en opgestaan. Dat betekent dat we van de duisternis naar het licht getrokken zijn.
• ‘Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij, nu wij verzoend zijn, behouden worden door Zijn leven’ (Romeinen 5:10).
• ‘Maar als wij in het licht wandelen, zoals Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde’ (1 Johannes 1:7).
De Heere Jezus bleef niet dood. Hij stond op uit het graf. De Heere Jezus heeft alles overwonnen. In de Bijbel staat: Ik ben ervan overtuigd dat niets ons kan scheiden van Gods liefde. De dood niet, het leven niet, engelen niet, bovenaardse krachten niet, de dingen van vandaag niet, de dingen van morgen niet. Nee, er is geen enkele kracht die dat kan.
Martin Penning
De verlichte, doorschijnende pompoen (Jack-O-Lantern, Jaap met de lamp) is het symbool van een dolende ziel. Vroeger holden bijgelovige mensen pompoenen uit en plaatsen er kaarsen in. Zij deden dat om de boze geesten van hun huizen weg te jagen.
Begin van de winter
De Kelten, een groep volken met een gemeenschappelijke cultuur, bewoonden vanaf de 6e eeuw voor Christus een groot deel van Europa (vooral ten westen van de Rijn). Nu zijn er nog resten in Bretagne, Wales en Ierland. In hun godsdienst had de zon een grote cultische rol. De druïden vormden een geheimgenootschap van priesters en priesteressen. Deze Keltische mensen hielden zich bezig met occulte kunsten en aanbaden de natuur.
Het nieuwjaar begon voor de Kelten op 1 november, wat het begin van de winter ook aangaf. Zij geloofden dat op 31 oktober, de nacht voor het nieuwjaar de heer van de dood langs kwam op de zielen van de slechte doden op te halen en ze een plaats te wijzen in een dier. De geest van goede mensen werden gereïncarneerd tot nieuwe mensen.
Verkleedpartijen
In Exodus 23 vers 13 houdt Mozes de Israëlieten voor om ‘de naam van andere goden niet te noemen; hij zal uit uw mond niet gehoord worden’. Hoewel de meeste in Halloween alleen een vrolijke gebeurtenis zien, is de oorspronkelijke betekenis van het feest zoals die nu nog gevierd wordt door o.a. heksen en satanisten, er op gericht de Keltische goden te eren en aan te roepen. Op die manier doet Halloween de Keltische goden voor een nieuwe generatie herleven, zoals Samhain (de god van het dodenrijk) en Brigid (moeder van de natuur). Alle optochten, vuren op de heuvels, verkleedpartijen en dodenherdenking zijn namelijk ten diepste symbolische handelingen gericht op het oproepen van de doden, het vertroosten van de dolenden en het bezweren van het dodenrijk. Zaken die de Bijbel nadrukkelijk verbiedt.
In Deuteronomium 7:25-26 lezen we:
• ‘De beelden van hun goden moet u met vuur verbranden. Het zilver en goud dat erop zit, mag u niet begeren of voor uzelf nemen, anders wordt u daardoor verstrikt, want het is voor de HEERE, uw God, een gruwel.
U mag zoiets gruwelijks niet in huis halen, anders wordt u evenzo tot iemand op wie de ban rust; volledig verafschuwen moet u het, ja, er een diepe afschuw van hebben, want het is iets waarop de ban rust.’
Onschuldige pompoenoptochten?
We worden hier duidelijk gewaarschuwd om niets wat ook maar enigszins te maken heeft met afgoderij in huis te halen. Alle afgoderij ligt namelijk onder de ban, de vloek van God en als we ons ermee inlaten, heeft dat invloed op ons. In dat opzicht bestaan er geen onschuldige pompoenoptochten.
Het is opmerkelijk dat satanisten, maar ook heksen met Halloween één van hun speciale feesten vieren en dat ze geloven dat in deze nacht de grens tussen het rijk van de doden en de levenden uiterst dun is. In deze nacht is het gemakkelijk om contact te leggen met de overledenen.
Ook het gebruik om met Halloween vrijgevig te zijn (Engels: Trick or Treat) heeft een heidense oorsprong. Stel dat je was vergeten om je te verkleden, dan kon je alsnog de geesten ontlopen door een schaal met vruchten klaar te zetten om de ronddolende geesten voedsel en onderdak te geven. Je mocht dan hopen dat de demon daar genoegen mee nam (trick), anders zou zijn vloek je treffen om onheil over je huis te brengen (treat).
Eigenlijk is het een soort van offer wat je brengt aan de afgoden en komt in contact met de boze geesten Integendeel, dat hun offeren een offeren is aan boze geesten en niet aan God en ik wil niet, dat gij in gemeenschap komt met de boze geesten (1 Korinthe 10:20).
Bij de duisternis horen
Maskers en kostuums worden gedragen of om de geesten weg te jagen of zodat de geesten de mensen niet zouden herkennen. Tijdens Halloween zijn volwassenen en kinderen verkleed. Aan de kleding willen mensen iets verbergen en laten ze door de kleding zien dat ze bij de duisternis horen.
Maar God vindt je bijzonder. Dat vindt God, want Hij heeft je gemaakt. Hij wil als een Vader voor je zorgen. God heeft je bedoeld voor een leven heel dicht bij Hem.
We moeten niet leven alsof we vijanden van God zijn, maar we mogen in relatie staan met God. De Heere Jezus is voor onze zonde aan het kruis gestorven en opgestaan. Dat betekent dat we van de duisternis naar het licht getrokken zijn.
• ‘Want als wij, toen wij vijanden waren, met God verzoend zijn door de dood van Zijn Zoon, hoeveel te meer zullen wij, nu wij verzoend zijn, behouden worden door Zijn leven’ (Romeinen 5:10).
• ‘Maar als wij in het licht wandelen, zoals Hij in het licht is, hebben wij gemeenschap met elkaar, en het bloed van Jezus Christus, Zijn Zoon, reinigt ons van alle zonde’ (1 Johannes 1:7).
De Heere Jezus bleef niet dood. Hij stond op uit het graf. De Heere Jezus heeft alles overwonnen. In de Bijbel staat: Ik ben ervan overtuigd dat niets ons kan scheiden van Gods liefde. De dood niet, het leven niet, engelen niet, bovenaardse krachten niet, de dingen van vandaag niet, de dingen van morgen niet. Nee, er is geen enkele kracht die dat kan.
Martin Penning
