Wat ik geleerd heb van corona
Corine Daane • 96 - 2020 • Uitgave: 8
Lieve zus, hoe gaat het nu met je? De laatste maanden zijn we getroffen door Covid-19. Hoe heeft dit jou geraakt? Ik zie dat deze crisis diépe sporen trekt, ook in ons geestelijk leven. We worden geschud en dat gaat niet zonder pijn en diepe vragen! En door het schudden, worden we ook geconfronteerd met zonde die nog in ons hart leeft!
Misschien ben je door alles emotioneel wel helemaal wiebelig en zit je geestelijk in een dip. Daarom wil ik je meenemen naar Gods Woord. Want Gods Woord is van álle tijden – ook in coronatijden! Het geeft ons alles wat we nodig hebben om Godvruchtig te kunnen leven. Vast, zeker, blijvend perspectief gevend en hoop biedend! Je zult veel Bijbelteksten zien. Zoek die vooral op, want dát zijn de woorden uit Vaders Boek tenslotte!
(2 Petrus 1:3 en Jesaja 40:8 en Psalm 119:152 en Johannes 10:35).
‘Daarom, laten ook zij die lijden naar de wil van God…’
Lijden… naar de wil van God? Sluit het één het ander niet uit dan? Lijden is een gevolg van de zondeval waar christenen niet van gevrijwaard blijven. Ook christenen wordt onrecht aangedaan, worden ziek en sterven. Ook christenen krijgen Covid-19. Deze waarheid wordt door lang niet iedereen meer geloofd. Velen hebben door een verkeerd Godsbeeld, een verkeerd beeld bij lijden. En daardoor zijn zij nu in een geestelijke crisis gekomen, geconfronteerd met de gevolgen van Covid-19 (ontslagen – druk op het gezin – ziekte en sterfgevallen). Maar wij mogen geloven dat de Heere ons hele leven, tot in de kleinste details, onder Zijn betrouwbare, goede, soevereine controle heeft. Ook Covid-19.
(Handelingen 17:25 en Exodus 4:11 en Ruth 1:20-21 en Jesaja 46:9-10).
‘…hun zielen aan Hem, als de getrouwe Schepper, toevertrouwen…’
Ik weet me volledig veilig en geborgen. Dit zeg ik niet goedkoop, maar door diepe crises heen. Dat ik extra gevaar loop als ik corona krijg, doet mij niet veel, eerlijk. Maar mijn strijd komt bij geliefden… De gesloten deuren van het verpleeghuis. M’n geliefde onbereikbaar ver weg. Het was een verschrikking en gaf me een vreselijk gevoel van onmacht. Die onmacht liet mij echter wat anders zien: ‘controle’. En dat het wegvallen daarvan, mij vreselijk ongerust maakte. Daarin lig een nog diepere laag. Durf én wil ik mijn geliefden ook aan de Schepper toevertrouwen? De Schepper die hen bedacht, schiep en ook voor hen een goed plan heeft? Die ook deze situatie in hun leven beheerst? Waar mijn hand niet bereiken kan, mijn liefde geen gestalte meer kan krijgen in daden, vind ik dan ook rust in de waarheid van Gods Woord dat ook het leven van mijn geliefden veilig is in de betrouwbare handen van onze Schepper?
(Kolossenzen 1:16 en Hebreeën 13:5-6 en Romeinen 1:9-12).
‘…in het doen van het goede.’
Waar wij onszelf en onze geliefden hebben overgegeven in de betrouwbare, almachtige handen van onze Schepper, hebben wij onze handen vrij om goed te doen. Zo gaf ik mijn geliefde over en richtte mij op de mensen die ik wél kon bereiken. En wat een kansen liggen er! Als single: kook een keertje voor dat gezin, geef mama even vrijaf. Als oudere zuster: bel een jongere zuster op om haar te bemoedigen met woorden van waarheid en genade. Als gezin: doe (desnoods via zoom) een spelletje met die alleengaande uit je gemeente.
’Als bedroefden, maar toch steeds blij; als armen, maar die toch velen rijk maken; als mensen die niets hebben, en toch alles bezitten’ (2 Korinthe 6:10).
Corine Daane
Misschien ben je door alles emotioneel wel helemaal wiebelig en zit je geestelijk in een dip. Daarom wil ik je meenemen naar Gods Woord. Want Gods Woord is van álle tijden – ook in coronatijden! Het geeft ons alles wat we nodig hebben om Godvruchtig te kunnen leven. Vast, zeker, blijvend perspectief gevend en hoop biedend! Je zult veel Bijbelteksten zien. Zoek die vooral op, want dát zijn de woorden uit Vaders Boek tenslotte!
(2 Petrus 1:3 en Jesaja 40:8 en Psalm 119:152 en Johannes 10:35).
‘Daarom, laten ook zij die lijden naar de wil van God…’
Lijden… naar de wil van God? Sluit het één het ander niet uit dan? Lijden is een gevolg van de zondeval waar christenen niet van gevrijwaard blijven. Ook christenen wordt onrecht aangedaan, worden ziek en sterven. Ook christenen krijgen Covid-19. Deze waarheid wordt door lang niet iedereen meer geloofd. Velen hebben door een verkeerd Godsbeeld, een verkeerd beeld bij lijden. En daardoor zijn zij nu in een geestelijke crisis gekomen, geconfronteerd met de gevolgen van Covid-19 (ontslagen – druk op het gezin – ziekte en sterfgevallen). Maar wij mogen geloven dat de Heere ons hele leven, tot in de kleinste details, onder Zijn betrouwbare, goede, soevereine controle heeft. Ook Covid-19.
(Handelingen 17:25 en Exodus 4:11 en Ruth 1:20-21 en Jesaja 46:9-10).
‘…hun zielen aan Hem, als de getrouwe Schepper, toevertrouwen…’
Ik weet me volledig veilig en geborgen. Dit zeg ik niet goedkoop, maar door diepe crises heen. Dat ik extra gevaar loop als ik corona krijg, doet mij niet veel, eerlijk. Maar mijn strijd komt bij geliefden… De gesloten deuren van het verpleeghuis. M’n geliefde onbereikbaar ver weg. Het was een verschrikking en gaf me een vreselijk gevoel van onmacht. Die onmacht liet mij echter wat anders zien: ‘controle’. En dat het wegvallen daarvan, mij vreselijk ongerust maakte. Daarin lig een nog diepere laag. Durf én wil ik mijn geliefden ook aan de Schepper toevertrouwen? De Schepper die hen bedacht, schiep en ook voor hen een goed plan heeft? Die ook deze situatie in hun leven beheerst? Waar mijn hand niet bereiken kan, mijn liefde geen gestalte meer kan krijgen in daden, vind ik dan ook rust in de waarheid van Gods Woord dat ook het leven van mijn geliefden veilig is in de betrouwbare handen van onze Schepper?
(Kolossenzen 1:16 en Hebreeën 13:5-6 en Romeinen 1:9-12).
‘…in het doen van het goede.’
Waar wij onszelf en onze geliefden hebben overgegeven in de betrouwbare, almachtige handen van onze Schepper, hebben wij onze handen vrij om goed te doen. Zo gaf ik mijn geliefde over en richtte mij op de mensen die ik wél kon bereiken. En wat een kansen liggen er! Als single: kook een keertje voor dat gezin, geef mama even vrijaf. Als oudere zuster: bel een jongere zuster op om haar te bemoedigen met woorden van waarheid en genade. Als gezin: doe (desnoods via zoom) een spelletje met die alleengaande uit je gemeente.
’Als bedroefden, maar toch steeds blij; als armen, maar die toch velen rijk maken; als mensen die niets hebben, en toch alles bezitten’ (2 Korinthe 6:10).
Corine Daane
