Wat bedoelt de Bijbel met eindtijd? (deel 1)

Serie naar aanleiding van het boek ‘De Toekomst’.
- deel 1 – Wat bedoelt de Bijbel met eindtijd?
- deel 2 – Israël en de eindtijd
- deel 3 – Opname en wederkomst

De slotfase van de eindtijd wordt in de Bijbel aangeduid als de Dag des Heren. We noemen die periode ook wel de grote verdrukking, of Daniëls laatste jaarweek.  

Wanneer is de eindtijd begonnen?
Sommige profetie-uitleggers betrekken de eindtijd alleen op de tijd van de grote verdrukking (Mattheüs 24:21). Anderen menen dat de eindtijd is begonnen c.a.1882, toen de eerste Joden uit de volken terugkeerden naar Israël. De Bijbel geeft denk ik, genoeg aanwijzingen dat de eindtijd begonnen is bij Jezus’ eerste komst en dat de slotperiode van de eindtijd vooral de grote verdrukking omvat (Mattheüs 24 en Openbaring 6-19). De schrijver van de Hebreeënbrief zegt namelijk over Jezus’ eerste komst: ‘Nadat God eertijds vele malen en op vele wijzen tot de vaderen gesproken had in de profeten, heeft Hij nu in het laatst der dagen tot ons gesproken in de Zoon’ (Hebreeën 1:1).  

De heilsperiode van de gemeente
De gemeente (het Lichaam van Christus) is begonnen met Pinksteren, toen de heilige Geest werd uitgestort (1 Korinthe 12:13 en Galaten 3:26-28) en eindigt bij de opname van de gemeente. We noemen deze tijdlijn ook wel de bedeling van genade. Dit is ook de laatste bedeling voorafgaand aan Christus’ Koninkrijk op aarde. Een belangrijk kenmerk van de eindtijd is namelijk dat God Zijn Geest zal uitstorten. Zo citeerde Petrus op de Pinksterdag de volgende profetie van de profeet Joël: ‘En het zal zijn in de laatste dagen, zegt God, dat Ik zal uitstorten van mijn Geest op alle vlees; en uw zonen en uw dochters zullen profeteren, en uw jongelingen zullen gezichten zien, en uw ouden zullen dromen dromen: ja, zelfs op mijn dienstknechten en mijn dienstmaagden zal Ik in die dagen van mijn Geest uitstorten en zij zullen profeteren. En Ik zal wonderen geven in de hemel boven en tekenen op de aarde beneden: bloed en vuur en rookwalm. De zon zal veranderen in duisternis en de maan in bloed, voordat de grote en doorluchtige dag des Heren komt. En het zal zijn, dat al wie de naam des Heren aanroept, behouden zal worden’ (Handelingen 2:17-21).  

Pinksteren, een voorvervulling
De uitstorting van Gods Geest in Handelingen 2 was een voorvervulling van Joëls profetie (dit was de vroege regen, zoals sommige uitleggers zeggen). In de laatste dagen, tijdens Israëls toekomstig herstel en de Openbaring van de Messias, komt er nog een tweede uitstorting van Gods Geest (de late regen). Allen die Christus Jezus dan aanroepen zullen gered worden (Mattheüs 23:39 en 24:29-31). In Hosea 6 staat: ‘Ja, wij willen de HERE kennen, ernaar jagen Hem te kennen. Zo zeker als de dageraad is Zijn opgang. Dan komt Hij tot ons als de regen, als de late regen, die het land besproeit’ (vers 3). En in Zacharia 12 lezen we: ‘Ik zal over het huis van David en over de inwoners van Jeruzalem uitgieten de Geest der genade en der gebeden; zij zullen Hem (Mij) aanschouwen, Die zij doorstoken hebben, en over Hem een rouwklacht aanheffen als de rouwklacht over een enig kind, ja, zij zullen over Hem bitter leed dragen als het leed om een eerstgeborene’ (vers 10).  

Het einde van de eeuwen
Dat het voor de eerste christenen al eindtijd was blijkt wel uit wat de apostel Paulus zegt, in 1 Korinthe 10: ‘Dit is hun (Israël) overkomen tot een voorbeeld (voor ons) en het is opgetekend ter waarschuwing voor ons, over wie het einde der eeuwen gekomen is’ (vers 11). Daarna, bij de Openbaring van Jezus Christus, komt er een volmaakte nieuwe wereldorde. Een Goddelijke reset. Gesticht en gegrondvest vanuit boven, door Christus Zelf. Zijn heerschappij is dan doorgebroken (Jesaja 9:6; Daniël 2:34-36 en Handelingen 1:6). Het Koninkrijk der hemelen op aarde, dit is het duizendjarig vrederijk.
Naar mijn mening is de Bijbel er duidelijk over dat we in de eindtijd leven. Daarin zijn we vandaag veel verder gevorderd dan in de dagen van Paulus en Petrus.  

De tijd is nabij!
In de geschiedenis vóór Jezus’ geboorte waren nog veel dingen verborgen. Zo werd tegen de profeet Daniël gezegd: ‘Maar gij, Daniël, houd de woorden verborgen, en verzegel het boek tot de eindtijd; velen zullen onderzoek doen, en de kennis zal vermeerderen’ (Daniël 12:4). In tegenstelling tot Daniël werd er tegen Johannes gezegd (96 n.Chr.): ‘Verzegel de woorden van de profetie van dit boek niet, want de tijd is nabij’ (Openbaring 22:10). Het is dan ook geen toeval dat met name in de laatste 150 jaar er bij veel gelovigen weer een zuiver Bijbels zicht kwam op de eindtijd en Gods profetische heilsplan met Israël en de wereld. Want Zijn komst is zeer dichtbij!  

Leven in de eindtijd
De apostel Paulus leefde in de hoop en de verwachting dat hij de komst van Christus zou meemaken. Hij geloofde dat dit elk moment kon gebeuren! Voor de gelovigen in deze tijd is dit daarom nog veel actueler geworden: ‘Gij verstaat immers de tijd wel, dat het thans voor u de ure is om uit de slaap te ontwaken. Want het heil is ons nu meer nabij, dan toen wij tot het geloof kwamen. De nacht is ver gevorderd, de dag is nabij. Laten wij dan de werken der duisternis afleggen en aandoen de wapenen des lichts!’ (Romeinen 13:11-12).  

Leven in verwachting
Dat moet vooral blijken uit onze heilige levenswandel. In Efeze 4 zegt Paulus: ‘Maar gij geheel anders: gij hebt Christus leren kennen’ (vers 20). Daarin laten we ons niet verontrusten door wat er allemaal in de wereld gebeurt:
·         ‘Laat uw hart niet in beroering raken; u gelooft in God, geloof ook in Mij’ (Johannes 14:1, HSV).
·         ‘Het einde aller dingen is nabijgekomen. Komt dus tot bezinning en wordt nuchter, opdat gij kunt bidden’ (1 Petrus 4:7).  

Wij leven in een wereld vol van onzekerheid en angst. Wij moeten daarom vooral niet overdreven veel aandacht geven aan de omstandigheden en ook oppassen voor het drijfzand van de complottheorieën (vgl. Filippenzen 4:8-9). Immers, wij behoren in eerste instantie op Christus gericht te blijven. Daarbij wetende dat Gods Woord, de Bijbel, de waarheid is. Dit doet ons sterk staan: ‘En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt, terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof’ (Hebreeën 12:1-2, HSV).  

Conclusie
We mogen dus vanuit de Bijbel concluderen dat de eindtijd grotendeels (ook) de gemeentebedeling omvat. Maar de eindfase van de eindtijd omvat vooral de grote verdrukking. Daarna, Christus’ wederkomst en Zijn Koningschap op aarde. Het Messiaanse Rijk.  

Jeep van der Schoot