Wanneer komt de fatale klap?
De dag nadert dat Israël een fatale klap zal uitvoeren op Iran, om de nucleaire dreiging vanuit dat land te elimineren. Daar wordt in ieder geval serieus rekening mee gehouden, zeker in Israël, Iran en ook in Amerika en Rusland. Juist toen ik dit artikel schreef, las ik in ‘The Jerusalem Post’ weer een bericht dat deze verwachting bevestigde: “Jordanië aangevallen door Iraanse drones met raketten die te vroeg werden afgevuurd, maar voor Israël bestemd waren.”
“Helaas is Jordanië aangevallen door drones van Iraanse signatuur,” aldus koning Abdullah tegen de Amerikaanse zender CNN. Abdullah gaf verder aan zich grote zorgen te maken over het nucleaire programma van Iran, dat bedreigend is voor Israël, en ook voor andere landen in het Midden-Oosten.
Het is opmerkelijk dat koning Abdullah als eerste leider uit het Midden-Oosten op bezoek ging bij de Amerikaanse president Biden. Ook de Israëlische leider Bennett wordt binnenkort op het Witte Huis verwacht, maar wel na Abdullah. Ook deze volgorde geeft een boodschap af: Israël is voor Amerika kennelijk niet nummer 1 in het Midden-Oosten.
Let op Jordaanse vorst Abdullah
In het CNN-interview vertelde Abdullah ook dat hij onlangs een ontmoeting heeft gehad met de Palestijnse president Abbas en de Israëlische minister van Defensie Benny Gantz. Ook leek hij berichten uit de media te bevestigen dat hij eveneens een ontmoeting heeft gehad met de Israëlische premier Bennett.
We kunnen slechts gissen over wat hier speelt. Wie is deze koning Abdullah? We weten dat hij een sterk voorstander is voor een twee-staten-oplossing. Sommigen houden er zelfs rekening mee dat hij misschien wel de antichrist is en dat hij met een totaal onverwacht en voor alle partijen aanvaardbaar vredesvoorstel voor het Midden-Oosten zal komen. Ik sluit dit niet uit, maar laten we voorzichtig zijn met zulk soort verwachtingen.
Mysterieuze aanslagen in Iran
Ondertussen wijzen tal van signalen erop dat Israël er alles aan doet om de dreiging van Iran onschadelijk te maken. Regelmatig vinden er in Iran mysterieuze aanslagen plaats, tegen nucleaire installaties, computercentra en andere belangrijke doelen. Vermoed wordt dat Israël meestal achter deze aanslagen zit. Dat zal de haat van de Iraanse leiders tegen Israël alleen maar doen toenemen.
Voormalig premier Netanyahu heeft, toen hij nog premier was, al enkele keren op het punt gestaan Iran aan te vallen om de nucleaire dreiging voorgoed uit te schakelen. Eén keer waren de straaljagers al in de lucht, maar telkens werd de effectieve uitvoering verhinderd door Amerika.
Ook de nieuwe Israëlische premier, Naftali Bennett, heeft inmiddels laten weten dat een aanval op Iran er zeker zal komen wanneer het voortbestaan van de Joodse staat op het spel komt te staan. Allerlei signalen wijzen erop dat het Israëlische leger regelmatig oefent om klaar te zijn als dat moment aanbreekt.
We kunnen slechts gissen wat de gevolgen van zo’n aanval zullen zijn. Grote kans dat Hamas vanuit Gaza en Hezbollah vanuit Zuid-Libanon dan direct in actie zullen komen en duizenden raketten zullen afvuren op Israël, wat een bloedbad in Israël kan veroorzaken.
Schuivende stukken op het schaakbord
Ondertussen verschuiven er meer stukken op het schaakbord van het Midden-Oosten. Voormalig premier Benjamin Netanyahu had vele jaren goede contacten met de Russische leider Vladimir Poetin, die hij regelmatig opzocht in Moskou. Die vertrouwensband gaf hem veel bewegingsvrijheid in Syrië, zodat hij elke zending van Iraanse wapens naar Iraanse posten in Syrië, Hezbollah of Hamas kon onderscheppen en onschadelijk maken, zonder dat Rusland zich ermee bemoeide.
Die ‘vrijheid’ lijkt de nieuwe Israëlische regering van Bennett/Naftali niet meer te hebben en dat kan op termijn zeer ernstige consequenties hebben. Moskou vaart sinds kort een totaal andere koers. Kennelijk had Poetin een persoonlijk niet-aanvalsverdrag uitsluitend met Netanyahu. Deze veranderde houding van Rusland werd onlangs pijnlijk duidelijk bij een Israëlische aanval op doelen in Syrië.
Rusland maakte bekend dat bij deze aanval zeven van de acht afgevuurde Israëlische raketten zijn neergehaald door Russisch afweergeschut, met Pantsyr-S en Buk-M2-systemen. Dit is een totaal nieuwe ontwikkeling en zal grote onrust hebben veroorzaakt bij de regering en de legerleiding.
Hier komt nog bij dat de toewijding van Amerika aan Israël ook minder is geworden sinds Biden president van Amerika is. Een goed geïnformeerde Russische bron vertelde aan de Saoedische krant ‘Asharq Al-Awsat’ dat Biden in zijn ontmoeting met Poetin heeft aangegeven niet blij te zijn met de voortdurende aanvallen van Israël op doelen in Syrië. Poetin heeft dit kennelijk opgevat als een vrijbrief om Israëlische aanvallen onschadelijk te maken.
Consequenties voor Israël
Wat betekent dit voor het Midden-Oosten en voor Israël in het bijzonder? Allereerst is het voor Israël niet langer vanzelfsprekend dat op Amerika kan worden gerekend voor de verdediging van land en volk. Dit betekent dat Israël zelf in staat moet zijn zich te verdedigen tegen elke dreiging van buitenaf. Verliezen kan niet, dat betekent het einde van Israël.
Dit is menselijk gesproken. Israël staat er uiteindelijk niet alleen voor. De God van Israël heeft sinds 1948 al laten zien dat Hij voor Zijn volk zorgt en strijdt. Ook al betekent dat soms oorlog, aanslagen en slachtoffers.
De profeet Amos zegt in hoofdstuk 9 dat God het volk dat Hij in later tijden in het eigen land zal brengen, niet nogmaals zal laten wegvoeren.
In de verzen 14 en 15 klinkt het:
‘Ik zal een omkeer brengen in de gevangenschap van Mijn volk Israël.
Zij zullen de verwoeste steden herbouwen en bewonen,
zij zullen wijngaarden planten en wijn ervan drinken,
zij zullen tuinen aanleggen en de vrucht ervan eten.
Ik zal hen in hun land planten,
en zij zullen nooit meer weggerukt worden uit hun land,
dat Ik aan hen gegeven heb, zegt de HEERE, uw God.’
De Heere staat garant
Wonderlijke woorden. Krachtige woorden. Bemoedigende woorden. De Heere Zelf stelt Zich garant voor Zijn volk. Hij heeft hen opnieuw geplant in het eigen land. Hij zal er Zelf voor zorgen dat niemand hen opnieuw daaruit zal verdrijven.
Mijn gedachten gaan naar Zacharia 14. Als Israël dreigt ten onder te gaan vanwege de overmacht aan vijanden, zal God ingrijpen. Vers 3 zegt: ‘Dan zal de HEERE uittrekken en tegen die heidenvolken strijden, zoals op de dag dat Hij streed, op de dag van de strijd.’
Laat het ons gebed zijn dat de Heere zo in Zijn volk zal werken dat ze de toevlucht tot Hem nemen. Dat ze in tijden van crisis en dreiging tot Hem zullen opzien om hulp en bijstand.
En ondertussen mogen wij rondom het volk staan, achter het volk. Troostend, ondersteunend, biddend om de vrede voor Jeruzalem.
Hemelse trompet
En ondertussen gebeuren er geestelijke wonderen in het land. Het Joodse volk is onderweg naar het moment dat het hele volk zalig zal worden (Romeinen 11:26).
Nog is het niet zover. Israël als volk gelooft nog in de kracht van het eigen leger, eigen vindingrijkheid. Hoewel de Heere het volk nu schudt door de coronacrisis en tracht hun blik omhoog te richten, op de Messias.
Voorganger Israel Iluz uit Kiryat Shmona getuigde ervan in ‘Gemeentenieuws Israël’: “De coronacrisis is een geestelijke zegen. Het is een soort hemelse trompet die ons wakker schudt. Die ons op onze knieën wil brengen en laat zien dat wij geen controle over de situatie hebben.”
Iluz heeft de afgelopen maanden veel openheid voor het Evangelie gezien onder Israëli’s. Er zijn deuren geopend en mensen gedoopt. Hij spreekt veel mensen die bang zijn. “Ze vragen zich af waarom de coronacrisis er is. Wij vertellen dat ons leven in Gods hand is. Dat we eerst het Koninkrijk van God zoeken en dat het aan Hem is om te voorzien in al het andere. En dat doet Hij.”
Bid om bekering van het Joodse volk
Jazeker, Iluz weet het: Ook het Joodse volk moet het Evangelie horen. ‘Het Evangelie van Christus is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood en ook voor de Griek’ (Romeinen 1:16). Bid om de bekering van het Joodse volk en als u de kans krijgt: geef het Evangelie door aan het Joodse volk en steun hen die daartoe geroepen zijn, allereerst Joodse gelovigen zelf.
Blijf bidden om vrede voor Jeruzalem… (Psalm 122:6a), wat ten diepste een gebed is om de komst van de Shalom, de Messias, de Heere Jezus. Alleen Hij zal ware vrede brengen.
Zijn overwinning is zeker! Hij blijft strijden voor Zijn volk Israël. En Zacharia 14 jubelt: ‘De HEERE zal Koning worden over heel de aarde’ (vers 9).
Dirk van Genderen
“Helaas is Jordanië aangevallen door drones van Iraanse signatuur,” aldus koning Abdullah tegen de Amerikaanse zender CNN. Abdullah gaf verder aan zich grote zorgen te maken over het nucleaire programma van Iran, dat bedreigend is voor Israël, en ook voor andere landen in het Midden-Oosten.
Het is opmerkelijk dat koning Abdullah als eerste leider uit het Midden-Oosten op bezoek ging bij de Amerikaanse president Biden. Ook de Israëlische leider Bennett wordt binnenkort op het Witte Huis verwacht, maar wel na Abdullah. Ook deze volgorde geeft een boodschap af: Israël is voor Amerika kennelijk niet nummer 1 in het Midden-Oosten.
Let op Jordaanse vorst Abdullah
In het CNN-interview vertelde Abdullah ook dat hij onlangs een ontmoeting heeft gehad met de Palestijnse president Abbas en de Israëlische minister van Defensie Benny Gantz. Ook leek hij berichten uit de media te bevestigen dat hij eveneens een ontmoeting heeft gehad met de Israëlische premier Bennett.
We kunnen slechts gissen over wat hier speelt. Wie is deze koning Abdullah? We weten dat hij een sterk voorstander is voor een twee-staten-oplossing. Sommigen houden er zelfs rekening mee dat hij misschien wel de antichrist is en dat hij met een totaal onverwacht en voor alle partijen aanvaardbaar vredesvoorstel voor het Midden-Oosten zal komen. Ik sluit dit niet uit, maar laten we voorzichtig zijn met zulk soort verwachtingen.
Mysterieuze aanslagen in Iran
Ondertussen wijzen tal van signalen erop dat Israël er alles aan doet om de dreiging van Iran onschadelijk te maken. Regelmatig vinden er in Iran mysterieuze aanslagen plaats, tegen nucleaire installaties, computercentra en andere belangrijke doelen. Vermoed wordt dat Israël meestal achter deze aanslagen zit. Dat zal de haat van de Iraanse leiders tegen Israël alleen maar doen toenemen.
Voormalig premier Netanyahu heeft, toen hij nog premier was, al enkele keren op het punt gestaan Iran aan te vallen om de nucleaire dreiging voorgoed uit te schakelen. Eén keer waren de straaljagers al in de lucht, maar telkens werd de effectieve uitvoering verhinderd door Amerika.
Ook de nieuwe Israëlische premier, Naftali Bennett, heeft inmiddels laten weten dat een aanval op Iran er zeker zal komen wanneer het voortbestaan van de Joodse staat op het spel komt te staan. Allerlei signalen wijzen erop dat het Israëlische leger regelmatig oefent om klaar te zijn als dat moment aanbreekt.
We kunnen slechts gissen wat de gevolgen van zo’n aanval zullen zijn. Grote kans dat Hamas vanuit Gaza en Hezbollah vanuit Zuid-Libanon dan direct in actie zullen komen en duizenden raketten zullen afvuren op Israël, wat een bloedbad in Israël kan veroorzaken.
Schuivende stukken op het schaakbord
Ondertussen verschuiven er meer stukken op het schaakbord van het Midden-Oosten. Voormalig premier Benjamin Netanyahu had vele jaren goede contacten met de Russische leider Vladimir Poetin, die hij regelmatig opzocht in Moskou. Die vertrouwensband gaf hem veel bewegingsvrijheid in Syrië, zodat hij elke zending van Iraanse wapens naar Iraanse posten in Syrië, Hezbollah of Hamas kon onderscheppen en onschadelijk maken, zonder dat Rusland zich ermee bemoeide.
Die ‘vrijheid’ lijkt de nieuwe Israëlische regering van Bennett/Naftali niet meer te hebben en dat kan op termijn zeer ernstige consequenties hebben. Moskou vaart sinds kort een totaal andere koers. Kennelijk had Poetin een persoonlijk niet-aanvalsverdrag uitsluitend met Netanyahu. Deze veranderde houding van Rusland werd onlangs pijnlijk duidelijk bij een Israëlische aanval op doelen in Syrië.
Rusland maakte bekend dat bij deze aanval zeven van de acht afgevuurde Israëlische raketten zijn neergehaald door Russisch afweergeschut, met Pantsyr-S en Buk-M2-systemen. Dit is een totaal nieuwe ontwikkeling en zal grote onrust hebben veroorzaakt bij de regering en de legerleiding.
Hier komt nog bij dat de toewijding van Amerika aan Israël ook minder is geworden sinds Biden president van Amerika is. Een goed geïnformeerde Russische bron vertelde aan de Saoedische krant ‘Asharq Al-Awsat’ dat Biden in zijn ontmoeting met Poetin heeft aangegeven niet blij te zijn met de voortdurende aanvallen van Israël op doelen in Syrië. Poetin heeft dit kennelijk opgevat als een vrijbrief om Israëlische aanvallen onschadelijk te maken.
Consequenties voor Israël
Wat betekent dit voor het Midden-Oosten en voor Israël in het bijzonder? Allereerst is het voor Israël niet langer vanzelfsprekend dat op Amerika kan worden gerekend voor de verdediging van land en volk. Dit betekent dat Israël zelf in staat moet zijn zich te verdedigen tegen elke dreiging van buitenaf. Verliezen kan niet, dat betekent het einde van Israël.
Dit is menselijk gesproken. Israël staat er uiteindelijk niet alleen voor. De God van Israël heeft sinds 1948 al laten zien dat Hij voor Zijn volk zorgt en strijdt. Ook al betekent dat soms oorlog, aanslagen en slachtoffers.
De profeet Amos zegt in hoofdstuk 9 dat God het volk dat Hij in later tijden in het eigen land zal brengen, niet nogmaals zal laten wegvoeren.
In de verzen 14 en 15 klinkt het:
‘Ik zal een omkeer brengen in de gevangenschap van Mijn volk Israël.
Zij zullen de verwoeste steden herbouwen en bewonen,
zij zullen wijngaarden planten en wijn ervan drinken,
zij zullen tuinen aanleggen en de vrucht ervan eten.
Ik zal hen in hun land planten,
en zij zullen nooit meer weggerukt worden uit hun land,
dat Ik aan hen gegeven heb, zegt de HEERE, uw God.’
De Heere staat garant
Wonderlijke woorden. Krachtige woorden. Bemoedigende woorden. De Heere Zelf stelt Zich garant voor Zijn volk. Hij heeft hen opnieuw geplant in het eigen land. Hij zal er Zelf voor zorgen dat niemand hen opnieuw daaruit zal verdrijven.
Mijn gedachten gaan naar Zacharia 14. Als Israël dreigt ten onder te gaan vanwege de overmacht aan vijanden, zal God ingrijpen. Vers 3 zegt: ‘Dan zal de HEERE uittrekken en tegen die heidenvolken strijden, zoals op de dag dat Hij streed, op de dag van de strijd.’
Laat het ons gebed zijn dat de Heere zo in Zijn volk zal werken dat ze de toevlucht tot Hem nemen. Dat ze in tijden van crisis en dreiging tot Hem zullen opzien om hulp en bijstand.
En ondertussen mogen wij rondom het volk staan, achter het volk. Troostend, ondersteunend, biddend om de vrede voor Jeruzalem.
Hemelse trompet
En ondertussen gebeuren er geestelijke wonderen in het land. Het Joodse volk is onderweg naar het moment dat het hele volk zalig zal worden (Romeinen 11:26).
Nog is het niet zover. Israël als volk gelooft nog in de kracht van het eigen leger, eigen vindingrijkheid. Hoewel de Heere het volk nu schudt door de coronacrisis en tracht hun blik omhoog te richten, op de Messias.
Voorganger Israel Iluz uit Kiryat Shmona getuigde ervan in ‘Gemeentenieuws Israël’: “De coronacrisis is een geestelijke zegen. Het is een soort hemelse trompet die ons wakker schudt. Die ons op onze knieën wil brengen en laat zien dat wij geen controle over de situatie hebben.”
Iluz heeft de afgelopen maanden veel openheid voor het Evangelie gezien onder Israëli’s. Er zijn deuren geopend en mensen gedoopt. Hij spreekt veel mensen die bang zijn. “Ze vragen zich af waarom de coronacrisis er is. Wij vertellen dat ons leven in Gods hand is. Dat we eerst het Koninkrijk van God zoeken en dat het aan Hem is om te voorzien in al het andere. En dat doet Hij.”
Bid om bekering van het Joodse volk
Jazeker, Iluz weet het: Ook het Joodse volk moet het Evangelie horen. ‘Het Evangelie van Christus is een kracht van God tot zaligheid voor ieder die gelooft, eerst voor de Jood en ook voor de Griek’ (Romeinen 1:16). Bid om de bekering van het Joodse volk en als u de kans krijgt: geef het Evangelie door aan het Joodse volk en steun hen die daartoe geroepen zijn, allereerst Joodse gelovigen zelf.
Blijf bidden om vrede voor Jeruzalem… (Psalm 122:6a), wat ten diepste een gebed is om de komst van de Shalom, de Messias, de Heere Jezus. Alleen Hij zal ware vrede brengen.
Zijn overwinning is zeker! Hij blijft strijden voor Zijn volk Israël. En Zacharia 14 jubelt: ‘De HEERE zal Koning worden over heel de aarde’ (vers 9).
Dirk van Genderen