Wanneer gaat de islam Europa domineren?
Feike ter Velde • 77 - 2001/02 • Uitgave: 7
HET OPRUKKEN VAN DE ISLAM IN DE WESTERSE WERELD GAAT DAGELIJKS VOORT EN MET GROTE SNELHEID. IN ENKELE GENERATIES KAN HET BEELD VAN HEEL DE WESTERSE WERELD ZIJN VERANDERD. EEN ZORGELIJKE GEDACHTE DIE MISSCHIEN NOG 8IJ WEINIGEN IS OPGEKOMEN.
Toen in Europa het christendom werd verbreid kwam er in het Midden-Oosten een grote macht opzetten: de Islam. De naam van hun god was Allah. Deze naam werd als gemeenschappelijke godheid door de verschillende Arabische en Bedoeïenen nomadenstammen meegedragen, hoewel de stammen onderling hun eigen goden kenden. Vooral het geloof aan de 'djinns' - de geesten, zowel de goede als de slechte geesten - was dominant. Er waren overal 'shrines', heiligdommen aan deze goden gewijd, de voornaamste was de Kaäba, de zwarte steen in Mekka. Deze Kaäba was - zeggen de Arabieren - door Adam gebouwd en later, na de zondvloed - door Abraham en Ismaël verder verfraaid. In de muur van de Kaäba is een witte steen, door Gabriël uit het Paradijs naar de aarde overgebracht, aangebracht die zeer wordt vereerd. Mohammed trad op vijfentwintig jarige leeftijd in het huwelijk met een rijke Arabische weduwe, Chadidja, en krijgt kort daarna zijn openbaringen - sura's genaamd - rechtstreeks van de engel Gabriël.
Althans zo wordt het gezegd. Aanvankelijk was Mohammed bevreesd bezeten te zijn van een boze geest, maar bij een tweede bezoek van de engel is hij zeker van zijn roeping tot profeet. Mekka weert de nieuwe profeet uit angst de inkomsten van de Kaäba te verliezen, omdat de boodschap van Mohammed niet in de lijn ligt van de goden-verering. Medina, voordien heette die stad Jathreb, erkent Mohammed als de gezant van Allah en hij wordt er in 622 feestelijk binnengehaald. Sindsdien heet Jathreb Medinaan-Nabi, stad van de profeet. Acht jaar later verovert Mohammed de stad Mekka en de grote zwarte steen, de Kaäba. Daarna volgen andere Arabische steden en wordt heel het Arabisch schiereiland aan Mohammed onderworpen en Allah de almachtige en strenge god. Alah Akhbar, Allah is groot en Mohammed is zijn profeet, zo luidt de 'belijdenis'. Er zijn ook andere profeten geweest, zoals Adam, Mozes en ook Jezus, maar Mohammed is de grootste van hen, omdat aan hem de laatste waarheid is geopenbaard, de Koran.
Mohammed predikte de 'jihad' - de heilige oorlog. Met het zwaard moeten de 'kafirs' - de heidenen - worden onderworpen aan de wil van Allah, zoals die in de Koran is vastgelegd. Wie sneuvelde in de strijd zou direct het Paradijs binnengaan waarop volop genot was en alle zinnelijke wensen worden vervuld. De fanatieke moslimstrijders veroverden Syrië en Palestina op het Byzantijnse rijk. Kalief Omar onderwierp in 638 Jeruzalem. Perzië in het Oosten en Egypte in het Westen werden veroverd met het zwaard. Heel Noord-Afrika werd onderworpen, de christelijke kerk verwoest. Verder het Oosten in tot in India zaaide het zwaard van Mohammed dood en verderf. In het jaar 711 staken de moslimstrijders de zee over bij Gibraltar en onderwierpen Spanje aan Mohammed. Het christendom werd eenvoudig weggevaagd. De moedige keizer Leo III bood dapper weerstand aan de oostgrens van het Oost-Romeinse rijk en overwon de Arabische legers bij Constantinopel in 718 met de hulp van een strenge winter en de uitbraak van besmettelijke ziekten onder de Arabische moslimstrijders. De oostgrens van Europa werd met succes verdedigd en de Europese volkeren bewaard voor Islamitische overheersing. Maar in het Zuiden rukte de Islam verder op, over de Pyreneeën Zuid-Frankrijk in. Ze overwonnen het rijk van de West-Goten en trokken verder op naar het rijk der Franken. Onder de machtige aanvoering van Karel Martel werd een gezamenlijk leger opgebouwd van Franken, Friezen, Saksen, Hessen, Alemannen, Thuringers en wat er over was van de West-Goten.
Er werd een krachtig front gevormd en tussen Tours en Poitiers kwam het tot een enorme veldslag. De uitkomst van die veldslag werd bepalend voor de vraag of West-Europa met geweld Islamitisch zou worden dan wel Christelijk zou blijven. De fanatieke Mohammedaanse strijders werden door de moedige Franken, Friezen en hun bondgenoten definitief verslagen. Grote delen van het Romeinse rijk werden aan de Islam onderworpen. Een bloeiende kerk in Noord-Afrika - voor de moslim is elke christen een ongelovige hond - werd vernietigd en velen vonden de dood. Het verlies was groot en voelbaar tot op vandaag.
Vandaag staat de Islam weer op het hoofdmenu van de wereldpolitiek. Eeuwen lag de Islam er wat slapend bij, afgezien van het Ottomaanse rijk (de Turken) dat een deel van Europa (delen van Oost-Europa en de Balkan) vier eeuwen lang, tot aan de Eerste Wereldoorlog, overheerste. Vandaag is de Islam ontwaakt en heft het zwaard van Mohammed opnieuw op. De wereld heeft er echter nog niet helemaal erg in. Bijna overal in onze wereld waar zich grote geweldsproblemen voordoen, is de Islam betrokken. Bosnië, Kosovo, Macedonië, Afghanistan, Tsjetsjenië, Pakistan, Indonesië, Filippijnen, Algerije, Nigeria, Niger, tal van andere Afrikaanse landen en vooral… het Midden-Oosten, Irak, Iran, Libanon en Israël. De volgende fase zijn misschien de steden van West-Europa in Amerika.
ISLAM EN ISRAËL
De grote steden van Duitsland, Frankrijk, Nederland tellen vele volle moskeeën op vrijdag en vele lege kerken op zondag. Er is in deze richting een ontwikkeling ingezet die zich met grote snelheid doorzet. Af te wachten valt wanneer de eerste moslim-burgemeester zal worden benoemd en waar. Wellicht zal aan Amsterdam deze twijfelachtige eer te zijner tijd te beurt vallen. Zeker is ook dat de Moslim-lobby in Amerika snel aan kracht groeit en de Islam ten aanzien van Israël en het Midden-Oosten grote invloed op de Amerikaanse politiek zal gaan uitoefenen. Europa is in dat opzicht misschien al verder opgeschoven. Niet voor niets eisen de Palestijnen telkens weer een stoel op voor Europa om aan de 'vredesbesprekingen' rond Israël deel te nemen. Men weet dat de stem van Europa krachtiger zal klinken tégen Israël en vóór de Palestijnse eisen. Europese politici moeten weten dat in de strijd om Israël ook de andere Arabische landen meepraten en dat de Islam een doorslaggevende stem heeft. Niet de politiek, maar de religie maakt de dienst uit in de strijd om Jeruzalem. En er komt geen vrede, maar meer strijd. De wereld dacht dat er slechts een haardun verschil was te overbruggen tussen Ehud Barak en Yasser Arafat op weg naar de vrede, maar de werkelijkheid was een diepe afgrond die de twee scheidde. Die afgrond is ontstaan door de Islam. Arafat erkende zogenaamd het bestaan van Israël maar legde in het Arabisch uit dat dit dezelfde tactiek was als die van Mohammed: als je vijand te sterk is sluit je eerst vrede en als hij niet oplet dan steek je hem een dolk in de rug. Precies zo ging het sinds de Oslo-akkoorden. Israël is moe, doodmoe, van oorlog en terreur. Maar de Islam wacht zijn kansen af. "We hebben geen grote oorlog tegen Israël meer nodig", zei een Islamitische leider op de topconferentie in Sharm-el Sheikh enkele maanden geleden, "We krijgen het zo wel op de knieën". Het raakvlak van de Islam met Europa ligt in Israël. Op elke Islamitische website (Internet) vindt men agressieve taal tegen Israël en politieke en religieus bepaalde berichtgeving over Israëls strijd om het bestaan.
In alle West-Europese landen en grote steden vinden we Moslimorganisaties die hun rechten gaan opeisen. Men schuwt niet om te zeggen dat de Europese cultuur ook is gevormd door de Islam en men verwijst naar Spanje uit de Morentijd en bouwwerken uit het Ottomaanse rijk, vooral in het voormalige Joegoslavië. Er wordt een beeld geschapen van onderdrukking van moslims in Europa, die voor jonge moslims een bron van haatgevoelens vormt jegens Europese overheden en burgers. Zij worden - en dat gebeurt over de hele wereld onder moslims - in een slachtofferrol gedreven, van waaruit men dan makkelijk tot geweld en 'vrijheidsstrijd' komt. De propaganda in Indonesië spreekt in dit opzicht boekdelen. Ook Arafat hamert voortdurend op dit aambeeld en zegt de moslims dat Israël de moslimheiligdommen verwoest.
In Europa eist de Islam steeds meer zijn rechten op. Citaat:
"De politieke terughoudendheid over het verlenen van stemrecht bewijst het nog maar eens: de Europese gedachte bij de start van de 21e eeuw ligt nog altijd in het verlengde van de 19e eeuw. Ook zij wordt geleid door een zelfbeeld dat racisme en xenofobie (afkeer van alles wat vreemd is) voedt, dat van het blanke en christelijke Europa, erfgename van een even blanke antieke beschaving. Dat zelfbeeld is zelfbedrog".
In deze redenering wordt niet geschuwd de geschiedenis van Europa als 'christelijke beschaving' te ontkennen. Men beroept zich daarbij op de Griekse mythologie waarin Europa door de oppergod Zeus tot 'dochter van een Fenicische, een Palestijnse(!) koning wordt gemaakt'. De geschiedenis wordt in eigen voordeel verdraaid. Net als in Israël en rond Jeruzalem. Alsof er niet eeuwenlang een Joodse Tempel stond op de berg Moria.
Men gebruikt steeds weer termen, die bij ons afkeer oproepen, om die in eigen voordeel te gebruiken. Nog een citaat: "De eigen cultuur als universele waarde vooropstellen is een vorm van 'fundamentalisme'. Ook bij ons (moslims) vind je fundamentalisten, maar zij vormen een minderheid, in tegenstelling tot het Westerse fundamentalisme, dat oververtegenwoordigd blijkt bij de blanke meerderheid. We vragen dat iedereen in dit land het rechtsstaatprincipe respecteert (alsof er in ons land geen moslims in het parlement zitten… ftv) met als gevolg gelijkheid van behandeling tussen alle culturen, godsdiensten, overtuigingen en rassen. Het is de enige manier om aan een conflictrijke toekomst te ontsnappen… (bedreiging? ftv).
Zo wordt de jonge moslim in Europa klaargemaakt voor de komende strijd. Dit soort dingen gaan samen met de oproep tot boycot van Israël-producten (namen en merken worden erbij genoemd). Men eist ook Islam-onderwijs op de openbare scholen.
De Vrije Universiteit van Amsterdam (opgericht door de gereformeerde Abraham Kuyper) wil een opleiding beginnen voor 'imams' - zeg maar: moslimdominees.
De Islam rukt op. De vraag is wanneer dit gaat leiden tot grotere conflicten. Onze minister Van Boxtel van het 'grote steden beleid' tikte een Marokkaanse imam op de vingers, omdat hij zich had uitgesproken over homoseksualiteit. Hij had "een goed gesprek" gehad, meldde hij. Maar een dag later stond er in de krant een verhaal waarin de imam zich afvroeg "hoelang ministers in dit land nog door denken te gaan met het betuttelen van de Islam". Impliciet werd tot de moslims gezegd: "We pikken het niet langer". Een nieuwe impuls tot verzet tegen een onderdrukkende (Nederlandse) overheid en de onderdrukte moslim in het christelijke Westen. Het kruitvat wordt klaargezet, het lont wordt erbij gelegd. Men kan terecht de vraag stellen: "Wanneer domineert de Islam Europa?"
Feike ter Velde
Toen in Europa het christendom werd verbreid kwam er in het Midden-Oosten een grote macht opzetten: de Islam. De naam van hun god was Allah. Deze naam werd als gemeenschappelijke godheid door de verschillende Arabische en Bedoeïenen nomadenstammen meegedragen, hoewel de stammen onderling hun eigen goden kenden. Vooral het geloof aan de 'djinns' - de geesten, zowel de goede als de slechte geesten - was dominant. Er waren overal 'shrines', heiligdommen aan deze goden gewijd, de voornaamste was de Kaäba, de zwarte steen in Mekka. Deze Kaäba was - zeggen de Arabieren - door Adam gebouwd en later, na de zondvloed - door Abraham en Ismaël verder verfraaid. In de muur van de Kaäba is een witte steen, door Gabriël uit het Paradijs naar de aarde overgebracht, aangebracht die zeer wordt vereerd. Mohammed trad op vijfentwintig jarige leeftijd in het huwelijk met een rijke Arabische weduwe, Chadidja, en krijgt kort daarna zijn openbaringen - sura's genaamd - rechtstreeks van de engel Gabriël.
Althans zo wordt het gezegd. Aanvankelijk was Mohammed bevreesd bezeten te zijn van een boze geest, maar bij een tweede bezoek van de engel is hij zeker van zijn roeping tot profeet. Mekka weert de nieuwe profeet uit angst de inkomsten van de Kaäba te verliezen, omdat de boodschap van Mohammed niet in de lijn ligt van de goden-verering. Medina, voordien heette die stad Jathreb, erkent Mohammed als de gezant van Allah en hij wordt er in 622 feestelijk binnengehaald. Sindsdien heet Jathreb Medinaan-Nabi, stad van de profeet. Acht jaar later verovert Mohammed de stad Mekka en de grote zwarte steen, de Kaäba. Daarna volgen andere Arabische steden en wordt heel het Arabisch schiereiland aan Mohammed onderworpen en Allah de almachtige en strenge god. Alah Akhbar, Allah is groot en Mohammed is zijn profeet, zo luidt de 'belijdenis'. Er zijn ook andere profeten geweest, zoals Adam, Mozes en ook Jezus, maar Mohammed is de grootste van hen, omdat aan hem de laatste waarheid is geopenbaard, de Koran.
Mohammed predikte de 'jihad' - de heilige oorlog. Met het zwaard moeten de 'kafirs' - de heidenen - worden onderworpen aan de wil van Allah, zoals die in de Koran is vastgelegd. Wie sneuvelde in de strijd zou direct het Paradijs binnengaan waarop volop genot was en alle zinnelijke wensen worden vervuld. De fanatieke moslimstrijders veroverden Syrië en Palestina op het Byzantijnse rijk. Kalief Omar onderwierp in 638 Jeruzalem. Perzië in het Oosten en Egypte in het Westen werden veroverd met het zwaard. Heel Noord-Afrika werd onderworpen, de christelijke kerk verwoest. Verder het Oosten in tot in India zaaide het zwaard van Mohammed dood en verderf. In het jaar 711 staken de moslimstrijders de zee over bij Gibraltar en onderwierpen Spanje aan Mohammed. Het christendom werd eenvoudig weggevaagd. De moedige keizer Leo III bood dapper weerstand aan de oostgrens van het Oost-Romeinse rijk en overwon de Arabische legers bij Constantinopel in 718 met de hulp van een strenge winter en de uitbraak van besmettelijke ziekten onder de Arabische moslimstrijders. De oostgrens van Europa werd met succes verdedigd en de Europese volkeren bewaard voor Islamitische overheersing. Maar in het Zuiden rukte de Islam verder op, over de Pyreneeën Zuid-Frankrijk in. Ze overwonnen het rijk van de West-Goten en trokken verder op naar het rijk der Franken. Onder de machtige aanvoering van Karel Martel werd een gezamenlijk leger opgebouwd van Franken, Friezen, Saksen, Hessen, Alemannen, Thuringers en wat er over was van de West-Goten.
Er werd een krachtig front gevormd en tussen Tours en Poitiers kwam het tot een enorme veldslag. De uitkomst van die veldslag werd bepalend voor de vraag of West-Europa met geweld Islamitisch zou worden dan wel Christelijk zou blijven. De fanatieke Mohammedaanse strijders werden door de moedige Franken, Friezen en hun bondgenoten definitief verslagen. Grote delen van het Romeinse rijk werden aan de Islam onderworpen. Een bloeiende kerk in Noord-Afrika - voor de moslim is elke christen een ongelovige hond - werd vernietigd en velen vonden de dood. Het verlies was groot en voelbaar tot op vandaag.
Vandaag staat de Islam weer op het hoofdmenu van de wereldpolitiek. Eeuwen lag de Islam er wat slapend bij, afgezien van het Ottomaanse rijk (de Turken) dat een deel van Europa (delen van Oost-Europa en de Balkan) vier eeuwen lang, tot aan de Eerste Wereldoorlog, overheerste. Vandaag is de Islam ontwaakt en heft het zwaard van Mohammed opnieuw op. De wereld heeft er echter nog niet helemaal erg in. Bijna overal in onze wereld waar zich grote geweldsproblemen voordoen, is de Islam betrokken. Bosnië, Kosovo, Macedonië, Afghanistan, Tsjetsjenië, Pakistan, Indonesië, Filippijnen, Algerije, Nigeria, Niger, tal van andere Afrikaanse landen en vooral… het Midden-Oosten, Irak, Iran, Libanon en Israël. De volgende fase zijn misschien de steden van West-Europa in Amerika.
ISLAM EN ISRAËL
De grote steden van Duitsland, Frankrijk, Nederland tellen vele volle moskeeën op vrijdag en vele lege kerken op zondag. Er is in deze richting een ontwikkeling ingezet die zich met grote snelheid doorzet. Af te wachten valt wanneer de eerste moslim-burgemeester zal worden benoemd en waar. Wellicht zal aan Amsterdam deze twijfelachtige eer te zijner tijd te beurt vallen. Zeker is ook dat de Moslim-lobby in Amerika snel aan kracht groeit en de Islam ten aanzien van Israël en het Midden-Oosten grote invloed op de Amerikaanse politiek zal gaan uitoefenen. Europa is in dat opzicht misschien al verder opgeschoven. Niet voor niets eisen de Palestijnen telkens weer een stoel op voor Europa om aan de 'vredesbesprekingen' rond Israël deel te nemen. Men weet dat de stem van Europa krachtiger zal klinken tégen Israël en vóór de Palestijnse eisen. Europese politici moeten weten dat in de strijd om Israël ook de andere Arabische landen meepraten en dat de Islam een doorslaggevende stem heeft. Niet de politiek, maar de religie maakt de dienst uit in de strijd om Jeruzalem. En er komt geen vrede, maar meer strijd. De wereld dacht dat er slechts een haardun verschil was te overbruggen tussen Ehud Barak en Yasser Arafat op weg naar de vrede, maar de werkelijkheid was een diepe afgrond die de twee scheidde. Die afgrond is ontstaan door de Islam. Arafat erkende zogenaamd het bestaan van Israël maar legde in het Arabisch uit dat dit dezelfde tactiek was als die van Mohammed: als je vijand te sterk is sluit je eerst vrede en als hij niet oplet dan steek je hem een dolk in de rug. Precies zo ging het sinds de Oslo-akkoorden. Israël is moe, doodmoe, van oorlog en terreur. Maar de Islam wacht zijn kansen af. "We hebben geen grote oorlog tegen Israël meer nodig", zei een Islamitische leider op de topconferentie in Sharm-el Sheikh enkele maanden geleden, "We krijgen het zo wel op de knieën". Het raakvlak van de Islam met Europa ligt in Israël. Op elke Islamitische website (Internet) vindt men agressieve taal tegen Israël en politieke en religieus bepaalde berichtgeving over Israëls strijd om het bestaan.
In alle West-Europese landen en grote steden vinden we Moslimorganisaties die hun rechten gaan opeisen. Men schuwt niet om te zeggen dat de Europese cultuur ook is gevormd door de Islam en men verwijst naar Spanje uit de Morentijd en bouwwerken uit het Ottomaanse rijk, vooral in het voormalige Joegoslavië. Er wordt een beeld geschapen van onderdrukking van moslims in Europa, die voor jonge moslims een bron van haatgevoelens vormt jegens Europese overheden en burgers. Zij worden - en dat gebeurt over de hele wereld onder moslims - in een slachtofferrol gedreven, van waaruit men dan makkelijk tot geweld en 'vrijheidsstrijd' komt. De propaganda in Indonesië spreekt in dit opzicht boekdelen. Ook Arafat hamert voortdurend op dit aambeeld en zegt de moslims dat Israël de moslimheiligdommen verwoest.
In Europa eist de Islam steeds meer zijn rechten op. Citaat:
"De politieke terughoudendheid over het verlenen van stemrecht bewijst het nog maar eens: de Europese gedachte bij de start van de 21e eeuw ligt nog altijd in het verlengde van de 19e eeuw. Ook zij wordt geleid door een zelfbeeld dat racisme en xenofobie (afkeer van alles wat vreemd is) voedt, dat van het blanke en christelijke Europa, erfgename van een even blanke antieke beschaving. Dat zelfbeeld is zelfbedrog".
In deze redenering wordt niet geschuwd de geschiedenis van Europa als 'christelijke beschaving' te ontkennen. Men beroept zich daarbij op de Griekse mythologie waarin Europa door de oppergod Zeus tot 'dochter van een Fenicische, een Palestijnse(!) koning wordt gemaakt'. De geschiedenis wordt in eigen voordeel verdraaid. Net als in Israël en rond Jeruzalem. Alsof er niet eeuwenlang een Joodse Tempel stond op de berg Moria.
Men gebruikt steeds weer termen, die bij ons afkeer oproepen, om die in eigen voordeel te gebruiken. Nog een citaat: "De eigen cultuur als universele waarde vooropstellen is een vorm van 'fundamentalisme'. Ook bij ons (moslims) vind je fundamentalisten, maar zij vormen een minderheid, in tegenstelling tot het Westerse fundamentalisme, dat oververtegenwoordigd blijkt bij de blanke meerderheid. We vragen dat iedereen in dit land het rechtsstaatprincipe respecteert (alsof er in ons land geen moslims in het parlement zitten… ftv) met als gevolg gelijkheid van behandeling tussen alle culturen, godsdiensten, overtuigingen en rassen. Het is de enige manier om aan een conflictrijke toekomst te ontsnappen… (bedreiging? ftv).
Zo wordt de jonge moslim in Europa klaargemaakt voor de komende strijd. Dit soort dingen gaan samen met de oproep tot boycot van Israël-producten (namen en merken worden erbij genoemd). Men eist ook Islam-onderwijs op de openbare scholen.
De Vrije Universiteit van Amsterdam (opgericht door de gereformeerde Abraham Kuyper) wil een opleiding beginnen voor 'imams' - zeg maar: moslimdominees.
De Islam rukt op. De vraag is wanneer dit gaat leiden tot grotere conflicten. Onze minister Van Boxtel van het 'grote steden beleid' tikte een Marokkaanse imam op de vingers, omdat hij zich had uitgesproken over homoseksualiteit. Hij had "een goed gesprek" gehad, meldde hij. Maar een dag later stond er in de krant een verhaal waarin de imam zich afvroeg "hoelang ministers in dit land nog door denken te gaan met het betuttelen van de Islam". Impliciet werd tot de moslims gezegd: "We pikken het niet langer". Een nieuwe impuls tot verzet tegen een onderdrukkende (Nederlandse) overheid en de onderdrukte moslim in het christelijke Westen. Het kruitvat wordt klaargezet, het lont wordt erbij gelegd. Men kan terecht de vraag stellen: "Wanneer domineert de Islam Europa?"
Feike ter Velde
