Wanneer barst de boom in het Midden-Oosten?
Feike ter Velde • 78 - 2002/03 • Uitgave: 12
De spanningen in de wereldpolitiek lopen snel op. Centraal daarbij is de mogelijke aanval van de Verenigde en Groot-Brittanië op Irak om het regiem van Saddam Hoessein te verdrijven.
De vraag is hoe Amerika daarbij de steun krijgt van de andere Arabische staten, vooral nu de strijd van Israël met de Palestijnen steeds verder escaleert. Zal Israël de prijs moeten betalen? Komen er spannende maanden?
In de internationale pers is de aanval door Amerika op Irak nu dagelijks nieuws. De politieke barometer staat op slecht weer, voor Israël, voor het hele Midden-Oosten en voor de hele wereld. Met de aanval op New York en Washington op 11 september vorig jaar is de strijd tegen het internationaal terrorisme begonnen. Vooral door Amerika, onder leiding van president George W. Bush. Hij wordt krachtig gesteund door het Engeland van premier Tony Blair. Maar dan hebben we het wel zo'n beetje gehad. Europa blijft kritisch aan de kant staan. Linkse groeperingen, ook in ons land, stellen Amerika en president Bush min of meer voor als rechtse oorlogshitsers, die overal de vijanden van Amerika zien. Die houding van links was vóór 11 september jl. heel ergerlijk. Toen de aanval op Amerika een feit was verstomden deze stemmen enigszins, maar nu laten ze zich weer overal horen.
Al jarenlang hebben Amerikaanse geheime diensten gewaarschuwd voor terreur vanuit de islamitische landen. De bom in het Amerikaanse Pan-Am vliegtuig dat explodeerde boven Schotland bevestigde de angst. Na 11 september 2001 hoeft niemand meer te twijfelen aan de bedoelingen van grote groepen politieke islamieten, die de vernietiging van de westerse samenleving en de vestiging van de Islam in Europa en Amerika als hoogste prioriteit hebben.
Irak
De aanval op Irak is nu dagelijks nieuws en komt steeds dichterbij. Het regime van Saddam Hoessein produceert grote hoeveelheden chemische en biologische wapens gericht op massavernietiging. Daarnaast werkt men hard aan de atoombom en is daar binnenkort mee gereed. Voeg daarbij de voortschrijdende opbouw van raketten voor de middellange en lange afstand en het draaiboek voor heel het Midden-Oosten, vooral Israël, ligt gereed. Babylon zal herrijzen is nog steeds Saddams grote droom en laat niemand daar gering over denken. De grote moeilijkheid voor Amerika is nu of er voldoende steun bestaat in de regio voor een aanval op Irak. Tijdens de Golfoorlog werkten de Amerikanen succesvol aan een coalitie van landen, die Amerika daadwerkelijk steunden in de Golfoorlog. Dat lijkt nu heel anders te liggen. Eerder is er sprake van een anti-Amerikaanse coalitie in de landen van het Midden-Oosten, vooral vanwege de openlijke steun van Amerika voor Israël. Het zal dan zonder die steun moeten, en dat is buitengewoon gevaarlijk.
Iran
Als Amerika aan de aanval op Irak begint dreigt er een onmiddellijk groot gevaar voor Israël. Dat gevaar komt vooral uit het Noorden, uit Libanon. Daar zit een zwaar bewapende Hezbollah, gesteund door Iran en Syrië. Elke dag dat Israël nog langer wacht met de vernietiging van Hezbollah, als dat al mogelijk is, wordt de dreiging voor heel Noord-Israël, inclusief de havenstad Haifa, groter. Als Hezbollah massaal de aanval inzet kunnen er duizenden doden vallen in Israël. Daarom, zo luiden de meeste commentaren in de wereldpers, zal Israël - als de aanval door Amerika op Irak begint - onmiddellijk trachten binnen enkele dagen een grote aanval op Hezbollah te doen voor de eigen veiligheid. De vraag is wat er dan verder gebeuren zal. Wat zal Syrië doen, dat ook beschikt over chemische en (wellicht) biologische wapens en raketten? Syrië heeft de vernietiging van Israël ook hoog op de politieke agenda staan. Gaat Syrië Israël aanvallen dan is de vraag groot of Egypte achter kan of wil blijven.
Voor Israël is er nóg een factor: Iran werkt hard aan een atoomprogramma, via de bouw van een kerncentrale met Russische hulp. Amerika en ook Israël hebben de Russen met klem gevraagd die hulp te staken, maar dat gebeurt niet. In 1981 heeft Israël - onder premier Begin en met Sharon als minister van defensie - een snelle operatie uitgevoerd en de toen in aanbouw zijnde atoomcentrale gebombardeerd en met de grond gelijk gemaakt. Het lijkt voor de hand te liggen dat er voor Israël geen andere weg is dit opnieuw te proberen met alle risico's van dien. Hoe zal Rusland dan reageren?
Palestijnen
De Palestijnse terreur is niet alleen een zaak van de Palestijnen. Die terreur is ook niet primair gericht op het verkrijgen van een Palestijnse staat. Die terreur heeft uitsluitend als doel de vernietiging van Israël. Achter deze terreur in Israël staat de Islamitische wereld. Deze dagelijkse terreur is bij uitstek het middel om Israël op de knieën te dwingen. 'We hebben geen grote oorlog tegen Israël meer nodig", zei begin vorig jaar een Islamitische leider. "Met de Palestijnse terreur zullen we Israël verzwakken, destabiliseren en uiteindelijk overwinnen". Deze uitspraak stond in alle kranten, maar toch leidde dat niet tot meer steun voor Israël in Europa. Integendeel.
Het politieke weerbericht van dit moment schildert een apocalyptisch scenario.
Feike ter Velde
De vraag is hoe Amerika daarbij de steun krijgt van de andere Arabische staten, vooral nu de strijd van Israël met de Palestijnen steeds verder escaleert. Zal Israël de prijs moeten betalen? Komen er spannende maanden?
In de internationale pers is de aanval door Amerika op Irak nu dagelijks nieuws. De politieke barometer staat op slecht weer, voor Israël, voor het hele Midden-Oosten en voor de hele wereld. Met de aanval op New York en Washington op 11 september vorig jaar is de strijd tegen het internationaal terrorisme begonnen. Vooral door Amerika, onder leiding van president George W. Bush. Hij wordt krachtig gesteund door het Engeland van premier Tony Blair. Maar dan hebben we het wel zo'n beetje gehad. Europa blijft kritisch aan de kant staan. Linkse groeperingen, ook in ons land, stellen Amerika en president Bush min of meer voor als rechtse oorlogshitsers, die overal de vijanden van Amerika zien. Die houding van links was vóór 11 september jl. heel ergerlijk. Toen de aanval op Amerika een feit was verstomden deze stemmen enigszins, maar nu laten ze zich weer overal horen.
Al jarenlang hebben Amerikaanse geheime diensten gewaarschuwd voor terreur vanuit de islamitische landen. De bom in het Amerikaanse Pan-Am vliegtuig dat explodeerde boven Schotland bevestigde de angst. Na 11 september 2001 hoeft niemand meer te twijfelen aan de bedoelingen van grote groepen politieke islamieten, die de vernietiging van de westerse samenleving en de vestiging van de Islam in Europa en Amerika als hoogste prioriteit hebben.
Irak
De aanval op Irak is nu dagelijks nieuws en komt steeds dichterbij. Het regime van Saddam Hoessein produceert grote hoeveelheden chemische en biologische wapens gericht op massavernietiging. Daarnaast werkt men hard aan de atoombom en is daar binnenkort mee gereed. Voeg daarbij de voortschrijdende opbouw van raketten voor de middellange en lange afstand en het draaiboek voor heel het Midden-Oosten, vooral Israël, ligt gereed. Babylon zal herrijzen is nog steeds Saddams grote droom en laat niemand daar gering over denken. De grote moeilijkheid voor Amerika is nu of er voldoende steun bestaat in de regio voor een aanval op Irak. Tijdens de Golfoorlog werkten de Amerikanen succesvol aan een coalitie van landen, die Amerika daadwerkelijk steunden in de Golfoorlog. Dat lijkt nu heel anders te liggen. Eerder is er sprake van een anti-Amerikaanse coalitie in de landen van het Midden-Oosten, vooral vanwege de openlijke steun van Amerika voor Israël. Het zal dan zonder die steun moeten, en dat is buitengewoon gevaarlijk.
Iran
Als Amerika aan de aanval op Irak begint dreigt er een onmiddellijk groot gevaar voor Israël. Dat gevaar komt vooral uit het Noorden, uit Libanon. Daar zit een zwaar bewapende Hezbollah, gesteund door Iran en Syrië. Elke dag dat Israël nog langer wacht met de vernietiging van Hezbollah, als dat al mogelijk is, wordt de dreiging voor heel Noord-Israël, inclusief de havenstad Haifa, groter. Als Hezbollah massaal de aanval inzet kunnen er duizenden doden vallen in Israël. Daarom, zo luiden de meeste commentaren in de wereldpers, zal Israël - als de aanval door Amerika op Irak begint - onmiddellijk trachten binnen enkele dagen een grote aanval op Hezbollah te doen voor de eigen veiligheid. De vraag is wat er dan verder gebeuren zal. Wat zal Syrië doen, dat ook beschikt over chemische en (wellicht) biologische wapens en raketten? Syrië heeft de vernietiging van Israël ook hoog op de politieke agenda staan. Gaat Syrië Israël aanvallen dan is de vraag groot of Egypte achter kan of wil blijven.
Voor Israël is er nóg een factor: Iran werkt hard aan een atoomprogramma, via de bouw van een kerncentrale met Russische hulp. Amerika en ook Israël hebben de Russen met klem gevraagd die hulp te staken, maar dat gebeurt niet. In 1981 heeft Israël - onder premier Begin en met Sharon als minister van defensie - een snelle operatie uitgevoerd en de toen in aanbouw zijnde atoomcentrale gebombardeerd en met de grond gelijk gemaakt. Het lijkt voor de hand te liggen dat er voor Israël geen andere weg is dit opnieuw te proberen met alle risico's van dien. Hoe zal Rusland dan reageren?
Palestijnen
De Palestijnse terreur is niet alleen een zaak van de Palestijnen. Die terreur is ook niet primair gericht op het verkrijgen van een Palestijnse staat. Die terreur heeft uitsluitend als doel de vernietiging van Israël. Achter deze terreur in Israël staat de Islamitische wereld. Deze dagelijkse terreur is bij uitstek het middel om Israël op de knieën te dwingen. 'We hebben geen grote oorlog tegen Israël meer nodig", zei begin vorig jaar een Islamitische leider. "Met de Palestijnse terreur zullen we Israël verzwakken, destabiliseren en uiteindelijk overwinnen". Deze uitspraak stond in alle kranten, maar toch leidde dat niet tot meer steun voor Israël in Europa. Integendeel.
Het politieke weerbericht van dit moment schildert een apocalyptisch scenario.
Feike ter Velde
