Wachten op God!
Feike ter Velde • 91 - 2015 • Uitgave: 6
In de jaren ’70 zongen we een kinderliedje: Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw, de hemel en de aarde. Dat liedje verstomde in de decennia daarna. In die tijd kwamen er theologen op de markt die zeiden dat we juist niet lijdzaam moesten wachten, maar in opstand moesten komen. De bevrijdingstheologie, vooral in Zuid-Amerika, werd ook hier heel populair. Nieuwe vrijzinnige opvattingen versloegen hun duizenden in de meeste kerken. Revolutionaire theologie greep ook jongeren voor een korte tijd aan. Daarna ebde het weg en kwam de verstilling van het klooster en de meditatie als genezing. Nu is alles geweest en blijft de frustratie over.
Het geheim van de profeten is echter: Wachten op God.
De Bijbel leert ons dat we eigenlijk, als we goed over de dingen nadenken, kijken in een spiegel van raadselen. Er gebeurt zoveel in de wereldgeschiedenis dat het ons duizelt. De Bijbel belicht soms een klein gedeelte ervan, maar meestal zonder een bredere duiding of een uiteindelijk doel. Met een Bijbelse bril kijken we anders naar de geschiedenis dan mensen die deze bril niet hebben.
Gelovigen moeten zich leren schikken naar wat zich in de toekomst aan ons zal voordoen. Nu is het nog een chaotisch toneel als we naar de wereld kijken en de mensheid in verschillende culturen en tijden bestuderen. Er is geen duiding en geen doel te ontwaren. We kunnen er slechts naar gissen, we kunnen er onze theorieën op loslaten en we kunnen trachten rode lijnen van gemeenschappelijkheid te ontdekken, maar meestal levert dat niet veel op. De geschiedenis van mens en wereld blijft een geheim dat nog niet is ontsloten.
Johannes kijkt en hoort
Gelukkig hebben we uiteindelijk nog het laatste Bijbelboek: Openbaring. We gaan, in de geest, even mee met Johannes naar het Huis van de Vader, als hem wordt gezegd op te klimmen, goed te kijken naar wat hem wordt getoond om uiteindelijk antwoorden te vinden op vragen naar het hoe en waarom van de dingen. Maar voor Johannes geldt, net als voor ons: wachten op God. Johannes onderneemt zelf niets, staat als het ware met zijn handen op zijn rug, afwachtend op te letten op de Troon in de hemelse troonzaal (Openbaring 4:2). Johannes is in het regeringscentrum(!) van het universum toegelaten. Hij beschrijft in metaforen voor ons wat hij ziet van de heerlijkheid daar. Hij ziet en hoort de onuitsprekelijke dingen waarvan Paulus al eerder melding had gemaakt toen hij in de derde hemel was opgetrokken geweest. Aan Johannes wordt in de hemel getoond wat er op de aarde gaat gebeuren.
Niemand was er die eigenhandig het boek kan openen waarin de dingen, de toekomstige gebeurtenissen, staan beschreven. In principe is dat voor een mens, maar ook voor de hemelingen ontoegankelijk.
Ook Johannes had geen antwoorden
Eerst moeten we leren de dingen van het leven, de wereld, de schepping en de toekomst als onbegrepen te accepteren, voordat we in staat zijn openbaringen van Gods Geest te ontvangen en te verstaan. Onze arrogantie is dat we denken de dingen te begrijpen.
Johannes zat in ballingschap op Patmos, de gelovigen werden vervolgd en gedood en God lijkt zich er weinig van aan te trekken. Dat moet voor Johannes, nadenkend over deze dingen en over hoe het vroeger was met Jezus en Zijn wondermacht, een kwelling zijn geweest. Er kwam geen antwoord op de nood! In die vertwijfeling komt dan het verzegelde Boek voor Johannes in beeld. Dat kon kennelijk niet op aarde, op Patmos, gebeuren. Dat gebeurde in die andere werkelijkheid, waarvan Johannes wel wist, maar die toch voor hem verborgen was gebleven tot dan toe. Er was en er is niets op aarde dat het raadsel van het wereldgebeuren, van de wereldgeschiedenis kan oplossen.
We weten ons door Gods genade geroepen uit de duisternis van deze wereld tot Zijn heerlijk licht. Dat mogen we ook beleven, zelfs zonder de antwoorden te kennen op onze diepste vragen naar de zin en het doel van de dingen. Dat is niet de Boeddhistische vlucht in een luchtledig Nirwana, zoals de meditatiegoeroes beloven, maar wat nooit komt. Wij hebben geleerd in onze onbegrepen werkelijkheid te leven en te doen wat de Bijbel ons zegt: namelijk te wachten.
Hét antwoord van God
Er komt een dag dat het Boek zal worden geopend. Dat is de horizon van ons bestaan, het einddoel van ons wachten. Ons wachten dat juist daarop is gericht: er moet nog een boek geopend worden! Gods heilsplan is ons nog niet ten volle geopenbaard. Want er komt een einde aan alle raadsels die we nu nog proberen te ontwarren.
U en ik moeten eerst het grote geheim ontdekken van iets wat ons wél voor ogen is geschilderd en dat midden in deze chaos van raadselen is geplaatst, door God: het Kruis van Jezus Christus, het Lam Gods dat Zichzelf offert.
Het Kruis is het oordeel, Gods oordeel! Dat Kruis is het oordeel over de hele chaos van de mensheid, de wereld en de geschiedenis. Dat Kruis is het eerste antwoord van de levende God op de chaos. Dit oordeel is midden in deze volkerenwereld geplant! Het Lam werd geslacht en al mijn zonden zijn verzoend. Midden in de chaos mag ik knielen voor het Lam en Zijn wondervolle rust ervaren, terwijl alles in deze wereld doordendert. Dit is het geheim van het christenleven… wachten in volle rust!
Geen doodlopende weg
Wachten in de wetenschap dat het kwaad het uiteindelijk niet zal winnen. Er komen betere tijden! Die hoop hadden de profeten van het Oude Testament al duidelijk doorgekregen. Daarom werden ze niet wanhopig door alle ellende die ze zagen in hun dagen en in de toekomst. Ze zagen het smartelijke lijden van Israël in de Holocaust en probeerden het woorden te geven, die altijd weer tekort schoten. Maar uiteindelijk zagen de profeten ook dat de geschiedenis van de verschrikkingen, de nachtmerrie van de eeuwen, geen doodlopende weg zou zijn. De schuld van de mens is geen hopeloze afgrond!
Het fiasco van de vrijheid die we zo graag nastreven wordt zichtbaar bij het kruis. Daar is ontdekking van de schuld en verzoening tegelijkertijd.
De volledige verlossing is aan de horizon van het wachten op God. Zijn beloften maken het mogelijk in geduld uit te zien naar wat gaat komen. Onze God zal Zijn Woord gestand doen. De Heiland zal komen in majesteit en bekleed zijn met hemelse heerlijkheid. Wat er ook komt – wij zullen wachten op die dag, de Dag der heerlijkheid!
Feike ter Velde
Het geheim van de profeten is echter: Wachten op God.
De Bijbel leert ons dat we eigenlijk, als we goed over de dingen nadenken, kijken in een spiegel van raadselen. Er gebeurt zoveel in de wereldgeschiedenis dat het ons duizelt. De Bijbel belicht soms een klein gedeelte ervan, maar meestal zonder een bredere duiding of een uiteindelijk doel. Met een Bijbelse bril kijken we anders naar de geschiedenis dan mensen die deze bril niet hebben.
Gelovigen moeten zich leren schikken naar wat zich in de toekomst aan ons zal voordoen. Nu is het nog een chaotisch toneel als we naar de wereld kijken en de mensheid in verschillende culturen en tijden bestuderen. Er is geen duiding en geen doel te ontwaren. We kunnen er slechts naar gissen, we kunnen er onze theorieën op loslaten en we kunnen trachten rode lijnen van gemeenschappelijkheid te ontdekken, maar meestal levert dat niet veel op. De geschiedenis van mens en wereld blijft een geheim dat nog niet is ontsloten.
Johannes kijkt en hoort
Gelukkig hebben we uiteindelijk nog het laatste Bijbelboek: Openbaring. We gaan, in de geest, even mee met Johannes naar het Huis van de Vader, als hem wordt gezegd op te klimmen, goed te kijken naar wat hem wordt getoond om uiteindelijk antwoorden te vinden op vragen naar het hoe en waarom van de dingen. Maar voor Johannes geldt, net als voor ons: wachten op God. Johannes onderneemt zelf niets, staat als het ware met zijn handen op zijn rug, afwachtend op te letten op de Troon in de hemelse troonzaal (Openbaring 4:2). Johannes is in het regeringscentrum(!) van het universum toegelaten. Hij beschrijft in metaforen voor ons wat hij ziet van de heerlijkheid daar. Hij ziet en hoort de onuitsprekelijke dingen waarvan Paulus al eerder melding had gemaakt toen hij in de derde hemel was opgetrokken geweest. Aan Johannes wordt in de hemel getoond wat er op de aarde gaat gebeuren.
Niemand was er die eigenhandig het boek kan openen waarin de dingen, de toekomstige gebeurtenissen, staan beschreven. In principe is dat voor een mens, maar ook voor de hemelingen ontoegankelijk.
Ook Johannes had geen antwoorden
Eerst moeten we leren de dingen van het leven, de wereld, de schepping en de toekomst als onbegrepen te accepteren, voordat we in staat zijn openbaringen van Gods Geest te ontvangen en te verstaan. Onze arrogantie is dat we denken de dingen te begrijpen.
Johannes zat in ballingschap op Patmos, de gelovigen werden vervolgd en gedood en God lijkt zich er weinig van aan te trekken. Dat moet voor Johannes, nadenkend over deze dingen en over hoe het vroeger was met Jezus en Zijn wondermacht, een kwelling zijn geweest. Er kwam geen antwoord op de nood! In die vertwijfeling komt dan het verzegelde Boek voor Johannes in beeld. Dat kon kennelijk niet op aarde, op Patmos, gebeuren. Dat gebeurde in die andere werkelijkheid, waarvan Johannes wel wist, maar die toch voor hem verborgen was gebleven tot dan toe. Er was en er is niets op aarde dat het raadsel van het wereldgebeuren, van de wereldgeschiedenis kan oplossen.
We weten ons door Gods genade geroepen uit de duisternis van deze wereld tot Zijn heerlijk licht. Dat mogen we ook beleven, zelfs zonder de antwoorden te kennen op onze diepste vragen naar de zin en het doel van de dingen. Dat is niet de Boeddhistische vlucht in een luchtledig Nirwana, zoals de meditatiegoeroes beloven, maar wat nooit komt. Wij hebben geleerd in onze onbegrepen werkelijkheid te leven en te doen wat de Bijbel ons zegt: namelijk te wachten.
Hét antwoord van God
Er komt een dag dat het Boek zal worden geopend. Dat is de horizon van ons bestaan, het einddoel van ons wachten. Ons wachten dat juist daarop is gericht: er moet nog een boek geopend worden! Gods heilsplan is ons nog niet ten volle geopenbaard. Want er komt een einde aan alle raadsels die we nu nog proberen te ontwarren.
U en ik moeten eerst het grote geheim ontdekken van iets wat ons wél voor ogen is geschilderd en dat midden in deze chaos van raadselen is geplaatst, door God: het Kruis van Jezus Christus, het Lam Gods dat Zichzelf offert.
Het Kruis is het oordeel, Gods oordeel! Dat Kruis is het oordeel over de hele chaos van de mensheid, de wereld en de geschiedenis. Dat Kruis is het eerste antwoord van de levende God op de chaos. Dit oordeel is midden in deze volkerenwereld geplant! Het Lam werd geslacht en al mijn zonden zijn verzoend. Midden in de chaos mag ik knielen voor het Lam en Zijn wondervolle rust ervaren, terwijl alles in deze wereld doordendert. Dit is het geheim van het christenleven… wachten in volle rust!
Geen doodlopende weg
Wachten in de wetenschap dat het kwaad het uiteindelijk niet zal winnen. Er komen betere tijden! Die hoop hadden de profeten van het Oude Testament al duidelijk doorgekregen. Daarom werden ze niet wanhopig door alle ellende die ze zagen in hun dagen en in de toekomst. Ze zagen het smartelijke lijden van Israël in de Holocaust en probeerden het woorden te geven, die altijd weer tekort schoten. Maar uiteindelijk zagen de profeten ook dat de geschiedenis van de verschrikkingen, de nachtmerrie van de eeuwen, geen doodlopende weg zou zijn. De schuld van de mens is geen hopeloze afgrond!
Het fiasco van de vrijheid die we zo graag nastreven wordt zichtbaar bij het kruis. Daar is ontdekking van de schuld en verzoening tegelijkertijd.
De volledige verlossing is aan de horizon van het wachten op God. Zijn beloften maken het mogelijk in geduld uit te zien naar wat gaat komen. Onze God zal Zijn Woord gestand doen. De Heiland zal komen in majesteit en bekleed zijn met hemelse heerlijkheid. Wat er ook komt – wij zullen wachten op die dag, de Dag der heerlijkheid!
Feike ter Velde
