Waarom moeten wij waken in de eindtijd?

Emile Andre Vanbeckevoort & Arno Lamm • 93 - 2017 • Uitgave: 10
Nadat God rond het jaar 600 voor Christus aan Daniël de betekenis van de droom van Nebukadnessar bekend maakte, bracht Daniël een boodschap van Gods soevereiniteit over aan de koning. God bepaalt de tijden en perioden dat koningen en rijken zouden heersen (Daniël 2:19-23).

Dit inzicht was niet zozeer bedoeld voor de koning zelf, maar voor hen die later zouden leven. De droom had vooral profetische betekenis. Omdat de Bijbel duidelijk zegt dat het beeld spreekt over opeenvolgende koninkrijken (Daniël 2:38-45), kunnen we deze inmiddels in de wereldgeschiedenis ook aanwijzen.1

Rijken en invloedsferen
Aan Daniël wordt ook inzicht gegeven in de geestelijke wereld achter deze rijken, want de profeet wordt geïnformeerd dat er gestreden moet worden tegen de ‘vorst van Perzië’ en de ‘vorst van Griekenland’. Dat zijn geen aardse koningen (Daniël 10:20). De rijken van het beeld in de droom zullen hun invloedsfeer behouden totdat God in de eindtijd een rijk laat opkomen dat in één keer al deze invloedssferen wegvaagt en dat voor eeuwig blijft bestaan.
Om ons heen zien we dat alle invloedssferen, die bij deze delen van het beeld horen, geschud worden:
Babel – met oorlog in Irak;
Medië en Perzië – met oorlog in Syrië en oorlogsvoorbereidingen en onderdrukking in Iran;
Griekenland – zware financiële, economische en vluchtelingencrisis en
Rome – financiële, vluchtelingen- en institutionele crisis in EU, Brexit. We zien de contouren van wat ‘deels hard en deels broos’ zal zijn (Daniël 2:42).

Vandaag zien we verwoede pogingen van veel staten om de verder ontsporende situatie in het Midden-Oosten beheersbaar te maken en vooral de eigen belangen veilig te stellen. Dat zijn allereerst de vijf permanente leden van de VN-Veiligheidsraad, de Verenigde Staten, Rusland, China, Groot Brittannië en Frankrijk. Daarnaast zien we ook militaire of andere (financiële) betrokkenheid van vooral het sjiitische Iran, van de Verenigde Arabische Emiraten en van de soennitische staten Saudi-Arabië en Egypte. En Gods geliefde land in dat Midden-Oosten, Israël, staat vandaag, niet onverwacht, onder enorme druk.
Deze geopolitieke spanningen staan niet op zichzelf. Zij lopen samen met door de mens veroorzaakte wereldwijde verslechterende omstandigheden (oorlogen, financiële en economische crisissen en hongersnoden). Uit die toenemende chaos zullen binnenkort tien koningen opkomen, een verdeeld koninkrijk dat naar verwachting relatie zal hebben met de toenmalige West-Romeinse én Oost-Romeinse territoria en invloedssferen. Hiervan maakt ook de islam deel uit.
Wereldwijd observeren we eveneens pogingen van diverse landen om invloed en historische grenzen in ere te herstellen. Voorbeelden hiervan zijn de acties van Rusland in de Kaukasus, de Krim, Oost-Oekraïne en Syrië. China wil vooral controle krijgen over Zuid-Azië en strategische eilanden in de Zuid-Chinese Zee. Iran is bezig om kernwapens te verwerven om daardoor de regionale sjiitische grootmacht te kunnen worden. President Erdogan van Turkije steekt zijn missie ook niet onder stoelen of banken; hij wil in de komende zeven jaar de grenzen van het Ottomaanse Rijk herstellen.

Van globalisering naar een multipolaire wereld onder één orde?
De huidige ‘America First’-koerswijziging zal mogelijk nog sneller leiden tot een zogenaamde ‘multipolaire wereld’, waarin tien belangrijke spelers (koningen) elk hun eigen invloedssfeer zullen bewaken.
Al deze gebeurtenissen wijzen er op dat het nu allemaal heel snel kan gaan. Straks komt er een koning aan wie die tien koningen de macht zullen toevertrouwen. Daniël ziet in een visioen dat deze machthebber de meest vreselijke en wrede is van alle wereldbeheersers. Op een ontstellende wijze zal hij verderf brengen, ook bij het volk der heiligen.2 Alhoewel hier in de eerste plaats het volk Israël is bedoeld, moet dit vers zeker in deze eindtijd ook alle Messias-gelovigen terdege aanspreken.

Is onze taak alleen het duiden van de tijden?
God vraagt niet alleen om de tijden te ‘lezen en te duiden’. Waken heeft zeker ook te maken met een geestelijke alertheid die het gevolg is van het wandelen in Hem. Maar hoeveel westerse christenen besteden bijna alle beschikbare tijd in hun geliefde multimediale omgeving, die inmiddels doordrenkt is geraakt van de geest van deze wereld?
Zijn we niet bezig de bekwaamheid te verliezen om te waken én te bidden, om stil te worden voor God, Zijn stem echt te horen en Zijn Woord ook te doen?
Jezus heeft duidelijk gesproken van de zorgen van deze wereld en de verleiding van de rijkdom, de begeerte van de ogen en de hoogmoed van het leven. Allemaal hebben ze het vermogen om het Woord te verstikken (Lucas 21:34-36, Marcus 4:18-19). Jezus stelt het duidelijk: óf iemand zal zijn verlangen dienen naar de beloningen die de wereld biedt en waarmee zij lonkt, óf hij is een nieuwe schepping, die niet meer voor zichzelf leeft, maar een heilig verlangen heeft om zijn God te behagen.3
Een zondaar die zich bekeert en die in geloof ziet op het plaatsvervangend offer van Jezus Christus op Golgotha, is van zijn eerdere zonden gereinigd. Maar het Pesachfeest betekent ook dat die zondaar getrokken is uit de macht van de duisternis en dat hij is overgeplaatst in het Koninkrijk van Jezus Christus en zich dus anders gaat gedragen, maar ook anders gaat denken (Kolossenzen 1:13, 2:20).

Afgezonderd winkelen in de wereld
Nieuwe Verbondsgelovigen werken en winkelen in de wereld en wonen tussen ongelovige buren. Maar toch zijn zij door God afgezonderd (‘geheiligd’) en de hartskeuze van hun levensprioriteiten wijst er op dat ze God, al dan niet, willen verheerlijken in wat zij doen en wat zij denken (‘heiliging’).
Halfhartige toewijding aan Christus is dus onmogelijk.4 Daarom is de nadruk die sommigen vandaag leggen op ‘genade zonder echte heiliging’ precies datgene waar Paulus tegen waarschuwde.5 De gedachte is dan dat God ons heiligt en dat daar voor ons geen taak meer ligt.6 Als gelovigen zich daardoor met een valse gerustheid onderdompelen in een zelfgerichte en wereldse levensstijl, dan raken ze daardoor ver verwijderd van de reine Bruid zonder vlek of rimpel die de Bruidegom Jezus in gedachten heeft. Meestal waken ze dan ook niet meer of… ze bekijken de eindtijdgebeurtenissen door een ‘sensationele mediabril’.
We moeten denken aan de woorden van Dietrich Bonhoeffer7, één van de christelijke leiders in het Duitsland van de 30-er jaren:
‘Goedkope genade is de prediking van vergeving zonder verootmoediging. (…)
Goedkope genade is genade zonder navolging, genade zonder kruis, genade zonder de levende, mensgeworden Christus (…)
Kostbare genade is de verborgen schat in de akker, ter wille waarvan de mens heengaat en met vreugde alles verkoopt wat hij had en de kostbare parel, ter wille waarvan de koopman al zijn goederen prijsgeeft (…)
Genade is zij omdat zij oproept tot navolging van Christus; kostbaar is ze, omdat ze de mens het leven kost; genade is zij omdat ze hem pas zo het leven schenkt.”

Toen we recent Pesach gedachten, vierden we het feest dan ook omdat we niet langer door de armelijke wereldgeesten worden aangestuurd, omdat ons oude leven is gekruisigd en we als een nieuwe schepping de smalle weg zijn ingeslagen van het kruis? Dan zien we dat de tijden heel kort zijn, maar bereiden we ons ook ernstig, onderzoekend, biddend en handelend voor op de vervulling van het Bazuinenfeest en de aanwezigheid op de Grote Bruiloft.

Emile André Vanbeckevoort & Arno Lamm

1 In ‘Wake Up! Gods profetische kalender in tijdslijnen en feesten’ worden meer tijdslijnen uitgewerkt die laten zien hoe God de tijden heeft vastgezet.
2 Daniël 8:5,19-26. Zie ook 2:39: het ‘koperen koninkrijk’ zal heersen over de ganse aarde.
3 1 Korintiërs 6:19 ‘…en dat gij niet van uzelf zijt.’
4 2 Korintiërs 6:14-7:1. ‘Zonder u af en raak het onreine niet aan en Ik zal u tot een Vader zijn…’
5 Zie wat 2 Timoteüs 4:3-4 over de eindtijd schrijft. De gezonde leer wordt niet meer verdragen.
6 Zie de opdracht van Leviticus 20:8
7 Zie zijn (vertaalde) werk ‘Navolging’, Ten Have, Baarn, 2001, p.13-14