Waakzaam

Jan van Barneveld • 80 - 2004/05 • Uitgave: 24
Waakzaam



De schaduwen van allerlei eindtijdsituaties worden steeds scherper. De profeet zegt: "Want wel wacht het gezicht nog tot de bestemde tijd, maar het spoedt zich zonder falen naar het einde; als het vertoeft, verwacht het, want komen zal het beslist" (Habakuk 2:3). In onze ‘bijna-eindtijd’ worden in de Bijbel voorzegde situaties van de tijd van de antichrist steeds duidelijker zichtbaar. Toestanden en ontwikkelingen die een tiental jaren geleden nog ondenkbaar waren of in een verre toekomst lagen, kunnen bij wijze van spreken volgende maand realiteit worden. Wij moeten waakzaam zijn, want het zal beslist komen! Dit is een dringend advies van de Here Jezus zelf. Jezus geeft verschillende redenen, waarom we waakzaam moeten zijn. Aan het slot van de gelijkenis over de wijze en de dwaze maagden worden we opgeroepen te waken. We mochten de bruiloft eens missen! De Zoon des mensen komt op ‘een uur dat u het niet verwacht’. We moeten oppassen dat we in deze bijna-eindtijd niet in verzoeking komen. Er wordt van ons verwacht dat we waken met Israël en met vervolgde Christenen in hun nood, zoals van de discipelen verwacht werd in Gethesémane met Jezus te waken. Ons waakzaam zijn betreft ook de tekenen van de tijd. Als de Gemeente van de Here Jezus niet inziet in wat voor tijd we leven kunnen we onze profetische taak tegenover de wereld niet vervullen. Eenvoudig gezegd, als we niet waakzaam zijn, kunnen we de mensen niet waarschuwen.



Ontwikkelingen

De identificatiewet en de ontwikkelingen in de biometrische identificatie voeren ons in een snel tempo naar de situatie waarbij iedereen ‘een merkteken gegeven wordt op hun rechterhand of op hun voorhoofd, (en) dat niemand kan kopen of verkopen, dan wie het merkteken, de naam van het beest, of het getal van zijn naam heeft’ (Openb.13:16,17). Het wereldwijde en angstig snel groeiende kwaad van het antisemitisme brengt ons dichterbij in de Bijbel voorzegde oorlogen en ook bij Gods oordelen die over de hele aarde gaan (Psalm 105:7). Binnen Israël gaat de God van Israël ook voort met te handelen volgens lijnen die we in het profetische woord terugvinden. Binnenkort zal er weer een nieuwe stroom Joden naar Israël trekken. Het Sanhedrin functioneert weer in Israël. Wellicht mogen we spoedig het voorrecht hebben het begin van de herbouw van de Tempel te zien. In dit artikel willen we onze waakzaamheid richten op de plaats waar we wonen. De EU, een groot machtsblok dat we in vorige artikelen Eurabië hebben genoemd. Het beeld dat koning Nebukadnezar in zijn droom zag, staat overeind. Het herstelde Romeinse rijk heeft bijna het bijbelse model bereikt. Dat heeft consequenties voor ons als Gemeente van de Here Jezus.



Politiek Eurabië

Sinds 1973 is de politiek van de EU gericht op toenadering tot de Moslim-Arabische landen. Er zijn associatieverdragen met bijna alle landen rondom de Middellandse Zee. Het uiteindelijke doel van deze politiek is een cultureel en demografisch samensmelten van Europa met de Arabische wereld. Dit ‘verbond’ verklaart de anti-Amerikaanse houding van Europa. De strijd tussen de dollar en de euro is een voorbeeld van het gevecht met de VS om de wereldmacht. Israël betaalt de prijs, want de EU moet wel meegaan in de vernietigingsoorlog van ‘onze’ Arabische moslimvrienden tegen Israël. De Oslo-oorlog, zo wordt de terreuroorlog van de Palestijnen tegen Israël genoemd, speelt een sleutelrol. In Brussel praat men de Arabische Liga nu al zachtjes na. Daar wordt gezegd: ‘De problemen in het Midden-Oosten worden pas opgelost als Israël verdwenen is’. En: ‘De onderdrukking van de Palestijnen is een groot gevaar voor de wereldvrede en de oorzaak van het moslimextremisme’. En: ‘Pas wanneer het vredesproces (een eufemisme voor de vernietiging van Israël) voltooid is kunnen wij, Arabische staten, pas beginnen met hervormingen, zoals democratisering’. Zo wordt de EU steeds meer beïnvloed door de anti-Israël politiek van de Arabische landen. Deze pro-Arabische en pro-Palestijnse politiek, die vanuit ‘Brussel’ sturing krijgt, dringt via de media door tot de verste uithoeken van de EU Zeer tot onze schade.



Cultureel Eurabië

Hans Jansen legt uit hoe de weigering van Moslims zich aan te passen en de Moslim-terreur kan direct en snel leiden tot een cultureel Eurabië. Ik citeer: ‘Er hoeft maar een kleine voorhoede met types als Mohammed B. rond te lopen, of iedereen doet er het zwijgen toe. Zo’n voorhoede claimt het alleenvertoningsrecht op islamitische gevoeligheid en gijzelt daarmee ook alle geloofsgenoten. Die zullen wel uitkijken de leden van de (extremistische) voorhoede voor de voeten te lopen. De eis van respect (voor het geloof van de ander) klinkt ongehoord redelijk, maar de gevolgen van met geweld afgedwongen respect breiden zich als een olievlek uit.’ Jansen vraagt zich af hoever dit gaat en wat de gevolgen zijn van de voorzichtige ‘voorzorgzucht’ zoals hij de angst van politici en geestelijke leiders om de Moslims te kwetsen, noemt. Getuigt het van respect om tijdens de ramadan op straat te eten? Mogen restaurants open blijven tijdens ramadan? Mag een Nederlandse rechter een Moslim veroordelen? Waar liggen de grenzen? Wanneer zullen onze kleindochters met een hoofddoekje om naar school gaan? Zo komt onze samenleving langzaam maar zeker onder het beslag van de Islam. We moeten ons geen rad voor ogen draaien. De Islam past zich niet aan, hij onderwerpt. Desnoods met geweld.



Religieus Eurabië

Eeuwenlang waren het Vaticaan en de Islam vijanden. De Kruistochten zijn hier een droevig voorbeeld van. In 1683 belegerden Turkse troepen Wenen. Paus Innocentius XI vreesde zelfs voor de val van Rome als de Turken zouden winnen. In Spanje heeft zich eeuwenlang een strijd tussen de R.K. en de Islam afgespeeld. Nu heerst er een opmerkelijk ander klimaat. Paus Johannes Paulus II heeft hard gewerkt aan toenadering tussen Mekka en Rome. In mei 2001 nam hij deel aan een gemeenschappelijke gebedsdienst in de Umayyad Moskee in Damascus. De basis van het beoogde partnerschap tussen beide religies is het geloof dat Katholieken en Moslims dezelfde God van Abraham dienen. Herhaaldelijk benadrukken R.K. geestelijke leiders dat de Allah van de Koran in wezen dezelfde is als de God van de Bijbel. In dit verband lijken ook de recente Mariaverschijningen
een rol te spelen. Immers Maria wordt ook wel ‘de Vrouwe van Fatima’ genoemd. Wie was Fatima? Jazeker, de dochter van Mohammed. Het is te verwachten dat binnenkort een soort verbond tussen Mekka en Rome tot stand komt. Dat wordt een enorm geestelijk machtsblok: Ruim een miljard
Katholieken en 1,2 miljard Moslims! Dan is meteen het bedje voor de profeet van de antichrist gespreid.



En wij?

Wat staat ons te wachten en hoe moeten wij ons daartegen wapenen? Christenen in het oude Romeinse rijk werden gedwongen om wierook aan de keizer te offeren. Om zo hun loyaliteit aan de staat de bewijzen. Weigering kon de doodstraf betekenen. Ook voor ons zal er zo’n moment van weigeren aanbreken. Dit moment zal verband houden met het merkteken of met de naam van het beest. Dit proces, die vervolgingen van bijbelgetrouwe Christenen, zal waarschijnlijk nog voor het publieke optreden van ‘het beest’ plaatsvinden. Een tweede moment betreft Israël. De vijandigheid van Eurabië tegenover Israël zal organisaties en bladen die zich pro-Israël opstellen, treffen. Christenen voor Israël, de Oogst en ook ons blad staan hierbij in de vuurlinie. Lieve lezers, lach mij niet uit. Het gaat allemaal snel, razend snel. Laten we waakzaam zijn. Laten we ons wapenen met het zwaard van de Heilige Geest, dat is het Woord van God. Laten we onze band met Israël sterk houden en moedig het Woord van God proclameren zolang het nog kan. Zo zal er nog hoop zijn voor ons kleine landje dat opgeslokt wordt door het Babylon van de eindtijd, dat tegenwoordig Eurabië heet.



drs. Jan van Barneveld