Vriendelijk gromt de beer naar Israël
Jan van Barneveld • 92 - 2016 • Uitgave: 16
Premier Netanyahu is de afgelopen maanden vier keer bij ‘collega’ Poetin op bezoek geweest. Een verrassende ontwikkeling. Want de grote vriend en steun van Israël is toch de VS? Is dat nog zo?
Er waren meer onverwachte, verrassende ontwikkelingen. Turkije en Israël hebben hun betrekkingen genormaliseerd. Wat bewoog de Israëlhater Erdogan om eindelijk, na zes jaren felle vijandschap, vrede te sluiten? En Rusland excuses aan te bieden. Tegelijk loeren Hezbollah, Hamas en ISIS op een kans Israël van de kaart de bombarderen. Hoe loopt dat af?
Deze zomer zullen Israël en Rusland hun eerste gezamenlijke vloot- en luchtmachtoefeningen houden. In en boven de Middellandse Zee, rond het enorme Israëlische gasveld Leviatan. Een training om samen dat gasveld tegen eventuele aanvallers te beschermen? “Dan durft niemand jullie gasveld aan te vallen,” schijnt Poetin vaderlijk tegen Netanyahu te hebben gezegd. De Russische energiegigant Gazprom krijgt rechten om mee te doen aan de exploitatie van het Leviatan-gasveld.
Er spelen ook belangrijke politieke zaken. Israël heeft niet meegedaan aan sancties van de VS en EU tegen Rusland toen het de Krim annexeerde. Rusland verwacht dat Israël de Russische soevereiniteit over de Krim zal erkennen. Als tegenprestatie hoopt Israël ‘stilletjes’ dat Rusland het gezag van Israël over Judea en Samaria (voor kenners van de Bijbel een vanzelfsprekende zaak) gaat erkennen.
Er speelt nog meer. Russische en Israëlische militairen hebben regelmatig contact over Syrië. Israël wil gevaarlijke wapentransporten uit Syrië naar Hezbollah in Libanon blijven bombarderen. Beide landen willen elkaar niet in de weg zitten als ze verkenningsvluchten boven Syrië uitvoeren. Deze as Rusland-Israël zou, op langere termijn, wel eens een nieuwe politieke kaart in het Midden-Oosten kunnen tekenen.
Belangrijk is ook dat Rusland ‘niet ongenegen’ is om de rol van de VS over te nemen, als president Obama anti-Israëlresoluties van de VN-Veiligheidsraad niet meer door een veto tegenhoudt. Komt Gog dichterbij?
Turkije
Israël en Turkije hebben eind juni hun betrekkingen genormaliseerd. Netanyahu heeft tot woede van velen in Israël spijt betuigd over de Turkse doden op de boot Mavi Marmara die in 2010 probeerde de Israëlische blokkade van Gaza te doorbreken. Israël zal 20 miljoen dollar compensatie betalen aan families van Turkse jihadisten die omkwamen toen zij Israëlische militairen die de boot wilden overnemen fel aanvielen. Toen die militairen zich verdedigden zijn er jihadisten omgekomen. Turkije eiste compensatie voor hun families.
Aan de andere kant zegde Turkije Israël toe dat zij Hamas niet meer zal toestaan om Israël vanaf hun grondgebied lastig te vallen. Turkije zal stoppen met Israël dwars te zitten in internationale organisaties. Het eerste Turkse hulpschip heeft Gaza al bereikt. Is Turkije, dat de macht uitbreidt, de Gog uit Ezechiël 38?
Turkije stond ook niet op goede voet met Rusland. Dus heeft Turkije iets gedaan wat Erdogan nog nooit heeft gedaan: Excuses aangeboden aan Rusland voor het neerschieten van de Russische Su-24M bommenwerper in november 2015 waarbij twee Russische piloten omkwamen. Vervolgens moest Erdogan nog een en ander met president el-Sisi van Egypte en met Saoedi-Arabië goedmaken. Wat dan ook gebeurd is. Nu is er een netwerk van Soennitische moslimlanden plus Israël rond het agressieve en het ‘atoombomgevaarlijke’ Iran gesloten. Het heeft Turkije een liter krokodillentranen plus toezeggingen aan Egypte en aan Israël gekost om de Moslimbroederschap (t.b.v. Egypte) en de Hamas (t.b.v. Israël) in toom te houden. Hen wordt verboden om vanaf Turks grondgebied terroristische activiteiten en andere vijandelijkheden tegen Israël en Egypte te plannen of uit te voeren. Het spreekt vanzelf dat Turkije vooral gretig kijkt naar de zeer geavanceerde Israëlische militaire elektronische technologie en naar het Israëlische gas. Wat daarover is afgesproken is onbekend.
Intussen zijn de onderhandelingen over pijplijnen voor het gas van Israël via Turkije naar Rusland en naar Cyprus begonnen. Hoe dat afloopt in een volgend artikel.
Of deze toenadering tot Israël van Turkije, Egypte, Saoedi-Arabië en Jordanië onder aansturing van Rusland het begin is van de weg naar de door de Bijbel voorzegde ‘valse vrede’ lijkt mij onwaarschijnlijk. De echte ‘valse vrede’ zal er veel omvangrijker en heel solide uitzien. Dat bovengenoemde ontwikkeling een valse vrede is, is duidelijk.
Amerika
Israël keert zich naar het de vriendelijk grommende beer, naar omringende landen en naar het Verre Oosten. Via Rusland gaan deuren open naar China, naar het Verre Oosten. Wat er gaande is, is van geopolitieke (wereldwijde) betekenis. De VS kijkt toe, is druk met de ‘oorlog’ tussen Trump en mevrouw Clinton. Het julinummer van The Jerusalem Report toont een zwaaiende en vriendelijk lachende president Obama met het onderschrift: ‘Bye, bye Midden-Oosten’.
De VS is het vertrouwen van veel van de Arabische landen kwijt. Israël een kreeg omvangrijke militaire steun aangeboden. Een meerjarenplan dat miljarden dollars kost. De ‘kleine lettertjes’ van deze militaire overeenkomst blijken een groot gevaar voor Israël te verbergen. Israël moet alle wapentuig in de VS bestellen. Dat kost Israël veel banen. Michael Oren, voormalig ambassadeur van Israël bij de VS, waarschuwt president Netanyahu dat Israël z’n militaire en deels ook een stuk politieke onafhankelijkheid aan het Witte Huis verkoopt voor ‘een handvol dollars’. Israëlische topmilitairen staan positief tegenover deze deal.
Een moeilijke beslissing voor Israël. Bidt dat president Netanyahu wijsheid en moed heeft de goede beslissingen te nemen. ‘De HERE is mijn kracht’, zong Mozes nadat HIJ Israël van Farao gered had. Koning David getuigde na al zijn overwinningen: ‘De HERE is mijn kracht’. Tot nu toe heeft president Obama zich meer een vriend van moslims en Palestijnen dan van Israël betoond.
Geestelijke achtergrond
Israël draait zich om: van het Westen naar het Noorden (Rusland) en Oosten (China). Het ‘vertrek’ van Israël uit het Westen, voornamelijk uit de EU en de vriendelijke ontvangst door de Russische beer betekenen niet alleen een grote geopolitieke omkeer, maar heeft ook een diepe geestelijke betekenis. Juist in deze tijd van het ‘herstel van Israël’ is Genesis 12:3 buitengewoon van kracht: ‘IK zal zegenen wie u zegenen en wie u vervloekt zal IK vervloeken.’ De EU blijft Israël treiteren, dreigen en onder druk zetten. Zo wankelt het ‘Beest in Brussel’ van probleem tot probleem verder. De regering van president Obama heeft zijn keuze gemaakt. Waarschuwende rampen jagen over de VS. Maar Rusland en het Verre Oosten krijgen nu een kans om Israël te zegenen. Dat is eerlijk. Want we hebben een rechtvaardige God en ook die landen krijgen hun kans zegen te ontvangen. En wij? Wij bidden: “HERE, bescherm Uw volk Israël. Geef ons een regering die Israël steunt en bemoedigt.”
Jan van Barneveld
Er waren meer onverwachte, verrassende ontwikkelingen. Turkije en Israël hebben hun betrekkingen genormaliseerd. Wat bewoog de Israëlhater Erdogan om eindelijk, na zes jaren felle vijandschap, vrede te sluiten? En Rusland excuses aan te bieden. Tegelijk loeren Hezbollah, Hamas en ISIS op een kans Israël van de kaart de bombarderen. Hoe loopt dat af?
Deze zomer zullen Israël en Rusland hun eerste gezamenlijke vloot- en luchtmachtoefeningen houden. In en boven de Middellandse Zee, rond het enorme Israëlische gasveld Leviatan. Een training om samen dat gasveld tegen eventuele aanvallers te beschermen? “Dan durft niemand jullie gasveld aan te vallen,” schijnt Poetin vaderlijk tegen Netanyahu te hebben gezegd. De Russische energiegigant Gazprom krijgt rechten om mee te doen aan de exploitatie van het Leviatan-gasveld.
Er spelen ook belangrijke politieke zaken. Israël heeft niet meegedaan aan sancties van de VS en EU tegen Rusland toen het de Krim annexeerde. Rusland verwacht dat Israël de Russische soevereiniteit over de Krim zal erkennen. Als tegenprestatie hoopt Israël ‘stilletjes’ dat Rusland het gezag van Israël over Judea en Samaria (voor kenners van de Bijbel een vanzelfsprekende zaak) gaat erkennen.
Er speelt nog meer. Russische en Israëlische militairen hebben regelmatig contact over Syrië. Israël wil gevaarlijke wapentransporten uit Syrië naar Hezbollah in Libanon blijven bombarderen. Beide landen willen elkaar niet in de weg zitten als ze verkenningsvluchten boven Syrië uitvoeren. Deze as Rusland-Israël zou, op langere termijn, wel eens een nieuwe politieke kaart in het Midden-Oosten kunnen tekenen.
Belangrijk is ook dat Rusland ‘niet ongenegen’ is om de rol van de VS over te nemen, als president Obama anti-Israëlresoluties van de VN-Veiligheidsraad niet meer door een veto tegenhoudt. Komt Gog dichterbij?
Turkije
Israël en Turkije hebben eind juni hun betrekkingen genormaliseerd. Netanyahu heeft tot woede van velen in Israël spijt betuigd over de Turkse doden op de boot Mavi Marmara die in 2010 probeerde de Israëlische blokkade van Gaza te doorbreken. Israël zal 20 miljoen dollar compensatie betalen aan families van Turkse jihadisten die omkwamen toen zij Israëlische militairen die de boot wilden overnemen fel aanvielen. Toen die militairen zich verdedigden zijn er jihadisten omgekomen. Turkije eiste compensatie voor hun families.
Aan de andere kant zegde Turkije Israël toe dat zij Hamas niet meer zal toestaan om Israël vanaf hun grondgebied lastig te vallen. Turkije zal stoppen met Israël dwars te zitten in internationale organisaties. Het eerste Turkse hulpschip heeft Gaza al bereikt. Is Turkije, dat de macht uitbreidt, de Gog uit Ezechiël 38?
Turkije stond ook niet op goede voet met Rusland. Dus heeft Turkije iets gedaan wat Erdogan nog nooit heeft gedaan: Excuses aangeboden aan Rusland voor het neerschieten van de Russische Su-24M bommenwerper in november 2015 waarbij twee Russische piloten omkwamen. Vervolgens moest Erdogan nog een en ander met president el-Sisi van Egypte en met Saoedi-Arabië goedmaken. Wat dan ook gebeurd is. Nu is er een netwerk van Soennitische moslimlanden plus Israël rond het agressieve en het ‘atoombomgevaarlijke’ Iran gesloten. Het heeft Turkije een liter krokodillentranen plus toezeggingen aan Egypte en aan Israël gekost om de Moslimbroederschap (t.b.v. Egypte) en de Hamas (t.b.v. Israël) in toom te houden. Hen wordt verboden om vanaf Turks grondgebied terroristische activiteiten en andere vijandelijkheden tegen Israël en Egypte te plannen of uit te voeren. Het spreekt vanzelf dat Turkije vooral gretig kijkt naar de zeer geavanceerde Israëlische militaire elektronische technologie en naar het Israëlische gas. Wat daarover is afgesproken is onbekend.
Intussen zijn de onderhandelingen over pijplijnen voor het gas van Israël via Turkije naar Rusland en naar Cyprus begonnen. Hoe dat afloopt in een volgend artikel.
Of deze toenadering tot Israël van Turkije, Egypte, Saoedi-Arabië en Jordanië onder aansturing van Rusland het begin is van de weg naar de door de Bijbel voorzegde ‘valse vrede’ lijkt mij onwaarschijnlijk. De echte ‘valse vrede’ zal er veel omvangrijker en heel solide uitzien. Dat bovengenoemde ontwikkeling een valse vrede is, is duidelijk.
Amerika
Israël keert zich naar het de vriendelijk grommende beer, naar omringende landen en naar het Verre Oosten. Via Rusland gaan deuren open naar China, naar het Verre Oosten. Wat er gaande is, is van geopolitieke (wereldwijde) betekenis. De VS kijkt toe, is druk met de ‘oorlog’ tussen Trump en mevrouw Clinton. Het julinummer van The Jerusalem Report toont een zwaaiende en vriendelijk lachende president Obama met het onderschrift: ‘Bye, bye Midden-Oosten’.
De VS is het vertrouwen van veel van de Arabische landen kwijt. Israël een kreeg omvangrijke militaire steun aangeboden. Een meerjarenplan dat miljarden dollars kost. De ‘kleine lettertjes’ van deze militaire overeenkomst blijken een groot gevaar voor Israël te verbergen. Israël moet alle wapentuig in de VS bestellen. Dat kost Israël veel banen. Michael Oren, voormalig ambassadeur van Israël bij de VS, waarschuwt president Netanyahu dat Israël z’n militaire en deels ook een stuk politieke onafhankelijkheid aan het Witte Huis verkoopt voor ‘een handvol dollars’. Israëlische topmilitairen staan positief tegenover deze deal.
Een moeilijke beslissing voor Israël. Bidt dat president Netanyahu wijsheid en moed heeft de goede beslissingen te nemen. ‘De HERE is mijn kracht’, zong Mozes nadat HIJ Israël van Farao gered had. Koning David getuigde na al zijn overwinningen: ‘De HERE is mijn kracht’. Tot nu toe heeft president Obama zich meer een vriend van moslims en Palestijnen dan van Israël betoond.
Geestelijke achtergrond
Israël draait zich om: van het Westen naar het Noorden (Rusland) en Oosten (China). Het ‘vertrek’ van Israël uit het Westen, voornamelijk uit de EU en de vriendelijke ontvangst door de Russische beer betekenen niet alleen een grote geopolitieke omkeer, maar heeft ook een diepe geestelijke betekenis. Juist in deze tijd van het ‘herstel van Israël’ is Genesis 12:3 buitengewoon van kracht: ‘IK zal zegenen wie u zegenen en wie u vervloekt zal IK vervloeken.’ De EU blijft Israël treiteren, dreigen en onder druk zetten. Zo wankelt het ‘Beest in Brussel’ van probleem tot probleem verder. De regering van president Obama heeft zijn keuze gemaakt. Waarschuwende rampen jagen over de VS. Maar Rusland en het Verre Oosten krijgen nu een kans om Israël te zegenen. Dat is eerlijk. Want we hebben een rechtvaardige God en ook die landen krijgen hun kans zegen te ontvangen. En wij? Wij bidden: “HERE, bescherm Uw volk Israël. Geef ons een regering die Israël steunt en bemoedigt.”
Jan van Barneveld
