Vrede voor jongeren

“Ik ben al een aantal jaren niet meer zeker van mijn geloof. Ik blijf maar aanpoten en rust in Christus is iedere keer van tijdelijke aard. Het voelt nooit goed genoeg. Ik kan de balans niet vinden tussen ‘geloof alleen’ en de vruchten die waar geloof zou moeten uitwerken. Ik zie zo weinig, of zelfs geen vrucht bij mijzelf. Ik ben overtuigd van mijn zonden, weet wat bekering is, weet wat geloven is. Lid van een baptistengemeente, ten volle overtuigd van de gereformeerde leer aangaande de verlossing. En toch lukt het me steeds niet om de vrede en blijdschap te ervaren waarover ik zoveel andere mensen hoor. Ik weet het niet meer. Ik loop vast. Wat moet ik doen? Ik wil wel voor God leven, er is een verlangen, maar dan zie ik weer van alles wat ik eerst op moet ruimen en dan lijkt het weer nooit goed genoeg. Wat moet ik doen?”

Drie woorden typte ik in bij Google: jongeren, vrede, God. De zoekmachine verwees mij direct naar deze vraag in de vragenrubriek van jongerenwebsite Refoweb.nl. ‘Geen vrede en blijdschap’ staat er bovenaan de pagina. Ik sta er al niet eens meer van te kijken. Bijna wekelijks word ik geconfronteerd met jongeren die vrede zoeken. Vrede met wie zij zijn, vrede met hun omstandigheden en met de wereld om hen heen, maar bovenal: vrede met God.

Op zondag horen zij de dominee groeten ‘genade en vrede zij met u’, maar de werkelijkheid die zij ervaren is vaak allesbehalve vredig. Op school en werk worden zij beschouwd als dwaas en wereldvreemd vanwege hun geloof in God en de ‘middeleeuwse’ normen en waarden die zij, zo goed en zo kwaad als het gaat, proberen te hanteren. In hun hoofd proberen zij wijs te worden uit de gigantische berg aan informatie en meningen die dagelijks over hen wordt uitgestort, ook op geloofsgebied. In hun hart worstelen zij met de zonden die zij doen. Waar is nu die beloofde vrede?

Shalom
De Bijbel spreekt over ‘shalom’. Dat heeft niet, zoals bij het woord ‘vrede’ in onze taal, de betekenis van ‘geen oorlog’. Ook is het niet slechts een gevoel.
Daniël ervoer shalom terwijl hij in een kuil vol hongerige leeuwen was geworpen. David ervoor shalom terwijl hij werd geplaagd door strijd en depressieve gevoelens. Paulus en Silas ervoeren shalom in een donkere gevangeniscel, terwijl zij mishandeld werden en met de dood bedreigd. Allemaal zongen zij ‘groot en machtig is Hij’ en wisten ‘It is well with my soul’ (vert. ’t Is mij goed, lied 264 uit Johannes de Heer).
Dát is het geheim van het Bijbelse shalom. Weten dat het goed zit tussen God en jou. Weten dat niemand en niemand je kan scheiden van de liefde van de Here God. Weten dat er niets is wat jij hoeft te doen, maar dat alles wat moest gebeuren al is volbracht door Gods Zoon.
Die shalom is een vrucht van de Geest. Het is die shalom die de Here Jezus rustig deed slapen, terwijl het schip waarin Hij was leek te vergaan in een hevige storm. Wat een fantastische, bovennatuurlijke vrede! En Hij zegt: ‘Mijn vrede geef Ik u; niet zoals de wereld die geeft, geef Ik die u. Laat uw hart niet in beroering raken en niet bevreesd worden’ (Johannes 14:27). ‘In de wereld zult u verdrukking hebben, maar heb goede moed: Ik heb de wereld overwonnen’ (Johannes 16:33).
In het leven van veel jongeren stormt het. Het schip lijkt te vergaan. Hoe komt het dat zij niet de vrede ervaren die God Zijn kinderen beloofd heeft?

Kerst
Ik denk dat ik het antwoord weet. Ik denk dat het met Kerst te maken heeft. Kerst vinden we prachtig. Lichtjes in de kerstboom en gezellig ‘vrede op aarde’ zingen rondom de kribbe. Ja, we zijn dol op ‘baby Jezus’. Kwetsbaar en aanraakbaar als Hij was, de Jezus Die naar deze wereld kwam om voor onze zonden te strijden, te lijden en zelfs te sterven. We voelen met Hem mee.
Met de opgestane Jezus hebben wij wat meer moeite. De Overwinnaar over zonde en dood, de allerhoogste Heer Die voor ons nieuw en eeuwig leven verworven heeft; we kunnen het maar moeilijk geloven. Toch leert de Schrift: ‘het oude is voorbijgegaan, zie, alles is nieuw geworden’ (2 Korintiërs 5:17). Zie! Christus is opgestaan! In Hem zijn wij een nieuwe schepping geworden. Heilig, volmaakt en vrij van zonde. Kerst ligt achter ons. ‘Al hebben wij Christus naar het vlees gekend, dan kennen wij Hem nu zo niet meer’ (vers 16). Wat een geweldige waarheid!
Terug naar de vraag uit het begin van het artikel. “Ik ben overtuigd van mijn zonden”, schrijft de anonieme vraagsteller. Blijkbaar kent hij (of zij) alleen het kerstverhaal. Het Goede Nieuws is dat zijn zonden zijn weggedaan! Dat hij volkomen verzoend

is met God. Was hij ooit een zondaar, verloren in schuld, nu is hij dat niet meer. Nu is hij uit God geboren, een nieuwe schepping in de opgestane

Christus. ‘En dit alles is uit God, Die ons met Zichzelf verzoend heeft door Jezus Christus, en ons de bediening van de verzoening gegeven heeft’ (vers 18).

Aan ons de taak
De vraag raakt mij, ik zeg het u eerlijk. “Ik wil wel voor God leven, er is een verlangen, maar dan zie ik weer van alles wat ik eerst op moet ruimen en dan lijkt het weer nooit goed genoeg.”
Vroeg of laat zal hij moegestreden zijn en het schip verlaten, zo leert de praktijk. Terwijl hij van harte voor God wil leven! Heeft hij in de kerk dan niet gehoord van het volbrachte werk, van de overwinning in Christus? Is hem dan nooit vertelt dat hij reeds ‘volmaakt is in Christus Die het Hoofd is van elke overheid en macht?’ (Kolossenzen 2:10).
Aan ons is de bediening van de verzoening, van de shalom gegeven! Aan ons om jongeren te vertellen van de blijvende vrede die er in Christus is. De boodschap van Het Zoeklicht is nog even actueel als in de tijd van Johannes de Heer. Want evenals in onze slogan begint het met verzoening. Eerst komt de shalom, daarna volgt de vervulling en de verwachting.
‘Hoe lieflijk zijn de voeten van hen die vrede verkondigen’ (Romeinen 10:15). Vrede ook voor jongeren! Helpt en bidt u mee?

Ruben Hadders
Jongerenwerker Het Zoeklicht