Vragen - jrg. 78-25
ds. Theo Niemeijer • 78 - 2002/03 • Uitgave: 25
Vragen
Als ouderling in de Ned. Herv. Kerk krijg ik in het pastoraat vaak te maken met de vraag over het ongehuwd samenwonen. Soms vind ik het heel moeilijk om steekhoudende Bijbelse argumenten aan te voeren om te laten zien dat ongehuwd samenwonen tegen Gods Woord indruist. Kunt u mij helpen? (A. E. te G.)
Antwoord:
Over dit onderwerp hebben we reeds verschillende keren in de vragenrubriek geschreven. Het is een veel voorkomende vraag vandaar dat we er nog kort op in gaan. Voorbeelden worden ons in de Bijbel voldoende gegeven, waarin ons duidelijk gemaakt wordt dat lichamelijke éénwording vóór het huwelijk een schande was. Een meisje was geroepen om als maagd het huwelijk in te gaan. Een huwelijk werd in de Bijbel dan ook duidelijk aangekondigd, en gevierd. Het was een openlijke gebeurtenis, waarbij de ouders hun dochter aan de bruidegom overgaven, al dan niet met een kostbare bruidsschat, en het voor iedereen in de omgeving een vaststaand feit was, dat het huwelijk gesloten was en man en vrouw bij elkaar hoorden.
Het huwelijk is niet zo maar een menselijke instelling, maar een instelling Gods, die ons vanuit de Bijbel overgeleverd is en later vanuit de Bijbel als burgerlijke wetgeving maatstaf voor ons werd. Ongehuwd samenwonen heeft zijn wortels in de wetsverachting, ook al heeft men de Nederlandse wetgeving op dit punt aan moeten passen. Omdat de mens zich niet onder de wet wenst te buigen zal de wet aangepast moeten worden! Volgens Mattheus 24:12 leidt deze wetsverachting uiteindelijk tot het verkillen van de lief de! De vele varianten op het Bijbelse huwelijk, zoals het huwelijk met iemand van hetzelfde geslacht, ongehuwd moederschap en ongehuwd samenwonen, hebben ten diepste te maken met het zich niet willen buigen onder het Goddelijke gezag. Het is menselijk oppositioneel gedrag tegen de majesteit van God.
Ongehuwd samenwonen mag dan wel misschien leiden tot verhitte seksuele liefde, of tot financiële voordelen... maar de echte liefde zal steeds verder verkillen. De liefde tussen man en vrouw dient beschermd te worden door het huwelijk, ondersteund vanuit Gods Woord en afgeschermd door de burgerlijke wetgeving. Het officiële huwelijk neemt de partners niet wederzijds gevangen en sluit hen niet levenslang op, maar biedt hen juist de mogelijkheid om onder Gods zegenende handen uit te groeien tot partners voor het leven, bij wie de wederzijdse liefde niet afneemt, maar steeds verder toeneemt.
Christenen die het "ongehuwd samenwonen" verkiezen boven het Bijbelse huwelijk dat aan de één-wording van man en vrouw voorafgaat, sluiten zich hiermee aan bij de zondige, opstandige mens, die zich van nature tegen het Goddelijke gezag blijft verzetten. Vele Bijbelse argumenten zijn aan te voeren om aan te tonen dat ongehuwd samenwonenden "in zonde leven". Voor hen, die nu eenmaal voor deze weg gekozen hebben zullen de argumenten altijd te zwak, te weinig en te simpel zijn. Alleen Gods Geest kan hen werkelijk overtuigen van zonde en gerechtigheid en hen uiteindelijk leiden tot boetvaardigheid met als gevolg het duidelijk breken met deze zondige levenswandel.
ds. Theo Niemeijer
Als ouderling in de Ned. Herv. Kerk krijg ik in het pastoraat vaak te maken met de vraag over het ongehuwd samenwonen. Soms vind ik het heel moeilijk om steekhoudende Bijbelse argumenten aan te voeren om te laten zien dat ongehuwd samenwonen tegen Gods Woord indruist. Kunt u mij helpen? (A. E. te G.)
Antwoord:
Over dit onderwerp hebben we reeds verschillende keren in de vragenrubriek geschreven. Het is een veel voorkomende vraag vandaar dat we er nog kort op in gaan. Voorbeelden worden ons in de Bijbel voldoende gegeven, waarin ons duidelijk gemaakt wordt dat lichamelijke éénwording vóór het huwelijk een schande was. Een meisje was geroepen om als maagd het huwelijk in te gaan. Een huwelijk werd in de Bijbel dan ook duidelijk aangekondigd, en gevierd. Het was een openlijke gebeurtenis, waarbij de ouders hun dochter aan de bruidegom overgaven, al dan niet met een kostbare bruidsschat, en het voor iedereen in de omgeving een vaststaand feit was, dat het huwelijk gesloten was en man en vrouw bij elkaar hoorden.
Het huwelijk is niet zo maar een menselijke instelling, maar een instelling Gods, die ons vanuit de Bijbel overgeleverd is en later vanuit de Bijbel als burgerlijke wetgeving maatstaf voor ons werd. Ongehuwd samenwonen heeft zijn wortels in de wetsverachting, ook al heeft men de Nederlandse wetgeving op dit punt aan moeten passen. Omdat de mens zich niet onder de wet wenst te buigen zal de wet aangepast moeten worden! Volgens Mattheus 24:12 leidt deze wetsverachting uiteindelijk tot het verkillen van de lief de! De vele varianten op het Bijbelse huwelijk, zoals het huwelijk met iemand van hetzelfde geslacht, ongehuwd moederschap en ongehuwd samenwonen, hebben ten diepste te maken met het zich niet willen buigen onder het Goddelijke gezag. Het is menselijk oppositioneel gedrag tegen de majesteit van God.
Ongehuwd samenwonen mag dan wel misschien leiden tot verhitte seksuele liefde, of tot financiële voordelen... maar de echte liefde zal steeds verder verkillen. De liefde tussen man en vrouw dient beschermd te worden door het huwelijk, ondersteund vanuit Gods Woord en afgeschermd door de burgerlijke wetgeving. Het officiële huwelijk neemt de partners niet wederzijds gevangen en sluit hen niet levenslang op, maar biedt hen juist de mogelijkheid om onder Gods zegenende handen uit te groeien tot partners voor het leven, bij wie de wederzijdse liefde niet afneemt, maar steeds verder toeneemt.
Christenen die het "ongehuwd samenwonen" verkiezen boven het Bijbelse huwelijk dat aan de één-wording van man en vrouw voorafgaat, sluiten zich hiermee aan bij de zondige, opstandige mens, die zich van nature tegen het Goddelijke gezag blijft verzetten. Vele Bijbelse argumenten zijn aan te voeren om aan te tonen dat ongehuwd samenwonenden "in zonde leven". Voor hen, die nu eenmaal voor deze weg gekozen hebben zullen de argumenten altijd te zwak, te weinig en te simpel zijn. Alleen Gods Geest kan hen werkelijk overtuigen van zonde en gerechtigheid en hen uiteindelijk leiden tot boetvaardigheid met als gevolg het duidelijk breken met deze zondige levenswandel.
ds. Theo Niemeijer
