Vragen - jrg. 77-13
ds. Theo Niemeijer • 77 - 2001/02 • Uitgave: 13
Een abonnee uit Amsterdam stelt een paar vragen over het gedeelte uit Lucas 16:19-31 dat over de rijke man en de arme Lazarus gaat. Waarom wordt de arme Lazarus in Abrahams schoot gedragen en niet in de schoot van God? Zit Abraham in de hemel op de plaats van God? Abraham werd toch bij zijn sterven tot zijn vaderen vergaderd.. .en dat waren toch heidenen? Kan men zalig worden door armoede te lijden en verloren gaan door rijk te zijn? Gaat het hier nu om geschiedenis of om een gelijkenis?
Antwoord:
Lazarus werd niet in de schoot van God gedragen omdat de Here God niet in het dodenrijk maar in de hemel woont. Pas na het volbrachte werk van de Here Jezus aan het kruis op Golgotha, werden de krijgsgevangenen", (alle Oud Testamentische gelovigen, dus ook Abraham) uit het dodenrijk bevrijd en naar het paradijs overgebracht (Efeziérs 4:8).
Toen Abraham tot zijn vaderen (in Genesis 25:8 staat: voorgeslacht) vergaderd werd, moeten we niet menen, dat hij tot een heidens voorgeslacht vergaderd werd. De inwoners van Ur behoorden tot een heidens volk, maar dat wil nog niet zeggen dat Terach, de vader van Abraham, een goddeloos man was. We zien juist binnen de familie van Terach een bepaalde mate van het geloof in de Here terug. Leest u maar in Genesis 24:50 waar Laban, de neef van Abraham de "bestiering des Heren" ziet in het huwelijk van Izaak met Rebekka. Verder moeten we bij het voorgeslacht van Abraham ook denken aan Adam, Henoch, Noach, enz.
Verder zou dit gedeelte uit Lucas 16 de indruk kunnen wekken, dat een armoedig leven tot behoud - en een vermogend leven tot verderf leidt. Dit wordt niet geleerd, hoewel armoede en rijkdom wel een bepaalde rol kunnen spelen in het behouden worden of verloren gaan. Het risico bestaat, dat vermogende mensen hun hart op het vermogen zetten en God vergeten, terwijl mensen die in armoede leven misschien juist door hun armoede zich meer afhankelijk van God voelen en op Hem vertrouwen. Dit hoeft niet altijd zo te gaan, maar het is toch wel een regelmatig voorkomend beeld. In 1 Timotheus 6:9-10 lezen we over "hen, die rijk willen zijn" en worden door Paulus gewaarschuwd voor de wortel van alle kwaad: de geldzucht! In vers 17 schrijft Paulus dan aan -hen, die rijk zijn", om met hun rijkdom de Here God te dienen.
Tenslotte vraagt u of we in Lucas 16:19-31 te maken hebben met een waar gebeurde geschiedenis of een gelijkenis die de Here Jezus vertelde. U meent op grond van Lucas 15:3 waar we kunnen lezen: "en Hij sprak deze gelijkenis tot hen en zeide...", waarop de gelijkenissen volgen van het verloren schaap, de verloren penning, de verloren zoon en de onrechtvaardige rentmeester, dat deze rij van gelijkenissen afgesloten wordt met de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus. Dat is een conclusie die u maakt, maar waar we niet zeker van kunnen zijn. Er zijn ook duidelijke aanwijzingen dat het hier niet om een gelijkenis gaat. De Here Jezus noemt hier iemand bij zijn naam (Lazarus), hetgeen in een gelijkenis volstrekt ongebruikelijk is en voegt aan de gelijkenis ook geen uitleg toe, hetgeen bij een gelijkenis juist wel gebruikelijk is.
In een boek las ik dat de wereldbevolking in de dagen van Noach uitgegroeid was tot zo'n 6 miljard mensen, uitgaande van de 15e generatie vanaf Adam en Eva en een gemiddelde gezinsgrootte van 5 kinderen. In Mattheus 24 wijst de Here Jezus op de dagen van Noach, waarin de mensen huwende en ten huwelijk gevende waren, vlak voor de wederkomst van Christus. Slaat dit ook op de omvang van de hedendaagse wereldbevolking, die ook rond de 6 miljard ligt? (K. S. te G.)
Antwoord:
Er zijn veel overeenkomsten tussen de dagen van Noach en onze dagen. In de dagen van Noach ging het om materialistische zaken: eten, drinken en seks. Op allerlei manieren proberen de mensen vandaag hun koophonger te stillen, hun dorst naar genot te lessen en hun bandeloze gevoelens te bevredigen. We zijn er van overtuigd dat we momenteel in de dagen van Noach leven en het moment van de opname der gemeente ieder ogenblik kan aanbreken "terwijl zij niets bemerkten" (Mattheus 24:39).
Dat de omvang van de wereldbevolking vandaag overeenkomt met die van de dagen van Noach is wel heel bijzonder en misschien nog meer een aanduiding voor ons om ons te wijzen op de tijd waar we nu in leven.
Al bijna drie jaar is er bij ons een diepe kinderwens aanwezig. Na drie ICSI/IVF pogingen is het inmiddels duidelijk geworden dat mijn man zeer slecht zaad heeft.
Alleen via het zaaddonorschap is voor ons misschien nog een kind weggelegd. In eerste instantie staan wij hier nogal afwijzend tegenover, vandaar de volgende vragen: Wat is uw mening over zaaddonatie? Is het dan bijbels gezien een buitenechtelijk kind? Is zaad doneren hetzelfde idee als bloed doneren, en is het zaadje niet meer dan een normale lichaamscel? (T. S. te L.)
Antwoord:
Een onvervulde kinderwens is vaak heel ingrijpend op iemands leven. De mens is de laatste tijd steeds minder geneigd, gezien de medische ontwikkelingen, om zich hier bij neer te leggen. Als gelovigen zullen we met een onvervulde kinderwens anders om moeten gaan dan niet gelovigen. Allereerst moeten we aannemen, dat een huwelijk niet pas na de geboorte van een kind een echt huwelijk wordt. De praktijk laat soms wel juist het tegenovergestelde zien, dat de geboorte van het eerste kind ten koste van het huwelijk gaat! Wij zullen ons af moeten vragen of het wel Gods plan is, kinderen te krijgen. Misschien heeft de Here God wel een heel ander plan met ons leven, een plan waar kinderen niet in passen! Verder brengt het ons in een afhankelijke positie naar God. In 1 Timotheus 6:13 leert de Bijbel ons, dat "God alle leven wekt", en dat er buiten Hem geen kind geboren wordt. Hij sluit en opent de moederschoot en aan Hem mogen we ons volkomen overgeven.
De zaaddonor methode wordt, zover ik weet, in de Bijbel niet beschreven en lijkt mij tegen Gods wil in te gaan. "Het twee worden één vlees" heeft niet alleen te maken met een seksuele eenwording tussen man en vrouw in het huwelijk, maar ook met het samensmelten van de zaadcel van de man met de eicel van de vrouw tot uiteindelijk één nieuw vlees… de geboorte van een kind. Vreemd zaad hierbij vormt een breuk in de eenheid en leidt uiteindelijk tot de geboorte van een kind van een onbekende verwekker! Bloeddonatie is dan ook geheel anders dan het doneren van zaad. Bij zaaddonatie gaat het om erfelijk bepalend materiaal dat aan de ontvanger toevertrouwd wordt en dat is niet het geval bij bloeddonatie.
Wanneer de onvervulde kinderwens heel sterk aanwezig blijft en de Here neemt het niet weg of u krijgt niet de moed om er over heen te stappen, dan ligt de weg van adoptie ook nog altijd open. Maar in deze situatie moeten we de Here in alles betrekken, zowel in het ontvangen van kinderen, maar ook in het kinderloos blijven. Hoe moeilijk het dan ook is, we zullen ons aan Hem over moeten geven en niet aan de medische wetenschap die in deze zaak soms een beetje voor God wil spelen! Laten we hierbij nooit vergeten, dat de Here God soms ook heel machtig in kan grijpen en een wonder kan verrichten. Bij Hem zijn alle dingen mogelijk en daar hoort ook bij, dat hij onvruchtbare vrouwen en mannen vruchtbaar kan maken en een gesloten moederschoot kan openen om hen alsnog een kind toe te vertrouwen.
ds. Theo Niemeijer
Antwoord:
Lazarus werd niet in de schoot van God gedragen omdat de Here God niet in het dodenrijk maar in de hemel woont. Pas na het volbrachte werk van de Here Jezus aan het kruis op Golgotha, werden de krijgsgevangenen", (alle Oud Testamentische gelovigen, dus ook Abraham) uit het dodenrijk bevrijd en naar het paradijs overgebracht (Efeziérs 4:8).
Toen Abraham tot zijn vaderen (in Genesis 25:8 staat: voorgeslacht) vergaderd werd, moeten we niet menen, dat hij tot een heidens voorgeslacht vergaderd werd. De inwoners van Ur behoorden tot een heidens volk, maar dat wil nog niet zeggen dat Terach, de vader van Abraham, een goddeloos man was. We zien juist binnen de familie van Terach een bepaalde mate van het geloof in de Here terug. Leest u maar in Genesis 24:50 waar Laban, de neef van Abraham de "bestiering des Heren" ziet in het huwelijk van Izaak met Rebekka. Verder moeten we bij het voorgeslacht van Abraham ook denken aan Adam, Henoch, Noach, enz.
Verder zou dit gedeelte uit Lucas 16 de indruk kunnen wekken, dat een armoedig leven tot behoud - en een vermogend leven tot verderf leidt. Dit wordt niet geleerd, hoewel armoede en rijkdom wel een bepaalde rol kunnen spelen in het behouden worden of verloren gaan. Het risico bestaat, dat vermogende mensen hun hart op het vermogen zetten en God vergeten, terwijl mensen die in armoede leven misschien juist door hun armoede zich meer afhankelijk van God voelen en op Hem vertrouwen. Dit hoeft niet altijd zo te gaan, maar het is toch wel een regelmatig voorkomend beeld. In 1 Timotheus 6:9-10 lezen we over "hen, die rijk willen zijn" en worden door Paulus gewaarschuwd voor de wortel van alle kwaad: de geldzucht! In vers 17 schrijft Paulus dan aan -hen, die rijk zijn", om met hun rijkdom de Here God te dienen.
Tenslotte vraagt u of we in Lucas 16:19-31 te maken hebben met een waar gebeurde geschiedenis of een gelijkenis die de Here Jezus vertelde. U meent op grond van Lucas 15:3 waar we kunnen lezen: "en Hij sprak deze gelijkenis tot hen en zeide...", waarop de gelijkenissen volgen van het verloren schaap, de verloren penning, de verloren zoon en de onrechtvaardige rentmeester, dat deze rij van gelijkenissen afgesloten wordt met de gelijkenis van de rijke man en de arme Lazarus. Dat is een conclusie die u maakt, maar waar we niet zeker van kunnen zijn. Er zijn ook duidelijke aanwijzingen dat het hier niet om een gelijkenis gaat. De Here Jezus noemt hier iemand bij zijn naam (Lazarus), hetgeen in een gelijkenis volstrekt ongebruikelijk is en voegt aan de gelijkenis ook geen uitleg toe, hetgeen bij een gelijkenis juist wel gebruikelijk is.
In een boek las ik dat de wereldbevolking in de dagen van Noach uitgegroeid was tot zo'n 6 miljard mensen, uitgaande van de 15e generatie vanaf Adam en Eva en een gemiddelde gezinsgrootte van 5 kinderen. In Mattheus 24 wijst de Here Jezus op de dagen van Noach, waarin de mensen huwende en ten huwelijk gevende waren, vlak voor de wederkomst van Christus. Slaat dit ook op de omvang van de hedendaagse wereldbevolking, die ook rond de 6 miljard ligt? (K. S. te G.)
Antwoord:
Er zijn veel overeenkomsten tussen de dagen van Noach en onze dagen. In de dagen van Noach ging het om materialistische zaken: eten, drinken en seks. Op allerlei manieren proberen de mensen vandaag hun koophonger te stillen, hun dorst naar genot te lessen en hun bandeloze gevoelens te bevredigen. We zijn er van overtuigd dat we momenteel in de dagen van Noach leven en het moment van de opname der gemeente ieder ogenblik kan aanbreken "terwijl zij niets bemerkten" (Mattheus 24:39).
Dat de omvang van de wereldbevolking vandaag overeenkomt met die van de dagen van Noach is wel heel bijzonder en misschien nog meer een aanduiding voor ons om ons te wijzen op de tijd waar we nu in leven.
Al bijna drie jaar is er bij ons een diepe kinderwens aanwezig. Na drie ICSI/IVF pogingen is het inmiddels duidelijk geworden dat mijn man zeer slecht zaad heeft.
Alleen via het zaaddonorschap is voor ons misschien nog een kind weggelegd. In eerste instantie staan wij hier nogal afwijzend tegenover, vandaar de volgende vragen: Wat is uw mening over zaaddonatie? Is het dan bijbels gezien een buitenechtelijk kind? Is zaad doneren hetzelfde idee als bloed doneren, en is het zaadje niet meer dan een normale lichaamscel? (T. S. te L.)
Antwoord:
Een onvervulde kinderwens is vaak heel ingrijpend op iemands leven. De mens is de laatste tijd steeds minder geneigd, gezien de medische ontwikkelingen, om zich hier bij neer te leggen. Als gelovigen zullen we met een onvervulde kinderwens anders om moeten gaan dan niet gelovigen. Allereerst moeten we aannemen, dat een huwelijk niet pas na de geboorte van een kind een echt huwelijk wordt. De praktijk laat soms wel juist het tegenovergestelde zien, dat de geboorte van het eerste kind ten koste van het huwelijk gaat! Wij zullen ons af moeten vragen of het wel Gods plan is, kinderen te krijgen. Misschien heeft de Here God wel een heel ander plan met ons leven, een plan waar kinderen niet in passen! Verder brengt het ons in een afhankelijke positie naar God. In 1 Timotheus 6:13 leert de Bijbel ons, dat "God alle leven wekt", en dat er buiten Hem geen kind geboren wordt. Hij sluit en opent de moederschoot en aan Hem mogen we ons volkomen overgeven.
De zaaddonor methode wordt, zover ik weet, in de Bijbel niet beschreven en lijkt mij tegen Gods wil in te gaan. "Het twee worden één vlees" heeft niet alleen te maken met een seksuele eenwording tussen man en vrouw in het huwelijk, maar ook met het samensmelten van de zaadcel van de man met de eicel van de vrouw tot uiteindelijk één nieuw vlees… de geboorte van een kind. Vreemd zaad hierbij vormt een breuk in de eenheid en leidt uiteindelijk tot de geboorte van een kind van een onbekende verwekker! Bloeddonatie is dan ook geheel anders dan het doneren van zaad. Bij zaaddonatie gaat het om erfelijk bepalend materiaal dat aan de ontvanger toevertrouwd wordt en dat is niet het geval bij bloeddonatie.
Wanneer de onvervulde kinderwens heel sterk aanwezig blijft en de Here neemt het niet weg of u krijgt niet de moed om er over heen te stappen, dan ligt de weg van adoptie ook nog altijd open. Maar in deze situatie moeten we de Here in alles betrekken, zowel in het ontvangen van kinderen, maar ook in het kinderloos blijven. Hoe moeilijk het dan ook is, we zullen ons aan Hem over moeten geven en niet aan de medische wetenschap die in deze zaak soms een beetje voor God wil spelen! Laten we hierbij nooit vergeten, dat de Here God soms ook heel machtig in kan grijpen en een wonder kan verrichten. Bij Hem zijn alle dingen mogelijk en daar hoort ook bij, dat hij onvruchtbare vrouwen en mannen vruchtbaar kan maken en een gesloten moederschoot kan openen om hen alsnog een kind toe te vertrouwen.
ds. Theo Niemeijer
