Vragen - jrg. 76-08
ds. Theo Niemeijer • 76 - 2000/01 • Uitgave: 8
Wat wordt nu met de uitdrukking "De gruwel der verwoesting- bedoeld? (H. M. te T.)
Antwoord:
In Mattheus 24:15 heeft de Here Jezus het in de "Rede over de laatste dingen" over deze zgn. "Gruwel der verwoesting". Hiermee verwijst de Here Jezus naar de profeet Daniël, die de gruwel der verwoesting als onderdeel van de "Laatste Jaarweek" beschreef. Deze Laatste Jaarweek is de laatste van de zeventig jaarweken, waarmee de Here God zijn toekomstig plan met zijn volk Israël af zal sluiten. Deze 70 jaarweken omvatten 70 x 7 = 490 jaar, een periode die begonnen is bij de wederopbouw van Jeruzalem en afgesloten zal worden bij de zalving van de Messias tot koning der Joden. Deze periode van 490 jaar werd na de verwerping van de Messias onderbroken. Nadat de stad Jeruzalem en de tempel door keizer Titus verwoest werden en daarop volgend de Joden in de diaspora terechtgekomen zijn, werd de klok voor Israël stil gezet en bleef er nog één jaarweek van zeven jaren over. We leven in een tijd, waarin ieder ogenblik de klok voor Israël weer kan gaan lopen en de laatste jaarweek in zal gaan. We kunnen hier over lezen in Daniël 9:24-27. Het begin van de laatste jaarweek valt samen met de Opname der Gemeente, waarmee de Gemeente plaats zal maken voor Gods handelen met zijn volk Israël. Aan het begin van deze Laatste Jaarweek of ook wel Grote Verdrukking genoemd, zal Israël een verbond met de schijnmessias (antichrist) sluiten waarmee het "verbond met de dood" uit Jesaja 28:15 een feit wordt.
Tijdens zijn leven hier op aarde had de Here Jezus hier ook al op gewezen (Johannes 5:43). Dit verbond met de antichrist leidt uiteindelijk tot het moment, waarop de antichrist zich in de tempel zal zetten en zich als God laat aanbidden. Hij zal iedere andere aanbidding niet langer tolereren...hij is de enige die aanbeden mag worden. Wanneer er sprake is van de gruwel der verwoesting dan gaat het over deze tijd, een tijd die zich tijdens het Griekse rijk ook al aangekondigd heeft. Tijdens de Griekse regering van Antiochus Epifanus ontstond een enorme Jodenvervolging. Deze Antiochus had in de tempel een gruweldaad verricht door op het reukofferaltaar een varken te offeren... erger kon niet, waarmee hij het heiligdom toen ontheiligde. Met de gruwel der verwoesting wordt aan de ene kant terug gekeken naar de gruweldaad van Antiochus Epifanus, maar aan de andere kant vooruit gekeken naar de verschrikkelijke tijd van de antichrist, die op een nog veel verschrikkelijker manier het heiligdom te Jeruzalem zal ontheiligen en daarmee de gruwel der verwoesting zal oprichten. Het resultaat zal zijn, dat het heiligdom verwoest zal worden. In Mattheus 1:12 lezen we echter, dat Hij zijn dorsvloer geheel zal zuiveren, waarmee profetisch geduid wordt op de tempelberg, de dorsvloer van Arauna, waarop de Here Jezus na zijn wederkomst op aarde een tempel zal bouwen die de heerlijkheid van de tempel van Salomo nog zal overtreffen. Zo mogen we weten, dat de gruwel der verwoesting de inleiding vormt tot de wederopbouw van de uiteindelijke tempel, die tijdens het vrederijk op aarde zal zijn.
Onze bijbelstudiegroep wil graag iets meer weten over de herbouw van Babel. Kunt u er iets over schrijven? (A. O. te S.)
Antwoord:
Onlangs heb ik nog uitvoerig in nummer 4 van deze jaargang over Babel geschreven. Zoals we gezien hadden dat Babel het begin vormde van de menselijke heerschappij op aarde, zo lezen we ook in de Bijbel dat de val van Babel het einde zal zijn van alle menselijke opstand tegen Gods koninkrijk. In Openbaring zijn zelfs drie hoofdstukken aan dit thema gewijd.
Babylon is misschien wel de grootste wereldstad uit het verleden die ooit gebouwd werd. Om de stad lag een muur van 28 meter breed en 105 meter hoog! Op deze gigantische muur stonden 250 torens van 30 meter hoogte. Om de stad was een brede gracht aangelegd en 150 koperen poorten gaver toegang tot de stad. De Eufraat stroomde door de stad heen, zodat de watervoorraad altijd voldoende was. In Babylon was een voedselvoorraad waar men met de gehele bevolking 20 jaar van kon leven. De straten in de stad hadden een breedte van 45 meter en waren 25 km. lang. Er stonden prachtige gebouwen en de hangende tuinen in deze stad vormden een onovertreffelijke heerlijkheid in deze stad. Enkele tientallen jaren geleden is men begonnen met de herbouw van deze stad, die in de "schoot van de mensheid", want zo noemt men deze omgeving in Irak, haar plaats heeft.
Alleen het geheim van de hangende tuinen is nog niet achterhaald. Er is zelfs een beloning door Saddam Hoesein van enkele miljoenen dollars uitgeloofd voor degene die het geheim ontdekt dat zal leiden tot de heraanleg van deze wonderlijke tuinen. Door de golfoorlog is de herbouw stil komen te liggen, maar deze wordt zeker weer hervat. We hebben het hier dan ook over de waarschijnlijke lokatie van het paradijs, de plaats waar alles is begonnen en aan het einde der tijden ook weer een belangrijke rol zal gaan spelen.
In het herstelde Babylon, een naam die we de laatste tijd ook steeds meer in het alledaagse leven tegenkomen, worden nu al culturele feesten gehouden. Men ziet Babylon eigenlijk steeds meer als de culturele hoofdstad van de wereld, terwijl Rome de politieke en Jeruzalem de godsdienstige hoofdstad van de wereld vormen.
Hoe het nu precies verder zal gaan met Babylon zal de tijd leren, maar te verwachten is, dat deze stad zowel in geestelijke zin, maar waarschijnlijk ook in letterlijke zin nog een hele belangrijke rol in de komende dagen gaat spelen.
Er wordt de laatste tijd zoveel gespeculeerd over de verdwenen stammen van Israël. Er zijn veel boeken over dit onderwerp verschenen die vaak elkaar tegenspreken. Hoe moeten wij nu met dit onderwerp omgaan? (E. v. V. te S.)
Antwoord:
Er wordt inderdaad heel veel gespeculeerd over de 10 verdwenen stammen van Israël. Voor velen zal de zoektocht eindigen, wanneer men zich wat meer verdiept in de eerste periode van de scheiding tussen de 10 en de 2 stammen van Israël. Deze afscheiding vond plaats onder de regering van Rehabeam, de zoon van Salomo. De tien noordelijke stammen verzamelden zich onder koning Jerobeam, terwijl de twee zuidelijke stammen (Juda en Benjamin) aan het huis van David trouw bleven. Vanaf dat moment hadden we te maken met het Noordrijk (tienstammenrijk), ook wel Efraïm of Israël genoemd en het Zuidrijk (Juda en Benjamin), ook wel Juda genoemd. Vervolgens wordt steeds over de koningen van Israël en de koningen van Juda geschreven. In 1 Koningen 12:25-32 vinden we echter een probleem waaraan vele speurders naar de verdwenen stammen voorbij gaan. Hier krijgen we te maken met het feit, dat de tien noordelijke stammen van de tempel in Jeruzalem verstoken waren. De tempel stond namelijk in Juda en daar werden de Israëlieten drie maal per jaar verwacht om hun God te dienen. Zo gebeurde het dat in die tijd vele Israëlieten uit het tienstammenrijk, door het gemis van een tempel in hun gebied, zich aansloten bij Juda omdat daar de tempel stond. Het duurde niet lang, of in Juda waren alle stammen van Israël reeds vertegenwoordigd. In de rij van koningen die in Israël regeerden vinden we geen enkele koning meer terug, die "deed wat recht was in de ogen des Heren", vandaar dat de Israëlieten van het Noordrijk reeds in 723 v. Chr. door de Assyriërs gevangen genomen en weggevoerd werden. Zo'n 150 jaar later viel Jeruzalem en werd Juda door Nebukadnezar naar Babel in ballingschap gevoerd. Het Noordrijk is, zover we weten, niet meer teruggekeerd, terwijl Juda na 70 jaar toestemming kreeg, weer terug te keren om de tempel en de stad te herbouwen.
Over de val van Samaria en de verbanning van het Noordrijk kunt u in 2 Koningen 17 lezen. Het laatste dat we over de Israëlieten van het Noordrijk lezen is: "In het negende jaar van (koning) Hosea nam de koning van Assur Samaria in; hij voerde Israël in ballingschap naar Assur en deed hen wonen in Chalach, aan de Chabor, de rivier van Gozan en in de steden der Meden (vs. 6). We moeten hierbij denken aan de omgeving van Haran, waar ook de Chabor, een zijrivier van de Eufraat stroomt. Reeds eerder waren de Overjordaanse stammen Ruben, Gad en de halve stam Manasse door de Assyrische koning Pul daarheen weggevoerd (zie 1 Kronieken 5:25-26).
We lezen hier, dat zij daar wonen "tot op de huidige dag", waarmee aangegeven wordt, dat ze op het moment, waarop het boek Kronieken geschreven werd, daar nog steeds woonden. Natuurlijk blijft de vraag dan over, wat er met deze stammen verder gebeurd is. Zijn ze in hun geheel uitgeroeid? Zijn ze in de loop der jaren weer teruggekeerd? Zijn ze verder getrokken en hebben ze zich in andere delen van de wereld gevestigd? Veel vragen, waar velen zich mee bezig gehouden hebben. Eén ding is zeker: De tweedeling van Israël zal eens voorbij zijn: "Ik zal hen tot één volk maken in het land, op de bergen Israëls, en één koning zal over hen allen koning zijn; niet langer zullen zij twee volken zijn en niet langer verdeeld in twee koninkrijken" (Ezechiël 37:22). Feit is, dat gedurende het ontstaan van de Evangeliën en het Nieuwe Testament reeds in Israël Joden leefden vanuit alle stammen van Israël. Zo lezen we bijvoorbeeld over Hanna, uit de stam van Asser! Dit bevestigt de gedachte, dat al vanaf de scheuring van het rijk. Israëlieten vanuit alle stammen zich aansloten bij Juda, omdat daar de tempel stond. Dus in Juda waren in wezen alle stammen van Israël reeds vertegenwoordigd. Daarbij is het belangrijk te weten, dat vele Joden zelf niet eens meer weten, tot welke stam zij oorspronkelijk behoren! Wordt er niet te vaak gezocht naar verdwenen stammen, die in wezen helemaal niet verdwenen zijn? Een waarschuwing voor allerlei theorieën en speculatieve uitspraken is hier zeker op zijn plaats.
ds. Theo Niemeijer
Antwoord:
In Mattheus 24:15 heeft de Here Jezus het in de "Rede over de laatste dingen" over deze zgn. "Gruwel der verwoesting". Hiermee verwijst de Here Jezus naar de profeet Daniël, die de gruwel der verwoesting als onderdeel van de "Laatste Jaarweek" beschreef. Deze Laatste Jaarweek is de laatste van de zeventig jaarweken, waarmee de Here God zijn toekomstig plan met zijn volk Israël af zal sluiten. Deze 70 jaarweken omvatten 70 x 7 = 490 jaar, een periode die begonnen is bij de wederopbouw van Jeruzalem en afgesloten zal worden bij de zalving van de Messias tot koning der Joden. Deze periode van 490 jaar werd na de verwerping van de Messias onderbroken. Nadat de stad Jeruzalem en de tempel door keizer Titus verwoest werden en daarop volgend de Joden in de diaspora terechtgekomen zijn, werd de klok voor Israël stil gezet en bleef er nog één jaarweek van zeven jaren over. We leven in een tijd, waarin ieder ogenblik de klok voor Israël weer kan gaan lopen en de laatste jaarweek in zal gaan. We kunnen hier over lezen in Daniël 9:24-27. Het begin van de laatste jaarweek valt samen met de Opname der Gemeente, waarmee de Gemeente plaats zal maken voor Gods handelen met zijn volk Israël. Aan het begin van deze Laatste Jaarweek of ook wel Grote Verdrukking genoemd, zal Israël een verbond met de schijnmessias (antichrist) sluiten waarmee het "verbond met de dood" uit Jesaja 28:15 een feit wordt.
Tijdens zijn leven hier op aarde had de Here Jezus hier ook al op gewezen (Johannes 5:43). Dit verbond met de antichrist leidt uiteindelijk tot het moment, waarop de antichrist zich in de tempel zal zetten en zich als God laat aanbidden. Hij zal iedere andere aanbidding niet langer tolereren...hij is de enige die aanbeden mag worden. Wanneer er sprake is van de gruwel der verwoesting dan gaat het over deze tijd, een tijd die zich tijdens het Griekse rijk ook al aangekondigd heeft. Tijdens de Griekse regering van Antiochus Epifanus ontstond een enorme Jodenvervolging. Deze Antiochus had in de tempel een gruweldaad verricht door op het reukofferaltaar een varken te offeren... erger kon niet, waarmee hij het heiligdom toen ontheiligde. Met de gruwel der verwoesting wordt aan de ene kant terug gekeken naar de gruweldaad van Antiochus Epifanus, maar aan de andere kant vooruit gekeken naar de verschrikkelijke tijd van de antichrist, die op een nog veel verschrikkelijker manier het heiligdom te Jeruzalem zal ontheiligen en daarmee de gruwel der verwoesting zal oprichten. Het resultaat zal zijn, dat het heiligdom verwoest zal worden. In Mattheus 1:12 lezen we echter, dat Hij zijn dorsvloer geheel zal zuiveren, waarmee profetisch geduid wordt op de tempelberg, de dorsvloer van Arauna, waarop de Here Jezus na zijn wederkomst op aarde een tempel zal bouwen die de heerlijkheid van de tempel van Salomo nog zal overtreffen. Zo mogen we weten, dat de gruwel der verwoesting de inleiding vormt tot de wederopbouw van de uiteindelijke tempel, die tijdens het vrederijk op aarde zal zijn.
Onze bijbelstudiegroep wil graag iets meer weten over de herbouw van Babel. Kunt u er iets over schrijven? (A. O. te S.)
Antwoord:
Onlangs heb ik nog uitvoerig in nummer 4 van deze jaargang over Babel geschreven. Zoals we gezien hadden dat Babel het begin vormde van de menselijke heerschappij op aarde, zo lezen we ook in de Bijbel dat de val van Babel het einde zal zijn van alle menselijke opstand tegen Gods koninkrijk. In Openbaring zijn zelfs drie hoofdstukken aan dit thema gewijd.
Babylon is misschien wel de grootste wereldstad uit het verleden die ooit gebouwd werd. Om de stad lag een muur van 28 meter breed en 105 meter hoog! Op deze gigantische muur stonden 250 torens van 30 meter hoogte. Om de stad was een brede gracht aangelegd en 150 koperen poorten gaver toegang tot de stad. De Eufraat stroomde door de stad heen, zodat de watervoorraad altijd voldoende was. In Babylon was een voedselvoorraad waar men met de gehele bevolking 20 jaar van kon leven. De straten in de stad hadden een breedte van 45 meter en waren 25 km. lang. Er stonden prachtige gebouwen en de hangende tuinen in deze stad vormden een onovertreffelijke heerlijkheid in deze stad. Enkele tientallen jaren geleden is men begonnen met de herbouw van deze stad, die in de "schoot van de mensheid", want zo noemt men deze omgeving in Irak, haar plaats heeft.
Alleen het geheim van de hangende tuinen is nog niet achterhaald. Er is zelfs een beloning door Saddam Hoesein van enkele miljoenen dollars uitgeloofd voor degene die het geheim ontdekt dat zal leiden tot de heraanleg van deze wonderlijke tuinen. Door de golfoorlog is de herbouw stil komen te liggen, maar deze wordt zeker weer hervat. We hebben het hier dan ook over de waarschijnlijke lokatie van het paradijs, de plaats waar alles is begonnen en aan het einde der tijden ook weer een belangrijke rol zal gaan spelen.
In het herstelde Babylon, een naam die we de laatste tijd ook steeds meer in het alledaagse leven tegenkomen, worden nu al culturele feesten gehouden. Men ziet Babylon eigenlijk steeds meer als de culturele hoofdstad van de wereld, terwijl Rome de politieke en Jeruzalem de godsdienstige hoofdstad van de wereld vormen.
Hoe het nu precies verder zal gaan met Babylon zal de tijd leren, maar te verwachten is, dat deze stad zowel in geestelijke zin, maar waarschijnlijk ook in letterlijke zin nog een hele belangrijke rol in de komende dagen gaat spelen.
Er wordt de laatste tijd zoveel gespeculeerd over de verdwenen stammen van Israël. Er zijn veel boeken over dit onderwerp verschenen die vaak elkaar tegenspreken. Hoe moeten wij nu met dit onderwerp omgaan? (E. v. V. te S.)
Antwoord:
Er wordt inderdaad heel veel gespeculeerd over de 10 verdwenen stammen van Israël. Voor velen zal de zoektocht eindigen, wanneer men zich wat meer verdiept in de eerste periode van de scheiding tussen de 10 en de 2 stammen van Israël. Deze afscheiding vond plaats onder de regering van Rehabeam, de zoon van Salomo. De tien noordelijke stammen verzamelden zich onder koning Jerobeam, terwijl de twee zuidelijke stammen (Juda en Benjamin) aan het huis van David trouw bleven. Vanaf dat moment hadden we te maken met het Noordrijk (tienstammenrijk), ook wel Efraïm of Israël genoemd en het Zuidrijk (Juda en Benjamin), ook wel Juda genoemd. Vervolgens wordt steeds over de koningen van Israël en de koningen van Juda geschreven. In 1 Koningen 12:25-32 vinden we echter een probleem waaraan vele speurders naar de verdwenen stammen voorbij gaan. Hier krijgen we te maken met het feit, dat de tien noordelijke stammen van de tempel in Jeruzalem verstoken waren. De tempel stond namelijk in Juda en daar werden de Israëlieten drie maal per jaar verwacht om hun God te dienen. Zo gebeurde het dat in die tijd vele Israëlieten uit het tienstammenrijk, door het gemis van een tempel in hun gebied, zich aansloten bij Juda omdat daar de tempel stond. Het duurde niet lang, of in Juda waren alle stammen van Israël reeds vertegenwoordigd. In de rij van koningen die in Israël regeerden vinden we geen enkele koning meer terug, die "deed wat recht was in de ogen des Heren", vandaar dat de Israëlieten van het Noordrijk reeds in 723 v. Chr. door de Assyriërs gevangen genomen en weggevoerd werden. Zo'n 150 jaar later viel Jeruzalem en werd Juda door Nebukadnezar naar Babel in ballingschap gevoerd. Het Noordrijk is, zover we weten, niet meer teruggekeerd, terwijl Juda na 70 jaar toestemming kreeg, weer terug te keren om de tempel en de stad te herbouwen.
Over de val van Samaria en de verbanning van het Noordrijk kunt u in 2 Koningen 17 lezen. Het laatste dat we over de Israëlieten van het Noordrijk lezen is: "In het negende jaar van (koning) Hosea nam de koning van Assur Samaria in; hij voerde Israël in ballingschap naar Assur en deed hen wonen in Chalach, aan de Chabor, de rivier van Gozan en in de steden der Meden (vs. 6). We moeten hierbij denken aan de omgeving van Haran, waar ook de Chabor, een zijrivier van de Eufraat stroomt. Reeds eerder waren de Overjordaanse stammen Ruben, Gad en de halve stam Manasse door de Assyrische koning Pul daarheen weggevoerd (zie 1 Kronieken 5:25-26).
We lezen hier, dat zij daar wonen "tot op de huidige dag", waarmee aangegeven wordt, dat ze op het moment, waarop het boek Kronieken geschreven werd, daar nog steeds woonden. Natuurlijk blijft de vraag dan over, wat er met deze stammen verder gebeurd is. Zijn ze in hun geheel uitgeroeid? Zijn ze in de loop der jaren weer teruggekeerd? Zijn ze verder getrokken en hebben ze zich in andere delen van de wereld gevestigd? Veel vragen, waar velen zich mee bezig gehouden hebben. Eén ding is zeker: De tweedeling van Israël zal eens voorbij zijn: "Ik zal hen tot één volk maken in het land, op de bergen Israëls, en één koning zal over hen allen koning zijn; niet langer zullen zij twee volken zijn en niet langer verdeeld in twee koninkrijken" (Ezechiël 37:22). Feit is, dat gedurende het ontstaan van de Evangeliën en het Nieuwe Testament reeds in Israël Joden leefden vanuit alle stammen van Israël. Zo lezen we bijvoorbeeld over Hanna, uit de stam van Asser! Dit bevestigt de gedachte, dat al vanaf de scheuring van het rijk. Israëlieten vanuit alle stammen zich aansloten bij Juda, omdat daar de tempel stond. Dus in Juda waren in wezen alle stammen van Israël reeds vertegenwoordigd. Daarbij is het belangrijk te weten, dat vele Joden zelf niet eens meer weten, tot welke stam zij oorspronkelijk behoren! Wordt er niet te vaak gezocht naar verdwenen stammen, die in wezen helemaal niet verdwenen zijn? Een waarschuwing voor allerlei theorieën en speculatieve uitspraken is hier zeker op zijn plaats.
ds. Theo Niemeijer
