Vragen - jrg. 76-05
ds. Theo Niemeijer • 76 - 2000/01 • Uitgave: 5
In het boek Nehemia lazen we onlangs hoofdstuk 13:15-22. Het gaat in dit gedeelte over het ontheiligen van de Sabbat, wat Nehemia erg hoog opneemt. In de Wet (Tien Geboden) wordt de zevende dag als een speciale rustdag aangekondigd. Hebben de christenen nu ook zo'n speciale dag, de zondag als rustdag? (H. K. te B.)
Antwoord:
In Nehemia 13 lezen we over verschillende zaken die tijdens de afwezigheid van Nehemia onder Gods volk plaats vonden. De priester Eljasib had de ruimte die in de tempel voor het spijsoffer, wierook, het tempelgerei en de opbrengst van de tienden bestemd was, aan Tobia, de tegenstander van Nehemia, als woonruimte toegewezen. Ten tweede lezen we dat het volk niet meer de bijdragen voor de Levieten, die de dienst in de tempel verrichtten, afzonderde.
Vervolgens lezen we over het ontheiligen van de Sabbat. Bij het vallen van de avond, aan het begin van de Sabbat, werden de poorten open gehouden voor de handelaren uit Tyrus, die hun waren op de Sabbat verhandelden. Tenslotte lezen we over de gemengde huwelijken.
Vier zaken, die we ook vandaag in de gemeente tegenkomen, waardoor de gemeente steeds verder afglijdt van de bijbelse maatstaven. Zo ruimt de kerk vandaag ook ruimten in voor de Tobia's, zaken die van de wereld zijn en ontbreekt het steeds meer aan broeders en zusters, die hun financiële bijdragen offeren aan het werk des Heren. Zoals Israël Gods Woord niet zo nauw nam en op de Sabbat met de Tyriërs handelde, zo neemt de kerk ook het Woord van God niet meer zo nauw. En als laatste heeft de kerk, net zoals toen bij Israël het geval was, ook vandaag met een vermenging te maken. Een studie van dit hoofdstuk uit Nehemia levert dus veel vergelijkingsmateriaal op tussen Israël in die tijd en de Kerk van vandaag.
Nu gaat het in deze vraag om het derde punt, het ontheiligen van de Sabbat. We krijgen hierbij te maken met de vraag, of de Zondag de Sabbat van de christenen is.
We lezen in Genesis 1 dat de Here God op de zevende dag rustte. Deze zevende dag werd voor Israël als de Sabbat geheiligd. Het Sabbatsgebod bestond nog niet voor de verbondsluiting met Israël. God gaf Adam en Noach niet de opdracht om de Sabbat te houden, terwijl de Bijbel ons wel vertelt, wat God wel van beide mannen verwachtte. Pas bij de wetgeving op de Sinai zien we het Sabbatgebod verschijnen. De Sabbat is een afspraak tussen de Here God en het volk Israël.
Leest u maar in Exodus 31:12-17: 'Het is een teken tussen Mij en u (Israël)… De Israëlieten zullen de Sabbat houden...Tussen Mij en Israël is deze een teken voor altoos…" zowel in Exodus 20 als in Deuteronomium 5 kunnen we hier meer over lezen.
De eerste mensen die tot het geloof in de Here Jezus kwamen waren Joden, die gewend waren de Sabbat te vieren. Toen de eerste heidenen tot het geloof in de Here Jezus kwamen ontstond er verwarring over de manier, waarop deze hun geloof beleefden. Moesten zij nu ook de Sabbat onderhouden en zich aan allerlei Joodse wetten houden? Een fanatieke groep Joodse christenen dacht, dat ook deze niet-Joodse christenen zich tot het Jodendom moesten bekeren en zich aan alle Joodse wetten behoorden te houden. De apostelen vergaderden over dit probleem en deden in Handelingen 15:28,29 een uitspraak over deze kwestie: " Want het heeft de Heilige Geest en ons goed gedacht, u geen verdere last op te leggen dan het noodzakelijke: onthouding van hetgeen de afgoden geofferd is, van bloed, van het verstikte en van hoererij; indien gij u hiervoor wacht, zult gij wel doen. Vaart wel!" Er wordt niets gezegd over het houden van de Sabbat voor de niet-Joodse christenen.
In de Galatenbrief maar ook later in de brief aan de Colossenzen gaat Paulus op deze kwestie in: "Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of het stuk van een feestdag, nieuwe maan of Sabbat, dingen die slechts een schaduw zijn van hetgeen moest komen, terwijl de werkelijkheid van Christus is" (Colossenzen 2:16,17). De werkelijkheid van de Sabbat werd vervuld aan het kruis, toen de Here Jezus riep: "Het is volbracht". Daarmee werd de Sabbat vervuld!
Vele christenen hebben geen idee, wat de inhoud van de Sabbat is. In Exodus 35:3 staat, dat men op de Sabbat geen vuur mag ontsteken, hetgeen betekent, dat je op de Sabbat geen elektrisch licht mag aandoen, geen kaars mag aansteken, geen auto mag rijden, niemand mag opbellen, geen thee of koffie zetten, geen eten mag koken, geen gebruik van een lift mag maken, zelfs niet als je op de tiende verdieping woont! In Jeremia 17:1927 lezen we dat men tijdens de Sabbat niets mocht dragen. U begrijpt wel, de Sabbat was iets heel bijzonders, een afspraak tussen God en zijn volk Israël.
De zondag is echter de Eerste dag van de week, dus niet de Sabbat en kan ook niet zo maar gelijk gesteld worden aan de Sabbat. Sabbatsrust en Zondagsrust kun je niet zomaar door elkaar heen halen. De zondag was voor de christenen al vanaf het begin een bijzondere dag. Het was de opstandingsdag van de Here Jezus, de dag van een nieuw begin. De Here Jezus verscheen op de eerste dag der week aan de discipelen en volgens Johannes 20:26 een week later weer op de eerste dag der week. Ook de uitstorting van de Heilige Geest, waarbij de gemeente geboren werd, vond op de eerste dag van de week plaats. In Handelingen 20:7 lezen we, dat de christenen in Troas op de eerste dag van de week bij elkaar kwamen om het brood te breken (naar gewoonte) en verder lezen we in 1 Corinthiërs 16:2 dat de eerste dag der week gereserveerd werd om de inzameling te houden. Deze eerste dag der week wordt in Openbaring 1:10 ook wel "de dag, die de Here toebehoort" (letterlijke vertaling) genoemd. Het waren de "onderlinge bijeenkomsten" die op deze dag gehouden werden (zie Hebreeën 10:25), waarop de christenen samen kwamen om de Here te loven en te prijzen. De zondag (de eerste dag van de week) is dus niet de Sabbat (de zevende dag der week). Het Sabbatsgebod is heel duidelijk een gebod voor Israël als volk, een verbond tussen de Here God en Israël, terwijl de Zondag, reeds vanaf de opstanding van Christus de dag van het nieuwe begin werd, de dag van de onderlinge bijeenkomsten.
Moeten we nu de Sabbatsrust in de Zondagsrust wijzigen en op Zondag onze Sabbatsrust houden? Ik denk het niet. Voor ons is de zondag de "Dag, die de Here toebehoort". Op Zondag hebben we de tijd om naar de diensten in de gemeente te gaan, we kunnen meer tijd nemen om in Gods Woord te lezen en te bidden. Laat de zondag niet voorbij gaan met allerlei activiteiten, waardoor je niet meer in staat bent om de onderlinge bijeenkomsten te bezoeken. Nergens lezen we in de Bijbel dat we op de eerste dag van de week geen vuur mogen maken, niets mogen dragen enz. Toch geloof ik, dat het heel belangrijk is, om juist deze dag te reserveren om tot rust en bezinning te komen. Zo'n dag heeft iedereen nodig, een dag om uit te rusten en om je voor te bereiden op de nieuwe werkweek.
In Openbaring 12:5 lezen we: "En zij baarde een zoon, een mannelijk wezen, dat alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf'. In het seminar Bijbelse Toekomstverwachting" leert u ons dat dit "hoeden met een ijzeren staf' tijdens het Vrederijk zal plaatsvinden. Gaat het hier echter niet meer over de oordeelstijd? (M. L. te S.)
Antwoord:
Dit vers vinden we in een wat gewijzigde vorm ook terug in Psalm 2:9 "Gij zult hen verpletteren met een ijzeren knots (S.V. scepter), hen stukslaan als pottenbakkerswerk".
Direct hierop volgend lezen we: ' Nu dan, gij koningen, weest verstandig. laat u gezeggen, gij richters der aarde" (vs.10). Ook in Openbaring 19:15 vinden we hetzelfde: "En uit zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmee de heidenen te slaan. En Hijzelf zal hen hoeden met een ijzeren staf…".
Wanneer de Here Jezus op aarde wederkomt. zal Hij een einde aan alle wereldse heerschappij maken. Dit zal niet vrijwillig gaan, Hij zal de wereldheerschappij verpletteren als pottenbakkerswerk. In Daniël 2 lezen we over een steen, zonder mensenhanden losgemaakt, dat het beeld uit de droom van Nebukadnezar volledig zal verpulveren. Hij zal komen om met zijn ijzeren scepter een einde aan alle wereldse heerschappij te maken, maar deze ijzeren staf zal Hij ook tijdens het vrederijk hanteren. Hij zal de heidenen niet alleen slaan maar Hij zal ze ook hoeden en dat hoeden heeft niet met een oordeel maar met een voortgaande beweging te maken. Hij zal hen met "harde hand- leiden en tot gehoorzaamheid dwingen. Iedere knie zal dan voor Hem buigen en ieder tong zal dan belijden, dat Hij Here is.
Zo geloof ik, dat deze ijzeren scepter spreekt van het oordeel aan het begin van het Vrederijk, maar ook van het onbuigzaam regeren van de Here Jezus over de volkeren tijdens het Vrederijk.
ds. Theo Niemeijer
Antwoord:
In Nehemia 13 lezen we over verschillende zaken die tijdens de afwezigheid van Nehemia onder Gods volk plaats vonden. De priester Eljasib had de ruimte die in de tempel voor het spijsoffer, wierook, het tempelgerei en de opbrengst van de tienden bestemd was, aan Tobia, de tegenstander van Nehemia, als woonruimte toegewezen. Ten tweede lezen we dat het volk niet meer de bijdragen voor de Levieten, die de dienst in de tempel verrichtten, afzonderde.
Vervolgens lezen we over het ontheiligen van de Sabbat. Bij het vallen van de avond, aan het begin van de Sabbat, werden de poorten open gehouden voor de handelaren uit Tyrus, die hun waren op de Sabbat verhandelden. Tenslotte lezen we over de gemengde huwelijken.
Vier zaken, die we ook vandaag in de gemeente tegenkomen, waardoor de gemeente steeds verder afglijdt van de bijbelse maatstaven. Zo ruimt de kerk vandaag ook ruimten in voor de Tobia's, zaken die van de wereld zijn en ontbreekt het steeds meer aan broeders en zusters, die hun financiële bijdragen offeren aan het werk des Heren. Zoals Israël Gods Woord niet zo nauw nam en op de Sabbat met de Tyriërs handelde, zo neemt de kerk ook het Woord van God niet meer zo nauw. En als laatste heeft de kerk, net zoals toen bij Israël het geval was, ook vandaag met een vermenging te maken. Een studie van dit hoofdstuk uit Nehemia levert dus veel vergelijkingsmateriaal op tussen Israël in die tijd en de Kerk van vandaag.
Nu gaat het in deze vraag om het derde punt, het ontheiligen van de Sabbat. We krijgen hierbij te maken met de vraag, of de Zondag de Sabbat van de christenen is.
We lezen in Genesis 1 dat de Here God op de zevende dag rustte. Deze zevende dag werd voor Israël als de Sabbat geheiligd. Het Sabbatsgebod bestond nog niet voor de verbondsluiting met Israël. God gaf Adam en Noach niet de opdracht om de Sabbat te houden, terwijl de Bijbel ons wel vertelt, wat God wel van beide mannen verwachtte. Pas bij de wetgeving op de Sinai zien we het Sabbatgebod verschijnen. De Sabbat is een afspraak tussen de Here God en het volk Israël.
Leest u maar in Exodus 31:12-17: 'Het is een teken tussen Mij en u (Israël)… De Israëlieten zullen de Sabbat houden...Tussen Mij en Israël is deze een teken voor altoos…" zowel in Exodus 20 als in Deuteronomium 5 kunnen we hier meer over lezen.
De eerste mensen die tot het geloof in de Here Jezus kwamen waren Joden, die gewend waren de Sabbat te vieren. Toen de eerste heidenen tot het geloof in de Here Jezus kwamen ontstond er verwarring over de manier, waarop deze hun geloof beleefden. Moesten zij nu ook de Sabbat onderhouden en zich aan allerlei Joodse wetten houden? Een fanatieke groep Joodse christenen dacht, dat ook deze niet-Joodse christenen zich tot het Jodendom moesten bekeren en zich aan alle Joodse wetten behoorden te houden. De apostelen vergaderden over dit probleem en deden in Handelingen 15:28,29 een uitspraak over deze kwestie: " Want het heeft de Heilige Geest en ons goed gedacht, u geen verdere last op te leggen dan het noodzakelijke: onthouding van hetgeen de afgoden geofferd is, van bloed, van het verstikte en van hoererij; indien gij u hiervoor wacht, zult gij wel doen. Vaart wel!" Er wordt niets gezegd over het houden van de Sabbat voor de niet-Joodse christenen.
In de Galatenbrief maar ook later in de brief aan de Colossenzen gaat Paulus op deze kwestie in: "Laat dan niemand u blijven oordelen inzake eten en drinken of het stuk van een feestdag, nieuwe maan of Sabbat, dingen die slechts een schaduw zijn van hetgeen moest komen, terwijl de werkelijkheid van Christus is" (Colossenzen 2:16,17). De werkelijkheid van de Sabbat werd vervuld aan het kruis, toen de Here Jezus riep: "Het is volbracht". Daarmee werd de Sabbat vervuld!
Vele christenen hebben geen idee, wat de inhoud van de Sabbat is. In Exodus 35:3 staat, dat men op de Sabbat geen vuur mag ontsteken, hetgeen betekent, dat je op de Sabbat geen elektrisch licht mag aandoen, geen kaars mag aansteken, geen auto mag rijden, niemand mag opbellen, geen thee of koffie zetten, geen eten mag koken, geen gebruik van een lift mag maken, zelfs niet als je op de tiende verdieping woont! In Jeremia 17:1927 lezen we dat men tijdens de Sabbat niets mocht dragen. U begrijpt wel, de Sabbat was iets heel bijzonders, een afspraak tussen God en zijn volk Israël.
De zondag is echter de Eerste dag van de week, dus niet de Sabbat en kan ook niet zo maar gelijk gesteld worden aan de Sabbat. Sabbatsrust en Zondagsrust kun je niet zomaar door elkaar heen halen. De zondag was voor de christenen al vanaf het begin een bijzondere dag. Het was de opstandingsdag van de Here Jezus, de dag van een nieuw begin. De Here Jezus verscheen op de eerste dag der week aan de discipelen en volgens Johannes 20:26 een week later weer op de eerste dag der week. Ook de uitstorting van de Heilige Geest, waarbij de gemeente geboren werd, vond op de eerste dag van de week plaats. In Handelingen 20:7 lezen we, dat de christenen in Troas op de eerste dag van de week bij elkaar kwamen om het brood te breken (naar gewoonte) en verder lezen we in 1 Corinthiërs 16:2 dat de eerste dag der week gereserveerd werd om de inzameling te houden. Deze eerste dag der week wordt in Openbaring 1:10 ook wel "de dag, die de Here toebehoort" (letterlijke vertaling) genoemd. Het waren de "onderlinge bijeenkomsten" die op deze dag gehouden werden (zie Hebreeën 10:25), waarop de christenen samen kwamen om de Here te loven en te prijzen. De zondag (de eerste dag van de week) is dus niet de Sabbat (de zevende dag der week). Het Sabbatsgebod is heel duidelijk een gebod voor Israël als volk, een verbond tussen de Here God en Israël, terwijl de Zondag, reeds vanaf de opstanding van Christus de dag van het nieuwe begin werd, de dag van de onderlinge bijeenkomsten.
Moeten we nu de Sabbatsrust in de Zondagsrust wijzigen en op Zondag onze Sabbatsrust houden? Ik denk het niet. Voor ons is de zondag de "Dag, die de Here toebehoort". Op Zondag hebben we de tijd om naar de diensten in de gemeente te gaan, we kunnen meer tijd nemen om in Gods Woord te lezen en te bidden. Laat de zondag niet voorbij gaan met allerlei activiteiten, waardoor je niet meer in staat bent om de onderlinge bijeenkomsten te bezoeken. Nergens lezen we in de Bijbel dat we op de eerste dag van de week geen vuur mogen maken, niets mogen dragen enz. Toch geloof ik, dat het heel belangrijk is, om juist deze dag te reserveren om tot rust en bezinning te komen. Zo'n dag heeft iedereen nodig, een dag om uit te rusten en om je voor te bereiden op de nieuwe werkweek.
In Openbaring 12:5 lezen we: "En zij baarde een zoon, een mannelijk wezen, dat alle heidenen zal hoeden met een ijzeren staf'. In het seminar Bijbelse Toekomstverwachting" leert u ons dat dit "hoeden met een ijzeren staf' tijdens het Vrederijk zal plaatsvinden. Gaat het hier echter niet meer over de oordeelstijd? (M. L. te S.)
Antwoord:
Dit vers vinden we in een wat gewijzigde vorm ook terug in Psalm 2:9 "Gij zult hen verpletteren met een ijzeren knots (S.V. scepter), hen stukslaan als pottenbakkerswerk".
Direct hierop volgend lezen we: ' Nu dan, gij koningen, weest verstandig. laat u gezeggen, gij richters der aarde" (vs.10). Ook in Openbaring 19:15 vinden we hetzelfde: "En uit zijn mond komt een scherp zwaard, om daarmee de heidenen te slaan. En Hijzelf zal hen hoeden met een ijzeren staf…".
Wanneer de Here Jezus op aarde wederkomt. zal Hij een einde aan alle wereldse heerschappij maken. Dit zal niet vrijwillig gaan, Hij zal de wereldheerschappij verpletteren als pottenbakkerswerk. In Daniël 2 lezen we over een steen, zonder mensenhanden losgemaakt, dat het beeld uit de droom van Nebukadnezar volledig zal verpulveren. Hij zal komen om met zijn ijzeren scepter een einde aan alle wereldse heerschappij te maken, maar deze ijzeren staf zal Hij ook tijdens het vrederijk hanteren. Hij zal de heidenen niet alleen slaan maar Hij zal ze ook hoeden en dat hoeden heeft niet met een oordeel maar met een voortgaande beweging te maken. Hij zal hen met "harde hand- leiden en tot gehoorzaamheid dwingen. Iedere knie zal dan voor Hem buigen en ieder tong zal dan belijden, dat Hij Here is.
Zo geloof ik, dat deze ijzeren scepter spreekt van het oordeel aan het begin van het Vrederijk, maar ook van het onbuigzaam regeren van de Here Jezus over de volkeren tijdens het Vrederijk.
ds. Theo Niemeijer
