Volhardend naar het einddoel
Veel geloofshelden hebben hoon en geselslagen verduurd, zijn gevangen genomen, gestenigd, zwaar op de proef gesteld, doormidden gezaagd, vermoord, hebben rondgezworven, onder ontbering, verdrukking en mishandeling (Hebreeën 11:36-37). Hun geduld is een bemoediging om de wedloop met volharding te lopen (Hebreeën 12:1).
Volharding brengt zegen. Volharding moet doorwerken (Jakobus 1:4), pas dan verwerven wij wat God heeft beloofd. De grootste zegen in het eeuwige leven wordt niet beloofd aan hen die spectaculaire wonderen hebben gedaan of die een bewonderenswaardige zichtbare bediening hebben gehad. De hoop van de zegen is voor hen die volharden.
De geschiedenis van Job is onvoorstelbaar zwaar. Hij verloor op één dag alles wat hij bezat. Al zijn kinderen kwamen om. Alles was hij kwijt, inclusief zijn gezondheid en reputatie. Het ergste van al was dat hij Gods aanwezigheid niet meer ervoer. Zijn vrienden waren slechte raadgevers en zijn vrouw hield hem voor gek, omdat hij toch op God bleef vertrouwen. De woorden: ‘Wil Hij mij doden, ik blijf op Hem hopen’ (Job 13:15), zijn een fantastische geloofsverklaring.
De volharding van Job is een voorbeeld dat ons allen geduld leert. God handelt rechtvaardig met Job, ook al snapt hij er niets van. God handelt rechtvaardig met ons, ook al doorgronden wij Zijn wegen niet. Hij versterkt ons geloof, zodat wij Hem beter leren kennen. Hij laat de moeilijkheden toe zodat wij door volharding die diepgaand doorwerkt onberispelijk worden en de kroon van het leven ontvangen. God doet alle dingen meewerken ten goede voor wie Hem liefhebben (Romeinen 8:28).
Jef De Vriese
