Verschrikkelijke dingen en grote tekens aan de hemel
Jan van Barneveld • 78 - 2002/03 • Uitgave: 26
Wij leven in de tijd die Jezus noemt: het begin van de weeën. Waarschijnlijk zult u, als u dit leest, op uw t.v. één van de weeën kunnen zien. Want tijdens de Tweede Golfoorlog zullen er verschrikkelijke dingen aan de hemel (zie Lucas 21:11) gebeuren. Er zijn meer tekenen die deze periode van het begin van de weeën karakteriseren. Over oorlogen en geruchten van oorlogen, waar Jezus over sprak, horen we elke dag. Ook aardbevingen, ziektes en hongersnoden horen bij de waarschuwende oordelen die de Here Jezus voorzegd heeft. Middenin die periode van oordelen en rampen staat de Gemeente van Christus, die als boodschapper van God roept:
Bekeert u want het Koninkrijk van de hemel is nabij; Jezus komt! Tegelijk strekt de Gemeente de handen uit naar een wereld in nood. Deze weeën hebben direct te maken met de strijd om het komende Koninkrijk. Niet alleen Israël, maar ook wij staan in het brandpunt van die strijd. We zien hoe de EU probeert de wereldmacht naar zich toe te trekken. Ook dit past in het profetisch patroon. In Daniël 2 lezen we over het grote beeld uit de droom van koning Nebukadnezar, de grote machthebber van het Babylon van zo'n 2600 jaar geleden.
Dat beeld stelt de oude wereldrijken voor. Die wereldrijken komen in onze tijd terug. Ze staan dan op de wankele voeten van het rijk van de antichrist. Dat hele beeld, al die rijken, wordt verpletterd door het komende Koninkrijk, waarin Israël onder leiding van de Messias een hoofdrol speelt. Als we dit bijbelse patroon zien, worden heel wat ontwikkelingen in onze dagen onmiddellijk duidelijk: de toe nemende haat van de volken tegen Israël.
Vervolgens de steeds breder wordende kloof tussen de huidige wereldmacht, de VS en de EU. De VS staat min of meer en wisselend achter Israël. Zo lang de VS Israël blijft steunen, zal dit land wereldmacht blijven. Soms zet de VS Israël onder zware druk en soms beschermt Amerika Godsvolk. In eenzelfde ritme wisselen waarschuwende oordelen en zegen over de VS zich af. Nog speelt de VS de hoofdrol in de wereld. Niet alleen op president Bush Jr. maar ook op de gelovigen in de V.S. rust een zware verantwoordelijkheid. In verband met de ontwikkelingen naar de eindtijd moeten we dus niet alleen op Israël, maar ook op de VS letten.
Een gevaarlijke weg
In zijn boek "Israël, the blessing or the curse", (`Israël de zegen of de vloek') geeft Bill Koenir meer dan 20 voorbeelden van grote rampen die de VS troffen en die samenvielen met een moment waarop de VS Israël onder zware druk zetten om toe te geven aan Arafat en zijn terroristen. Veel van die voorbeelden haalt hij van voorpagina's van Amerikaanse kranten. Deze geschiedenis begint in 1991. Nadat president Bush Sr. de Eerste Golfoorlog had gewonnen, wilde hij vrede in het Midden Oosten forceren. Hij dwong Israël in het zogenaamde vredesproces, waarbij Israël land voor vrede moest inleveren.
Daarna werd in 1993 in Madrid de weg gebaand naar de inmiddels gepasseerde Oslo-Akkoorden, die een Palestijnse staat zouden brengen. Gelovige Joden zijn van mening dat Israël toen gedwongen is een verbond met de dood te sluiten. Inderdaad is gebleken dat Israël toen leugen tot schuilplaats heeft gesteld, en dat de gesel van het terrorisme het enige loon voor Israël was (Jesaja 28:15). Al meer dan 55 jaar probeert d, wereld een Palestijnse staat binnen Israël te stichten. Ondanks druk van de VN, van de EU, ook van de VS, ondanks toegeven van Israël en ondanks terrorisme en oorlogen van Arabische landen, is het niet gebeurd. Een machtig voorbeeld van het feit dat God uiteindelijk toch regeert.
Nu is President Bush Jr. van plan om, nadat hij de Irak-klus heeft geklaard, de twee-staten-oplossing op te dringen. Minister Jaap de Hoop Scheffer zit helaas ook op dat spoor. Beiden zullen ondervinden dat de landkwestie zeer gevoelig ligt bij de God van Israël. Menig machthebber valt over Palestina.
Waarschuwingen te over
Een paar van de vele en opvallende voorbeelden van rampen die de V.S. troffen op momenten dat Israël onder druk werd gezet, halen we uit het boek van Koenig:
30-10-1991. President Bush Sr. opent de Madrid-conferentie. Israël moet land opgeven en de nederzettingen ontruimen. Jeruzalem mag beslist niet worden geannexeerd. Op die dag raast één van de zwaarste stormen over de oostkust van de VS.
23-08-1992. De Madrid-conferentie wordt in Washington voortgezet. Zware druk op Israël om land weg te geven. Diezelfde dag raast de orkaan Andrew over de VS en maakt 200.000 mensen dakloos en richt voor $ 30 miljard schade aan. De populariteit van president Bush daalt dramatisch. Hij wordt niet herkozen.
13-09-1993. De dag van de beruchte Oslo-Akkoorden. Premier Rabin wordt gedwongen Arafat de hand te drukken en te tekenen. Een zware orkaan teistert North-Carolina.
01-03-1997. President Clinton ontvangt Arafat hartelijk, maar premier Netanjahu wordt genegeerd. In die tijd ontstond er wereldwijd opwinding over Har Homa, een heuvel ten zuiden van Jeruzalem, waarop Israël een wijk ging bouwen. We schreven in Het Zoeklicht van 19-04-1997 over Har Homa en legden verband met de tekst: De HERE bouwt Jeruzalem (Psalm 147:2). De VN nam toen binnen een paar maanden vijf anti-Israël resoluties aan en Clinton zette Netanjahu onder enorme druk. Terwijl Arafat door de V.S. toerde, joegen stormen over de V.S. en werden dorpen door overstromingen weggevaagd.
21-01-1998. Weer zware druk van Clinton op Netanjahu en diezelfde dag kwam het schandaal met miss Monica Lewinski aan het licht.
Een groot aantal van dergelijke incidenten in 1999 en 2000 slaan we over.
12-07-2000. Barak en Arafat worden naar Camp David ontboden. Clintons plan was weer een Palestijnse staat en splitsen van Jeruzalem. Barak bood toen meer dan 95% van de Westbank aan Arafat aan. Tijdens de Camp David onderhandelingen braken er grote branden uit in de Amerikaanse staten Montana en Wyoming. Barak en Clinton verloren hun leiderschapspositie.
11-09-2001. De dag van de vreselijke terroristische aanval op tweelingtorens van het WTC in New York. Het is bekend dat de VS van plan was om tijdens de Algemene Vergadering van de VN, die op 24-09-2001 in New York zou plaatsvinden, officieel een Palestijnse staat te erkennen.
Columbia, een laatste waarschuwing
Het was verschrikkelijk te zien hoe het Amerikaanse ruimteveer Columbia met zeven astronauten, waaronder de Israëlische kolonel Ilan Ramon, verongelukte. Onmiddellijk drong zich de vraag op: Wat zou dit verschrikkelijke teken aan de hemel te betekenen hebben? Het ongeluk vond plaats boven het plaatsje Palestine in Texas. Een vriend schreef: "Zou God een waarschuwing uitdelen aan Amerika? Amerika, dat hardnekkig bezig is het land van de Here weg te geven aan de zogenaamde Palestijnen. Daar komt nog bij dat de naam van de shuttle `Columbia' symbolisch is. Columbia is namelijk een bijnaam voor de VS. Dus Amerika verongelukte in Palestine. Dat kan geen toeval zijn.
Gevoelig
In deze tijd nu God Israël herstelt en we het begin van de weeën meemaken, ligt Israël (Gods oogappel) en vooral de landkwestie, blijkbaar zeer gevoelig bij de Here God. Zijn waarschuwende oordelen treffen niet alleen de VS, maar ook Nederland. Een commentator in de Jerusalem Post schreef: Als volken onderling overleggen hoe andere volken te bestrijden, moeten de Joden op het laatst de prijs betalen. Menachim Begin zei het nog bondiger: "Volken doden volken en dan komen ze om de Joden op te hangen". In deze wereld staat de Gemeente van Christus. Wij bewaren het bevel "Mij te verwachten" (Openb. 3:10). En we verstaan onze taak: "Drijft handel totdat Ik terugkom" (Lucas 19:13). Onze handel bestaat uit het doorgeven van het Woord van God en uit voorbede, niet in de laatste plaats voor Israël, dat nu de barensweeën van het komende Koninkrijk meemaakt. Als we dan in de Bijbel lezen over verschrikkelijke dingen en grote tekens aan de hemel, en het begin van deze weeën voor onze ogen zien gebeuren, vermenigvuldigen we onze gebeden.
drs. Jan van Barneveld
Bekeert u want het Koninkrijk van de hemel is nabij; Jezus komt! Tegelijk strekt de Gemeente de handen uit naar een wereld in nood. Deze weeën hebben direct te maken met de strijd om het komende Koninkrijk. Niet alleen Israël, maar ook wij staan in het brandpunt van die strijd. We zien hoe de EU probeert de wereldmacht naar zich toe te trekken. Ook dit past in het profetisch patroon. In Daniël 2 lezen we over het grote beeld uit de droom van koning Nebukadnezar, de grote machthebber van het Babylon van zo'n 2600 jaar geleden.
Dat beeld stelt de oude wereldrijken voor. Die wereldrijken komen in onze tijd terug. Ze staan dan op de wankele voeten van het rijk van de antichrist. Dat hele beeld, al die rijken, wordt verpletterd door het komende Koninkrijk, waarin Israël onder leiding van de Messias een hoofdrol speelt. Als we dit bijbelse patroon zien, worden heel wat ontwikkelingen in onze dagen onmiddellijk duidelijk: de toe nemende haat van de volken tegen Israël.
Vervolgens de steeds breder wordende kloof tussen de huidige wereldmacht, de VS en de EU. De VS staat min of meer en wisselend achter Israël. Zo lang de VS Israël blijft steunen, zal dit land wereldmacht blijven. Soms zet de VS Israël onder zware druk en soms beschermt Amerika Godsvolk. In eenzelfde ritme wisselen waarschuwende oordelen en zegen over de VS zich af. Nog speelt de VS de hoofdrol in de wereld. Niet alleen op president Bush Jr. maar ook op de gelovigen in de V.S. rust een zware verantwoordelijkheid. In verband met de ontwikkelingen naar de eindtijd moeten we dus niet alleen op Israël, maar ook op de VS letten.
Een gevaarlijke weg
In zijn boek "Israël, the blessing or the curse", (`Israël de zegen of de vloek') geeft Bill Koenir meer dan 20 voorbeelden van grote rampen die de VS troffen en die samenvielen met een moment waarop de VS Israël onder zware druk zetten om toe te geven aan Arafat en zijn terroristen. Veel van die voorbeelden haalt hij van voorpagina's van Amerikaanse kranten. Deze geschiedenis begint in 1991. Nadat president Bush Sr. de Eerste Golfoorlog had gewonnen, wilde hij vrede in het Midden Oosten forceren. Hij dwong Israël in het zogenaamde vredesproces, waarbij Israël land voor vrede moest inleveren.
Daarna werd in 1993 in Madrid de weg gebaand naar de inmiddels gepasseerde Oslo-Akkoorden, die een Palestijnse staat zouden brengen. Gelovige Joden zijn van mening dat Israël toen gedwongen is een verbond met de dood te sluiten. Inderdaad is gebleken dat Israël toen leugen tot schuilplaats heeft gesteld, en dat de gesel van het terrorisme het enige loon voor Israël was (Jesaja 28:15). Al meer dan 55 jaar probeert d, wereld een Palestijnse staat binnen Israël te stichten. Ondanks druk van de VN, van de EU, ook van de VS, ondanks toegeven van Israël en ondanks terrorisme en oorlogen van Arabische landen, is het niet gebeurd. Een machtig voorbeeld van het feit dat God uiteindelijk toch regeert.
Nu is President Bush Jr. van plan om, nadat hij de Irak-klus heeft geklaard, de twee-staten-oplossing op te dringen. Minister Jaap de Hoop Scheffer zit helaas ook op dat spoor. Beiden zullen ondervinden dat de landkwestie zeer gevoelig ligt bij de God van Israël. Menig machthebber valt over Palestina.
Waarschuwingen te over
Een paar van de vele en opvallende voorbeelden van rampen die de V.S. troffen op momenten dat Israël onder druk werd gezet, halen we uit het boek van Koenig:
30-10-1991. President Bush Sr. opent de Madrid-conferentie. Israël moet land opgeven en de nederzettingen ontruimen. Jeruzalem mag beslist niet worden geannexeerd. Op die dag raast één van de zwaarste stormen over de oostkust van de VS.
23-08-1992. De Madrid-conferentie wordt in Washington voortgezet. Zware druk op Israël om land weg te geven. Diezelfde dag raast de orkaan Andrew over de VS en maakt 200.000 mensen dakloos en richt voor $ 30 miljard schade aan. De populariteit van president Bush daalt dramatisch. Hij wordt niet herkozen.
13-09-1993. De dag van de beruchte Oslo-Akkoorden. Premier Rabin wordt gedwongen Arafat de hand te drukken en te tekenen. Een zware orkaan teistert North-Carolina.
01-03-1997. President Clinton ontvangt Arafat hartelijk, maar premier Netanjahu wordt genegeerd. In die tijd ontstond er wereldwijd opwinding over Har Homa, een heuvel ten zuiden van Jeruzalem, waarop Israël een wijk ging bouwen. We schreven in Het Zoeklicht van 19-04-1997 over Har Homa en legden verband met de tekst: De HERE bouwt Jeruzalem (Psalm 147:2). De VN nam toen binnen een paar maanden vijf anti-Israël resoluties aan en Clinton zette Netanjahu onder enorme druk. Terwijl Arafat door de V.S. toerde, joegen stormen over de V.S. en werden dorpen door overstromingen weggevaagd.
21-01-1998. Weer zware druk van Clinton op Netanjahu en diezelfde dag kwam het schandaal met miss Monica Lewinski aan het licht.
Een groot aantal van dergelijke incidenten in 1999 en 2000 slaan we over.
12-07-2000. Barak en Arafat worden naar Camp David ontboden. Clintons plan was weer een Palestijnse staat en splitsen van Jeruzalem. Barak bood toen meer dan 95% van de Westbank aan Arafat aan. Tijdens de Camp David onderhandelingen braken er grote branden uit in de Amerikaanse staten Montana en Wyoming. Barak en Clinton verloren hun leiderschapspositie.
11-09-2001. De dag van de vreselijke terroristische aanval op tweelingtorens van het WTC in New York. Het is bekend dat de VS van plan was om tijdens de Algemene Vergadering van de VN, die op 24-09-2001 in New York zou plaatsvinden, officieel een Palestijnse staat te erkennen.
Columbia, een laatste waarschuwing
Het was verschrikkelijk te zien hoe het Amerikaanse ruimteveer Columbia met zeven astronauten, waaronder de Israëlische kolonel Ilan Ramon, verongelukte. Onmiddellijk drong zich de vraag op: Wat zou dit verschrikkelijke teken aan de hemel te betekenen hebben? Het ongeluk vond plaats boven het plaatsje Palestine in Texas. Een vriend schreef: "Zou God een waarschuwing uitdelen aan Amerika? Amerika, dat hardnekkig bezig is het land van de Here weg te geven aan de zogenaamde Palestijnen. Daar komt nog bij dat de naam van de shuttle `Columbia' symbolisch is. Columbia is namelijk een bijnaam voor de VS. Dus Amerika verongelukte in Palestine. Dat kan geen toeval zijn.
Gevoelig
In deze tijd nu God Israël herstelt en we het begin van de weeën meemaken, ligt Israël (Gods oogappel) en vooral de landkwestie, blijkbaar zeer gevoelig bij de Here God. Zijn waarschuwende oordelen treffen niet alleen de VS, maar ook Nederland. Een commentator in de Jerusalem Post schreef: Als volken onderling overleggen hoe andere volken te bestrijden, moeten de Joden op het laatst de prijs betalen. Menachim Begin zei het nog bondiger: "Volken doden volken en dan komen ze om de Joden op te hangen". In deze wereld staat de Gemeente van Christus. Wij bewaren het bevel "Mij te verwachten" (Openb. 3:10). En we verstaan onze taak: "Drijft handel totdat Ik terugkom" (Lucas 19:13). Onze handel bestaat uit het doorgeven van het Woord van God en uit voorbede, niet in de laatste plaats voor Israël, dat nu de barensweeën van het komende Koninkrijk meemaakt. Als we dan in de Bijbel lezen over verschrikkelijke dingen en grote tekens aan de hemel, en het begin van deze weeën voor onze ogen zien gebeuren, vermenigvuldigen we onze gebeden.
drs. Jan van Barneveld
