Verkiezingen… en daarna
Jan van Barneveld • 91 - 2015 • Uitgave: 4
Eind deze maand en begin maart gaat in Israël en in ons land het verkiezingscircus volop draaien. Nederland kiest op 18 maart de Provinciale Staten en de waterschappen. De leden van de Provinciale Staten kiezen op 26 mei de 75 leden van de Eerste Kamer. Misschien kan van de uitslag een krachtig signaal uitgaan naar onze regering. Op 17 maart kiest Israël een nieuw parlement, de Knesset. In Het Zoeklicht nr. 2 schreven we hier al iets over. Wat er in Israël en met het Joodse volk gebeurt heeft vaak een weerslag op veel landen en volken. Ditmaal zijn die verkiezingen in Israël heel belangrijk.
Het zou een zegen voor ons land zijn als er een krachtig signaal van onze verkiezingen naar de regering zal uitgaan. Drie van mijn wensen betreffende dat signaal laat ik u even weten: 1) Een regering die achter Israël staat. 2) Nederland uit de EU. 3) Een beperking van de abortus als eerste stap. Misschien een voorschot op de verkiezingen voor de Tweede Kamer?
Centrumlinks of -rechts?
Nu snel naar Israël. In Het Zoeklicht nr. 2 (23 januari jl.) schreven we al iets over de belangrijke verkiezingen in Israël, op 17 maart. De spannende vraag is: Gaat Israël naar centrumlinks of blijft het centrumrechts? Gaan voornamelijk seculier-nationalistische of merendeels religieus-nationalistische partijen Israël regeren? Westerse politici plus een kleine helft van de Israëli’s hebben hun keuze al gemaakt: ‘Geen vierde termijn Netanyahu’. Eén probleem hebben veel partijen in Israël gemeen: ‘Hoe houden we Palestijnse terroristen, Hamas en de Palestijnse Autoriteit van ons lijf.’ Netter geformuleerd: ‘Hoe lossen we het Palestijnse probleem op?’ Nog netter verwoord: ‘Hoe komt het ‘vredesproces’ weer op gang?’ Graag zonder bemoeienis en druk van onze ‘Westerse vrienden’.
Centrumlinks wordt aangevoerd door Yitzhak Herzog (Arbeiderspartij) en Tzipi Livni (de afgeslankte Hatnua-partij.) Zij propageren de Tweestaten-oplossing. Onvermijdelijk wordt dit een Palestijns, Hamas-achtig terroristenstaatje in Judea en Samaria (Westbank). Dat betekent raketten over Israël. Denk aan Gaza en de Gaza-oorlog van vorige zomer; voorbeeld voor wat de Tweestaten-oplossing zal brengen. Helaas zullen dan weer veel Palestijnse burgers op het altaar van de extremistische islam worden geofferd. Centrumlinks hoopt op steun van Yaïr Lapid (Er is Hoop). Lapid is momenteel Minister van Financiën.
Centrumrechts staat onder premier Benjamin Netanyahu (Likud). Iets verder rechts de opkomende man, Nafatli Bennett (Joods Tehuis). Samen kunnen Bennett en Netanyahu rekenen op ongeveer 40 zetels. Bennett wil gebied C van de ‘Westbank’ (=60%) annexeren. Daar wonen 350.000 Israëlische Joden in nederzettingen en een paar grote steden. Plus 80.000 Arabieren. De andere Arabieren in de gebieden A en B krijgen in zijn plan meer autonomie. Geen eigen staat.
Apartheid
Een belangrijke rol in de verkiezingsstrijd speelt Avigdor Lieberman (Israël ons Tehuis), de ‘partij van de Russen’. Hij is momenteel minister van Buitenlandse Zaken. Een kleine maand geleden gooide hij een knuppel in het Israëlische politieke hoenderhok door te zeggen dat het annexeren van de hele Westbank een apartheidsstaat van Israël zal maken. Immers, het annexeren van de hele Westbank en Gaza zou ongeveer 3 miljoen ‘Palestijnen’ binnen Israël brengen. Dus democratische rechten, dus ook stemrecht. Dat betekent apartheid of het einde van Israël als Joodse staat. ‘Apartheid’ is in de moderne seculiere, politieke wereld het ergste vloekwoord dat je maar kunt verzinnen. Lieberman zelf woont in de nederzetting Nokdim op de Westbank. Het is nog niet bekend of hij met centrumlinks of centrumrechts meedoet.
Weinig vertrouwen
Als centrumlinks een regering gaat vormen, begint het mislukte ‘vredesproces’ bij af. Onder nog grotere druk van de VN, VS, EU en zelfs Rusland. Prachtige toezeggingen, beloften en evenveel leugens zullen velen een rad voor ogen draaien. Een Hamas/Palestijnse Autoriteit-staatje is een gegarandeerd recept voor geweld en oorlog. Want die ‘valse vrede’ zal niet lang duren. Alle beloften en toezeggingen zullen inderdaad ‘vals’ blijken. Onder Netanyahu moet het ook tot een scheiding komen tussen ‘Palestijnen’ en Israël. Netanyahu heeft geen greintje vertrouwen meer in de VN en EU.
Tegen Shinzo Abe, de premier van Japan, die half januari met een delegatie van 100 Japanse leiders in Israël was, benadrukte Netanyahu dat hij de handelsbetrekkingen met het Verre Oosten wil uitbreiden. Dit vanwege de toenemende islamisering van Europa en een steeds vijandiger houding tegenover de Joodse staat en Joden. Beschamend, ja erg om dat van de premier van Israël te moeten horen. Onze regering heeft ons al verkocht aan de EU en aan de islam. Misschien moeten we daar rekening mee houden als we op 18 maart gaan stemmen.
Profetisch belang
Ingewikkeld, die verkiezingen. Het enige wat vast is, is ‘het profetische woord dat vast en zeker is’ (2 Petrus 1:19, HSV). De HERE, de God van Israël, heeft het ‘hele land Kanaän’ onder ede aan Israël beloofd. Vandaar dat vanaf de oprichting van Israël in 1948 die Palestijnse staat niet tot stand is gekomen. In Het Zoeklicht nr. 2 noemden we al enkele profetieën die verband houden met het Bijbelse gegeven dat het ‘hele land Kanaän’ aan Israël is toegezegd door de HERE Zelf. We noemden Ezechiël 36:8,12, Obadja :17 en Genesis 17:8. Dit gaat gebeuren, want de HERE heeft het gesproken.
De weg naar vervulling van Bijbelse beloften en profetieën is vaak zwaar en hangt ook af van ons en Israëls geloof en gehoorzaamheid. Het is niet alleen ‘stil maar, wacht maar… alles komt goed’. Gebed en geloof spelen mee in het handelen van de HERE. We moeten ons voortdurend realiseren dat het hoogtepunt van de profetie de komst van de Here Jezus als Koning en van Zijn langverwachte Vrederijk is. Daarvoor moet Israël klaar zijn. Een voorbeeld van het principe van onze inbreng bij de vervulling van beloften en profetie is de mislukte ‘intocht’ van Israël in Kanaän. Israël stond ongeveer drie jaar na de Uittocht uit Egypte aan de grenzen van het Beloofde Land. Tien van de twaalf spionnen waren negatief. Israël kon het Beloofde Land niet binnentrekken vanwege hun ongeloof (Deuteronomium 1:32). Deze gebeurtenis wordt ons in Hebreeën 3:19 (‘Zij konden niet ingaan wegens hun ongeloof’) als voorbeeld voorgehouden. Zo ziet u het belang van deze verkiezingen. Centrumlinks kijkt naar de VS. Velen in centrumrechts heffen hun hoofden op naar de HERE, de God van Israël.
Na de verkiezingen
Alle politieke analyses en bespiegelingen zullen waarschijnlijk achterhaald worden door het exploderen van enkele tijdbommen rond Israël. Iran is vastbesloten de dood van een van hun belangrijkste generaals te wreken. Generaal Houssein Salami dreigde dat de nieuwe Shahab-3-raketten heel Israël zullen vernietigen. Bovendien heeft Iran groen licht van de VS om nog een paar atoomfabrieken te bouwen, waarvan één in Syrië. Mohammed Deif, commandant van Hamas heeft Hassan Nashrallah opgeroepen samen de strijd tegen de ‘zionisten’ aan te gaan. Hezbollah heeft 50.000-100.000 raketten klaarliggen. ISIS is al in Gaza gesignaleerd en trekt op naar Jordanië. Dit zal een uitbarsting veroorzaken, die ook ons zal treffen. Spannend allemaal! Maar de HEER regeert en glimlacht wat verdrietig over al ons ‘gedoe’.
Jan van Barneveld
Het zou een zegen voor ons land zijn als er een krachtig signaal van onze verkiezingen naar de regering zal uitgaan. Drie van mijn wensen betreffende dat signaal laat ik u even weten: 1) Een regering die achter Israël staat. 2) Nederland uit de EU. 3) Een beperking van de abortus als eerste stap. Misschien een voorschot op de verkiezingen voor de Tweede Kamer?
Centrumlinks of -rechts?
Nu snel naar Israël. In Het Zoeklicht nr. 2 (23 januari jl.) schreven we al iets over de belangrijke verkiezingen in Israël, op 17 maart. De spannende vraag is: Gaat Israël naar centrumlinks of blijft het centrumrechts? Gaan voornamelijk seculier-nationalistische of merendeels religieus-nationalistische partijen Israël regeren? Westerse politici plus een kleine helft van de Israëli’s hebben hun keuze al gemaakt: ‘Geen vierde termijn Netanyahu’. Eén probleem hebben veel partijen in Israël gemeen: ‘Hoe houden we Palestijnse terroristen, Hamas en de Palestijnse Autoriteit van ons lijf.’ Netter geformuleerd: ‘Hoe lossen we het Palestijnse probleem op?’ Nog netter verwoord: ‘Hoe komt het ‘vredesproces’ weer op gang?’ Graag zonder bemoeienis en druk van onze ‘Westerse vrienden’.
Centrumlinks wordt aangevoerd door Yitzhak Herzog (Arbeiderspartij) en Tzipi Livni (de afgeslankte Hatnua-partij.) Zij propageren de Tweestaten-oplossing. Onvermijdelijk wordt dit een Palestijns, Hamas-achtig terroristenstaatje in Judea en Samaria (Westbank). Dat betekent raketten over Israël. Denk aan Gaza en de Gaza-oorlog van vorige zomer; voorbeeld voor wat de Tweestaten-oplossing zal brengen. Helaas zullen dan weer veel Palestijnse burgers op het altaar van de extremistische islam worden geofferd. Centrumlinks hoopt op steun van Yaïr Lapid (Er is Hoop). Lapid is momenteel Minister van Financiën.
Centrumrechts staat onder premier Benjamin Netanyahu (Likud). Iets verder rechts de opkomende man, Nafatli Bennett (Joods Tehuis). Samen kunnen Bennett en Netanyahu rekenen op ongeveer 40 zetels. Bennett wil gebied C van de ‘Westbank’ (=60%) annexeren. Daar wonen 350.000 Israëlische Joden in nederzettingen en een paar grote steden. Plus 80.000 Arabieren. De andere Arabieren in de gebieden A en B krijgen in zijn plan meer autonomie. Geen eigen staat.
Apartheid
Een belangrijke rol in de verkiezingsstrijd speelt Avigdor Lieberman (Israël ons Tehuis), de ‘partij van de Russen’. Hij is momenteel minister van Buitenlandse Zaken. Een kleine maand geleden gooide hij een knuppel in het Israëlische politieke hoenderhok door te zeggen dat het annexeren van de hele Westbank een apartheidsstaat van Israël zal maken. Immers, het annexeren van de hele Westbank en Gaza zou ongeveer 3 miljoen ‘Palestijnen’ binnen Israël brengen. Dus democratische rechten, dus ook stemrecht. Dat betekent apartheid of het einde van Israël als Joodse staat. ‘Apartheid’ is in de moderne seculiere, politieke wereld het ergste vloekwoord dat je maar kunt verzinnen. Lieberman zelf woont in de nederzetting Nokdim op de Westbank. Het is nog niet bekend of hij met centrumlinks of centrumrechts meedoet.
Weinig vertrouwen
Als centrumlinks een regering gaat vormen, begint het mislukte ‘vredesproces’ bij af. Onder nog grotere druk van de VN, VS, EU en zelfs Rusland. Prachtige toezeggingen, beloften en evenveel leugens zullen velen een rad voor ogen draaien. Een Hamas/Palestijnse Autoriteit-staatje is een gegarandeerd recept voor geweld en oorlog. Want die ‘valse vrede’ zal niet lang duren. Alle beloften en toezeggingen zullen inderdaad ‘vals’ blijken. Onder Netanyahu moet het ook tot een scheiding komen tussen ‘Palestijnen’ en Israël. Netanyahu heeft geen greintje vertrouwen meer in de VN en EU.
Tegen Shinzo Abe, de premier van Japan, die half januari met een delegatie van 100 Japanse leiders in Israël was, benadrukte Netanyahu dat hij de handelsbetrekkingen met het Verre Oosten wil uitbreiden. Dit vanwege de toenemende islamisering van Europa en een steeds vijandiger houding tegenover de Joodse staat en Joden. Beschamend, ja erg om dat van de premier van Israël te moeten horen. Onze regering heeft ons al verkocht aan de EU en aan de islam. Misschien moeten we daar rekening mee houden als we op 18 maart gaan stemmen.
Profetisch belang
Ingewikkeld, die verkiezingen. Het enige wat vast is, is ‘het profetische woord dat vast en zeker is’ (2 Petrus 1:19, HSV). De HERE, de God van Israël, heeft het ‘hele land Kanaän’ onder ede aan Israël beloofd. Vandaar dat vanaf de oprichting van Israël in 1948 die Palestijnse staat niet tot stand is gekomen. In Het Zoeklicht nr. 2 noemden we al enkele profetieën die verband houden met het Bijbelse gegeven dat het ‘hele land Kanaän’ aan Israël is toegezegd door de HERE Zelf. We noemden Ezechiël 36:8,12, Obadja :17 en Genesis 17:8. Dit gaat gebeuren, want de HERE heeft het gesproken.
De weg naar vervulling van Bijbelse beloften en profetieën is vaak zwaar en hangt ook af van ons en Israëls geloof en gehoorzaamheid. Het is niet alleen ‘stil maar, wacht maar… alles komt goed’. Gebed en geloof spelen mee in het handelen van de HERE. We moeten ons voortdurend realiseren dat het hoogtepunt van de profetie de komst van de Here Jezus als Koning en van Zijn langverwachte Vrederijk is. Daarvoor moet Israël klaar zijn. Een voorbeeld van het principe van onze inbreng bij de vervulling van beloften en profetie is de mislukte ‘intocht’ van Israël in Kanaän. Israël stond ongeveer drie jaar na de Uittocht uit Egypte aan de grenzen van het Beloofde Land. Tien van de twaalf spionnen waren negatief. Israël kon het Beloofde Land niet binnentrekken vanwege hun ongeloof (Deuteronomium 1:32). Deze gebeurtenis wordt ons in Hebreeën 3:19 (‘Zij konden niet ingaan wegens hun ongeloof’) als voorbeeld voorgehouden. Zo ziet u het belang van deze verkiezingen. Centrumlinks kijkt naar de VS. Velen in centrumrechts heffen hun hoofden op naar de HERE, de God van Israël.
Na de verkiezingen
Alle politieke analyses en bespiegelingen zullen waarschijnlijk achterhaald worden door het exploderen van enkele tijdbommen rond Israël. Iran is vastbesloten de dood van een van hun belangrijkste generaals te wreken. Generaal Houssein Salami dreigde dat de nieuwe Shahab-3-raketten heel Israël zullen vernietigen. Bovendien heeft Iran groen licht van de VS om nog een paar atoomfabrieken te bouwen, waarvan één in Syrië. Mohammed Deif, commandant van Hamas heeft Hassan Nashrallah opgeroepen samen de strijd tegen de ‘zionisten’ aan te gaan. Hezbollah heeft 50.000-100.000 raketten klaarliggen. ISIS is al in Gaza gesignaleerd en trekt op naar Jordanië. Dit zal een uitbarsting veroorzaken, die ook ons zal treffen. Spannend allemaal! Maar de HEER regeert en glimlacht wat verdrietig over al ons ‘gedoe’.
Jan van Barneveld
