Verblijd en verheug u
Dirk van Genderen • 89 - 2013 • Uitgave: 3
Veel christenen in ons land maken zich zorgen over de toekomst. We zullen het moeilijker gaan krijgen. We schrijven erover in onze kranten en bladen, we kaarten het aan in de politiek, in onze kerken en gemeenten. Ik zeg niet dat dit onterecht is, begrijp mij goed. Maar laat onze reactie ook totaal anders zijn: Verblijd en verheug u, want uw loon zal groot zijn in de hemelen.
Ook ik ben ervan overtuigd dat de vrijheid voor christenen om hun geloof zichtbaar en hoorbaar te laten worden, onder druk staat. En zeker, we mogen ons inzetten om een keer in deze situatie te brengen. De één in de politiek, een ander in de media en weer een ander op de kansel. Maar waar zijn de christenen die op de knieën liggen en tot de Here roepen om genade, om ontferming? Waar zijn de christenen, die verheugd en verblijd zijn, omdat hun loon groot zal zijn in de hemelen?
Vijandschap
Het is toch ook zo dat wij geen enkel recht hebben op vrijheid om ons geloof te belijden en in de praktijk te brengen? Ik moest denken aan de tijd dat de Here Jezus op aarde rondtrok en Zijn boodschap bracht. Die tijd was niet zoveel anders dan de tijd waarin wij leven. Grote scharen volgden Hem, sommigen geloofden, maar velen vonden dat Zijn mond gesnoerd moest worden.
Denk eens aan wat we lezen in het Bijbelboek Handelingen. De apostelen brachten het Evangelie. God werkte zo door hen heen dat zieken werden genezen. Velen kwamen tot geloof in de Here Jezus. Ondertussen nam de vijandschap tegen hen toe. Ze werden opgepakt, geslagen. Hun werd te verstaan gegeven dat hun boodschap ongewenst was. En wat deden ze? Gingen ze protesteren?
Niets van dat alles. Handelingen 5:40b-42 zegt het treffend: ‘…en toen zij de apostelen bij zich geroepen hadden, geselden zij hen en geboden hun dat zij niet zouden spreken in de Naam van Jezus, en zij lieten hen gaan. Zij dan gingen weg uit de tegenwoordigheid van de Raad en waren verblijd dat zij waardig geacht waren, omwille van Zijn Naam smaadheid te lijden. En zij hielden niet op iedere dag in de tempel en bij de huizen onderwijs te geven en Jezus Christus te verkondigen’ (HSV).
Waardig geacht om te lijden
Wat zou er een krachtig getuigenis uitgaan wanneer onze reactie meer zou zijn zoals die van de apostelen. Vandaar mijn pleidooi, om niet alleen te letten op de dreiging die er uitgaat van de huidige ontwikkelingen in de maatschappij. Het klinkt voor u misschien vreemd, maar ik geloof dat we ook mogen leren ons te verheugen over deze ontwikkeling. Niet omdat we het fijn vinden om te moeten lijden vanwege ons geloof, maar omdat de Here ons waardig acht om te mogen lijden omwille van Zijn Naam.
Dat is iets wat we moeten leren. Daar mogen we de Here om bidden. Dat gaat niet vanzelf. Het is een voorrecht als we mogen lijden voor Hem. Hij, onze geliefde Here en Heiland, bereidde ons er toch al op voor, toen Hij tegen Zijn discipelen zei: ‘In de wereld zult u verdrukking hebben, maar hebt goede moed: Ik heb de wereld overwonnen’ (Johannes 16:33, HSV).
We hoeven deze weg niet alleen te gaan. We hoeven niet voor onszelf te strijden. In het laatste vers van het Matteüs-Evangelie klinken de woorden van de Here Jezus: ‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld’ (Matteüs 28:20, HSV).
Uw loon is groot
Luister ook naar de Bergrede: ‘Zalig zijn zij die vervolgd worden ter wille van de gerechtigheid, want van hen is het Koninkrijk der hemelen. Zalig bent u als men u smaadt en vervolgt, en door te liegen allerlei kwaad tegen u spreekt, omwille van Mij. Verblijd en verheug u, want uw loon is groot in de hemelen, want zo hebben ze de profeten vervolgd die er vóór u geweest zijn’ (Matteüs 5:10-12, HSV).
We mogen weten dat er eenmaal een einde komt aan het lijden, aan vervolging. Wanneer we voor altijd bij de Here Jezus zullen zijn. Als Hij komt, zullen we Hem ontmoeten in de lucht, de Vredevorst, de koning van Israël (Johannes 1:50).
Dirk van Genderen
Ook ik ben ervan overtuigd dat de vrijheid voor christenen om hun geloof zichtbaar en hoorbaar te laten worden, onder druk staat. En zeker, we mogen ons inzetten om een keer in deze situatie te brengen. De één in de politiek, een ander in de media en weer een ander op de kansel. Maar waar zijn de christenen die op de knieën liggen en tot de Here roepen om genade, om ontferming? Waar zijn de christenen, die verheugd en verblijd zijn, omdat hun loon groot zal zijn in de hemelen?
Vijandschap
Het is toch ook zo dat wij geen enkel recht hebben op vrijheid om ons geloof te belijden en in de praktijk te brengen? Ik moest denken aan de tijd dat de Here Jezus op aarde rondtrok en Zijn boodschap bracht. Die tijd was niet zoveel anders dan de tijd waarin wij leven. Grote scharen volgden Hem, sommigen geloofden, maar velen vonden dat Zijn mond gesnoerd moest worden.
Denk eens aan wat we lezen in het Bijbelboek Handelingen. De apostelen brachten het Evangelie. God werkte zo door hen heen dat zieken werden genezen. Velen kwamen tot geloof in de Here Jezus. Ondertussen nam de vijandschap tegen hen toe. Ze werden opgepakt, geslagen. Hun werd te verstaan gegeven dat hun boodschap ongewenst was. En wat deden ze? Gingen ze protesteren?
Niets van dat alles. Handelingen 5:40b-42 zegt het treffend: ‘…en toen zij de apostelen bij zich geroepen hadden, geselden zij hen en geboden hun dat zij niet zouden spreken in de Naam van Jezus, en zij lieten hen gaan. Zij dan gingen weg uit de tegenwoordigheid van de Raad en waren verblijd dat zij waardig geacht waren, omwille van Zijn Naam smaadheid te lijden. En zij hielden niet op iedere dag in de tempel en bij de huizen onderwijs te geven en Jezus Christus te verkondigen’ (HSV).
Waardig geacht om te lijden
Wat zou er een krachtig getuigenis uitgaan wanneer onze reactie meer zou zijn zoals die van de apostelen. Vandaar mijn pleidooi, om niet alleen te letten op de dreiging die er uitgaat van de huidige ontwikkelingen in de maatschappij. Het klinkt voor u misschien vreemd, maar ik geloof dat we ook mogen leren ons te verheugen over deze ontwikkeling. Niet omdat we het fijn vinden om te moeten lijden vanwege ons geloof, maar omdat de Here ons waardig acht om te mogen lijden omwille van Zijn Naam.
Dat is iets wat we moeten leren. Daar mogen we de Here om bidden. Dat gaat niet vanzelf. Het is een voorrecht als we mogen lijden voor Hem. Hij, onze geliefde Here en Heiland, bereidde ons er toch al op voor, toen Hij tegen Zijn discipelen zei: ‘In de wereld zult u verdrukking hebben, maar hebt goede moed: Ik heb de wereld overwonnen’ (Johannes 16:33, HSV).
We hoeven deze weg niet alleen te gaan. We hoeven niet voor onszelf te strijden. In het laatste vers van het Matteüs-Evangelie klinken de woorden van de Here Jezus: ‘En zie, Ik ben met u al de dagen, tot de voleinding van de wereld’ (Matteüs 28:20, HSV).
Uw loon is groot
Luister ook naar de Bergrede: ‘Zalig zijn zij die vervolgd worden ter wille van de gerechtigheid, want van hen is het Koninkrijk der hemelen. Zalig bent u als men u smaadt en vervolgt, en door te liegen allerlei kwaad tegen u spreekt, omwille van Mij. Verblijd en verheug u, want uw loon is groot in de hemelen, want zo hebben ze de profeten vervolgd die er vóór u geweest zijn’ (Matteüs 5:10-12, HSV).
We mogen weten dat er eenmaal een einde komt aan het lijden, aan vervolging. Wanneer we voor altijd bij de Here Jezus zullen zijn. Als Hij komt, zullen we Hem ontmoeten in de lucht, de Vredevorst, de koning van Israël (Johannes 1:50).
Dirk van Genderen
