Van de redactie - jrg. 77-02

Feike ter Velde • 77 - 2001/02 • Uitgave: 2
De Here is waarlijk opgewekt!" roepen de enthousiaste discipelen tot de twee Emmausgangers, voordat die nog maar een woord konden uitbrengen (Luc. 24:34). Dat wilden deze twee nou juist zelf zeggen en daarom waren ze zo laat op de avond teruggekeerd naar Jeruzalem. Ze hadden de stad verlaten, verbijsterd, diep verdrietig en buitengewoon teleurgesteld. De man op wie ze hun hele toekomst hadden gebouwd was dood en begraven. Zo hadden de discipelen afscheid van die twee genomen. En op het moment dat ze daar binnenstappen roepen ze, schreeuwen ze door elkaar heen: "De Here is waarlijk opgewekt!" Ze voegen er onmiddellijk bij dat Hij aan Simon is verschenen. Want zó' n mededeling vraagt natuurlijk wel om enige bewijsvoering. Dat kan je zo maar niet aannemen. Immers, dood is dood. En Jezus was dood, dat stond onomstotelijk vast. Dan vertellen zij hun verhaal en op dat moment staat de Here Jezus zèlf in hun midden.

Hoe enthousiast ze ook waren, hoe hard zo ook geroepen hadden "De Here is waarlijk(!) opgestaan!", ze konden het toch niet ècht geloven (Al). Maar het bleek waar. "Hij die dood geweest is, zie (!) - dat is: kijk toch eens heel goed - Ik ben levend tot in alle eeuwigheden en Ik heb de sleutels van de dood en het dodenrijk" (Openb. 1:18). Zijn veelvuldige verschijningen in levende lijve schonken hun het geloof: Hij is waarlijk opgewekt! Vrijzinnigen zeggen: Nee, hun geloof 'produceerde het verhaal' van de opstanding. Ze hebben gehallucineerd, visioenen gezien en dromen gedroomd. Net als de Joodse leiders deden na de opstanding van Jezus. Ze verzonnen een leugen om de opstanding te ontkennen en betaalden de gevluchte grafsoldaten smeergeld om te zwijgen over hun ontzetting toen de steen werd weggerold door een sterke engel. Zo is altijd "de waarheid in ongerechtigheid tenonder gehouden" (Rom. 1:18).

Een bekend theoloog sprak onlangs op de televisie neerbuigend en begrijpend over die simpele mensen die nog in het verzoenend lijden en sterven van Christus geloven en hij sprak over die "ouderwetse" teksten in de Mattheuspassion van J.S. Bach, waarin Jezus' dood als losprijs voor de zonde wordt bezongen.

Maar wat men ook beweert, Jezus leeft en Zijn opstanding is geen 'verhaal', maar Hij is waarlijk 'van tussen de doden uit' opgestaan! En er zijn genoeg getuigen bij geweest, die in elke rechtszaal als meer dan voldoende bewijsvoering zouden worden aanvaard. Het is Pasen. Het is feest! We mogen het elkaar toeroepen: Jezus leeft! In ons blad willen we eigenlijk alleen maar, samen met alle Bijbelgelovige kerken en gemeenten, de grote waarheden van de Schrift naar voren brengen. In deze tijd staan die geweldig onder druk. Men wil "de grote verhalen" niet meer, zegt men van de postmoderne mens. Wel, dit is een zéér groot verhaal! Jezus was dood en Hij leeft.

Dat feest vieren we ook op Het Brandpunt tijden de Paasconferentie van 12 - 17 april a.s. U kunt de samenkomsten bijwonen. De morgenbijeenkomsten beginnen steeds om 10.00 uur en de avondbijeenkomsten om 19.30 uur. Op vrijdagavond is er onder leiding van Ds. Schouten een avondmaalsviering.
Zondagavond een 'Paasjubel' met heel veel heerlijke opstandingsliederen. Ik nodig u hierbij van harte uit voor onze Paasconferentie.

Namens de Redactie
FtV