Van de redactie - jrg. 76-25
Feike ter Velde • 76 - 2000/01 • Uitgave: 25
De Bijbel leert ons dat iedere ware gelovige zijn wandel heeft in 'de hemelse gewesten". Vooral de apostel Paulus, aan wie de hemelse dingen op unieke wijze werden geopenbaard (2 Cor. 12:3,4) legt daar voor ons sterk de nadruk op. We moeten omhoog kijken, niet naar beneden. We mogen wandelen op de hoge weg, we zijn “burgers geworden van een rijk in de hemelen" (Fil.3:20). In die prachtige brief aan de gemeente van Colosse zegt hij: "Indien gij
met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods. Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Want gij zijt gestorven en uw leven is verborgen met Christus in God” (Col. 3:1-3). Hier zijn we eigenlijk bij de diepste waarheden van het heerlijke Evangelie. Het onderwijs van de Schrift leert ons ten eerste dat we "gestorven zijn" (:3) en ten tweede dat we "met Christus opgewekt zijn" (:1). Tegelijkertijd zijn dat de twee grootste gevolgen van het volbrachte werk van de Here Jezus op het kruis.
Hij is gestorven 'in onze plaats'. Door Zijn kostbaar vergoten bloed hebben wij 'vergeving van zonden' ontvangen. Dat zijn de bekendste begrippen voor de meeste christenen. Maar het Evangelie van Paulus - hij noemt het zelfs 'mijn' Evangelie (Rom.16:25) - grijpt echter nog dieper. En die diepte wordt weinig gekend of gepreekt, zodat veel christenen daar geen weet van hebben. Er zijn twéé dingen. Samengevat is het dit: De Bijbel leert ons:
1) wat Christus vóór ons heeft gedaan;
2) wat Christus in ons doet.
Dat tweede heeft te maken met ons 'sterven met Christus in Zijn dood" (Rom. 6:3) waarvan de waterdoop een uiterlijk 'getuigenis' is, en het opstaan met Hem in een nieuwe levenswandel. Dood en opstanding zijn de twee hoofdelementen in het Evangelie.
Als we die werkelijkheid niet leren kennen wordt het christenleven al gauw een ongrijpbare theorie vanuit een oppervlakkige theologie. Zijn dood en opstanding echter is "het geheimenis Gods in Christus" (Col. 2:3). Het spreekt ons van een àndere werkelijkheid in ons leven, die buiten het zichtbare ligt. Dit moet ons door de Geest vanuit het Woord worden 'geopenbaard" (1 Cor. 2:10).
De hele Schrift leert ons trouwens een onzichtbare werkelijkheid achter de zichtbare dingen. Daarop is de hele bijbelse openbaring gebaseerd. Achter Israëls verlossing uit Egypte ging een onzichtbare geestelijke oorlog schuil tegen de "goden van Egypte" (Ex. 12:12). Achter de verlossing door het werk van Jezus Christus op het kruis ging een enorme geestelijke strijd schuil tegen Gods grote tegenstander, de machten der duisternis (Col. 2:15). Vandaag doet de Here een groot werk: Hij gaat Israël verlossen uit deze wereld en uitleiden naar de berg Sion (Jes. 14:1). De "god van deze eeuw" (2 Cor. 4:4) duldt dit niet en hitst de volkeren op tot grote woede. Maar de Here zal Koning worden in Sion (Ps. 2:6). Deze strijd zien we in de zichtbare werkelijkheid, dagelijks in Israël. Laten we deelnemen aan de geestelijke kant ervan met gebed voor Israël en Jeruzalem.
FtV
met Christus opgewekt zijt, zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods. Bedenkt de dingen, die boven zijn, niet die op de aarde zijn. Want gij zijt gestorven en uw leven is verborgen met Christus in God” (Col. 3:1-3). Hier zijn we eigenlijk bij de diepste waarheden van het heerlijke Evangelie. Het onderwijs van de Schrift leert ons ten eerste dat we "gestorven zijn" (:3) en ten tweede dat we "met Christus opgewekt zijn" (:1). Tegelijkertijd zijn dat de twee grootste gevolgen van het volbrachte werk van de Here Jezus op het kruis.
Hij is gestorven 'in onze plaats'. Door Zijn kostbaar vergoten bloed hebben wij 'vergeving van zonden' ontvangen. Dat zijn de bekendste begrippen voor de meeste christenen. Maar het Evangelie van Paulus - hij noemt het zelfs 'mijn' Evangelie (Rom.16:25) - grijpt echter nog dieper. En die diepte wordt weinig gekend of gepreekt, zodat veel christenen daar geen weet van hebben. Er zijn twéé dingen. Samengevat is het dit: De Bijbel leert ons:
1) wat Christus vóór ons heeft gedaan;
2) wat Christus in ons doet.
Dat tweede heeft te maken met ons 'sterven met Christus in Zijn dood" (Rom. 6:3) waarvan de waterdoop een uiterlijk 'getuigenis' is, en het opstaan met Hem in een nieuwe levenswandel. Dood en opstanding zijn de twee hoofdelementen in het Evangelie.
Als we die werkelijkheid niet leren kennen wordt het christenleven al gauw een ongrijpbare theorie vanuit een oppervlakkige theologie. Zijn dood en opstanding echter is "het geheimenis Gods in Christus" (Col. 2:3). Het spreekt ons van een àndere werkelijkheid in ons leven, die buiten het zichtbare ligt. Dit moet ons door de Geest vanuit het Woord worden 'geopenbaard" (1 Cor. 2:10).
De hele Schrift leert ons trouwens een onzichtbare werkelijkheid achter de zichtbare dingen. Daarop is de hele bijbelse openbaring gebaseerd. Achter Israëls verlossing uit Egypte ging een onzichtbare geestelijke oorlog schuil tegen de "goden van Egypte" (Ex. 12:12). Achter de verlossing door het werk van Jezus Christus op het kruis ging een enorme geestelijke strijd schuil tegen Gods grote tegenstander, de machten der duisternis (Col. 2:15). Vandaag doet de Here een groot werk: Hij gaat Israël verlossen uit deze wereld en uitleiden naar de berg Sion (Jes. 14:1). De "god van deze eeuw" (2 Cor. 4:4) duldt dit niet en hitst de volkeren op tot grote woede. Maar de Here zal Koning worden in Sion (Ps. 2:6). Deze strijd zien we in de zichtbare werkelijkheid, dagelijks in Israël. Laten we deelnemen aan de geestelijke kant ervan met gebed voor Israël en Jeruzalem.
FtV
