Van de redactie - jrg. 76-11
Feike ter Velde • 76 - 2000/01 • Uitgave: 11
De 'conferentie voor rondreizende evangelisten', georganiseerd door Billy Graham, was een groots gebeuren. Dit was de derde in zijn soort. De eerste conferentie was in 1983, de tweede in 1986 en nu dan de derde. Alle drie de conferenties heb ik mogen meemaken en er bijzonder veel aan gehad en er vooral veel van genoten. Het was steeds - ook nu weer - een soort 'bijtanken'.
De hele sfeer, het ontmoeten van veel vrienden en bekenden uit verre plaatsen en het samen bidden, zingen en genieten van Gods Woord, was een grote vreugde.
Veertien jaar na 1986 bleken toch veel grote predikers erg oud geworden, Billy Graham zelf voorop. Hij kon door ziekte er zelfs niet eens bij zijn. Maar ook anderen, 'grote mannen' die hun sporen in de verkondiging van Gods Woord hebben 'verdiend' waren nu echt 'oude mannetjes' geworden. Over enige tijd zijn ze er niet meer op aarde. De - zelfs zichtbare - vergankelijkheid van het leven stond nooit eerder zo helder voor me. Ik vroeg mij af hoe de wereld er over tien jaar uit zal zien. De grote predikers - en dan denk ik vooral aan de engels-sprekende wereld - zullen er straks niet meer zijn. Ook tijdens deze conferentie hoorde men telkens weer de nadruk op Gods onfeilbaar Woord. De Boodschap van de prediking van Billy Graham is in die tientallen jaren geen millimeter veranderd. 'Gods genade voor een zondig mens' was in alles nog steeds de rode draad op deze conferentie. Het bijbels-evangelisch klimaat op zo'n conferentie, naast de zeer inspirerende en opbouwende preken en toespraken, doet het hart van een mens overstromen van vreugde en dankbaarheid. De bekende liederen, zoals wij die kennen uit onze zangbundel, samen gezongen in vele talen van de wereld. bracht een eenheid in Christus, ondanks veel verscheidenheid, die we niet vaak meemaken.
Maar wat gaat er de komende jaren allemaal veranderen? Hoe houden we de rijkdom van Gods Woord en de diepte van dat Woord vast? De tijden zijn zo sterk aan 't veranderen. Het levensgevoel van deze tijd is zo anders dan dertig, veertig jaar geleden. Dat begint nu zo duidelijk door te dringen. We zijn steeds meer gericht op het 'consumeren van de snelle hap'. het moet allemaal niet te moeilijk zijn en niet te lang duren, de prijs moet niet te hoog zijn en er moet vooral veel 'korte-termijnimpact' zijn.
Of ben ik nu net zo somber als mijn grootvader in de jaren '50? Hij had ook zijn redenen voor bezorgdheid en.... hij had gelijk. De jaren '60 brachten een grote innerlijke revolutie die nog steeds nagalmt in deze tijd. We zijn toen veel kwijtgeraakt. Een krachtiger verschuiving van de dingen is er echter nu onder ons aan de gang. We raken de fundamenten kwijt onder ons bestaan. We trachten te overleven door de Schrift aan te passen aan de tijd, maar waardoor alle houvast ons door de vingers glipt als water.
Daarom zijn we geroepen het Evangelie van de Here Jezus Christus onverkort vast te houden en te prediken: Gods genade voor een zondige mensheid! Maar tegelijkertijd dienen we te zien hoe ook de ontworteling van mens en samenleving een teken is van de eindtijd. Het profetisch Woord is zeer vast en geeft zicht op deze tijd. Hoe meer we dat gaan zien - namelijk dat de Bijbel ons al deze dingen heeft voorzegd - naar die mate wordt het fundament waarop we staan, Gods Woord, sterker onder onze voeten. De levende God staat Zelf voor de Waarheid ervan garant.
Namens de redactie
FtV
De hele sfeer, het ontmoeten van veel vrienden en bekenden uit verre plaatsen en het samen bidden, zingen en genieten van Gods Woord, was een grote vreugde.
Veertien jaar na 1986 bleken toch veel grote predikers erg oud geworden, Billy Graham zelf voorop. Hij kon door ziekte er zelfs niet eens bij zijn. Maar ook anderen, 'grote mannen' die hun sporen in de verkondiging van Gods Woord hebben 'verdiend' waren nu echt 'oude mannetjes' geworden. Over enige tijd zijn ze er niet meer op aarde. De - zelfs zichtbare - vergankelijkheid van het leven stond nooit eerder zo helder voor me. Ik vroeg mij af hoe de wereld er over tien jaar uit zal zien. De grote predikers - en dan denk ik vooral aan de engels-sprekende wereld - zullen er straks niet meer zijn. Ook tijdens deze conferentie hoorde men telkens weer de nadruk op Gods onfeilbaar Woord. De Boodschap van de prediking van Billy Graham is in die tientallen jaren geen millimeter veranderd. 'Gods genade voor een zondig mens' was in alles nog steeds de rode draad op deze conferentie. Het bijbels-evangelisch klimaat op zo'n conferentie, naast de zeer inspirerende en opbouwende preken en toespraken, doet het hart van een mens overstromen van vreugde en dankbaarheid. De bekende liederen, zoals wij die kennen uit onze zangbundel, samen gezongen in vele talen van de wereld. bracht een eenheid in Christus, ondanks veel verscheidenheid, die we niet vaak meemaken.
Maar wat gaat er de komende jaren allemaal veranderen? Hoe houden we de rijkdom van Gods Woord en de diepte van dat Woord vast? De tijden zijn zo sterk aan 't veranderen. Het levensgevoel van deze tijd is zo anders dan dertig, veertig jaar geleden. Dat begint nu zo duidelijk door te dringen. We zijn steeds meer gericht op het 'consumeren van de snelle hap'. het moet allemaal niet te moeilijk zijn en niet te lang duren, de prijs moet niet te hoog zijn en er moet vooral veel 'korte-termijnimpact' zijn.
Of ben ik nu net zo somber als mijn grootvader in de jaren '50? Hij had ook zijn redenen voor bezorgdheid en.... hij had gelijk. De jaren '60 brachten een grote innerlijke revolutie die nog steeds nagalmt in deze tijd. We zijn toen veel kwijtgeraakt. Een krachtiger verschuiving van de dingen is er echter nu onder ons aan de gang. We raken de fundamenten kwijt onder ons bestaan. We trachten te overleven door de Schrift aan te passen aan de tijd, maar waardoor alle houvast ons door de vingers glipt als water.
Daarom zijn we geroepen het Evangelie van de Here Jezus Christus onverkort vast te houden en te prediken: Gods genade voor een zondige mensheid! Maar tegelijkertijd dienen we te zien hoe ook de ontworteling van mens en samenleving een teken is van de eindtijd. Het profetisch Woord is zeer vast en geeft zicht op deze tijd. Hoe meer we dat gaan zien - namelijk dat de Bijbel ons al deze dingen heeft voorzegd - naar die mate wordt het fundament waarop we staan, Gods Woord, sterker onder onze voeten. De levende God staat Zelf voor de Waarheid ervan garant.
Namens de redactie
FtV
