Van de redactie - jrg. 75-20
Feike ter Velde • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 20
Het laatste Kerstfeest van deze eeuw, maar ook van dit millennium. Over heel de wereld viert men opnieuw de geboorte van de Here Jezus Christus. Op die gebeurtenis van tweeduizend jaar geleden is onze jaartelling afgestemd. In de Kerstnacht ging de hemel open en kwam Jezus, als hemels Licht in aardse duisternis. Sindsdien is Hij het antwoord op de grote vragen, die diep in elk mensenhart leven.
In alle culturen en in alle tijden, ook vandaag in onze samenleving van wetenschap en techniek, zoeken mensen naar het hogere, het ongrijpbare en het onbegrijpelijke. De mens is altijd op zoek naar antwoorden op de grote vragen van het leven:
• Wie ben ik?
• Waar kom ik vandaan?
• Waarom ben ik op aarde?
• Waar ga ik naar toe?
Steeds weer worden er nieuwe antwoorden geformuleerd, steeds weer andere wegen gewezen. Maar niets lijkt die diepe innerlijke dorst naar kennis van het onzichtbare te bevredigen. In onze tijd ziet men allerlei oosterse religies in nieuwe, westerse verpakking opkomen. Maar ze zijn een vlucht uit de alledaagse werkelijkheid, medicijn tegen stress. Ze geven geen echte antwoorden op de diepe vragen, waar elk denkend mens mee zit.
Men kan de vragen natuurlijk ontkennen en doen alsof ze er niet zijn. Dat helpt niet erg veel, omdat ze in crisistijden altijd weer boven komen. Sommige mensen vluchten in het 'geloof' van het atheïsme. Zij zeggen tot zichzelf en anderen, dat ze 'niets' geloven. Dat is ook het veiligst. Men wordt dan overal makkelijker aanvaard als gesprekspartner. Bij het naderen van de dood blijkt echter het pure atheïsme geen houvast te bieden. De grote levensvragen komen dan opnieuw naar boven, hoewel ze dan meestal niet meer hardop gesteld worden. Dan zwijgt men en er komt een grote leegte en een ijzige kilheid bij sterven.
Veel mensen met een kerkelijke achtergrond zijn onder invloed van de vrijzinnige theologie van de twintigste eeuw. Ze gaan grote waarheden van de Bijbel symboliseren. Ze zijn tot relikwieën geworden. De God van de Bijbel werd zo de grote onbekende en de Bijbel werd een boek onder de boeken. De waarheidsclaim van de heilige Schrift werd hier het zwijgen opgelegd. De Boodschap van het Evangelie heeft daarom in onze cultuur bijna geen stem meer.
Het is kil geworden. Velen zijn gevlucht in de oude filosofie van 'eten en drinken, want morgen sterven wij'. Men wil zoveel mogelijk uit het leven halen, want het is zó voorbij. Waarden en normen zijn versmolten, geweld op straat maakt het leven onveilig, criminaliteit heeft ongekende vormen aangenomen.
In deze wereld vieren miljoenen mensen echter opnieuw het Kerstfeest. Dat is niet zonder zin. Want hoe men ook denkt en leeft in onze cultuur, de Here Jezus Christus is de Heiland der wereld. Een ieder die Hem aanroept in de nood "ervaart Zijn goedheid, eind'loos groot".
De Bijbel noemt Hem: "Die is, die was en die komt". Jezus Christus is God in de hemel, Hij was mens op aarde en komt terug als Koning der koningen!
Hij is de zin van dit Kerstfeest. Mogen wij Hem hartelijk bij u aanbevelen?
Namens de redactie
FtV
In alle culturen en in alle tijden, ook vandaag in onze samenleving van wetenschap en techniek, zoeken mensen naar het hogere, het ongrijpbare en het onbegrijpelijke. De mens is altijd op zoek naar antwoorden op de grote vragen van het leven:
• Wie ben ik?
• Waar kom ik vandaan?
• Waarom ben ik op aarde?
• Waar ga ik naar toe?
Steeds weer worden er nieuwe antwoorden geformuleerd, steeds weer andere wegen gewezen. Maar niets lijkt die diepe innerlijke dorst naar kennis van het onzichtbare te bevredigen. In onze tijd ziet men allerlei oosterse religies in nieuwe, westerse verpakking opkomen. Maar ze zijn een vlucht uit de alledaagse werkelijkheid, medicijn tegen stress. Ze geven geen echte antwoorden op de diepe vragen, waar elk denkend mens mee zit.
Men kan de vragen natuurlijk ontkennen en doen alsof ze er niet zijn. Dat helpt niet erg veel, omdat ze in crisistijden altijd weer boven komen. Sommige mensen vluchten in het 'geloof' van het atheïsme. Zij zeggen tot zichzelf en anderen, dat ze 'niets' geloven. Dat is ook het veiligst. Men wordt dan overal makkelijker aanvaard als gesprekspartner. Bij het naderen van de dood blijkt echter het pure atheïsme geen houvast te bieden. De grote levensvragen komen dan opnieuw naar boven, hoewel ze dan meestal niet meer hardop gesteld worden. Dan zwijgt men en er komt een grote leegte en een ijzige kilheid bij sterven.
Veel mensen met een kerkelijke achtergrond zijn onder invloed van de vrijzinnige theologie van de twintigste eeuw. Ze gaan grote waarheden van de Bijbel symboliseren. Ze zijn tot relikwieën geworden. De God van de Bijbel werd zo de grote onbekende en de Bijbel werd een boek onder de boeken. De waarheidsclaim van de heilige Schrift werd hier het zwijgen opgelegd. De Boodschap van het Evangelie heeft daarom in onze cultuur bijna geen stem meer.
Het is kil geworden. Velen zijn gevlucht in de oude filosofie van 'eten en drinken, want morgen sterven wij'. Men wil zoveel mogelijk uit het leven halen, want het is zó voorbij. Waarden en normen zijn versmolten, geweld op straat maakt het leven onveilig, criminaliteit heeft ongekende vormen aangenomen.
In deze wereld vieren miljoenen mensen echter opnieuw het Kerstfeest. Dat is niet zonder zin. Want hoe men ook denkt en leeft in onze cultuur, de Here Jezus Christus is de Heiland der wereld. Een ieder die Hem aanroept in de nood "ervaart Zijn goedheid, eind'loos groot".
De Bijbel noemt Hem: "Die is, die was en die komt". Jezus Christus is God in de hemel, Hij was mens op aarde en komt terug als Koning der koningen!
Hij is de zin van dit Kerstfeest. Mogen wij Hem hartelijk bij u aanbevelen?
Namens de redactie
FtV
