Van de redactie - jrg. 75-06
Feike ter Velde • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 6
Wat ligt er in onze tijd een grote druk op de Gemeente van Christus. Het lijkt met de jaren zwaarder te worden. In de profetie van Daniël komt een term voor die misschien ook wel op onze tijd van toepassing is, nl. deze term: "in de druk der tijden". De Statenvertaling zegt: "in de benauwdheid der tijden". Zowel in reformatorische als in evangelische kringen zijn er allerlei spanningen, ogenschijnlijk van uiteenlopende aard en onderling van een totaal andere orde. Maar dat is de uiterlijke kant van de zaak. De innerlijke kant is, dat al die spanningen uiteindelijk één gemeenschappelijk doel dienen: de afbraak van de Gemeente van Christus, de afbraak van het ongetwijfeld christelijk geloof. De leegloop van de kerken in de laatste decennia is enorm.
Overal ontstaan problemen over in onze tijd. Het gaat om spanningen die ontstaan over het Samen-Op-Weg-proces van Hervormd en Gereformeerd, om maar wat te noemen. Of over de Gods-namen in de komende nieuwe bijbelvertaling. Evangelische gemeenten scheuren met de regelmaat van de klok en lijmpogingen lijken altijd weer te falen, omdat ieder aan eigen standpunt vasthoudt en niet wil onderdoen voor de 'tegenpartij'. Theologische verschillen zijn er volop onder de bijbelgetrouwe kerken en gemeenten. De één ziet de ander niet zitten, soms om de kleinste verschillen van inzicht. Kerkgebouwen staan soms op enkele tientallen meters van elkaar in dezelfde straat, van kerken met dezelfde geloofsbelijdenis, maar men kent elkaar niet of nauwelijks. Tientallen jaren van onderlinge samensprekingen van sommige reformatorische kerken hebben niets opgeleverd. Men is er gefrustreerd en moe van geworden.
Wat is er toch met ons aan de hand? Wat is er mis met de christenheid? We trachten antwoorden te vinden in het feit dat we in de post-moderne tijd leven, maar die antwoorden bevredigen niet echt. Men zegt ook wel, dat men in de satanskerk speciale 'bidstonden' belegt om de satan te vragen verwarring te stichten onder christenen, de christelijke leiders tegen elkaar op te zetten, vooral hun huwelijken en gezinnen te vernielen en zo heel de christelijke kerk te ondermijnen en uiteindelijk te verwoesten. Dat mag allemaal zo zijn, maar ook dat kan geen bevredigend antwoord zijn op de vraag 'Wat is er mis met ons'? Immers, de Here Jezus heeft gezegd dat de poorten van de hel haar - de Gemeente - niet zullen kunnen overweldigen (Matth. 16:18).
Er is ook een groeiende stroom van modernistische bijbelopvattingen gekomen, die erop gericht is het geloof in Gods Woord te ondermijnen en te vernietigen. Deze opvattingen hullen zich vaak in vrome termen. Het modernisme zegt van allerlei dingen uit de Bijbel: 'Het is wel wáár, maar niet echt gebeurd'. Kuitert: 'Het Oude Testament wemelt van verhalen, die wel waar zijn, maar niet echt gebeurd'.
Toch zijn dit allemaal factoren, die de druk op de Gemeente van Christus tot 'de benauwdheid der tijden' hebben gemaakt. Het antwoord voor elke gelovige is echter heel eenvoudig: "Bij U, Here, schuil ik… Gij zult mij trekken uit het net dat men voor mij had verborgen, want Gij zijt mijn veste" (Ps. 31: 2, 5).
Wat een zegen als de gelovige mag zeggen: "Geprezen zij de Here, want Hij heeft mij wonderbare goedertierenheid betoond in de gloed der benauwdheid" (Ps.31:22).
Namens de redactie
FtV
Overal ontstaan problemen over in onze tijd. Het gaat om spanningen die ontstaan over het Samen-Op-Weg-proces van Hervormd en Gereformeerd, om maar wat te noemen. Of over de Gods-namen in de komende nieuwe bijbelvertaling. Evangelische gemeenten scheuren met de regelmaat van de klok en lijmpogingen lijken altijd weer te falen, omdat ieder aan eigen standpunt vasthoudt en niet wil onderdoen voor de 'tegenpartij'. Theologische verschillen zijn er volop onder de bijbelgetrouwe kerken en gemeenten. De één ziet de ander niet zitten, soms om de kleinste verschillen van inzicht. Kerkgebouwen staan soms op enkele tientallen meters van elkaar in dezelfde straat, van kerken met dezelfde geloofsbelijdenis, maar men kent elkaar niet of nauwelijks. Tientallen jaren van onderlinge samensprekingen van sommige reformatorische kerken hebben niets opgeleverd. Men is er gefrustreerd en moe van geworden.
Wat is er toch met ons aan de hand? Wat is er mis met de christenheid? We trachten antwoorden te vinden in het feit dat we in de post-moderne tijd leven, maar die antwoorden bevredigen niet echt. Men zegt ook wel, dat men in de satanskerk speciale 'bidstonden' belegt om de satan te vragen verwarring te stichten onder christenen, de christelijke leiders tegen elkaar op te zetten, vooral hun huwelijken en gezinnen te vernielen en zo heel de christelijke kerk te ondermijnen en uiteindelijk te verwoesten. Dat mag allemaal zo zijn, maar ook dat kan geen bevredigend antwoord zijn op de vraag 'Wat is er mis met ons'? Immers, de Here Jezus heeft gezegd dat de poorten van de hel haar - de Gemeente - niet zullen kunnen overweldigen (Matth. 16:18).
Er is ook een groeiende stroom van modernistische bijbelopvattingen gekomen, die erop gericht is het geloof in Gods Woord te ondermijnen en te vernietigen. Deze opvattingen hullen zich vaak in vrome termen. Het modernisme zegt van allerlei dingen uit de Bijbel: 'Het is wel wáár, maar niet echt gebeurd'. Kuitert: 'Het Oude Testament wemelt van verhalen, die wel waar zijn, maar niet echt gebeurd'.
Toch zijn dit allemaal factoren, die de druk op de Gemeente van Christus tot 'de benauwdheid der tijden' hebben gemaakt. Het antwoord voor elke gelovige is echter heel eenvoudig: "Bij U, Here, schuil ik… Gij zult mij trekken uit het net dat men voor mij had verborgen, want Gij zijt mijn veste" (Ps. 31: 2, 5).
Wat een zegen als de gelovige mag zeggen: "Geprezen zij de Here, want Hij heeft mij wonderbare goedertierenheid betoond in de gloed der benauwdheid" (Ps.31:22).
Namens de redactie
FtV
