Van de redactie - jrg. 75-02

Feike ter Velde • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 2
Het is Pasen geweest. We dachten aan het lijden en sterven van de Here Jezus in een wereld van lijden en geweld. Deze wereld is echter nog steeds het object van Gods liefde. De duivel, de grote tegenstander van God en mensen, heeft veel kapot gemaakt. Dagelijks zien we de beelden ervan. Een wereld die bloedt uit duizend wonden. Maar juist voor deze wereld heeft de Heiland op het kruis Zijn leven uitgestort in de dood. Hij is in Zijn bijzondere sterven Zijn eigen oordeel, de dood, als vijand tegemoet getreden en heeft die overwonnen. Zijn dood was daarom ook zo bijzonder, omdat Hij, aan het kruis, Zèlf Zijn zondeloos leven heeft afgelegd. Hij werd niet door de dood overweldigd, maar Hij heeft Zijn leven afgelegd, uitgegoten in de dood Jes. 53:12). Laten we, en niet alleen rond Pasen, het lijden van onze Heiland rècht betrachten.

Hij legde Zelf Zijn leven af (Joh. 10:18). Daarom riep Hij uit: "Vader, in Uw handen beveel Ik mijn geest". In dit gebeuren ligt een diep geheim voor elke christen. De apostel Paulus legt dit uit: "Gelijk dit de waarheid is in Jezus, dat gij de oude mens aflegt" (Ef. 4:21). Hier vinden we hetzelfde principe als dat wat gebeurde op het kruis, toen de Here Jezus Zijn leven aflegde. Iedere ware gelovige, dat is ieder die zijn, haar vertrouwen op de Here Jezus heeft gesteld, wordt nu gevraagd om te doen wat de Here Jezus deed, nl. het eigen leven afleggen. Afleggen bij het kruis. Onze zondelast, ons falen, ons niet-kunnen, ons ongeloof, onze twijfelmoedigheid en onstandvastigheid, onze zwakheid. Alles wat van onszelf is, de gehele 'oude mens', met alle zondige neigingen, mogen we afleggen. Dit is dè waarheid in Jezus!
Waar déze waarheid niet wordt beleefd blijft het geloof theorie. Velen die het geloof vaarwel zeiden, hebben in feite deze waarheid, nooit gekend in het eigen leven. In theologische verhandelingen van de zogenaamde moderne signatuur, is duidelijk hoorbaar, dat men over een verdraaide waarheid spreekt, als men het afgezworen orthodoxe geloof van vroeger ter sprake brengt. Het mist eenvoudig die diepe bijbelse dimensie, die 'ervaarbare' werkelijkheid, zoals met name de apostel Paulus dit uitlegt in zijn kostbare brieven.

Hebt u deze grote "waarheid in Jezus" reeds ervaren? Hebt u door de genade van God reeds ontdekt, dat u die oude mens mag afleggen? Dat we zeker mogen weten dat we 'met Christus medegekruisigd' mogen zijn? Hebt u die werkelijkheid reeds in het geloof aanvaard, het u toegeëigend? U mag dat doen, want Gods Woord roept ons daartoe op.

We zijn niet langer slaven der zonde. We zijn dóód voor de zonde, omdat we - door het geloof - in Christus kruisdood mede gekruisigd zijn. Aan zwakke en van nature zondige mensen, wordt gezegd, dat ze zich ten dienste mogen stellen - nee, niet langer van de zonde - maar van de gerechtigheid! Niet langer in dienst van de onreinheid en van de wetteloosheid, maar van de gerechtigheid… tot heiligmaking (Rom. 6:17-23).

Dit diepe onderricht van de Schrift kent slechts één kernwoord, dat ons helpt bij het eigenmaken ervan: gehoorzaamheid. Mogen we dat steeds meer leren: volkomen gehoorzaam aan de Here en Zijn kostbaar onderricht. Het is Pasen geweest en straks wordt het Pinksteren, dat is 'Zijn kracht in onze zwakheid'.

Namens de redactie
FtV