Van chaos naar Koninkrijk
Jan van Barneveld • 93 - 2017 • Uitgave: 4
De Arabische lente begon op 12 december 2011 met de Jasmijnrevolutie in Tunesië. Deze roep om meer vrijheid sloeg snel over naar een twintigtal islamitische landen in het Midden-Oosten en Noord-Afrika. Israël bleef rustig zichzelf. Deze Arabische lente betekende voor velen hoop op iets nieuws, iets moois. Maar de zomer en oogst werden overgeslagen. Nu is het in veel van die landen een hete herfst.
Kunnen Trump en Netanyahu verandering ten goede brengen? Of moeten we in het Midden-Oosten een hete winter met nog meer ‘Syrië en Irak’ verwachten? Zelfs vrezen sommigen voor een wereldbrand met kernwapens. Zegt het profetische woord hier iets over?
De aanleiding van de Jasmijnrevolutie was de wanhopige zelfverbranding van Mohammed Bouazizi, op 11 december 2011. Hij was afgestudeerd maar kon geen baan vinden. Toen begon hij op de markt voor zichzelf. Autoriteiten zaten hem dwars en een dag later stak hij zich in brand. Grote verontwaardiging in en ver rond Tunesië. De vlam sloeg binnen een paar maanden over naar Algerije, Jordanië, Oman, Egypte, Jemen, Libië en nog meer landen.
Eén groot slagveld
Alleen in Egypte, Jemen en Libië vielen in die eerste fase veel slachtoffers tijdens de demonstraties. Maar resultaten in de vorm van meer democratie, meer welvaart voor allen en een meer rechtvaardige samenleving bleven uit. Deze voorrechten bleven beperkt tot Israël en het vrije Westen. Wel werden er een paar dictators verwijderd (vermoord, uit de weg geruimd). Saddam Hoessein uit Irak, in Egypte maakten Hosni Mubarak en daarna Mohammed Morsi plaats voor legerleider al-Sisi. Ook Saddam Hoessein vond in Irak de dood. Het Midden-Oosten is nu een wereld vol grof geweld, onveiligheid, chaos, bittere armoede, wanhopige vluchtelingen, dood en terrorisme.
Israël is een ‘paradijs’ vergeleken bij de hele regio waar elk moment de vlam in de pan kan slaan en een oorlog kan uitbreken. De VS, onder leiding van voormalig president Obama, trok zich voor een groot deel terug uit het Midden-Oosten. Rusland nam gretig de leiding over. Inmiddels zijn Syrië en Irak een slagveld geworden waarop twee wereldmachten en regionale machten elkaar bestrijden over de ruggen en levens van de gewone mensen. Niet voor niets is Israël bezig een grote en op verschillende plaatsen een diepe muur te bouwen om zich te beveiligen tegen het dreigende geweld en terrorisme rondom.
Veel beloften van Trump
Tijdens de verkiezingscampagne heeft president Trump herhaaldelijk en nadrukkelijk zijn steun aan Israël toegezegd. (Zie ook Het Zoeklicht nr. 2). Bijvoorbeeld met zijn opmerking dat de ambassade van de VS volgens een oude wet uit 1995 van Tel Aviv naar de ‘eeuwige hoofdstad van Israël’, Jeruzalem zal verhuizen. Dat heeft heel wat woedende reacties en dreigementen losgemaakt, niet alleen van Mahmoud Abbas, maar ook van John Kerry, de vorige minister van Buitenlandse Zaken van de VS. Gedreigd werd ook met een grote oorlog in het Midden-Oosten. Dat kan heel goed mogelijk zijn in dat licht ontvlambare gebied.
Er is nog meer. Trump heeft ook benadrukt dat de nederzettingen voor hem niet zo’n probleem zijn. Met deze opmerking gooit president Trump een hele stapel resoluties, die de nederzettingen ‘in strijd met de internationale wetten’ en ‘een gevaar voor de (wereld)vrede’ in de prullenbak. De bekende tv-predikant John Hagee, een vriend van Israël, onthulde dat Trump ook heeft toegezegd dat hij spoedig na zijn inauguratie met Netanyahu zal overleggen over vrede met de Palestijnen en in het verlengde daarvan (meer) vrede in het Midden-Oosten. Trump zei tegen een journalist van het Israëlische blad Israël Today: “Ik ben niet iemand die beloften breekt.”
Nog meer: In een brief van het Sanhedrin aan Trump en Poetin staat een verzoek de herbouw van de Tempel te steunen.
De Tempel, Cyrus en Trump
Op de Tempelberg, de berg Sion in Jeruzalem, heeft volgens de UNESCO en resolutie 2334 van de Veiligheidsraad van de VN nooit een Joodse tempel gestaan. De Tempelberg en de Tempel zijn de meest ontvlambare plaatsen midden in een uiterst brandbaar Midden-Oosten. Een massale, wereldwijde opstand van moslims vanuit het Midden-Oosten zal de wereld in brand zetten. De regering van Israël weet dit en ‘kijkt wel uit’.
Er is een interessant Bijbels precedent. Trumps Joodse vrienden zullen niet nalaten hem te wijzen op dat precedent. Toen de 70 jaren Babylonische ballingschap van het Joodse volk voorbij waren, werd Kores koning van Perzië. Kores is de machtige Cyrus die van 559-529 v.Chr. regeerde over het enorme Perzisch-Medische wereldrijk. De profeet Jesaja noemde zijn naam al een kleine 200 jaar voordat Kores koning werd. De HERE noemde deze heidense vorst ‘Mijn herder’ en gaf hem een erenaam (Jesaja 44:28; 45:4,13). Kores kreeg van de HERE de opdracht om voor ‘Hem een huis te bouwen in Jeruzalem’ (Ezra 1:1-4). Joden in ballingschap mochten terug naar Jeruzalem en kregen de tempelschatten mee. De tweede tempel werd gebouwd. Het zou heel goed kunnen als Trump, misschien samen met Poetin, de aanzet zou geven tot de herbouw van de derde Tempel.
Een grote chaos
Er is veel meer gaande in het Midden-Oosten. Het is diep tragisch wat ‘gewone mensen’ in Syrië en Irak overkomt. Er zijn in het Midden-Oosten veel machthebbers met grootheidswaanzin, religieuze fanatici en felle Israëlhaters, die niet tegen een paar honderd doden meer of minder opzien.
De ayatollahs in Iran gaan rustig door met hun atoomprogramma. Zij werken aan een sjiitisch kalifaat. Kalief komt van het Arabische khalifa (‘opvolger’ van Mohammed). Saoedi-Arabië denkt aan de soennitische kudde met als centrum Mekka en Medina. Erdogan (Turkije) heeft zijn eigen programma en werkt ijverig aan het herstel van het Turks-Ottomaanse kalifaat. Egypte en Saoedi-Arabië met een paar Golfstaten zijn bang voor de Perzische (Iran) bom voor Allah. Zij zoeken toenadering en hulp bij Israël en werken aan eigen atoomwapens. Tegelijk hopen ze op Pakistan, dat atoomwapens kant en klaar heeft.
Tussen die islamitische regionale grootmachten zwerven en vechten wrede terroristenorganisaties, waarbij af en toe ook een zelfbenoemde kalief de westerse pers haalt. Een grote chaos dus.
Profetie
Intussen gaat de HERE door met Zijn herstelplan voor Israël. Ook met de vervulling van een groot aantal profetieën over landen in het Midden-Oosten. De HERE heeft grote plannen met bijvoorbeeld Egypte. ‘Gezegend zij Mijn volk Egypte’ (Jesaja 19:25). Over Moab en Ammon, die in Jordanië hun plek hadden. Met die volken en Sodom komt het goed (Jeremia 48:47, 49:6, Ezechiël 16:53-55). Over het machtige Babylon, veel oordeelsprofetieën en de ondergang van Damascus. De HERE was, is en blijft ‘de Heilige van Israël’ en blijft werken aan het herstel van het land en volk van Israël. Judea en Samaria zullen geen betwist gebied meer zijn, maar als hartland van Israël woonplaats voor Gods volk zijn.
Jan van Barneveld
Kunnen Trump en Netanyahu verandering ten goede brengen? Of moeten we in het Midden-Oosten een hete winter met nog meer ‘Syrië en Irak’ verwachten? Zelfs vrezen sommigen voor een wereldbrand met kernwapens. Zegt het profetische woord hier iets over?
De aanleiding van de Jasmijnrevolutie was de wanhopige zelfverbranding van Mohammed Bouazizi, op 11 december 2011. Hij was afgestudeerd maar kon geen baan vinden. Toen begon hij op de markt voor zichzelf. Autoriteiten zaten hem dwars en een dag later stak hij zich in brand. Grote verontwaardiging in en ver rond Tunesië. De vlam sloeg binnen een paar maanden over naar Algerije, Jordanië, Oman, Egypte, Jemen, Libië en nog meer landen.
Eén groot slagveld
Alleen in Egypte, Jemen en Libië vielen in die eerste fase veel slachtoffers tijdens de demonstraties. Maar resultaten in de vorm van meer democratie, meer welvaart voor allen en een meer rechtvaardige samenleving bleven uit. Deze voorrechten bleven beperkt tot Israël en het vrije Westen. Wel werden er een paar dictators verwijderd (vermoord, uit de weg geruimd). Saddam Hoessein uit Irak, in Egypte maakten Hosni Mubarak en daarna Mohammed Morsi plaats voor legerleider al-Sisi. Ook Saddam Hoessein vond in Irak de dood. Het Midden-Oosten is nu een wereld vol grof geweld, onveiligheid, chaos, bittere armoede, wanhopige vluchtelingen, dood en terrorisme.
Israël is een ‘paradijs’ vergeleken bij de hele regio waar elk moment de vlam in de pan kan slaan en een oorlog kan uitbreken. De VS, onder leiding van voormalig president Obama, trok zich voor een groot deel terug uit het Midden-Oosten. Rusland nam gretig de leiding over. Inmiddels zijn Syrië en Irak een slagveld geworden waarop twee wereldmachten en regionale machten elkaar bestrijden over de ruggen en levens van de gewone mensen. Niet voor niets is Israël bezig een grote en op verschillende plaatsen een diepe muur te bouwen om zich te beveiligen tegen het dreigende geweld en terrorisme rondom.
Veel beloften van Trump
Tijdens de verkiezingscampagne heeft president Trump herhaaldelijk en nadrukkelijk zijn steun aan Israël toegezegd. (Zie ook Het Zoeklicht nr. 2). Bijvoorbeeld met zijn opmerking dat de ambassade van de VS volgens een oude wet uit 1995 van Tel Aviv naar de ‘eeuwige hoofdstad van Israël’, Jeruzalem zal verhuizen. Dat heeft heel wat woedende reacties en dreigementen losgemaakt, niet alleen van Mahmoud Abbas, maar ook van John Kerry, de vorige minister van Buitenlandse Zaken van de VS. Gedreigd werd ook met een grote oorlog in het Midden-Oosten. Dat kan heel goed mogelijk zijn in dat licht ontvlambare gebied.
Er is nog meer. Trump heeft ook benadrukt dat de nederzettingen voor hem niet zo’n probleem zijn. Met deze opmerking gooit president Trump een hele stapel resoluties, die de nederzettingen ‘in strijd met de internationale wetten’ en ‘een gevaar voor de (wereld)vrede’ in de prullenbak. De bekende tv-predikant John Hagee, een vriend van Israël, onthulde dat Trump ook heeft toegezegd dat hij spoedig na zijn inauguratie met Netanyahu zal overleggen over vrede met de Palestijnen en in het verlengde daarvan (meer) vrede in het Midden-Oosten. Trump zei tegen een journalist van het Israëlische blad Israël Today: “Ik ben niet iemand die beloften breekt.”
Nog meer: In een brief van het Sanhedrin aan Trump en Poetin staat een verzoek de herbouw van de Tempel te steunen.
De Tempel, Cyrus en Trump
Op de Tempelberg, de berg Sion in Jeruzalem, heeft volgens de UNESCO en resolutie 2334 van de Veiligheidsraad van de VN nooit een Joodse tempel gestaan. De Tempelberg en de Tempel zijn de meest ontvlambare plaatsen midden in een uiterst brandbaar Midden-Oosten. Een massale, wereldwijde opstand van moslims vanuit het Midden-Oosten zal de wereld in brand zetten. De regering van Israël weet dit en ‘kijkt wel uit’.
Er is een interessant Bijbels precedent. Trumps Joodse vrienden zullen niet nalaten hem te wijzen op dat precedent. Toen de 70 jaren Babylonische ballingschap van het Joodse volk voorbij waren, werd Kores koning van Perzië. Kores is de machtige Cyrus die van 559-529 v.Chr. regeerde over het enorme Perzisch-Medische wereldrijk. De profeet Jesaja noemde zijn naam al een kleine 200 jaar voordat Kores koning werd. De HERE noemde deze heidense vorst ‘Mijn herder’ en gaf hem een erenaam (Jesaja 44:28; 45:4,13). Kores kreeg van de HERE de opdracht om voor ‘Hem een huis te bouwen in Jeruzalem’ (Ezra 1:1-4). Joden in ballingschap mochten terug naar Jeruzalem en kregen de tempelschatten mee. De tweede tempel werd gebouwd. Het zou heel goed kunnen als Trump, misschien samen met Poetin, de aanzet zou geven tot de herbouw van de derde Tempel.
Een grote chaos
Er is veel meer gaande in het Midden-Oosten. Het is diep tragisch wat ‘gewone mensen’ in Syrië en Irak overkomt. Er zijn in het Midden-Oosten veel machthebbers met grootheidswaanzin, religieuze fanatici en felle Israëlhaters, die niet tegen een paar honderd doden meer of minder opzien.
De ayatollahs in Iran gaan rustig door met hun atoomprogramma. Zij werken aan een sjiitisch kalifaat. Kalief komt van het Arabische khalifa (‘opvolger’ van Mohammed). Saoedi-Arabië denkt aan de soennitische kudde met als centrum Mekka en Medina. Erdogan (Turkije) heeft zijn eigen programma en werkt ijverig aan het herstel van het Turks-Ottomaanse kalifaat. Egypte en Saoedi-Arabië met een paar Golfstaten zijn bang voor de Perzische (Iran) bom voor Allah. Zij zoeken toenadering en hulp bij Israël en werken aan eigen atoomwapens. Tegelijk hopen ze op Pakistan, dat atoomwapens kant en klaar heeft.
Tussen die islamitische regionale grootmachten zwerven en vechten wrede terroristenorganisaties, waarbij af en toe ook een zelfbenoemde kalief de westerse pers haalt. Een grote chaos dus.
Profetie
Intussen gaat de HERE door met Zijn herstelplan voor Israël. Ook met de vervulling van een groot aantal profetieën over landen in het Midden-Oosten. De HERE heeft grote plannen met bijvoorbeeld Egypte. ‘Gezegend zij Mijn volk Egypte’ (Jesaja 19:25). Over Moab en Ammon, die in Jordanië hun plek hadden. Met die volken en Sodom komt het goed (Jeremia 48:47, 49:6, Ezechiël 16:53-55). Over het machtige Babylon, veel oordeelsprofetieën en de ondergang van Damascus. De HERE was, is en blijft ‘de Heilige van Israël’ en blijft werken aan het herstel van het land en volk van Israël. Judea en Samaria zullen geen betwist gebied meer zijn, maar als hartland van Israël woonplaats voor Gods volk zijn.
Jan van Barneveld
