Uw verwachtingen aan diggelen?
Els ter Welle • 89 - 2013 • Uitgave: 19
Wij hebben onze kinderen met liefde en toewijding grootgebracht, in de vreze van de Heer. Maar een aantal van hen heeft de Here de rug toegekeerd en gaan een andere weg. We begrijpen het niet.
“Mijn man en ik hebben alles gedaan om onze kinderen een goede jeugd te geven. Ik heb mijn carrière opgegeven om thuis te kunnen zijn. We hebben dagelijks voor hen gebeden. Het doet pijn om te zien dat het dan niet gaat zoals we verwacht hadden. Ik had nooit gedacht dat het zó zou kunnen gaan.” Terwijl deze vrouw dit vertelt, staan de tranen in haar ogen. Hun zoon is aan de drugs, de andere twee hebben niets meer met het geloof.
Er zijn soms gezinnen waar van alles is gepasseerd: overspel, scheiding, ruzies, schulden en toch geloven de kinderen in de Here Jezus. Wat een genade! En in sommige ‘voorbeeldige gezinnen’ volgen een of meerdere kinderen de Here niet en maken ze slechte keuzes.
Het doet me enigszins denken aan Psalm 73 waar Asaf worstelt met het raadsel van de voorspoed van de goddelozen. Om hem heen ziet hij mensen die het niet nauw nemen met God en Zijn gebod en toch gaat het hen schijnbaar voor de wind. Terwijl hij zijn hart rein heeft gehouden en hem het leed niet bespaard is. Hij werd afgunstig op de voorspoed van anderen. Dat is heel menselijk. Ik ben heel dankbaar voor ons gezin (vijf getrouwde kinderen, zestien kleinkinderen en een achterkleinkind). Maar ook bij ons is lang niet alles gladjes verlopen. Ik weet wat het is om jaloers te zijn op gezinnen waarvan alle kinderen de Here volgen. Asaf streed tegen deze gevoelens en ik ook. Hij begint en eindigt deze Psalm met: ‘God is goed voor hen die rein van hart zijn!’ Daaraan hield Asaf vast, ook toen alles onbegrijpelijk voor hem was.
Een tijd geleden ben ik begonnen om voor mijn stille tijd Jesaja te lezen. Meteen aan het begin werd ik getroffen als door een bliksemslag: ‘Hoort, hemelen, en aarde, neig uw oor, want de Here spreekt: Ik heb kinderen grootgebracht en opgevoed, maar zij zijn van Mij afvallig geworden’ (1:2). Het overkomt niet alleen mensen, maar ook God!
Onze kinderen, hoe goed we hen ook hebben opgevoed, worden niet automatisch kinderen van God en gaan niet vanzelf de goede wegen. God schiep de mens n.l. met de ‘vreselijke’ macht om zelf te kiezen… Had de Here dat niet anders kunnen doen? Had Hij ons niet kunnen maken met de macht om alleen het goede te kiezen?
Een paar gedachten hierover:
• Wie kiest moet wel twee kanten op kunnen.
• Als we niets anders zouden kunnen kiezen dan het goede, zouden we getermineerd zijn. Dan zouden we geen beslissingen kunnen maken, geen verantwoordelijkheid hebben.
• We zouden geen mens meer zijn naar Gods beeld, maar een soort robot. De Here heeft ons echter niet alleen de gave gegeven om te bestaan, maar om te leven!
Gewaagd van God?
Ja. Dat was heel gewaagd! De eerste mensen kozen het verkeerde en braken daarmee het hart van God! Ook Israël, Zijn oogappel, was Hem ontrouw en verwierp Hem…
En ouders wagen hetzelfde! John White schrijft hierover in zijn boek ‘Ouders met gebroken harten’. Hij en zijn vrouw wilden graag een tweede kind, maar wel op voorwaarde: ‘Ik wil graag dat hij of zij een waarachtige volgeling van Jezus Christus wordt en Uw naam en mijn naam eer aan doet. Anders wil ik liever helemaal geen kinderen.’ Op een gegeven moment zag hij tot zijn grote schrik in hoe egoïstisch en oppervlakkig deze ontsnappingsclausule was. Hij vervolgt: ‘Was ik bereid een mens het levenslicht te gunnen ongeacht wat mijn kind van dat leven zou maken? Talloze onaangename visioenen flitsten door mijn hoofd. Ik kreeg het steeds benauwder. Ik vroeg God mij de mogelijkheid te bieden nieuw leven te verwekken. Hij vertelde me dat ik niet kon bepalen wat de vrucht van mijn lichaam zou doen met het leven dat ik zou geven. Was ik nog steeds bereid leven te geven aan iemand die misschien vernedering, pijn en schande over mij zou brengen?’
Zijn uw verwachtingen reëel?
Onze kinderen zijn zeer bevoorrecht! Ze zijn geheiligd in de gelovige ouders: ‘De ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn ze heilig’ (1 Korintiërs 7:14).
Geheiligd betekent echter niet bekeerd of wedergeboren. De ongelovige man is geheiligd, maar is daarmee nog niet gelovig! Wat betekent het dan wel? In dit verband houdt het in ‘apart gezet’. God heeft op een speciale manier onze kinderen op het oog. God is aanwezig in ons gezin, doet Zijn arm om ons en onze kinderen heen.
Psalm 58:4 zegt: ‘De goddelozen zijn van de geboorte aan afvallig, de leugensprekers dwalen van de moederschoot aan.’ Kinderen van goddeloze ouders komen in een totaal andere wereld terecht. Het maakt een groot verschil of een geboorte wordt beklonken met een borrel of dat ouders danken en bidden bij de geboorte.
Ons oudste jongetje is overleden bij de geboorte. Toen ik daarna weer in verwachting was, kreeg ik in de derde maand een bloeding. De dokter zei: “De vrucht is dood.” Toch is onze tweede zoon gezond geboren. Hij kwam met een zalig gekrijs op de wereld. Toen de dokter ons even alleen liet, was het eerste dat mijn man deed: bidden en danken. Hij zei: “Here, dank U dat vandaag Sjoerd Jan uit ons geboren is, maar ik bid U voor de dag dat hij uit U geboren zal worden.” Vanaf dat moment was hij apart gezet en geheiligd in ons. Eigenlijk al eerder. Vanaf het moment dat we wisten dat ik in verwachting was, hebben we bijna dagelijks voor hem gebeden en zo is het ook gegaan met onze andere kinderen.
Maar… daarmee zijn ze nog niet behouden. Ze moeten wel zelf een keuze maken. Het geloof van de ouders moet plaatsmaken voor een eigen geloof. En dat kan soms anders gaan dan we verwacht hadden! Onze schone dromen voor onze kinderen kunnen soms wreed aan diggelen gaan. U heeft wel grote invloed op uw kinderen, maar geen controle! God heeft ons de vrijheid gegeven om zelf te kiezen en u mag en moet uw kind ook die vrijheid geven! Geef uw kinderen als ze jong zijn diepe wortels, maar geef ze bij het ouder worden vleugels!
Heb onvoorwaardelijk lief
Wat moeten we doen als onze kinderen een desastreuze weg gaan?
Hoe is Gods reactie op de mens die ongehoorzaam was? Laat Hij hem in de steek? Geeft Hij hem op? Nee, Hij heeft onvoorwaardelijk lief. Hij gaat de verloren zoon echter niet achterna. Hij laat hem gaan. Maar de zoon is geen ogenblik uit Zijn gedachten. Hij staat op de uitkijk. Zijn trouw en liefde duurt tot in eeuwigheid!
Els ter Welle
“Mijn man en ik hebben alles gedaan om onze kinderen een goede jeugd te geven. Ik heb mijn carrière opgegeven om thuis te kunnen zijn. We hebben dagelijks voor hen gebeden. Het doet pijn om te zien dat het dan niet gaat zoals we verwacht hadden. Ik had nooit gedacht dat het zó zou kunnen gaan.” Terwijl deze vrouw dit vertelt, staan de tranen in haar ogen. Hun zoon is aan de drugs, de andere twee hebben niets meer met het geloof.
Er zijn soms gezinnen waar van alles is gepasseerd: overspel, scheiding, ruzies, schulden en toch geloven de kinderen in de Here Jezus. Wat een genade! En in sommige ‘voorbeeldige gezinnen’ volgen een of meerdere kinderen de Here niet en maken ze slechte keuzes.
Het doet me enigszins denken aan Psalm 73 waar Asaf worstelt met het raadsel van de voorspoed van de goddelozen. Om hem heen ziet hij mensen die het niet nauw nemen met God en Zijn gebod en toch gaat het hen schijnbaar voor de wind. Terwijl hij zijn hart rein heeft gehouden en hem het leed niet bespaard is. Hij werd afgunstig op de voorspoed van anderen. Dat is heel menselijk. Ik ben heel dankbaar voor ons gezin (vijf getrouwde kinderen, zestien kleinkinderen en een achterkleinkind). Maar ook bij ons is lang niet alles gladjes verlopen. Ik weet wat het is om jaloers te zijn op gezinnen waarvan alle kinderen de Here volgen. Asaf streed tegen deze gevoelens en ik ook. Hij begint en eindigt deze Psalm met: ‘God is goed voor hen die rein van hart zijn!’ Daaraan hield Asaf vast, ook toen alles onbegrijpelijk voor hem was.
Een tijd geleden ben ik begonnen om voor mijn stille tijd Jesaja te lezen. Meteen aan het begin werd ik getroffen als door een bliksemslag: ‘Hoort, hemelen, en aarde, neig uw oor, want de Here spreekt: Ik heb kinderen grootgebracht en opgevoed, maar zij zijn van Mij afvallig geworden’ (1:2). Het overkomt niet alleen mensen, maar ook God!
Onze kinderen, hoe goed we hen ook hebben opgevoed, worden niet automatisch kinderen van God en gaan niet vanzelf de goede wegen. God schiep de mens n.l. met de ‘vreselijke’ macht om zelf te kiezen… Had de Here dat niet anders kunnen doen? Had Hij ons niet kunnen maken met de macht om alleen het goede te kiezen?
Een paar gedachten hierover:
• Wie kiest moet wel twee kanten op kunnen.
• Als we niets anders zouden kunnen kiezen dan het goede, zouden we getermineerd zijn. Dan zouden we geen beslissingen kunnen maken, geen verantwoordelijkheid hebben.
• We zouden geen mens meer zijn naar Gods beeld, maar een soort robot. De Here heeft ons echter niet alleen de gave gegeven om te bestaan, maar om te leven!
Gewaagd van God?
Ja. Dat was heel gewaagd! De eerste mensen kozen het verkeerde en braken daarmee het hart van God! Ook Israël, Zijn oogappel, was Hem ontrouw en verwierp Hem…
En ouders wagen hetzelfde! John White schrijft hierover in zijn boek ‘Ouders met gebroken harten’. Hij en zijn vrouw wilden graag een tweede kind, maar wel op voorwaarde: ‘Ik wil graag dat hij of zij een waarachtige volgeling van Jezus Christus wordt en Uw naam en mijn naam eer aan doet. Anders wil ik liever helemaal geen kinderen.’ Op een gegeven moment zag hij tot zijn grote schrik in hoe egoïstisch en oppervlakkig deze ontsnappingsclausule was. Hij vervolgt: ‘Was ik bereid een mens het levenslicht te gunnen ongeacht wat mijn kind van dat leven zou maken? Talloze onaangename visioenen flitsten door mijn hoofd. Ik kreeg het steeds benauwder. Ik vroeg God mij de mogelijkheid te bieden nieuw leven te verwekken. Hij vertelde me dat ik niet kon bepalen wat de vrucht van mijn lichaam zou doen met het leven dat ik zou geven. Was ik nog steeds bereid leven te geven aan iemand die misschien vernedering, pijn en schande over mij zou brengen?’
Zijn uw verwachtingen reëel?
Onze kinderen zijn zeer bevoorrecht! Ze zijn geheiligd in de gelovige ouders: ‘De ongelovige man is geheiligd in zijn vrouw en de ongelovige vrouw is geheiligd in de broeder. Anders zouden immers uw kinderen onrein zijn, doch nu zijn ze heilig’ (1 Korintiërs 7:14).
Geheiligd betekent echter niet bekeerd of wedergeboren. De ongelovige man is geheiligd, maar is daarmee nog niet gelovig! Wat betekent het dan wel? In dit verband houdt het in ‘apart gezet’. God heeft op een speciale manier onze kinderen op het oog. God is aanwezig in ons gezin, doet Zijn arm om ons en onze kinderen heen.
Psalm 58:4 zegt: ‘De goddelozen zijn van de geboorte aan afvallig, de leugensprekers dwalen van de moederschoot aan.’ Kinderen van goddeloze ouders komen in een totaal andere wereld terecht. Het maakt een groot verschil of een geboorte wordt beklonken met een borrel of dat ouders danken en bidden bij de geboorte.
Ons oudste jongetje is overleden bij de geboorte. Toen ik daarna weer in verwachting was, kreeg ik in de derde maand een bloeding. De dokter zei: “De vrucht is dood.” Toch is onze tweede zoon gezond geboren. Hij kwam met een zalig gekrijs op de wereld. Toen de dokter ons even alleen liet, was het eerste dat mijn man deed: bidden en danken. Hij zei: “Here, dank U dat vandaag Sjoerd Jan uit ons geboren is, maar ik bid U voor de dag dat hij uit U geboren zal worden.” Vanaf dat moment was hij apart gezet en geheiligd in ons. Eigenlijk al eerder. Vanaf het moment dat we wisten dat ik in verwachting was, hebben we bijna dagelijks voor hem gebeden en zo is het ook gegaan met onze andere kinderen.
Maar… daarmee zijn ze nog niet behouden. Ze moeten wel zelf een keuze maken. Het geloof van de ouders moet plaatsmaken voor een eigen geloof. En dat kan soms anders gaan dan we verwacht hadden! Onze schone dromen voor onze kinderen kunnen soms wreed aan diggelen gaan. U heeft wel grote invloed op uw kinderen, maar geen controle! God heeft ons de vrijheid gegeven om zelf te kiezen en u mag en moet uw kind ook die vrijheid geven! Geef uw kinderen als ze jong zijn diepe wortels, maar geef ze bij het ouder worden vleugels!
Heb onvoorwaardelijk lief
Wat moeten we doen als onze kinderen een desastreuze weg gaan?
Hoe is Gods reactie op de mens die ongehoorzaam was? Laat Hij hem in de steek? Geeft Hij hem op? Nee, Hij heeft onvoorwaardelijk lief. Hij gaat de verloren zoon echter niet achterna. Hij laat hem gaan. Maar de zoon is geen ogenblik uit Zijn gedachten. Hij staat op de uitkijk. Zijn trouw en liefde duurt tot in eeuwigheid!
Els ter Welle
